ทะเลาะกับแฟน แฟนไม่ยอมเรียน ทำอย่างไรดี ครับ

คือตอนนี้ผมกำลัง ส่งแฟนตัวเองเรียนอยู่ ซึ่งเมื่อก่อนเค้าเคยมีปัญหาครอบครัวทำให้เรียนไม่จบมาแล้วครั้งหนึ่ง ผมเลยตั้งใจอยากให้เค้าได้เรียนเพื่ออนาคต ของเค้าเอง เค้าบอกผมเข้มงวดเกินไป จนทะเลาะกันบ่อยครั้ง เหตุการณ์ที่เค้าบอกผมเข้มงวดก็คือ ปกติเค้าไม่ชอบกินข้าวเช้าที่บ้าน แล้วก็ไปซื้อข้าวกินที่โรงเรียน กลางวันก็อดข้าว เพราะว่าเงินเอาไปกินตอนเช้าหมดแล้ว พอกลับมาบ้านก็จะมีอาการท้องเสียอยู่ทุกครั้ง แล้วพอท้องเสีย ก็โดดเรียน นอนอยู่บ้าน พอผมว่าเค้าก็ตอบกลับผมมาว่า จะให้ตายก่อนค่อยพักผ่อนหรอ จะพาไปโรงพยาบาลก็ไม่ไป เป็นแบบนี้มาแล้วผมก็เลิกงานกลับบ้านมาเจอก็พบว่าปกติดีไม่เป็นอะไร สรุปวันนั้นเหมือนโดดเรียนไป 1 วันเต็มๆ พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ครั้งที่สอง ก็คือครั้งนี้ที่ทะเลาะกันอยู่นี่แหละครับ ผมเลยไม่ให้เค้าอยู่ที่บ้าน บังคับให้ไปเรียน แล้วบอกว่าถ้าไม่ไหวให้นอนที่ห้องพยาบาล ก็มาทะเลาะกันต่ออีกว่าจะไม่มีแรงไปอยู่แล้วยังบังคับอีก เข้มงวดเกินไปไหม ก็แค่อยากจะพักบ้าง ผมก็เลยตอบกลับไปว่า เรียนแค่ 5 วัน ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ นี่ไม่ได้พักหรอ ผมทำงาน 6 วันหยุดเฉพาะวันอาทิตย์ แล้วบางอาทิตย์ผมก็ต้องไปทำงานด้วย ผมเลยยื่นคำขาดกับเค้าไป ว่าถ้าขี้เกียจไปขี้เกียจเรียนก็เลิกเรียน และถ้าเลิกเรียนแล้ว ก็เลิกกัน เพราะว่าคนขี้เกียจแม้แต่อนาคตตัวเองยังไม่ใส่ใจ แล้วในอนาคตข้างหน้า จะต้องมีอนาคตของเราอีก เค้าจะใส่ใจไหม จากนั้นก็ทะเลาะกันแรงครับ เค้าไม่คุยกับผมเลย ผมควรทำอย่างไงดีครับ จะปล่อยให้เป็นอย่างนี้ หรือจะง้อเค้าดีครับ

           8/7/2558 เวลา 17.13 น. สวัสดีครับ ผมขอตอบทุกคนเป็นเรื่องๆก็แล้วนะครับ แฟนผมเค้าค่อนข้างเอาแต่ใจเล็กน้อย แต่เรื่องงานบ้านเค้าทำดีนะครับ แต่มีจุดเสียคือที่ผมบอกแล้วนะครับ ว่าเป็นบางวันที่เค้าจะไม่อยากไปเรียน คือเรื่องอื่นเค้าได้หมดครับ ยกเว้นเรื่องตรงนี้คือวันไหนไม่อยากคือไม่อยากไปเลย เมื่อก่อนเค้าเคยทำงานครับ แต่วุฒิเค้าน้อย ก็เลยได้แต่ทำงานห้าง เข้าเช้าเลิกดึก ไม่มีเวลาดูแลผมเลย ผมเลยให้เค้าออกมาเพื่อเรียน แต่เค้าบอกผมตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่อยากเรียน ผมก็ถามเค้าว่าวุฒิแค่นี้จะทนทำงานแบบนี้หรอ วันหยุดก็ไม่มี ลาก็ไม่ได้ลำบากมาก ผมเลยวางแผนไว้ให้เค้าออกมาเรียนก่อน พอเค้าเรียนจบจะได้มีงานทำดีๆ ไม่ต้องเหนื่อยหนักเหมือนทำงานในห้าง แล้วจะได้มีเวลาให้กันมากขึ้น สำหรับท่านที่โพสถามผมว่า ทำไมผมไม่มองหาคนที่พ่อแม่เค้าส่งเรียนจบ ทำงานดีๆ อะไรแบบนี้ คือผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า เวลาที่ผมรักเค้า ผมไม่สนใจหรอกว่าจะรวย จะจน หรือยังไง ผมไม่ได้เลืกมองคนที่ตรงนั้น เค้าพูดเก่งเฮฮา อยู่ด้วยแล้วมีความสุข แต่มันก็มีมุมตรงนี้ที่ผมเหนื่อย และมันก็เป็นเรื่องที่เราทะเลาะกันประจำ ตอนที่ผมโพสครั้งแรก อาจจะเป็นเพราะอารมณ์ที่ผมยังโมโห ยังข้องใจ จนไม่รู้จะทำยังไงต่อ ซึ่งผมก็เลยมาโพสในพันทิป เพื่อพอเป็นแนวทาง ในการแก้ไขต่อไป พอผมได้กลับไปคิดทบทวนทุกอย่าง พร้อมกับอ่านคอมเม้นต่างๆแล้ว ซึ่งคงเป็นผมเองที่ผิดตั้งแต่แรกที่มาโพสลงด้วยอารมณ์ พอเห็นโพสที่ว่าแฟนผมแรงๆ คือผมก็สะเทือนใจน่ะครับ ผมละอายใจตัวเองเหลือเกินที่มาโพสสั้นๆแค่นี้ เพียงเพื่อระบายอารมณ์ตัวเอง จนทำให้แฟนผมเองโดนว่านะครับ ผมรู้สึกว่าเป็นแฟนที่ไม่ดีเลย ผมต้องขอขอบคุณทุกคนที่มาโพสเป็นกำลังใจ และให้คำแนะนำกับผมนะครับ ตอนนี้ผมเริ่มใจเย็นลงบ้างแล้ว เย็นนี้ก็จะนั่งปรับความเข้าใจกับแฟนใหม่ ว่าต่อไปจะเอายังไงกันแน่ เพราะเธอได้พูดย้ำประโยคมาให้คำนึง ซึ่งก็ทำให้ผมคิดได้ว่าผม เผด็จการไป " ที่จริงนี่ไม่อยากเรียนนะ แต่ที่มาเรียนทุกวันนี้ ทำเพื่อใครหรอ " ผมรู้สึกได้เลย แฟนกับผมห่างกันพอสมควรครับ ความรักเลยออกแนวพ่อรักลูกไปหน่อย ฮ่าๆ เธอยังเด็กอยู่น่ะครับ บางครั้งก็เอาแต่ใจ เย็นนี้ผมก็จะไปจับเข่าคุยกันแล้วละครับ ว่าต่อไปจะเอายังไง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ

