ว่าจะไม่แชร์ไม่อะไรกับข่าว โตโน่ กับแตงโม แต่พอได้อ่านแล้ว....
ความรักมันไม่ผิดหรอก ณ เวลานั้น มันรักมันก็รักจริงๆ แต่คนที่เรารัก กับคนที่เราอยู่ด้วยตลอดชีวิต อาจไม่ใช่คนเดียวกัน...
แตงโม...หยินเองเชื่อว่า ที่ทำอย่างนั้น กินยานอนหลับ 10 เม็ดไม่ตายหรอก และแตงโมไม่ได้คิดจะตายจริงๆ แต่ ณ เวลานั้น ที่ทำเพราะความรู้สึกล้วนๆ เจ็บ อยากได้กลับมาหรืออะไรก็ตาม....ถึงได้เรียกร้องความสนใจ โดยการฆ่าตัวตาย แต่ไม่คิดจะตายจริง
ถามว่าต้องด่าไหม นั้นคือการแสดงไหม ต้องแช่งให้ตายๆไปเลยไหม เรียกร้องความสนใจ ตอบ ไม่คะ เพราะ ณ เวลานั้น มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่เค้าคิดว่าตัวเองทำได้ มันคงเป็นทางสุดท้าย คิด ในขณะที่สติไม่ได้พร้อม....สงสารนะ เห็นใจนะ เข้าใจนะ......
ถามว่า โมรักโน่ไหม หยินว่า รัก รักเลยละ แต่รักไม่เป็น มันไม่ใช่ความรักนิรันดร์ที่สงบ แต่มันคือความรักหลง และโมรักตัวเองมากกว่าาาาา และทำตาม "อยาก" รู้ไม่ทัน โมเลยทุกข์ แต่คนไม่อยู่ในโมเม้นนั้นเอง ไม่เข้าใจหรอก มันไม่ง่ายเหมือนพิมพ์อะไรแบบนี้
ที่หยินเห็นใจ คือ ผู้ชาย 2 คน คนหนึ่ง พ่อโม คนหนึ่ง โตโน่
โตโน่ หยินไม่เคยได้กรี๊ดกร๊าดดด โน่นะ ไม่ได้คิดว่าโน่ น่าสนใจอะไรเลย เพียงแต่ ณ โมเม้นที่เค้ารัก หยินว่าเค้ารักแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย ที่สัญญาจะรักจนตาย ที่ไม่มีโม ไม่มีเค้า หยินว่าเค้ารัก และแมนมากที่จะปกป้องความรัก คนรัก และเปิดเผยกับแฟนคลับ....ยอมทิ้งอะไรหลายอย่าง หากถูกประคองดีๆ หยินว่าโน่ จะทำตามสัญญาได้จริงๆ
ณ เวลานี้ เค้าก็ยังรัก ผู้หญิงที่ชื่อ โม (จากที่ดูจากแถลงข่าว มันสื่อได้ ว่ารักโมมากกว่าที่โมรัก ) ไม่ใช่ไม่อยากทำตามสัญญา แต่บางครั้งการจะรักษาสัญญา มันต้องหมายถึง ทั้งคู่ช่วยกันประคอง เข้าอกเข้าใจ เป็นครึ่งหนึ่งขอกันและกัน เสียสละเพื่อปกป้องอีกคน
แต่คู่นี้....
โมรักที่จะรับ เรียกร้อง แต่ไม่คิดจะปกป้อง นอกจากความรู้สึกตัวเอง
โน่รักที่จะ ให้ ให้จนลืมปกป้องตัวเอง จนวันหนึ่งรู้ว่า สิ่งที่ควรให้อีกคนมากที่สุด คือเดินออกมา
เพื่อให้เค้า หัดที่จะรัก....
ณ ตอนนี้ หยินว่าโน่เองต่างหากที่ "เจ็บมากกว่าและอ่อนแอกว่า" เพราะการที่โน่ ไม่ติดต่อ ไม่กลับไป ไม่ ไม่ ไม่ นั้นเพื่อ ปกป้องความใจอ่อนลึกๆของตัวเอง.....
