ให้ 8.5/10 หนัง Comedy-Drama Feel Good เรื่องราวของ Rocker (Al Pachino) รุ่นเดอะที่ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองหลังจากที่ได้รับจดหมายที่หายสาปสูญไปถึง 40 ปี จาก John Lennon จ่าหัวถึงตัวเขา หนังเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องที่เกิดขึ้นจริงของ Steve Tilston นักร้อง Folk Song เขียนบทและกำกับโดย Dan Fogelman จากผู้เขียนบทเรื่อง Crazy, Stupid, Love. (2011) และ Last Vegas (2013)
Al Pachino แบกหนังทั้งเรื่องได้อยู่หมัด กับเสน่ห์ที่ไม่ว่าจะแก่แค่ไหนก็ยังคงอยู่และยังคงเท่เสมอ แสดงได้ดีมาก มีการ Cast ตัวละครอื่นๆได้เหมาะสมน่ารัก ออกแบบซีนในการจะยิงมุกต่างๆได้สร้างสรรค์และทำงานเข้ากับเนื้อเรื่อง เป็นหนังที่มีคุณค่าและคุ้มค่ากับการไปดู ไม่เสียดายเงิน
โดยรวมหนังให้ความรู้สึกที่ดีและอิ่มเอมใจขณะชม มีตลกเป็นระยะๆ แอบซาบซึ้งบ้างในบางช่วง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นความรู้สึกของการเสียดายโอกาสที่ผ่านมาในอดีต กับคำถามที่ว่า “ถ้าตอนนั้นได้รับจดหมายฉบับนั้น ชีวิตจะเป็นอย่างไร ?” ซะมากกว่า ส่วนตัวนึกถึงแล้วก็ยังแอบเสียดายแทน และอดโมโหความเห็นแก่ตัวของคนไม่ได้เลย
แม้เนื้อเรื่องทั้งเรื่องจะเบาบาง ใสไปหน่อย และไม่ลงลึกในรายละเอียดที่หนักหรือดาร์ค เหมือนที่ควรจะเป็นในชีวิตจริงของนักร้องเพลงร็อครุ่นใหญ่ที่ผ่านอะไรมาโชกโชนก็ตาม แต่หนังก็ทำงานได้สมบูรณ์แบบในเส้นเรื่องของมันเอง ถ่ายถอดออกมาในมุมมองที่บวก ขนาดที่มีตัวละครทำไม่ดี คนดูก็ยังไม่รู้สึกว่าไม่ได้ไม่ดี หนังเหมือนนำเสนอในมุมมองของตัวละครหลักที่เคยผ่านเหตุการณ์หนักๆมามากกว่านี้ แล้วมองเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว ปล่อยวางและเข้าอกเข้าใจ เก๋าเกม แมนๆ เพราะมีเรื่องอื่นที่ยังสำคัญกว่าที่ยังไม่ได้ทำ และสุดท้ายแล้วครอบครัวก็คงจะเป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะต้องแคร์มากที่สุด ที่สำคัญที่สุดก็คือ อย่าลืมให้โอกาสกับตัวเองในการกลับแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปในชีวิต!
ปล. นี่เป็นการให้คะแนนจากความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งแต่ละคนมีมุมมอง ความชอบ ความคิดต่างกัน ซึ่งเมื่อคุณไปดูแล้วคุณอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ได้ค่ะ (แค่รักการดูหนังและอยากจะแชร์แลกเปลี่ยนความเห็นให้คนชอบดูหนังมาคุยกัน ไม่มีอะไรถูกหรือผิด ทุกคนไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ)
สามารถอ่าน Review หนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ Movies Stalker ค่ะ
https://www.facebook.com/MoviesStalker
[SR] รีวิวหนังเรื่อง Danny Collins จดหมายที่หายไป 40 ปีของ John Lennon
Al Pachino แบกหนังทั้งเรื่องได้อยู่หมัด กับเสน่ห์ที่ไม่ว่าจะแก่แค่ไหนก็ยังคงอยู่และยังคงเท่เสมอ แสดงได้ดีมาก มีการ Cast ตัวละครอื่นๆได้เหมาะสมน่ารัก ออกแบบซีนในการจะยิงมุกต่างๆได้สร้างสรรค์และทำงานเข้ากับเนื้อเรื่อง เป็นหนังที่มีคุณค่าและคุ้มค่ากับการไปดู ไม่เสียดายเงิน
โดยรวมหนังให้ความรู้สึกที่ดีและอิ่มเอมใจขณะชม มีตลกเป็นระยะๆ แอบซาบซึ้งบ้างในบางช่วง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นความรู้สึกของการเสียดายโอกาสที่ผ่านมาในอดีต กับคำถามที่ว่า “ถ้าตอนนั้นได้รับจดหมายฉบับนั้น ชีวิตจะเป็นอย่างไร ?” ซะมากกว่า ส่วนตัวนึกถึงแล้วก็ยังแอบเสียดายแทน และอดโมโหความเห็นแก่ตัวของคนไม่ได้เลย
แม้เนื้อเรื่องทั้งเรื่องจะเบาบาง ใสไปหน่อย และไม่ลงลึกในรายละเอียดที่หนักหรือดาร์ค เหมือนที่ควรจะเป็นในชีวิตจริงของนักร้องเพลงร็อครุ่นใหญ่ที่ผ่านอะไรมาโชกโชนก็ตาม แต่หนังก็ทำงานได้สมบูรณ์แบบในเส้นเรื่องของมันเอง ถ่ายถอดออกมาในมุมมองที่บวก ขนาดที่มีตัวละครทำไม่ดี คนดูก็ยังไม่รู้สึกว่าไม่ได้ไม่ดี หนังเหมือนนำเสนอในมุมมองของตัวละครหลักที่เคยผ่านเหตุการณ์หนักๆมามากกว่านี้ แล้วมองเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว ปล่อยวางและเข้าอกเข้าใจ เก๋าเกม แมนๆ เพราะมีเรื่องอื่นที่ยังสำคัญกว่าที่ยังไม่ได้ทำ และสุดท้ายแล้วครอบครัวก็คงจะเป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะต้องแคร์มากที่สุด ที่สำคัญที่สุดก็คือ อย่าลืมให้โอกาสกับตัวเองในการกลับแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปในชีวิต!
ปล. นี่เป็นการให้คะแนนจากความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งแต่ละคนมีมุมมอง ความชอบ ความคิดต่างกัน ซึ่งเมื่อคุณไปดูแล้วคุณอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ได้ค่ะ (แค่รักการดูหนังและอยากจะแชร์แลกเปลี่ยนความเห็นให้คนชอบดูหนังมาคุยกัน ไม่มีอะไรถูกหรือผิด ทุกคนไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ)
สามารถอ่าน Review หนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ Movies Stalker ค่ะ https://www.facebook.com/MoviesStalker