ก่อนอื่นเราขอไม่เอ่ยนามนะ เราอยู่ ม.6 เราเป็นกะเทย เรื่องก็มีอยู่ว่า เราเคยคุยกับน้องคนนึง (ซึ่งเขาเป็นรุ่นน้องที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน) ก่อนหน้านี้เราแค่คุยกันแบบปกติ แต่ตอนนั้นเหมือนเราจะไม่ค่อยคุยกับน้องเขาสักเท่าไหร่ เพราะไม่ได้สนใจอะไรน้องเขาเลย อยู่มาสักพักน้องเขาก็ลบเราออกจากเพื่อนในเฟสบุ๊ค เราก็เฉยๆ ตอนนั้นก็เคยมีคำถามเข้ามาในหัวเหมือนกันว่า เราทำอะไรผิดหรอ ทำไมอยู่ๆ ก็หาย แถมยังลบเพื่อนเราอีก ช่วงนั้นที่เคยคุยเราอยู่ ม.5
และพอเราขึ้น ม.6 เราได้แสดงในวันสุนทรภู่ โดยเราได้รับบทเป็น นางในวรรณคดีนางนึง ซึ่งเราก็ได้แต่งตัวเป็น ผญ. วันที่ไปเลือกชุด เราก็ได้เจอกับน้องเขาที่ร้านเช่าชุดของอาจารย์ใน รร. น้องเขาก็ได้รับบทที่จะต้องแสดงเช่นกัน ตอนนั้นก็เฉยๆ น่ะ แต่พอหลังจากวันนั้นได้ 3 วัน น้องเขาก็มาไลค์สเตตัสเก่าๆ ของเรา และก็แอดเฟสเรามา และก็ได้คอมเมนต์รูปโปร์ไฟล์ที่เป็นรูปที่แต่งเป็นนางในวรรณคดีนางนั้น หลังจากนั้นน้องเขาก็ทักแชทมาคุย เย็นนั้นเราก็คุยกันอยู่สักพักนึง จนเรากลับถึงบ้านก็มืดล่ะ
พอวันต่อมาน้องเขาก็ทักมาอีก แต่เราก็ไม่ได้อะไร ก็คุยปกติแบบพี่น้อง แต่ที่คุยมันไม่เหมือนพี่น้องเลย มีงอล มีง้อ เป็นห่วง ใส่ใจ รวมถึงระยะเวลาในการตอบแชทที่เร็วมาก บางครั้งเหมือนเปิดหน้าแชทเราทิ้งไว้ คุยได้ 2 วัน น้องเขาก็ชื่อขนม แล้วก็เอามาให้เราตอนเย็น พร้อมกับโน้ตที่เขียนว่า "อย่าขี้งอลมากน๊าา" ตอนนั้นเราก็นั่งอยู่กับเพื่อนในกลุ่ม น้องเขาก็เดินมากับเพื่อน แต่ก็เดินเอามาให้เราคนเดียว แถมยังโดนเพื่อนแซวอีกว่า "จะเขิลทำไม แค่เอาขนมมาให้พี่เขา เดี๋ยวฟ้องแฟนเลย" ตอนนั้นเพื่อนในกลุ่มเราก็แซวเหมือนกัน 5555
ตอนนี้ก็คุยกันมาอาทิตย์นึงล่ะ รู้สึกว่าความสัมพันธ์มันจะมากขึ้นเรื่อยๆ เวลาเจอน้องเขาอยู่กับแฟน เราก็ไม่รู้จะทำหน้ายังไง ทำได้แค่ก้มหน้าหรือไม่หันไปมองละก็เดินออกไป จนทำให้บางครั้งไม่อยากที่จะคุยต่อแล้ว บางครั้งเราก็อ่านแล้วไม่ตอบไปบ้าง บางครั้งก็ไม่อ่าน จนน้องเขาตอบมาว่า ทำไมอ่านล่ะไม่ตอบ ทำไมไม่อ่าน เป็นอะไรรึป่าว โกรธอะไรหรอ จนทำให้ต้องตอบไปทุกครั้ง บางครั้งเราก็อารมณ์เสียใส่ น้องเขาก็คอยถาม คอยเป็นห่วง คอยง้อ ว่าเป็นอะไร แต่เราก็ตอบไปว่า "ป่าว" ไปทุกครั้ง ทั้งที่ในใจอยากจะพูดว่า "เธอมีแฟนแล้วนะ จะมาคุยกับเราทำไม เราเจ็บ" แต่ได้แค่คิด แต่ไม่กล้าถาม เพราะเราบอกกันว่า เป็นพี่น้อง เพราะคำนี้ คำนี้ คำเดียวจริงๆ