ที่น่าเห็นใจคือ ความรักของ พ่อโม "ประโยคสุดท้ายที่ว่า เสียดายไม่ได้เจียวไข่ให้ทานอีก" หยินว่าพ่อโมก็รัก และรู้ว่าผู้ชายคนนี้รัก ลูกสาวท่านมากแค่ไหน....มากจนท่านเห็นด้วย ที่ ภาคิน ควรเดินจากไปสักที เพราะคงทั้งรักและสงสาร แต่ แตงโม ก็ลูกท่าน
เป็นกำลังให้ทุกคน ทั้ง พ่อแตงโม ทั้งครอบครัวโน่
ทั้งตัวโน่ (วันนี้ โน่ หล่อมากนะ ไม่ใช่หล่อเพราะหน้าตา แต่ความสุภาพข้างในและความรักจริงๆ ทำให้โน่ดูหล่อขึ้นมาก) เข้มแข็ง และอย่าหมดศรัทธากับความรัก ไม่ต้องลืมรักครั้งนี้ มันอาจจะเป็นรักที่มากสุดในชีวิตก็ได้ แต่ ผู้หญิงคนสุดท้ายในชีวิต อาจจะเป็นคนที่สามารถจะอยู่ด้วยกันจนหมดลมหายใจ....รักแท้ ที่ไม่เรียกร้อง รักแท้ที่ต่างคนต่างสละให้กันขอให้ได้เจอ คนสุดท้ายนั้นนะ
สุดท้าย คนที่อยากให้ได้อ่านจริงๆ (แต่คงไม่ได้อ่านหรอก)
แตงโม...เธอทำให้คนที่รักเธอเจ็บปวดอยู่นะ "พ่อ" สุดท้ายก็เลือกเธอ แม้รู้ว่าสิ่งที่เธอทำมัน "ผิด"
โรคซึมเศร้า อย่าว่าแต่ตัวเองน่าสงสารเลย โรคซึมเศร้ามันมีเส้นบางๆ กั้นกับ โรครักตัวเองมากไป และรักมากอย่างเห็นแก่ตัว.....และพอมันผิดหวัง มันก็จมอยู่กับความคิด มันก็หมดกำลังใจ นอนไม่หลับ ตามมาด้วยการหลอกตัวเอง กลายเป็นโรคซึมเศร้า
แต่โมยังไม่ถึงจุดเศร้าขนาดอยากตายจริงๆหรอก ตอนนี้ได้ลองทำตามใจ ตามความรู้สึกที่จะเรียกร้องแล้ว
ผลที่ได้มัน ต่างจากที่คิดไว้เยอะนะ จำมันเป็นบทเรียน....อย่าใช้โรคซึมเศร้าเรียกร้องความสนใจ
จากนี้ "รู้" ให้ทันความรู้สึก ให้อภัยทุกคน ให้อภัยตัวเอง และ จงภูมิใจเถอะนะ ครั้งหนึ่งในชีวิต โม เคย ได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง....ที่รักโมแท้จริง เพียงแต่โมรักษามันไว้ไม่ได้.....
จงภูมิใจกับรักนั้น
หยินมี่
ป.ล. คหสต ห้ามด่านะ!!!!!
อยากให้ข้อความนี้ถึงแตงโมและโตโน่....ช่วยหน่อยคะ
ความรักมันไม่ผิดหรอก ณ เวลานั้น มันรักมันก็รักจริงๆ แต่คนที่เรารัก กับคนที่เราอยู่ด้วยตลอดชีวิต อาจไม่ใช่คนเดียวกัน...
แตงโม...หยินเองเชื่อว่า ที่ทำอย่างนั้น กินยานอนหลับ 10 เม็ดไม่ตายหรอก และแตงโมไม่ได้คิดจะตายจริงๆ แต่ ณ เวลานั้น ที่ทำเพราะความรู้สึกล้วนๆ เจ็บ อยากได้กลับมาหรืออะไรก็ตาม....ถึงได้เรียกร้องความสนใจ โดยการฆ่าตัวตาย แต่ไม่คิดจะตายจริง
ถามว่าต้องด่าไหม นั้นคือการแสดงไหม ต้องแช่งให้ตายๆไปเลยไหม เรียกร้องความสนใจ ตอบ ไม่คะ เพราะ ณ เวลานั้น มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่เค้าคิดว่าตัวเองทำได้ มันคงเป็นทางสุดท้าย คิด ในขณะที่สติไม่ได้พร้อม....สงสารนะ เห็นใจนะ เข้าใจนะ......
ถามว่า โมรักโน่ไหม หยินว่า รัก รักเลยละ แต่รักไม่เป็น มันไม่ใช่ความรักนิรันดร์ที่สงบ แต่มันคือความรักหลง และโมรักตัวเองมากกว่าาาาา และทำตาม "อยาก" รู้ไม่ทัน โมเลยทุกข์ แต่คนไม่อยู่ในโมเม้นนั้นเอง ไม่เข้าใจหรอก มันไม่ง่ายเหมือนพิมพ์อะไรแบบนี้
ที่หยินเห็นใจ คือ ผู้ชาย 2 คน คนหนึ่ง พ่อโม คนหนึ่ง โตโน่
โตโน่ หยินไม่เคยได้กรี๊ดกร๊าดดด โน่นะ ไม่ได้คิดว่าโน่ น่าสนใจอะไรเลย เพียงแต่ ณ โมเม้นที่เค้ารัก หยินว่าเค้ารักแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย ที่สัญญาจะรักจนตาย ที่ไม่มีโม ไม่มีเค้า หยินว่าเค้ารัก และแมนมากที่จะปกป้องความรัก คนรัก และเปิดเผยกับแฟนคลับ....ยอมทิ้งอะไรหลายอย่าง หากถูกประคองดีๆ หยินว่าโน่ จะทำตามสัญญาได้จริงๆ
ณ เวลานี้ เค้าก็ยังรัก ผู้หญิงที่ชื่อ โม (จากที่ดูจากแถลงข่าว มันสื่อได้ ว่ารักโมมากกว่าที่โมรัก ) ไม่ใช่ไม่อยากทำตามสัญญา แต่บางครั้งการจะรักษาสัญญา มันต้องหมายถึง ทั้งคู่ช่วยกันประคอง เข้าอกเข้าใจ เป็นครึ่งหนึ่งขอกันและกัน เสียสละเพื่อปกป้องอีกคน
แต่คู่นี้....
