ท่านที่เคารพรักครับ หากพูดตามสำนวนกำลังภายในของท่านกิมย้งที่ว่า
" ถามไถ่ทั่วโลกหล้า อันว่ารักเป็นฉันใด จึงได้มอบแก่กันด้วยชีวิต "
ซึ่งเป็นคำพูดของลี้มกโช้วนางร้ายจากเรื่อง มังกรหยก ภาค 2 แล้ว ก็อาจจะทำให้เราต้องหยุดนิ่งคิด พินิจ ตรองด้วยเหตุและผล
ถึงชีวิตที่เป็นมา และชีวิตที่จะกำลังจะเป็นไป
ว่าเป็นมาด้วยความรัก หรือเป็นไปด้วยความแค้น ความเกลียดชัง
เราก็จะได้พบคำตอบของความรัก ไม่ว่าจะเป็นความรักของอ้ายขวัญกับเรียมแห่งทุ่งบางกระปิ
ไม่ว่าจะเป็นความรักของพี่มากกับนางนาคแห่งทุ่งพระขโนง
ไม่ว่าจะเป็นความรักของพจมานกับชายกลาง แห่งบ้านทรายทอง
หรือไม่ว่าจะเป็นความรักของแตงโมกับโตโน่ หนุ่มสาวแห่งทุ่งบางนกหวีด
ความรักระหว่างคนกับคน ไฉนมีข้อแตกต่างถึงเพียงนี้
ข้อแตกต่างนี้ถึงมิอาจนับเป็นข้อแตกต่างประการหนึ่ง
หากแต่เป็นรากเหง้าแห่งความปวดร้าวที่รุนแรงที่สุด ของมนุษยชาติ
โลกนี้ยังมีความเคี่ยวกรำอันใดที่สร้างความปวดร้าวแก่ผู้คนยิ่งกว่าการเคี่ยวกรำของความรัก
การเคี่ยวกรำทางร่างกายเป็นผู้อื่นเคี่ยวกรำท่าน
การเคี่ยวกรำของความรักเป็นท่านเองเคี่ยวกรำตัวเอง ทรมานตัวเอง
ถึงกับถือตัวเองเป็นศัตรูที่ตัวเองเคียดแค้นที่สุด
ท่านแค้นตัวเองไฉนกระทำเรื่องเช่นนั้น…ไฉนรักคนที่ไม่ควรคู่ให้ท่านรัก
ความรักนั้นหากมันลงตัว ก็คือแรงผลักดันมหาศาล แต่หากไม่ลงตัว ก็คือผีห่าซาตานที่ฉุดดึงชีวิตให้ด่ำดิ่งลงสู่อเวจี
ท่านที่เคารพรักครับ เคยมีท่านผู้อ่านส่งจดหมายมาถามผู้เขียนว่า ความรักของคนเสื้อแดง เป็นอย่างไร ?
ซึ่งข้าพเจ้าก็ได้ตอบไปแบบซื่อๆว่า ความรักของคนเสื้อแดงนั้น เป็นความรัก แบบที่เรียกกันว่า รักทรหด รักแบบ คู่ทุกข์ คู่ยาก
รักแบบฝากผีฝากไข้กันได้ รักแบบไม่ทอดทิ้งกัน ไม่ว่าคนที่เรารักนั้นจะอยู่ในสถานะอย่างไร
ครับเรากำลังพูดกันถึง คนบางคน คนหลายๆคน หัวใจบางหัวใจ ที่มีความละม้ายคล้ายคลึงกันทางความรู้สึก
จวบจนกอปรกันขึ้นเป็นพลังที่ทรงอานุภาพ พลังแห่งความรัก
นั่นคือเรื่องของความรัก ที่ใครบางคน ไม่ยอมลืม ทั้งๆที่เกิดอยู่ในประเทศที่พูดกันว่า " คนไทยลืมง่าย "
คำถามที่ว่า ทำไมคนถึงไม่ลืมท่านทักษิณ ทำไมคนถึงไม่ลืมคุณยิ่งลักษณ์ เคยเป็นโจทย์ที่คนกลุ่มหนึ่งเคยขบคิด
คิดจนหัวจะระเบิด ก็ยังหาคำตอบไม่ได้
จนสุดท้ายก็วนเวียนมาเป็นว่า เมื่อตอบคำถามไม่ได้ ก็ตั้งเป็นคำถามเสียเลยว่า
ทำยังไงประชาชนถึงจะลืม ?
