คือผมอยากรู้ว่าเคยมีใครเป็นแบบผมบ้างครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมคุยกับคนคนหนึ่งอยู่ตั้งแต่ปีที่แล้วละครับที่ผมเริ่มคุยกับเขา(ผมกับเขาอยู่คนละจังหวัดนะครับ) ผมได้รู้จักเขาตอนไปค่ายด้วยกัน ตอนแรกผมกับเขาก็คุยกันดีมากเลยละ คุยแบบเพื่อนที่สนิทกันหยอกเล่นกันบ้าง บางวันนี่คุยกันจนถึงตีหนึ่งตีสองเลยก็มี จนวันนึงผมกับเขาก็รู้สึกดีมากกว่าเพื่อนแหละครับ ผมก็ขอเบอร์เขามาไว้ เผื่อวันไหนที่ไม่ได้เปิดเน็ตก็จะได้โทรหา ผมกับเขาก็แลกเบอร์กันไว้ เวลาผมเลิกเรียนแล้วจะเดินไปเรียนพิเศษผมก็จะโทรบอกเขาว่า "ถึงที่เรียนแล้วนะ วันนี้ฝนตกด้วย" อะไรแนวๆนี้ บางวันผมรีบไปเรียนจนไม่ได้โทรหาเขา เขาก็จะโทรมาไม่ก็ส่งmessageมาบอกผมว่า ตั้งใจเรียนนะ พอตอนดึกก่อนจะนอนผมก็จะโทรคุยกับเขาทุกคืนเลยแหละครับอย่างที่ว่า เราคุยกันแบบนี้ประมาณ 4 เดือนได้ ช่วงเวลานั้นผมรู้สึกว่าผมมีความสุขมากกับคนคนนี้ (เขาไม่ค่อยน่ารักนะครับ แต่ผมชอบเขาที่ว่าเวลาพอคุยด้วยแล้วเขาเป็นคนอารมณ์ดีคุยด้วยแล้วทำให้ผมมีความสุข ) ผมขอให้เขาโทรมาปลุกผมตื่นสลับกับผมต้องโทรปลุกเขาตื่นแบบนี้ทุกวัน มันน่ารักดีนะครับทำแบบนี้ แม้แต่วันเกิดผมเขาก็ยัง Video call มาฮปบด. ผมนี่ยิ่งมีความสุขมากเลยครับถึงผมกับเขาจะไม่ได้เจอกับจริงๆ แต่ Social media ทำให้เราใกล้กันจริงๆครับ 55555 เมื่อผมกับเขาคุยกันไปนานๆผมก็เริ่มคิดในใจแล้วว่า จะขอเขาเป็นแฟนดีมั้ย อีกอย่างคือเราคุยกันมานานแล้วด้วย แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้ขอเขาเป็นแฟนนะครับ แล้ววันนี้ก็มาถึงละครับ เขาดูแปลกๆไปจากทุกที เขาไม่ค่อยตอบแชมผม ถึงจะตอบก็จะมีแต่ ส่งสติ๊กเก้อ ไม่ก็อื้มๆ โทรหาบางทีก็ไม่รับไท่โทรมาด้วย ผมก็เลยถามเขาไปว่า เป็นอะไรมั้ย เขาก็บอก ช่วงนี้เขารู้สึกแปลกๆกับผม ผมก็ไม่เข้าใจว่าผมไปทำอะไรให้เขา จนวันนึงผมก็ได้รู้ว่าเขากลับไปคุยกับคนทีเขาชอบ ซึ่งเขาก็ชอบคนนี้มาประมาณปีนึงได้แล้วละครับ ผมก็เลยถามเขาว่ากลับไปคุยกับพี่คนนั้นหรอ ? เขาก็ตอบว่าใช่ ผมก็เลยเฟลเลยครับละคิดไปเองอีกว่า เราเป็นคนที่เขาไปทำให้เขาหายเหงาแค่นั้นละครับ จากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย
อีก 1 เดือนต่อมา เขาก็กลับมาทักผมอีก ผมถามทักมามีอะไร เขาบอกว่าเขาเหงาครับ ผมก็ใจอ่อนทำไมไม่รู้กลับไปคุยกับเขาอีก ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรกที่เราคุยกัน จนสุดท้ายเราก็ทะเลาะกันแล้วก็เลิกคุยกันเป็นครั้งที่สองครับ ทีนี้ผมบล็อคเฟสบุ๊คเขาเลยครับ คืออย่าได้ติดต่อกันเลยแล้วบังเอิญช่วงนั้น ask.fm มันกลับมาฮิตอีกครั้งนึง มันมีคำถามอยู่คำถามนึงพูดว่า ขอโทษนะ แค่ข้อความนี้ทำให้ผมรู้เลยว่ามันส่งมาจากเขา แล้วอะไรดลใจผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่ทำให้ผมไปอัลบล็อคเฟสบุ๊คเขา