โมรักที่จะรับ เรียกร้อง แต่ไม่คิดจะปกป้อง นอกจากความรู้สึกตัวเอง
โน่รักที่จะ ให้ ให้จนลืมปกป้องตัวเอง จนวันหนึ่งรู้ว่า สิ่งที่ควรให้อีกคนมากที่สุด คือเดินออกมา
เพื่อให้เค้า หัดที่จะรัก....
ณ ตอนนี้ หยินว่าโน่เองต่างหากที่ "เจ็บมากกว่าและอ่อนแอกว่า" เพราะการที่โน่ ไม่ติดต่อ ไม่กลับไป ไม่ ไม่ ไม่ นั้นเพื่อ ปกป้องความใจอ่อนลึกๆของตัวเอง.....
ที่น่าเห็นใจคือ ความรักของ พ่อโม "ประโยคสุดท้ายที่ว่า เสียดายไม่ได้เจียวไข่ให้ทานอีก" หยินว่าพ่อโมก็รัก และรู้ว่าผู้ชายคนนี้รัก ลูกสาวท่านมากแค่ไหน....มากจนท่านเห็นด้วย ที่ ภาคิน ควรเดินจากไปสักที เพราะคงทั้งรักและสงสาร แต่ แตงโม ก็ลูกท่าน
เป็นกำลังให้ทุกคน ทั้ง พ่อแตงโม ทั้งครอบครัวโน่
ทั้งตัวโน่ (วันนี้ โน่ หล่อมากนะ ไม่ใช่หล่อเพราะหน้าตา แต่ความสุภาพข้างในและความรักจริงๆ ทำให้โน่ดูหล่อขึ้นมาก) เข้มแข็ง และอย่าหมดศรัทธากับความรัก ไม่ต้องลืมรักครั้งนี้ มันอาจจะเป็นรักที่มากสุดในชีวิตก็ได้ แต่ ผู้หญิงคนสุดท้ายในชีวิต อาจจะเป็นคนที่สามารถจะอยู่ด้วยกันจนหมดลมหายใจ....รักแท้ ที่ไม่เรียกร้อง รักแท้ที่ต่างคนต่างสละให้กันขอให้ได้เจอ คนสุดท้ายนั้นนะ
สุดท้าย คนที่อยากให้ได้อ่านจริงๆ (แต่คงไม่ได้อ่านหรอก)
แตงโม...เธอทำให้คนที่รักเธอเจ็บปวดอยู่นะ "พ่อ" สุดท้ายก็เลือกเธอ แม้รู้ว่าสิ่งที่เธอทำมัน "ผิด"
โรคซึมเศร้า อย่าว่าแต่ตัวเองน่าสงสารเลย โรคซึมเศร้ามันมีเส้นบางๆ กั้นกับ โรครักตัวเองมากไป และรักมากอย่างเห็นแก่ตัว.....และพอมันผิดหวัง มันก็จมอยู่กับความคิด มันก็หมดกำลังใจ นอนไม่หลับ ตามมาด้วยการหลอกตัวเอง กลายเป็นโรคซึมเศร้า
แต่โมยังไม่ถึงจุดเศร้าขนาดอยากตายจริงๆหรอก ตอนนี้ได้ลองทำตามใจ ตามความรู้สึกที่จะเรียกร้องแล้ว
ผลที่ได้มัน ต่างจากที่คิดไว้เยอะนะ จำมันเป็นบทเรียน....อย่าใช้โรคซึมเศร้าเรียกร้องความสนใจ
จากนี้ "รู้" ให้ทันความรู้สึก ให้อภัยทุกคน ให้อภัยตัวเอง และ จงภูมิใจเถอะนะ ครั้งหนึ่งในชีวิต โม เคย ได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง....ที่รักโมแท้จริง เพียงแต่โมรักษามันไว้ไม่ได้.....
จงภูมิใจกับรักนั้น
หยินมี่
ป.ล. คหสต ห้ามด่านะ!!!!!