ครับเรากำลังพูดถึงหัวใจที่เด็ดเดี่ยว ไม่ว่าคนที่เรารัก จะถูกใส่ร้าย ป้ายสียังไง เราก็ยังรัก
เรากำลังพูดถึงหัวใจ ที่รู้สึก รู้สา หัวใจที่ไม่ตายด้าน เมื่อเราเห็นคนที่เรารัก โดนรังแกให้เจ็บช้ำน้ำใจ
เราก็เจ็บแปลบปวดใจตามไปด้วย อยากจะช่วยพันแผลรักษา เยียวยา และเคียงข้างเป็นกำลังใจ
เรากำลังพูดถึงความรักที่มั่นคง รักแม้จะรู้ว่าช่วงเวลานี้อาจจะลำบากลำบน ก็ยอมกัดก้อนกินเกลือ ไม่ทอดทิ้งกัน
ไม่ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
มันไม่ใช่เรื่องว่า ใครรักมาก ใครรักน้อย มันผ่านจุดนั้นด้วยอารมณ์ร่วมกันมานานแล้ว
เวลานี้มันคือเรื่องของคนที่ไม่ยอมเปลี่ยนใจ เคยรักยังไง ก็รักยังงั้น แม้จะมีคนใหม่เสนอตัวเข้ามา ว่าจะให้ " ความสุข " ก็ตาม
แม้จะมีคนใหม่เสนอตัวเข้ามา พร้อมรอยยิ้มพรายว่า จะให้โน้น ให้นี่ ก็ไม่เปลี่ยนใจ
เพราะหัวใจทั้งสี่ห้อง มอบให้แด่คนที่เรารักไปหมดแล้ว
ที่ผ่านมา ไม่มีหัวใจดวงใดชอบการบังคับ คนทุกคนต่างต้องการมีสิทธิ์ " ได้เลือก " คนที่ตนเองรัก มากกว่าการโดนยัดเยียดให้รัก
ความคิดที่ว่า อยู่ๆกันไป ก็คงรักเขาไปเองนั้น แม้เขาจะหยาบช้า ป่าเถื่อน นั้นคงยาก
ตราบใดที่มนุษย์เคารพในความรู้สึกของหัวใจตนเอง
" ความรัก " มันกดขี่ ข่มเหง รังแก กดหัวกันให้ " รัก " ไม่ได้ ไม่ว่าจะวัยรุ่นหรือผู้ใหญ่ เราจึงเห็นการต่อต้าน ขัดขืน
ตามแต่จะแสดงออก โดยไม่เกรงกลัวกฏ ที่พยายาม " กด " ไว้ไม่ให้หือ ไม่ให้อือ ให้ยอมนิ่งๆ
หัวใจแต่ละคนต่างหาก ที่รู้ว่า เราสมควรรักคนที่เรารัก แม้จะโดนกลั่นแกล้ง กีดกัน ตัดสิทธิ์ ไม่ยอมให้ได้พบหน้า ไม่ยอมให้พูดจากัน
แต่รักในยามยาก คือรักแท้บริสุทธิ์ ที่เต็มใจจะมอบความรักให้ และพร้อมจะร่วมทุกข์ร่วมสุข
อย่างไม่สะทกสะท้อนว่าจะเจออะไรมาพาล จะเจอมารมาขัดขวาง
ครับคุณค่าของความเป็นคน อยู่ที่ตรงนี้ ตรงที่รู้ว่า
ใครคือคนที่เราควรที่จะรัก จะมอบหัวใจให้ และใครคือคนที่เราควรจะเกลียด
หากมนุษย์ไม่สามารถแสดงออกถึงอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงได้ คุณค่าของความเป็นคนก็หล่นหายไป
ความรักของคนเสื้อแดง ที่มีต่อคุณยิ่งลักษณ์ เป็นความรักแท้ รักทรหด
แล้วความรักของคุณๆ ที่มีต่อคนที่คุณรัก เป็นความรักอย่างไรล่ะครับ ?
