เคยตกหลุมรักคนที่ไม่สมควรรักกันมั๊ยครับ?

“มันจะดีแค่ไหนกันครับ ถ้าเราได้คบกับคนที่แอบชอบ” นั้นคือ ความเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ ของเด็กคนหนึ่งที่แอบชอบ “ครู” ในโรงเรียนของตัวเอง และจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อความเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ นั้นเป็นความจริงขึ้นมา
เรื่องนี้มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ 8 ปีแล้วครับ
วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมวันแรกครับ และวันแรกของการเป็นนักเรียน ม.ต้นนั้นแหล่ะครับ ที่เป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผมกับเธอ วันนั้นผมโดนสั่งให้ไปทำความสะอาดห้องพักครูครับ ผมก็ทำไปบ่นไปนึกคิดโมโหอยู่ในใจ เปิดเทอมวันแรกก็แจ็คพอตเลยกู  ผมก็ก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดของผมไป                แต่พอรถของเธอมาจอดหน้าตึกไม่รู้อะไรดลใจให้ผมหันไปมอง พอเธอเปิดประตูลงจากรถเท่านั้นแหล่ะครับ โลกของผมหยุดหมุน เหมือนสิ่งรอบข้างหยุดนิ่งไปหมดเลยครับ ผมมองเธออยู่แบบนั้นนานมาก ตอนนั้นผมเข้าใจถึงความรู้สึกของพระเอกในละครตอนเจอนางเอกแล้วยืนนิ่งเป็นชั่วโมงๆ วันนั้นเธอสวยมากครับ เธอเปลี่ยนลุคของเธอไปจากเดิมมาก และที่สำคัญเธอเปลี่ยนหัวใจของผม ที่แค่ปลื้มให้กลายเป็นความรู้สึกตกหลุมรักเธอแบบถอนตัวไม่ขึ้นเลยครับ
ตั้งแต่วันนั้นผมก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเธอครับ ถึงขั้นสร้างเรื่องสร้างสถานการณ์ กันเลยทีเดียว 55555555 ผมจะดักเจอเธอในช่วงตอนเช้าเวลาเดิมทุกวันครับ ทำเหมือนบังเอิญเดินมาเจอเธอ แล้วทำเป็นช่วยถือของไปส่งที่ห้อง ช่วยทุกอย่างอ่ะครับเรียกว่าทำคะแนนก็ว่าได้ 5555555  
ตอนเธอเป็นครูแผนกพยาบาล ผมก็แกล้งป่วยเลยครับ เดียวปวดหัว เดียวปวดท้อง เดียวเป็นหวัด เดียวเป็นไข้ เข้าขั้นได้เลยครับ ช่วงนั้นถึงไม่สบายก็อยากมาโรงเรียนครับ อยากมาป่วยที่โรงเรียนแทน          เพราะจะมีมือนุ่มๆ ของเธอ...พยาบาลคนสวยมาแตะวัดไข้ที่หน้าผากตลอดเลย 5555555555555555
ตอนเธอเป็นครูห้องสมุด ผมก็เข้าห้องสมุดทุกวันเลยครับ แทบจะเป็นหนอนหนังสือกันเลยทีเดียว เข้าไปนอนบ้างเล่นกันบ้างคุยกันเสียงดังๆบ้าง เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอ พักเที่ยงเมื่อไหร่ถ้าหาผมไม่เจอต้องมาหาผมที่ห้องสมุดครับ 5555555555 ตอนนั้นผมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เจอเพื่อให้ได้คุยกัน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรจะเปลี่ยนไปทำหน้าที่อะไร ก็จะมีผมเป็นผู้ใช้บริการดีเด่นตลอดครับ ฮาๆ
