สวัสดีครับ วันนี้มีกราฟมาให้ดูเล่นๆ ครับ
พอดีผมบังเอิญอยากรู้ว่าจริงๆแล้ว ตลาดกล้อง Mirrorless ตอนนี้เป็นยังไง ไปถึงไหนแล้ว
อยู่แต่ในประเทศเรา ตลาดบ้านเราก็คิดแต่ว่ากล้องที่เราชอบนั่นขายดี แต่ไม่ใช่เลย (ผมคิดผิดถนัดครับ)




นี่คือกราฟง่ายๆ ของตลาดกล้อง mirrorless ครับ by tech industry research company BCN
แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงส่วนแบ่งการตลาดของกล้องในประเทศญี่ปุ่นในช่วงปี 2014 ครับ

จากตัวเลขจะเห็นว่า โซนี่ยังคงเป็นผู้นำตลาด ที่คนนิยมสูงสุด
แต่ส่วนแบ่งได้ลดลงมากกว่า 40% ในปีที่ผ่านมา
ขณะเดียวกกันโอลิมปัสกับมีแนวโน้มสูงขึ้น
  

พานาโซนิคและแคนนอน ก็นะ
ในขณะที่ Nikon ยังหาทางไปไหนไม่ได้เลย
และฟูจิ ต่ำสูดเลย ยังก็มีนัยสำคัญที่จะ........... ในอุตสาหกรรมของกล้อง mirrorless (แต่ในไทย  ก้นะ ^_^ )
ข้อมูลปี 2014 นะครับ



ต่อมามาดู อีกกราฟนึ่ง ซึ่งคนล่ะอย่าง กับข้างบนเลย
นี้คือ สถิติกล้อง Mirrorless จากประเทศญี่ปุ่น  จากสำนักเดียวกันกับข้างบนนะครับ ( statistics from BCN )



จาก แผนภูมิของส่วนแบ่งการตลาดของกล้อง mirrorless นี้
มีต่อดังนี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
Panasonic got a head start. After all, they were the very first movers in this market, with the G1. They were quickly overtaken by their partners in Micro Four Thirds, though, Olympus. Olympus had a big hit with their retro styled cameras, especially their OM-D camera models with built in EVF.

Olympus is seeing some changes to their market, though. The E-Pn line of "PEN" models used to be popular, but is seeing less sales. The most recent PEN E-P5 is probably the last of the series, as the PEN Lites take over, with a similar feature set and a lower price.

Sony launched an impressive number of different NEX models, frequently updating their feel and functions. While their first cameras did look rather strange, their more recent models appear more like "normal" cameras. Their premium APS-C camera uses PDAF technology to achieve very quick and precise autofocus, also for moving subjects. The pancake kit lens is not very good, though, see my test here.

Recently, Sony has ventured also into the fullframe market, with their A7 models, which are compact and priced fairly modest. However, the fullframe lenses are still quite large and expensive.

With a very expensive marketing budget, Nikon got a good start with their "1" mirrorless format. However, it is difficult to sell fairly large, expensive cameras with poor ergonomics and a small sensor.

As it turns out, the Nikon 1 system has three strengths, in my opinion:

Very good implementation of PDAF from the start. When I tested the first generation entry model Nikon 1 J1, I found that it had vastly better autofocus performance than the later and premium priced Lumix GM1.

The PDAF technology implemented means that you get very good autofocus performance during video recording, and, probably more essentially, for moving subjects in AF-C mode. The Nikon 1 cameras can rival high end DSLRs in this area. This autofocus performance is the most important when using long lenses.

Very fast framerates. The Nikon 1 cameras can take 60 frames per second in full resolution mode, and while saving the full RAW image. Of course, this only works in electronic shutter mode, but unlike the Panasonic Micro Four Thirds cameras, the E-shutter has a fast enough readout to avoid the rolling shutter issues.

This makes the Nikon 1 cameras well suited for sports, for example, where you may want to take a 20 frame burst during a crucial moment, and then later pick the one you want to publish.

The Nikkor CX 70-300mm f/4.5-5.6 (my review) long tele zoom lens. With an impressive 810mm equivalent focal length, this is the smallest birder-friendly lens available currently.

Combined with the very good PDAF AF-C performance, and the high frame rates possible, this lens makes the Nikon 1 system to a dream come true for anyone interested in photographing birds and wildlife, while wanting to keep the bulk of their gear down. The lens is also useful for spectator sports.

Fujifilm have invested a lot in their mirrorless camera lineup, and they appear to be committed for the long run. They have a very clear niche: Enthusiasts who like the classic lineup of lenses, and retro styled cameras. The cameras and lenses are of a high quality. And even if they look old fashioned, they do employ recent innovations. The Fujifilm system is for traditionalists who are not heavily into video.

Canon also have their mirrorless system. But so far, they only have a small handful of lenses available, and one first generation camera. The camera has very poor autofocus performance, and the ergonomy is sub optimal.

Finally, the rather odd Pentax Q cameras use the tiny 1/1.7'' sensor size, but the first generation used the even smaller 1/2.3'' sensor.
สรุป คือ ช่วยๆกันแปลนะครับ


คหสต ผมว่า
ผมรู้สึกว่า ความรู้ผมได้เปลี่ยนไปจากที่ แวะอ่านอยู่แต่ในห้องกล้อง ในกลุ่มเฟส
ก้คิดแต่ว่ามีแต่กล้องไม่กี่รุ่น  และคิดแต่ว่ามีเพียงไม่กี่รุ่น ที่ฮิตกัน ฮิตจริง
กล้องทุกยี่ห้อ ทุกรุ่นดีหมด อยู่ที่เรา ว่าจะเอาไปใช้ทำอะไร
ก็เลือกหยิบ เลือกซื้อให้เข้ากับที่เราจะใช้งานก็พอ หน้าที่ของเรา  มีเท่านี้จริงๆ
(ถ้าเลือกซื้อเผื่อใช้ เกรงว่าจะราคาแพงเกิ้น  เพราะใช้ไม่คุ้มค่า)
หน้าที่ทางการตลาด บริษัทกล้องได้ ออกแบบแนวทาง ให้เราแล้ว
จุดเด่น ข้อแตกต่าง จุดแข็ง จุดอ่อน มีให้เรา ศึกษาเสมอในโลกออนไลน์ถ้าเราพยายามซักหน่อย


แล้วน้าๆท่านอื่น  เมื่อเห็นกราฟแล้ว รู้สึกอย่างไรบ้างครับ  
ช่วยแชร์ ช่วยกันแบ่งปันความรู้ ความคิดเห็นกันครับ
(สรุป สองกราฟที่ต่างกัน มันบอกอะไร) ผมก็ยัง งง อยู่เหมือนกันครับ
รอผู้รู้ มาให้ความกระจ่างอีกทีนึ่ง  

ขอบคุณล่วงหน้าครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แปลแบบคร่าวๆ มั่วๆ อยากเอามาแชร์ครับ
ถ้าหากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ณ ตรงนี้ด้วยนะครับ
http://petapixel.com/2015/01/31/graph-mirrorless-camera-industry-japan-changed-2014/
http://m43photo.blogspot.jp/2015/02/mirrorless-camera-statistics-from-japan.html