จากเหมยถึงกาสะลอง จากโกวเล้งถึงคุณยิ่งลักษณ์ ( ความรักของแตงโม ความรักของคนในบอร์ดการเมือง )
" ถามไถ่ทั่วโลกหล้า อันว่ารักเป็นฉันใด จึงได้มอบแก่กันด้วยชีวิต "
ซึ่งเป็นคำพูดของลี้มกโช้วนางร้ายจากเรื่อง มังกรหยก ภาค 2 แล้ว ก็อาจจะทำให้เราต้องหยุดนิ่งคิด พินิจ ตรองด้วยเหตุและผล
ถึงชีวิตที่เป็นมา และชีวิตที่จะกำลังจะเป็นไป
ว่าเป็นมาด้วยความรัก หรือเป็นไปด้วยความแค้น ความเกลียดชัง
เราก็จะได้พบคำตอบของความรัก ไม่ว่าจะเป็นความรักของอ้ายขวัญกับเรียมแห่งทุ่งบางกระปิ
ไม่ว่าจะเป็นความรักของพี่มากกับนางนาคแห่งทุ่งพระขโนง
ไม่ว่าจะเป็นความรักของพจมานกับชายกลาง แห่งบ้านทรายทอง
หรือไม่ว่าจะเป็นความรักของแตงโมกับโตโน่ หนุ่มสาวแห่งทุ่งบางนกหวีด
ความรักระหว่างคนกับคน ไฉนมีข้อแตกต่างถึงเพียงนี้
ข้อแตกต่างนี้ถึงมิอาจนับเป็นข้อแตกต่างประการหนึ่ง
หากแต่เป็นรากเหง้าแห่งความปวดร้าวที่รุนแรงที่สุด ของมนุษยชาติ
โลกนี้ยังมีความเคี่ยวกรำอันใดที่สร้างความปวดร้าวแก่ผู้คนยิ่งกว่าการเคี่ยวกรำของความรัก
การเคี่ยวกรำทางร่างกายเป็นผู้อื่นเคี่ยวกรำท่าน
การเคี่ยวกรำของความรักเป็นท่านเองเคี่ยวกรำตัวเอง ทรมานตัวเอง
ถึงกับถือตัวเองเป็นศัตรูที่ตัวเองเคียดแค้นที่สุด
ท่านแค้นตัวเองไฉนกระทำเรื่องเช่นนั้น…ไฉนรักคนที่ไม่ควรคู่ให้ท่านรัก
ความรักนั้นหากมันลงตัว ก็คือแรงผลักดันมหาศาล แต่หากไม่ลงตัว ก็คือผีห่าซาตานที่ฉุดดึงชีวิตให้ด่ำดิ่งลงสู่อเวจี
ท่านที่เคารพรักครับ เคยมีท่านผู้อ่านส่งจดหมายมาถามผู้เขียนว่า ความรักของคนเสื้อแดง เป็นอย่างไร ?
ซึ่งข้าพเจ้าก็ได้ตอบไปแบบซื่อๆว่า ความรักของคนเสื้อแดงนั้น เป็นความรัก แบบที่เรียกกันว่า รักทรหด รักแบบ คู่ทุกข์ คู่ยาก
รักแบบฝากผีฝากไข้กันได้ รักแบบไม่ทอดทิ้งกัน ไม่ว่าคนที่เรารักนั้นจะอยู่ในสถานะอย่างไร
ครับเรากำลังพูดกันถึง คนบางคน คนหลายๆคน หัวใจบางหัวใจ ที่มีความละม้ายคล้ายคลึงกันทางความรู้สึก
จวบจนกอปรกันขึ้นเป็นพลังที่ทรงอานุภาพ พลังแห่งความรัก
นั่นคือเรื่องของความรัก ที่ใครบางคน ไม่ยอมลืม ทั้งๆที่เกิดอยู่ในประเทศที่พูดกันว่า " คนไทยลืมง่าย "
คำถามที่ว่า ทำไมคนถึงไม่ลืมท่านทักษิณ ทำไมคนถึงไม่ลืมคุณยิ่งลักษณ์ เคยเป็นโจทย์ที่คนกลุ่มหนึ่งเคยขบคิด
คิดจนหัวจะระเบิด ก็ยังหาคำตอบไม่ได้
จนสุดท้ายก็วนเวียนมาเป็นว่า เมื่อตอบคำถามไม่ได้ ก็ตั้งเป็นคำถามเสียเลยว่า
ทำยังไงประชาชนถึงจะลืม ?