ช่วงนั้นถ้ามีอะไรที่เกี่ยวกับเธอ ผมจะอาสาทำหมดเลยครับ อาสาเอาเอกสารไปให้เอาของไปให้ แทบจะเป็น messenger เลยก็ว่าได้ครับ 555555555555 จากเด็กที่ไม่ค่อยชอบไปโรงเรียน ไม่ค่อยช่วยงานครูโรงเรียนเท่าไหร่ กลายเป็นเด็กที่ชอบมาโรงเรียน ช่วยงานโรงเรียนช่วยงานครูมากขึ้น กลายเป็นลูกรักเลยก็ว่าได้ครับ ผมเถียงคนได้ทั้งโรงเรียนเลยนะ แบบนิสัยคือไม่ยอมใครง่ายๆ อะครับ แต่ครับเธอผมนิเชื่องเป็นลูกแมวเลยครับ
ตอนนั้นผมพยายามทำอะไรดีๆ ให้เธอตลอดการเรียนอยู่ ม.ต้นครับ เพราะหากจบ ม.ต้นแล้วผมต้องย้ายไปเรียนที่อื่น และหลังจากนั้นผมก็คงไม่มีโอกาสมานั่งทำอะไรแบบนี้ให้เธออีก
ผมเคยอ่านเจอในหนังสือ เขาบอกว่าถ้ามีดอกไม้วางประดับอยู่ตรงโต๊ะทำงาน จะช่วยให้ผ่อนคลายความเครียดของการทำงานได้ จัดเลยซิครับรออะไรอยู่ ผมนำดอกกุหลาบสีแดงใส่แจกันไปวางบนโต๊ะทำงานเธออยู่พักนึงครับ พอมีครูท่านอื่นเริ่มสงสัยผมเลยต้องหยุดทำ T^T
และในวันเกิดของเธอ จะมีของขวัญของผมวางอยู่บนโต๊ะของเธอ ตามด้วยการเปิดเพลง Happy birthday  ของ Golf-Mike ทั้งตอนเช้าและพักเที่ยงของโรงเรียน เป็นประจำทุกปีครับ ช่วงนั้นผมมีความสุขมากที่ได้ทำอะไรๆ เพื่อเธอถึงเธอจะไม่รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอก็ตาม ตอนนั้นเพื่อนที่สนิทกันก็พอรู้อ่ะครับว่าผมชอบเธอ มันก็แซวกันใหญ่เลย แขวะกันหนักเลย หนักถึงขั้นแซวต่อหน้าเธอเลย ตอนนั้นผมเขินมาก ทำตัวไม่ถูกเลยครับ แต่เธอก็คงไม่คิดอะไรหรอกคงคิดว่าเป็นการแซวเล่นๆ เท่านั้น
******ปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียนม.ต้น ก็เป็นรุ่นพี่อ่ะครับ เป็นประธานนักเรียน ก็มีอำนาจเพิ่มมากขึ้น
สามารถสั่งการได้ทุกคนเลยครับ 555555555 (อ้อ ลืมบอกไปโรงเรียนเก่าของผมสอนถึงแค่มัธยมต้นครับ)
หลังจากการเลือกประธานนักเรียนเสร็จสิ้น ก็ต้องมีการประชุมมอบหมายหน้าที่การทำงานของคณะกรรมการนักเรียน การแบ่งจุดการรับผิดชอบ
    A : เห้ย !! ใครจะรับผิดชอบตรงจุดของตึกประถมวะ
    เพื่อนทุกคน : ไม่อะๆ เด็กพูดไม่รู้เรื่องวะ กูไม่ถูกกับเด็ก
**เพื่อนที่พอจะรู้ว่าผมชอบเธอก็หันมามองผม
B : เอาไปดิ ชอบเขาไม่ใช่หรอ ถ้ารับผิดชอบจุดนี้ จะได้เจอเขาได้ช่วยงานเขาตลอดเลยนะ จัดเหอะอย่าเล่นตัวเวลามีไม่มากแล้ว
***ผมได้ยินแบบนั้นก็ตอบรับซิครับ จะเล่นตัวอยู่ทำไม 5555555555555
ตั้งแต่วันนั้นผมกับเธอก็ได้เจอกันทุกเช้าโดยที่ไม่ต้องสร้างสถานการณ์และหาเรื่องถือของไปส่งที่ห้องเลยครับ ผมแอบมองเธออยู่แบบนั้นทุกวันครับไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอจะอยู่ในสายตาผมตลอดเลยครับ ผมแค่รอเวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือแค่นั้น เพราะเธอไม่ชอบรับความช่วยเหลือจากใครง่าย กว่าผมจะได้ช่วยอะไรเธอแต่ละอย่าง ถึงขั้นต้องอ้อนวอนขอช่วยกันเลยครับ

และแล้วเวลาแห่งความสุขก็หมดลง….
