เลิกเล่นเฟซบุ๊ก แล้วหันมาเล่นพันทิปใครเป็นแบบนี้บ้างค่ะ

จริงๆอ่านกระทู้ต่างๆในพันทิปมาหลายปีแล้วค่ะ ชอบเขามาอ่านเล่นค่ะ
มันทำให้ฉันเห็นเรื่องราวต่างๆหลากหลายเห็นความคิดของผู้คนที่ฉันไม่รู้จัก
ใครอยากตั้งกระทู้อะไรหรือเรื่องอะไรก็ได้..เหมือนเป็นการระบายความรู้สึกนึกคิด
ความอัดอั้นหรือความเจ็บปวด ความสุขสมหวัง ทุกคนต่างได้ที่ปลดปล่อยในที่ที่ไม่ใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา(มันวิเศษอ่ะ)

ฉันเพิ่งสมัครเป็นสมาชิกได้ไม่ถึงเดือนค่ะ ฉันว่าฉันหลงรักพันทิปแล้วล่ะซิ ฉันเลิกเล่นเฟซไปเลย
พันทิปทำให้ฉันได้เห็นเรื่องราวของผู้คนที่ฉันไม่รู้จัก มันทำให้ฉัน..รู้ว่าไม่ใช่ฉันคนเดียวที่เป็นแบบนี้
ไม่ใช่ฉันคนเดียวที่รู้สึกเจ็บกับเรื่องแบบนี้ ยังมีอีกหลายคนที่เป็นเหมือนกัน ยังมีอีกหลายคนที่ยังโสดเหมือนฉัน แฮ่ๆ

บางคร้ังในช่วงเวลาหนึ่งฉันเองก็รู้สึกเหงา โดดเดี่ยว แม้จะพยายามเป็นคนที่เข้มแข็ง พยายามเป็นคนที่ไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น
ฉันเก่ง ฉันอยู่คนเดียวได้ ฉันไม่ต้องการใคร แต่บางคร้ังฉันก็ต้องการใครซักคนที่อยู่เคียงข้าง
คอยเป็นกำลังใจให้ ปลอบประโลมยามเหน็ดเหนื่อย ไออุ่นจากอ้อมกอดของคนที่เรียกว่า"แฟน"
ไม่มีไม่เคยมีค่ะ แต่ก็คิดว่าตัวเองเก่งอยู่ได้ไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไร

แต่ช่วงเวลาที่รู้สึกเหงาก็มีกระทู้ของเพื่อนๆนี่ล่ะค่ะ..อ่านไปยิ้มไปหรืออ่านไปเศร้าเกินไม่อ่าน
อ่านไป ว๊ายตาย!น่าอิจฉาข้ามๆไป อ่านไปฮ่าๆ แกโสดเหมือนฉันว่ะ
การได้มาอ่านกระทู้มันเหมือนทำให้ช่วงเวลาที่จิตใจอ้างว้างผ่านไปอย่างรวดเร็ว
บางทีก็แอบได้แรงบันดาลใจจากบางกระทู้อยู่เหมือนกัน
เลิกเล่นเฟซบุ๊กไปซักพักเลยค่ะงานนี้..แอบชอบพันทิปเสียแล้ว อิอิ