ครับเรากำลังพูดถึงหัวใจที่เด็ดเดี่ยว ไม่ว่าคนที่เรารัก จะถูกใส่ร้าย ป้ายสียังไง เราก็ยังรัก
เรากำลังพูดถึงหัวใจ ที่รู้สึก รู้สา หัวใจที่ไม่ตายด้าน เมื่อเราเห็นคนที่เรารัก โดนรังแกให้เจ็บช้ำน้ำใจ
เราก็เจ็บแปลบปวดใจตามไปด้วย อยากจะช่วยพันแผลรักษา เยียวยา และเคียงข้างเป็นกำลังใจ
เรากำลังพูดถึงความรักที่มั่นคง รักแม้จะรู้ว่าช่วงเวลานี้อาจจะลำบากลำบน ก็ยอมกัดก้อนกินเกลือ ไม่ทอดทิ้งกัน
ไม่ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
มันไม่ใช่เรื่องว่า ใครรักมาก ใครรักน้อย มันผ่านจุดนั้นด้วยอารมณ์ร่วมกันมานานแล้ว
เวลานี้มันคือเรื่องของคนที่ไม่ยอมเปลี่ยนใจ เคยรักยังไง ก็รักยังงั้น แม้จะมีคนใหม่เสนอตัวเข้ามา ว่าจะให้ " ความสุข " ก็ตาม
แม้จะมีคนใหม่เสนอตัวเข้ามา พร้อมรอยยิ้มพรายว่า จะให้โน้น ให้นี่ ก็ไม่เปลี่ยนใจ
เพราะหัวใจทั้งสี่ห้อง มอบให้แด่คนที่เรารักไปหมดแล้ว
ที่ผ่านมา ไม่มีหัวใจดวงใดชอบการบังคับ คนทุกคนต่างต้องการมีสิทธิ์ " ได้เลือก " คนที่ตนเองรัก มากกว่าการโดนยัดเยียดให้รัก
ความคิดที่ว่า อยู่ๆกันไป ก็คงรักเขาไปเองนั้น แม้เขาจะหยาบช้า ป่าเถื่อน นั้นคงยาก
ตราบใดที่มนุษย์เคารพในความรู้สึกของหัวใจตนเอง
" ความรัก " มันกดขี่ ข่มเหง รังแก กดหัวกันให้ " รัก " ไม่ได้ ไม่ว่าจะวัยรุ่นหรือผู้ใหญ่ เราจึงเห็นการต่อต้าน ขัดขืน
ตามแต่จะแสดงออก โดยไม่เกรงกลัวกฏ ที่พยายาม " กด " ไว้ไม่ให้หือ ไม่ให้อือ ให้ยอมนิ่งๆ
หัวใจแต่ละคนต่างหาก ที่รู้ว่า เราสมควรรักคนที่เรารัก แม้จะโดนกลั่นแกล้ง กีดกัน ตัดสิทธิ์ ไม่ยอมให้ได้พบหน้า ไม่ยอมให้พูดจากัน
แต่รักในยามยาก คือรักแท้บริสุทธิ์ ที่เต็มใจจะมอบความรักให้ และพร้อมจะร่วมทุกข์ร่วมสุข
อย่างไม่สะทกสะท้อนว่าจะเจออะไรมาพาล จะเจอมารมาขัดขวาง
ครับคุณค่าของความเป็นคน อยู่ที่ตรงนี้ ตรงที่รู้ว่า
ใครคือคนที่เราควรที่จะรัก จะมอบหัวใจให้ และใครคือคนที่เราควรจะเกลียด
หากมนุษย์ไม่สามารถแสดงออกถึงอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงได้ คุณค่าของความเป็นคนก็หล่นหายไป
ความรักของคนเสื้อแดง ที่มีต่อคุณยิ่งลักษณ์ เป็นความรักแท้ รักทรหด
แล้วความรักของคุณๆ ที่มีต่อคนที่คุณรัก เป็นความรักอย่างไรล่ะครับ ?