***ไว้ว่างๆ จะมาอัพใหม่นะครับ รอดู“มันจะดีแค่ไหนกันครับ ถ้าเราได้คบกับคนที่แอบชอบ” นั้นคือ ความเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ ของเด็กคนหนึ่งที่แอบชอบ “ครู” ในโรงเรียนของตัวเอง และจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อความเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ นั้นเป็นความจริงขึ้นมา
เรื่องนี้มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ 8 ปีแล้วครับ
วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมวันแรกครับ และวันแรกของการเป็นนักเรียน ม.ต้นนั้นแหล่ะครับ ที่เป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผมกับเธอ วันนั้นผมโดนสั่งให้ไปทำความสะอาดห้องพักครูครับ ผมก็ทำไปบ่นไปนึกคิดโมโหอยู่ในใจ เปิดเทอมวันแรกก็แจ็คพอตเลยกู ผมก็ก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดของผมไป                แต่พอรถของเธอมาจอดหน้าตึกไม่รู้อะไรดลใจให้ผมหันไปมอง พอเธอเปิดประตูลงจากรถเท่านั้นแหล่ะครับ โลกของผมหยุดหมุน เหมือนสิ่งรอบข้างหยุดนิ่งไปหมดเลยครับ ผมมองเธออยู่แบบนั้นนานมาก ตอนนั้นผมเข้าใจถึงความรู้สึกของพระเอกในละครตอนเจอนางเอกแล้วยืนนิ่งเป็นชั่วโมงๆ วันนั้นเธอสวยมากครับ เธอเปลี่ยนลุคของเธอไปจากเดิมมาก และที่สำคัญเธอเปลี่ยนหัวใจของผม ที่แค่ปลื้มให้กลายเป็นความรู้สึกตกหลุมรักเธอแบบถอนตัวไม่ขึ้นเลยครับ
ตั้งแต่วันนั้นผมก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเธอครับ ถึงขั้นสร้างเรื่องสร้างสถานการณ์ กันเลยทีเดียว 55555555 ผมจะดักเจอเธอในช่วงตอนเช้าเวลาเดิมทุกวันครับ ทำเหมือนบังเอิญเดินมาเจอเธอ แล้วทำเป็นช่วยถือของไปส่งที่ห้อง ช่วยทุกอย่างอ่ะครับเรียกว่าทำคะแนนก็ว่าได้ 5555555  
ตอนเธอเป็นครูแผนกพยาบาล ผมก็แกล้งป่วยเลยครับ เดียวปวดหัว เดียวปวดท้อง เดียวเป็นหวัด เดียวเป็นไข้ เข้าขั้นได้เลยครับ ช่วงนั้นถึงไม่สบายก็อยากมาโรงเรียนครับ อยากมาป่วยที่โรงเรียนแทน          เพราะจะมีมือนุ่มๆ ของเธอ...พยาบาลคนสวยมาแตะวัดไข้ที่หน้าผากตลอดเลย 5555555555555555
ตอนเธอเป็นครูห้องสมุด ผมก็เข้าห้องสมุดทุกวันเลยครับ แทบจะเป็นหนอนหนังสือกันเลยทีเดียว เข้าไปนอนบ้างเล่นกันบ้างคุยกันเสียงดังๆบ้าง เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอ พักเที่ยงเมื่อไหร่ถ้าหาผมไม่เจอต้องมาหาผมที่ห้องสมุดครับ 5555555555 ตอนนั้นผมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เจอเพื่อให้ได้คุยกัน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรจะเปลี่ยนไปทำหน้าที่อะไร ก็จะมีผมเป็นผู้ใช้บริการดีเด่นตลอดครับ ฮาๆ