       9/7/2558 เมื่อวานเราได้คุยกันเรื่องทั้งหมดแล้ว เค้ายอมรับผิดและพร้อมที่จะปรับปรุงตัวนะครับ สำหรับที่มีบางโพสบอกว่าผมติดใจเรื่องเซ็กส์ อันนั้นผมขอตอบนิดนึง ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่ต้องจำเป็นที่ต้องลงเรื่องเซ็กส์เสมอไปนะครับ เราคบกันมานานพอสมควรแล้ว เรื่องเซ็กส์ จะบอกว่าผมไม่มีน้ำยาก็ได้แต่ว่า ผมไม่ค่อยได้ปฏิบัติเท่าไหร่ ถ้าจะให้เฉลี่ยก็น่าจะประมาณ เดือนละครั้งนะครับ ก็ตัดเรื่องเซ็กส์ออกไปได้เลย เพราะผมไม่ค่อยชอบเรื่องนี้ เพราะว่าสิ่งที่ผมต้องการ ไม่ใช่เซ็กส์ แต่เป็นความรักและความสุขครับ ก่อนหน้านี้ที่เราจะมาคุยกัน แฟนผมเค้าได้ไปปรึกษากับแม่ของเราเรื่องที่ผมว่าเค้าไป แล้วแม่ของเค้าก็เห็นด้วยกับผมครับ จากนั้นแม่เค้าก็คงจะพูดสอนเค้าอะไรหลายๆอย่าง ทำให้เค้าคิดได้และยอมกลับตัวมาทำหน้าที่ของตนเอง  วันนี้เธอตื่นมาแต่เช้า ทำงานบ้าน ทำกับข้าว เสร็จตั้งแต่ 6.30 เลย ผมตื่นมา ก็ทานข้าวแล้วไปส่งเค้าที่โรงเรียนแล้วก็ไปทำงานครับ มาถึงที่ทำงาน 7.30 ถือว่าเป็นวันเริ่มต้นปรับปรุงตัวที่ดี ขอขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นทำให้ผมคิดได้หลายเรื่อง ต้องขอบคุณจริงๆ

     การที่ผมได้มาอ่านความคิดเห็นหลายๆด้านทำให้ผมรู้จักสังคมทุกวันนี้มากขึ้นเพราะผมก็ไม่ค่อยได้มีสมาคมกับคนรอบข้างเท่าไหร่ตั้งแต่เริ่มทำงานก็ตั้งใจทำงานอย่างเดียว มีสังสรรค์บ้างเป็นบางครั้ง มันโหดร้ายเหลือเกินครับ สำหรับยุคสมัยนี้ ผู้ชายมีเมียเด็กล้วนถูกมองว่าเป็นเพราะเซ็กส์ เป็นตัวชักนำ ความรักมันได้ถูกมองข้ามและหายไปแล้วเหมือนไม่มีตัวตน คนทำผิดมักถูกกล่าวหาและซ้ำเติมต่างๆนานา การให้โอกาสมันน้อยนิดเหลือเกินครับ ต้องขอขอบคุณทุกโพสที่มาแสดงความเห็นและให้กำลังใจ ต่อไปผมก็คงสังเกตุพฤติกรรมเค้าต่อและครับ ค่อยๆขัดเกลา ความเป็นเด็กของเค้าออกไป แล้วเพิ่มความเป็นผู้ใหญ่ให้เค้าแทน ผมอยากได้ความคิดเห็นเกี่ยวกับการสอนเค้า วิธีสอนเค้าให้ตั้งใจเรียนมากกว่านี้ ถ้าใครพอมีไอเดีย ในเรื่องนี้ช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ ตัดเรื่องแฟนออกไป เอาเป็นสอนลูกก็ได้ครับ ฮ่าๆๆๆ