สวัสดีคะ กระทู้แรกเลย เพิ่งสมัคร เพราะ จขกท เบื่อ เหงา เศร้า เซ็ง T.T
ไม่รู้จะเริ่มยังไงคะ เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยละกันเนอะ
...เรากับแฟนเก่าคบกันช่วงที่เรียนอยู่ ม.6คะ เขาเป็นแฟนคนแรก รักแรก เราเรียนกันอยู่คนละโรงเรียนคะ จขกทอยู่หญิงล้วน ไม่ค่อยมีเพื่อน ผช เท่าไร
วันนึงได้เจอเขา ได้คุยกัน ศึกษากัน สุดท้ายก็เป็นแฟนกันคะ คบกันมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
และตลอดระยะเวลาที่คบกับเราสองคนไม่ค่อยทะเลาะกันคะ เพราะเราเป็นฝ่ายตามใจตลอด อยากได้อะไรก็หาให้เขาตลอด
เราคบกันไม่ถึงปีคะ คบเป็นเวลา11เดือน ก่อนเลิกเรารู้สึกว่าอยู่ดีดีเขาก็เปลี่ยนไป จากหน้ามือเป็นหลังมือ
เราพยายามยื้อเขา เพราะเราไม่อยากเสียเขาไป แต่เขาเปลี่ยนไปเพราะอะไรเราเองก็ไม่รู้คะ เพราะอย่างที่บอกเราไม่ค่อยทะเลาะกัน
จนสุดท้ายเรายื้อไม่ไหวคะ สุดท้ายเลิกกันแบบที่เราก็ยังไม่รู้เหตุผลว่าเพราะอะไร รู้แค่ว่าอยู่ต่อคงไปไม่รอด
พอเลิกกันไปไม่ถึงอาทิตย์เราได้รู้ว่าเขามีแฟนใหม่ไปแล้ว.,,, เราช้อคมาก เสียใจมาก ร้องไห้ไม่หยุด นอนคนเดียวไม่ได้เลย
ถึงขั้นคิดสั้น...แต่เราโชคดีมีเพื่อนคอยอยู่ใกล้ๆ
เลิกกันปีที่1 เรายังร้องไห้บ้าง คิดถึงเขาบ้าง และที่ตลกคือ เขากลับเข้ามาในชีวิตเรา เข้ามาทำดีเข้ามาคอยดูแล ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่กลับมาในช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อนเราบอกว่าที่เขากลับมาแค่เพราะเขาไม่มีใคร เราเองก็ฟังไว้แต่ไม่ได้เชื่อสนิทใจ ยังคงคิดว่าเขารักเราอยู่จริงๆ
สุดท้ายเขาก็หายไปอีก เราก็เจ็บซ้ำรอยเดิมจากที่ทำใจได้บ้างแล้วก็วนกลับไปที่เก่า เจ็บกว่าเดิมอีก
เลิกกันปีที่2 เขาก็กลับมาเหมือนเดิม กลับมาทำดี สุดท้ายก็หายไป
และปีที่3 คือตอนนี้คะ เขากลับมาอีกแล้ว เรารู้นะคะว่าเขาก็มีแฟนแล้ว แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาเราใจอ่อนให้เขาทุกที แต่กับกันมีคนอื่นเข้ามาเรากับไม่เคยเปิดใจให้เลย เราทำใจไม่ได้สักทีคะ เสียใจทุกครั้งที่เขากลับมา แต่ก็ยังยอมรับในการกลับมาของเขาทุกครั้ง
3ปีแล้วคะที่ยังเป็นแบบนี้ไม่เข้มแข็งกับเขาสักที ทั้งๆที่ก็รู้ว่ายังไงเขาก็ต้องกลับไปหาคนปัจจุบันของเขา
เราอยากรู้ว่าเพื่อนสมาชิคเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ เรารบกวนขอความคิดเห็นเพื่อเราจะนำมาปรับใช้กับตัวเองบ้าง