ช่วงนั้นถ้ามีอะไรที่เกี่ยวกับเธอ ผมจะอาสาทำหมดเลยครับ อาสาเอาเอกสารไปให้เอาของไปให้ แทบจะเป็น messenger เลยก็ว่าได้ครับ 555555555555 จากเด็กที่ไม่ค่อยชอบไปโรงเรียน ไม่ค่อยช่วยงานครูโรงเรียนเท่าไหร่ กลายเป็นเด็กที่ชอบมาโรงเรียน ช่วยงานโรงเรียนช่วยงานครูมากขึ้น กลายเป็นลูกรักเลยก็ว่าได้ครับ ผมเถียงคนได้ทั้งโรงเรียนเลยนะ แบบนิสัยคือไม่ยอมใครง่ายๆ อะครับ แต่ครับเธอผมนิเชื่องเป็นลูกแมวเลยครับ
ตอนนั้นผมพยายามทำอะไรดีๆ ให้เธอตลอดการเรียนอยู่ ม.ต้นครับ เพราะหากจบ ม.ต้นแล้วผมต้องย้ายไปเรียนที่อื่น และหลังจากนั้นผมก็คงไม่มีโอกาสมานั่งทำอะไรแบบนี้ให้เธออีก
ผมเคยอ่านเจอในหนังสือ เขาบอกว่าถ้ามีดอกไม้วางประดับอยู่ตรงโต๊ะทำงาน จะช่วยให้ผ่อนคลายความเครียดของการทำงานได้ จัดเลยซิครับรออะไรอยู่ ผมนำดอกกุหลาบสีแดงใส่แจกันไปวางบนโต๊ะทำงานเธออยู่พักนึงครับ พอมีครูท่านอื่นเริ่มสงสัยผมเลยต้องหยุดทำ T^T
และในวันเกิดของเธอ จะมีของขวัญของผมวางอยู่บนโต๊ะของเธอ ตามด้วยการเปิดเพลง Happy birthday  ของ Golf-Mike ทั้งตอนเช้าและพักเที่ยงของโรงเรียน เป็นประจำทุกปีครับ ช่วงนั้นผมมีความสุขมากที่ได้ทำอะไรๆ เพื่อเธอถึงเธอจะไม่รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอก็ตาม ตอนนั้นเพื่อนที่สนิทกันก็พอรู้อ่ะครับว่าผมชอบเธอ มันก็แซวกันใหญ่เลย แขวะกันหนักเลย หนักถึงขั้นแซวต่อหน้าเธอเลย ตอนนั้นผมเขินมาก ทำตัวไม่ถูกเลยครับ แต่เธอก็คงไม่คิดอะไรหรอกคงคิดว่าเป็นการแซวเล่นๆ เท่านั้น
******ปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียนม.ต้น ก็เป็นรุ่นพี่อ่ะครับ เป็นประธานนักเรียน ก็มีอำนาจเพิ่มมากขึ้น
สามารถสั่งการได้ทุกคนเลยครับ 555555555 (อ้อ ลืมบอกไปโรงเรียนเก่าของผมสอนถึงแค่มัธยมต้นครับ)
หลังจากการเลือกประธานนักเรียนเสร็จสิ้น ก็ต้องมีการประชุมมอบหมายหน้าที่การทำงานของคณะกรรมการนักเรียน การแบ่งจุดการรับผิดชอบ
    A : เห้ย !! ใครจะรับผิดชอบตรงจุดของตึกประถมวะ
    เพื่อนทุกคน : ไม่อะๆ เด็กพูดไม่รู้เรื่องวะ กูไม่ถูกกับเด็ก
**เพื่อนที่พอจะรู้ว่าผมชอบเธอก็หันมามองผม
B : เอาไปดิ ชอบเขาไม่ใช่หรอ ถ้ารับผิดชอบจุดนี้ จะได้เจอเขาได้ช่วยงานเขาตลอดเลยนะ จัดเหอะอย่าเล่นตัวเวลามีไม่มากแล้ว
***ผมได้ยินแบบนั้นก็ตอบรับซิครับ จะเล่นตัวอยู่ทำไม 5555555555555
ตั้งแต่วันนั้นผมกับเธอก็ได้เจอกันทุกเช้าโดยที่ไม่ต้องสร้างสถานการณ์และหาเรื่องถือของไปส่งที่ห้องเลยครับ ผมแอบมองเธออยู่แบบนั้นทุกวันครับไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอจะอยู่ในสายตาผมตลอดเลยครับ ผมแค่รอเวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือแค่นั้น เพราะเธอไม่ชอบรับความช่วยเหลือจากใครง่าย กว่าผมจะได้ช่วยอะไรเธอแต่ละอย่าง ถึงขั้นต้องอ้อนวอนขอช่วยกันเลยครับ

และแล้วเวลาแห่งความสุขก็หมดลง….
***ไว้ว่างๆ จะมาอัพใหม่นะครับ รอดูFeedback
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบครับ