เตือนภัย!!! น้องๆ ที่ทำงานกลางคืน กับมิจฉาชีพรูปแบบใหม่

กระทู้สนทนา

เตือนภัย มิจฉาชีพรูปแบบใหม่!!"

ช่วยกันแชร์ บอกต่อ เพื่อเป็นอุทาหรณ์นะคะ

จากเหตุการณ์โทรศัพท์โดนขโมย
ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเรา ขอแชร์ไว้เพื่อเป็นข้อมูล
ให้น้องๆได้ศึกษากัน จะได้ป้องกันไว้
ไม่เป็นเหยื่อให้กับมิจฉาชีพนะคะ

ของเรายังโชคดีที่โดนแค่โทรศัพท์
ในโทรศัพท์ไม่มีอะไรมากนอกจากรูปถ่าย
และข้อมูลอื่นๆ ไม่มีคลิปโป๊ใดๆ แต่ถ้าโชคไม่ดี
อาจถึงขั้นโดนวางยา พาเข้าโรงแรมได้นะคะ

เมื่อก่อนมิจฉาชีพจะใช้วิธีการตกทอง
แต่ที่จะเล่านี้ มันสืบกันมาทอดๆกันค่ะ

เริ่มจากตอนแรกผู้ชายคนนี้โทรเข้ามา
ที่เบอร์ผู้จัดการร้าน พอดีเราทำงานอยู่
ร้านแถวมหาดไทย และนี่คือบทสนทนา
ระหว่างเรากับผู้ชายที่ใช้ชื่อว่า "บอย"

ผู้จัดการยื่นโทรศัพท์ให้เรา ซึ่งเขาบอกว่า
ลูกค้าจะคุยด้วย บอกว่าจะเข้ามาที่ร้าน
เราก็รับมาคุย เขาก็พูดทำทีสนิทสนม
เรียกชื่อเราเหมือนสนิทกันมานาน

บทสนทนา
บอย: สวัสดีครับน้องจอย นี่พี่บอยเองนะ
พี่อ่ะเป็นเพื่อนกับหุ้นส่วนร้าน เคยไปนั่งบ่อยๆ

เนี่ยเดี๋ยวเพื่อนพี่จะเข้าไปที่ร้าน อยากให้เรา
ช่วยดูแลหน่อย รอบที่แล้วพี่นั่งกับเรา
เราอ่ะดูแลพี่ดีมาก เลยบอกต่อกับเพื่อน
เพื่อนเลยอยากมา แต่วันนี้พี่ไม่สะดวกเข้าไป
เดี๋ยวขอเบอร์ติดต่อน้องจอยหน่อย

เอ้อ แล้วก็เพื่อนพี่เขาแบตโทรศัพท์จะหมด
น้องจอยมีสายชารต์โทรศัพท์ไหม?

เรา: เครื่องพี่เป็นโทรศัพท์อะไรคะ?
บอย: อ้อ โน๊ต 4 น่ะ

เรา: อ๋อ จอยก็ใช้โน็ตเหมือนกัน แต่ไม่ได้เอาสายมา
เดี๋ยวไงลองถามคนอื่นให้นะคะ

บอย: พี่รบกวนหน่อยนะ เดี๋ยวพี่โทรกลับไป
เดี๋ยวขอโทรหาเพื่อนก่อน

เงียบไป 10 นาที โทรกลับมา

บอย: เนี่ยน้องจอย เพื่อนไม่ได้ไปละนะ
เขาจะไป ออน กัน ยังไงเดี๋ยวพี่นัดเลี้ยง
ข้าวเราเป็นการไถ่โทษน๊า ขอโทษจริงๆ

เรา: อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ ไว้สะดวกเข้ามานะคะ

2 วันผ่านไป บอยโทรมาวันจันทร์ แล้วก็ข้ามมาโทรหาเราบ่ายวันพุธ

ช่วงเวลาประมาณบ่าย สองครึ่งวันพุธ บอยโทรมาอีกครั้ง บทสนทนาตามนี้

บอย: น้องจอยครับ วันนี้สะดวกไหม?
พอดีวันนี้พี่จะไปซื้อของให้ผู้ใหญ่
มีเวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ อยาก
เลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษรอบที่แล้ว