***นี่เป็นกระทู้แรกคะ ผิดพลาดยังไงต้องขอโทษนะคะ***
ตอนนี้สับสนกับตัวเอง เบื่อตัวเอง ทำไมเลิกกับแฟนเก่ามา3ปี ยังไม่ลืมเขาสักทีT.T
ไม่รู้จะเริ่มยังไงคะ เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยละกันเนอะ
...เรากับแฟนเก่าคบกันช่วงที่เรียนอยู่ ม.6คะ เขาเป็นแฟนคนแรก รักแรก เราเรียนกันอยู่คนละโรงเรียนคะ จขกทอยู่หญิงล้วน ไม่ค่อยมีเพื่อน ผช เท่าไร
วันนึงได้เจอเขา ได้คุยกัน ศึกษากัน สุดท้ายก็เป็นแฟนกันคะ คบกันมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
และตลอดระยะเวลาที่คบกับเราสองคนไม่ค่อยทะเลาะกันคะ เพราะเราเป็นฝ่ายตามใจตลอด อยากได้อะไรก็หาให้เขาตลอด
เราคบกันไม่ถึงปีคะ คบเป็นเวลา11เดือน ก่อนเลิกเรารู้สึกว่าอยู่ดีดีเขาก็เปลี่ยนไป จากหน้ามือเป็นหลังมือ
เราพยายามยื้อเขา เพราะเราไม่อยากเสียเขาไป แต่เขาเปลี่ยนไปเพราะอะไรเราเองก็ไม่รู้คะ เพราะอย่างที่บอกเราไม่ค่อยทะเลาะกัน
จนสุดท้ายเรายื้อไม่ไหวคะ สุดท้ายเลิกกันแบบที่เราก็ยังไม่รู้เหตุผลว่าเพราะอะไร รู้แค่ว่าอยู่ต่อคงไปไม่รอด
พอเลิกกันไปไม่ถึงอาทิตย์เราได้รู้ว่าเขามีแฟนใหม่ไปแล้ว.,,, เราช้อคมาก เสียใจมาก ร้องไห้ไม่หยุด นอนคนเดียวไม่ได้เลย
ถึงขั้นคิดสั้น...แต่เราโชคดีมีเพื่อนคอยอยู่ใกล้ๆ
เลิกกันปีที่1 เรายังร้องไห้บ้าง คิดถึงเขาบ้าง และที่ตลกคือ เขากลับเข้ามาในชีวิตเรา เข้ามาทำดีเข้ามาคอยดูแล ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่กลับมาในช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อนเราบอกว่าที่เขากลับมาแค่เพราะเขาไม่มีใคร เราเองก็ฟังไว้แต่ไม่ได้เชื่อสนิทใจ ยังคงคิดว่าเขารักเราอยู่จริงๆ
สุดท้ายเขาก็หายไปอีก เราก็เจ็บซ้ำรอยเดิมจากที่ทำใจได้บ้างแล้วก็วนกลับไปที่เก่า เจ็บกว่าเดิมอีก
เลิกกันปีที่2 เขาก็กลับมาเหมือนเดิม กลับมาทำดี สุดท้ายก็หายไป
และปีที่3 คือตอนนี้คะ เขากลับมาอีกแล้ว เรารู้นะคะว่าเขาก็มีแฟนแล้ว แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาเราใจอ่อนให้เขาทุกที แต่กับกันมีคนอื่นเข้ามาเรากับไม่เคยเปิดใจให้เลย เราทำใจไม่ได้สักทีคะ เสียใจทุกครั้งที่เขากลับมา แต่ก็ยังยอมรับในการกลับมาของเขาทุกครั้ง
3ปีแล้วคะที่ยังเป็นแบบนี้ไม่เข้มแข็งกับเขาสักที ทั้งๆที่ก็รู้ว่ายังไงเขาก็ต้องกลับไปหาคนปัจจุบันของเขา
เราอยากรู้ว่าเพื่อนสมาชิคเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ เรารบกวนขอความคิดเห็นเพื่อเราจะนำมาปรับใช้กับตัวเองบ้าง
***นี่เป็นกระทู้แรกคะ ผิดพลาดยังไงต้องขอโทษนะคะ***