ละเขาก็มาขอโทษที่ตอนนั้นทำแบบนั้นกับผม ละถามผมว่าหายไปเนี่ยมีแฟนแล้วอะดิ แบบเนี๊ยครับจะให้ผมตอบว่ายังไง ในใจผมก็ไม่ได้โกรธอะไรเขานะครับแต่ผมแค่น้อยใจว่าทำไมตอนนั้นถึงต้องมาคุยกับผมแค่เขาเหงา ผมไม่เข้าใจจริงๆหลังจากที่ผมโดนเขาทิ้งมา2รอบ เราก็คุยกันบ้างไม่คุยกันบ้างคราวนี้คุยกันแบบเพื่อนจริงๆแล้วครับ ไม่มีอะไรที่มันต้องมุ้งมิ้งอีกแล้ว จนประมาณเดือนที่แล้วผมรู้สึกว่าเขารู้สึกเศร้าๆ (เอาจริงๆคือผมเป็นห่วงเขามากอะครับ) ผมก็เลยทักเขาไปว่า เป็นอะไรทำไมดูเศร้าๆ เค้าบอกคิดถึงแฟนเก่า -0- ไอ้เราก็คิดในใจมันไปมีแฟนตอนไหนว่ะ ผมก็เลยถามไปว่า เห้ยมีแฟนตอนไหนเนี๊ยไม่บอกกันมั่งเลย เขาก็ตอบผมว่า เลิกไป2เดือนแล้วละ ผมก็เขาใจตอนนั้นแหละครับว่า ผมอาจจะไม่ใช่คนที่เขารักตั้งแต่แรกหรอกครับ ผมมันก็แค่คนที่คุยแก้เหงาให้เขาเท่านั้นแหละครับ จนมาถึงตอนนี้วันนี้ บางวันผมก็ยังไลน์หาเขาบ้าง video call หาบ้าง แค่นั้นแหละครับ ลึกๆในใจผมตอนนี้ก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมนะครับ แต่มันคงยากแล้วเพราะมันก็นานมาแล้วที่เราเลิกคุยกันแบบเกินกว่าเพื่อน วันไหนที่ผมคิดถึงเขาผมก็จะย้อนกลับไปอ่านแชทที่เราเคยคุยกันนะครับ ผมอยากให้เขารู้ว่า ผมยังเป็นห่วงเขาและผมก็รักเขาเหมือนเดิม
ผมอยากรู้ว่ามีเพื่อนๆคนไหนที่เคยเป็นแบบผมบ้างครับ
ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านถึงมันจะยาวมากก็เถอะ555
ปล. เออลืมบอกผมคุยกับผู้ชายด้วยกันนะครับ
ใครเคยเป็นแบบผมบ้างครับ
ผมคุยกับคนคนหนึ่งอยู่ตั้งแต่ปีที่แล้วละครับที่ผมเริ่มคุยกับเขา(ผมกับเขาอยู่คนละจังหวัดนะครับ) ผมได้รู้จักเขาตอนไปค่ายด้วยกัน ตอนแรกผมกับเขาก็คุยกันดีมากเลยละ คุยแบบเพื่อนที่สนิทกันหยอกเล่นกันบ้าง บางวันนี่คุยกันจนถึงตีหนึ่งตีสองเลยก็มี จนวันนึงผมกับเขาก็รู้สึกดีมากกว่าเพื่อนแหละครับ ผมก็ขอเบอร์เขามาไว้ เผื่อวันไหนที่ไม่ได้เปิดเน็ตก็จะได้โทรหา ผมกับเขาก็แลกเบอร์กันไว้ เวลาผมเลิกเรียนแล้วจะเดินไปเรียนพิเศษผมก็จะโทรบอกเขาว่า "ถึงที่เรียนแล้วนะ วันนี้ฝนตกด้วย" อะไรแนวๆนี้ บางวันผมรีบไปเรียนจนไม่ได้โทรหาเขา เขาก็จะโทรมาไม่ก็ส่งmessageมาบอกผมว่า ตั้งใจเรียนนะ พอตอนดึกก่อนจะนอนผมก็จะโทรคุยกับเขาทุกคืนเลยแหละครับอย่างที่ว่า เราคุยกันแบบนี้ประมาณ 4 เดือนได้ ช่วงเวลานั้นผมรู้สึกว่าผมมีความสุขมากกับคนคนนี้ (เขาไม่ค่อยน่ารักนะครับ แต่ผมชอบเขาที่ว่าเวลาพอคุยด้วยแล้วเขาเป็นคนอารมณ์ดีคุยด้วยแล้วทำให้ผมมีความสุข ) ผมขอให้เขาโทรมาปลุกผมตื่นสลับกับผมต้องโทรปลุกเขาตื่นแบบนี้ทุกวัน มันน่ารักดีนะครับทำแบบนี้ แม้แต่วันเกิดผมเขาก็ยัง Video call มาฮปบด. ผมนี่ยิ่งมีความสุขมากเลยครับถึงผมกับเขาจะไม่ได้เจอกับจริงๆ แต่ Social media ทำให้เราใกล้กันจริงๆครับ 55555 เมื่อผมกับเขาคุยกันไปนานๆผมก็เริ่มคิดในใจแล้วว่า จะขอเขาเป็นแฟนดีมั้ย