เรา: อ้อได้ค่ะ พอดีจอยจะออกไปซื้อของ
ที่นั่นพอดีไงเจอกันก็ได้ค่ะ

ก็นัดเวลาไปค่ะ นัดเจอกันที่ห้าง
พาราไดซ์ พอเจอหน้าเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ
เพราะเขาไม่คุ้นหน้าเลยซึ่งเราเป็นคน
จำคนแม่นมาก เจอครั้งเดียวก็จำได้

แต่ก็ยังนิ่งๆไว้ ต่อมาเขาก็ถามเราว่า

บอย: น้องจอยหิวไหม?
เนี่ยทานข้าวกันก่อน พาเดินเข้า โอโตยะ
บอกว่าจะสั่งอะไรก็สั่งเลยนะ เนี่ยพอดีพี่ซื้อ
ของขวัญไว้ให้ แต่เดี๋ยวพี่ให้คนขับรถเอาของ
ขึ้นมาให้... โทรศัพท์เข้า....

เดี๋ยวพี่ออกไปโทรศัพท์ก่อนนะน้องจอย
เดี๋ยวมาๆ รอพี่แปปนึง

หายไป 2-3 นาที กลับเข้ามาในร้าน
มาๆคุยกันก่อนเขาพูดเกริ่นทำนองว่า
อยากขอรับเลี้ยงค่ะ บอกว่าก่อนหน้านี้เคย
เลี้ยงน้องคนนึงแต่ภรรยาจับได้ ก็เลยเลิกไป

แล้วก็มาเจอเรา ชอบมากจะขอเลี้ยงเรา
จะให้เท่านี้ๆ เจอกันแบบนี้เราก็มองเขา
ละก็บอกว่า "เหรอคะ" แบบนิ่งๆ

มันก็ทำท่าทางไม่ค่อยดี

แล้วเราก็ถามมันไปว่ามัน รู้จักกับหุ้นส่วน
คนไหน มันก็เล่ามาว่ารู้จักกับคนนี้ๆเคย
เอานามบัตรมาให้ที่บริษัทแล้วมันก็บอก
ว่าขอโทรศัพท์แปปนึง

บทสนทนามัน
บอย: เอ้อ x ผมขอสายผู้จัดการร้านหน่อย
ตอนนี้ของที่ทำเสร็จรึยังครับ ได้ๆครับ
เดี๋ยวผมขอสาย x ต่อหน่อย

x เดี๋ยว x เอาของมาให้ผมตรงชาบูชินะ
เดี๋ยวผมเดินออกไป แล้วมันก็เดินออก
ไปเป็นรอบที่ 2

หายไปประมาณ 2-3 นาทีกลับมานั่งต่อ
บอย: น้องจอย เดี๋ยวพี่ให้ของเราไว้
อย่างนึงนะเนี่ยแล้วอย่าบอกใครที่ร้านนะ ว่าพี่ให้อย่าเอาไปขาย
อย่าให้ใครด้วย พี่ให้เราเพราะชอบเรา อยากให้เก็บดีๆนะ

ซักพักมันหยิบซองสีชมพูออกมา เอาทองออกมา 2 เส้น
เป็นสร้อยข้อมือ บอกให้ลองใส่ดู ฝั่งนี้ซ้าย ฝั่งนี้ขวา

*เราจ้องไปที่ทองแบบเขม็งเอามือถูๆ
ที่ตัวทองในใจก็คิดว่าน่าจะปลอม*

มันก็มองเราแล้วโทรก็เข้า มันเดินออกไปคุยเป็นรอบที่ 3
รอบนี้ประมาณ 2 นาที มาบอกว่าโทรศัพท์มันแบตหมด
ให้เขาโทรเข้าเครื่องเรานะ แล้วโทรศัพท์
เราก็ดัง มันก็ทำท่าขอยืม แล้วก็เดินออกไป
คุยอยู่หน้าร้าน พอละสายตามันก็ไปละ - -