วันนั้น เราเจอน้องเขาเดินจับมือกับแฟน คือ รู้สึกเจ็บมากๆ แต่เขาก็ยังมีเวลามาทักแชทเรา แต่เราก็แค่อ่าน ไม่กล้าตอบ กลัวแฟนเขาเห็น ล่ะจะคิดมากเรื่องเรา ไม่อยากทำให้เขาทะเลาะกันเพราะเรา พอกลับมาห้องเราก็กะว่าจะไม่ตอบไปแล้ว คืนนั้นเรานอนคิด จึงตัดสินใจว่าจะจบ จะไม่คุยให้ได้เลยคืนนี้
เราเลยพิมพ์ไปว่า "เราไม่อยากคุยกับเธอแล้วอ่ะ"
น้องเขาก็ถามว่า "ทำไมอ่ะ ทำไมไม่อยากคุย 😭😭"
เราก็ตอบว่า "ไม่มมีเหตุผล แค่ไม่อยากคุย"
น้องเขาก็ตอบว่า "ทำไมใจร้ายแบบนี้ ไม่แคร์ความรู้สึกกันเลย ว่าใครต้องเจ็บต้องช้ำ" (ตอนนั้นในใจคิดว่า ที่ตอบไปอ่ะเราไม่แคร์เลยหรอ คำนั้นเราควรเป็นคนพูดมากกว่าไหม มันควรออกจากปากเรามากกว่าป่ะ?
เราก็ตอบไปว่า "ผิดแชทรึป่าว"
น้องเขาก็ตอบว่า "ไม่ผิดอ่ะ แชทนี้แหละ" (คือตอนนั้นก็ชะงักน่ะ)
เลยตอบไปว่า "ถึงเราจะไม่ได้คุยกัน แต่ก็มีอีกหลายคนที่ยังอยากจะคุยกับเธอ ไม่มีเราคงไม่เป็นไรหรอก"
เขาก็ตอบว่า "มันไม่เกี่ยวกัน เราอยากคุยกับเธอ ไม่ใช่คนอื่น"
เราก็เลยตอบไปว่า "ไปคุยกับแฟนเธอเหอะ"
น้องเขาก็ตอบว่า "แฟนมันก็คุยไม่ได้ทุกเรื่องป่ะว่ะ"
หลังจากคืนนั้นเราก็คิดว่าจะคุยแชทให้ปกติที่สุด จะไม่คุยให้มากเกินไปกว่าคำว่า "พี่น้อง" เพื่อนในกลุ่มก็บอกว่า เลิกคุยเหอะ ถ้าคุยแล้วต้องเจ็บแบบนี้ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าควรทำไงดี ไม่รู้ว่าน้องเขาคิดยังไงกับเรา และก็ไม่อยากเข้าไปทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับแฟนต้องพัง
เราควรจะทำยังไงดีคะ เพื่อนๆ ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ และก็ขอโทษด้วยที่เล่ารายละเอียดมากจนเกินไป ต้องขอโทษด้วยนะ คำตอบของทุกคนมีค่านะ เราอยากรู้จริงๆ ว่าแต่ละคนจะให้ความคิดเห็นกับเรายังไงบ้าง 😊😁
ขอบคุณค่ะ
มันจะผิดไหม ถ้ามีรุ่นน้องคนนึงมาคุยกับเรา ทั้งๆที่เขาก็มีแฟนอยู่แล้ว