อีกอย่างคือเราคุยกันมานานแล้วด้วย แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้ขอเขาเป็นแฟนนะครับ แล้ววันนี้ก็มาถึงละครับ เขาดูแปลกๆไปจากทุกที เขาไม่ค่อยตอบแชมผม ถึงจะตอบก็จะมีแต่ ส่งสติ๊กเก้อ ไม่ก็อื้มๆ โทรหาบางทีก็ไม่รับไท่โทรมาด้วย ผมก็เลยถามเขาไปว่า เป็นอะไรมั้ย เขาก็บอก ช่วงนี้เขารู้สึกแปลกๆกับผม ผมก็ไม่เข้าใจว่าผมไปทำอะไรให้เขา จนวันนึงผมก็ได้รู้ว่าเขากลับไปคุยกับคนทีเขาชอบ ซึ่งเขาก็ชอบคนนี้มาประมาณปีนึงได้แล้วละครับ ผมก็เลยถามเขาว่ากลับไปคุยกับพี่คนนั้นหรอ ? เขาก็ตอบว่าใช่ ผมก็เลยเฟลเลยครับละคิดไปเองอีกว่า เราเป็นคนที่เขาไปทำให้เขาหายเหงาแค่นั้นละครับ จากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย
อีก 1 เดือนต่อมา เขาก็กลับมาทักผมอีก ผมถามทักมามีอะไร เขาบอกว่าเขาเหงาครับ ผมก็ใจอ่อนทำไมไม่รู้กลับไปคุยกับเขาอีก ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรกที่เราคุยกัน จนสุดท้ายเราก็ทะเลาะกันแล้วก็เลิกคุยกันเป็นครั้งที่สองครับ ทีนี้ผมบล็อคเฟสบุ๊คเขาเลยครับ คืออย่าได้ติดต่อกันเลยแล้วบังเอิญช่วงนั้น ask.fm มันกลับมาฮิตอีกครั้งนึง มันมีคำถามอยู่คำถามนึงพูดว่า ขอโทษนะ แค่ข้อความนี้ทำให้ผมรู้เลยว่ามันส่งมาจากเขา แล้วอะไรดลใจผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่ทำให้ผมไปอัลบล็อคเฟสบุ๊คเขา ละเขาก็มาขอโทษที่ตอนนั้นทำแบบนั้นกับผม ละถามผมว่าหายไปเนี่ยมีแฟนแล้วอะดิ แบบเนี๊ยครับจะให้ผมตอบว่ายังไง ในใจผมก็ไม่ได้โกรธอะไรเขานะครับแต่ผมแค่น้อยใจว่าทำไมตอนนั้นถึงต้องมาคุยกับผมแค่เขาเหงา ผมไม่เข้าใจจริงๆหลังจากที่ผมโดนเขาทิ้งมา2รอบ เราก็คุยกันบ้างไม่คุยกันบ้างคราวนี้คุยกันแบบเพื่อนจริงๆแล้วครับ ไม่มีอะไรที่มันต้องมุ้งมิ้งอีกแล้ว จนประมาณเดือนที่แล้วผมรู้สึกว่าเขารู้สึกเศร้าๆ (เอาจริงๆคือผมเป็นห่วงเขามากอะครับ) ผมก็เลยทักเขาไปว่า เป็นอะไรทำไมดูเศร้าๆ เค้าบอกคิดถึงแฟนเก่า -0- ไอ้เราก็คิดในใจมันไปมีแฟนตอนไหนว่ะ ผมก็เลยถามไปว่า เห้ยมีแฟนตอนไหนเนี๊ยไม่บอกกันมั่งเลย เขาก็ตอบผมว่า เลิกไป2เดือนแล้วละ ผมก็เขาใจตอนนั้นแหละครับว่า ผมอาจจะไม่ใช่คนที่เขารักตั้งแต่แรกหรอกครับ ผมมันก็แค่คนที่คุยแก้เหงาให้เขาเท่านั้นแหละครับ จนมาถึงตอนนี้วันนี้ บางวันผมก็ยังไลน์หาเขาบ้าง video call หาบ้าง แค่นั้นแหละครับ ลึกๆในใจผมตอนนี้ก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมนะครับ แต่มันคงยากแล้วเพราะมันก็นานมาแล้วที่เราเลิกคุยกันแบบเกินกว่าเพื่อน วันไหนที่ผมคิดถึงเขาผมก็จะย้อนกลับไปอ่านแชทที่เราเคยคุยกันนะครับ ผมอยากให้เขารู้ว่า ผมยังเป็นห่วงเขาและผมก็รักเขาเหมือนเดิม
ผมอยากรู้ว่ามีเพื่อนๆคนไหนที่เคยเป็นแบบผมบ้างครับ
ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านถึงมันจะยาวมากก็เถอะ555
ปล. เออลืมบอกผมคุยกับผู้ชายด้วยกันนะครับ