เราเห็นท่าไม่ดีเลยขอโทรศัพท์พนักงาน
โทรเข้าเครื่องเรา ปิดสัญญาณละค้าบบบบ

เราเลยบอกให้พนักงานคิดเงิน และบอกกลับพนักงานว่า
ถ้ามันกลับมาบอกเราไปห้องน้ำ (ยังมองโลกในแง่ดี)

เรารีบวิ่งลงไปร้านทองด้านล่าง
ให้เขาลองเผาทอง ไหม้สิครัชพี่น้องงงงง

วิ่งแจ้งรปภ ประสานงานเลยค่ะ - -*
สรุปได้กล้องวงจรปิดจากร้านโอโตยะมา
ทางศูนย์พาราไดซ์รีบประสานงาน
ติดต่อเจ้าหน้าที่ กระจายข่าวช่วยค้นหา

สรุปไม่ทันค่ะ ช่วงเวลาไม่เกิน 20 นาที
มันหายสาบสูญไปจากห้างค่ะ ตามตัวไม่เจอ

เราได้ปริ๊นรูปคนร้ายและนำไปแจ้งความ
มาละค่ะเดี๋ยวจะนำข้อมูลไปสอบถาม
ที่ศูนย์ดีแทคเป็นลำดับต่อไปในวันพรุ่งนี้

แจ้งความเสร็จ เราได้เข้าไปที่ร้านที่เราทำงาน
เพื่อเอารูปไปให้หุ้นส่วนในร้านดู ปรากฎว่า
ไม่มีใครรู้จักมันเลยค่ะและมันนำเบอร์
โทรศัพท์มาจากในเน็ต

โดยเราคิดว่ามันน่าจะดูมาจากการที่โม
บอรด์งานเพราะมันโทรหาโมก่อนเพื่อ
ขอเบอร์ผู้จัดการร้าน ทำทีจะมาเที่ยว
พอโทรหาผู้จัดการก็ทำที ว่ามาเที่ยวบ่อย
สุ่มเอาเด็กพีอาร์ซักคน เพื่อพูดคุยด้วย
และดำเนินการขั้นต่อๆไป

ของเรามันยื่นข้อเสนอมาแล้วนิ่งๆ
เห็นทองไม่กระโตกกระตาก มันเลยเอาไปแค่โทรศัพท์
เพื่อหนีเอาตัวรอด เพราะเป้าหมายเริ่มไหวตัว

แต่ถ้าคนที่หลงกล อาจเสียของ
เสียตัว และอื่นๆ ยังไงก็ระวังกันด้วยนะคะ
เพราะตอนนี้มิจฉาชีพมารูปแบบใหม่แล้ว

*มาในรูปแบบขอเลี้ยงดู*

อย่าดราม่ากับผม เพราะผมเตือนไว้เป็น
อุทาหรณ์ เพื่อป้องกันคนอื่นๆโดนนะคะ

สุดท้ายขอขอบพระคุณน้องๆพี่ๆ ร้าน โอโตยะ
พาราไดซ์ ที่ให้ยืมโทร และให้ดูกล้องอย่างเร็ว

ขอบพระคุณ รปภ และผู้ดูแล ศูนย์รักษา
ความสงบที่พาราไดซ์ ที่ช่วยตามเรื่องให้

ขอบพระคุณ คุณตำรวจ สน.ประเวศ
ที่ช่วยตามเรื่องให้ค่ะ

คืบหน้ายังไงจะแจ้งอีกทีนะคะ
ขอบพระคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยแชร์ต่อค่ะ

*ทั้งนี้ได้แนบเอกสารเพื่อยืนยันด้วยค่ะ
พร้อมรูปถ่ายจากกล้องวงจรปิดและของ
กลางที่มันทิ้งไว้ให้พร้อมรอยนิ้วมือ*