อย่าง ไอพวก Skynet ,The matrix ,TET, Ultron อะไรแบบนี้
ตอนนี้ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ ที่เราใช้ๆกันส่วนใหญ่ ใช้ในทางวิทยาศาสตร์ อย่าง จำลองโมเลกุล จำลองการสร้างจักรวาล คำนวณอัลกอริทึมที่มีความซับซ้อนสูง
ตอนนี้ MIT สามารถ สร้างซอฟแวร์ที่สามารถซ่อมตัวเอง แก้บั๊กด้วยตนเองได้แล้ว
ปัจจุบันคอมพิวเตอร์ มันเหมือนของที่ฉลาด แต่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มันต้องมี ตรรกะ ที่ถูกป้อนเข้ามาให้ประมวลทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้
คอมพิวเตอร์ มันก็คล้ายๆสมอง แต่สมองจะมีความหลากหลายตรงที่ทุกส่วนทำงานร่วมกันมีผลกระทบถึงกัน ทำให้เกิดเป็นโครงสร้างจินตนาการ สร้างความคิดเองได้ ทั้งตัวแปรที่กระทบต่อกัน อย่าง ฮอร์โมน อารมณ์ ความรู้สึก ที่ส่งผลต่อความคิด ทำให้สมองต้องหาทางออกสำหรับการแก้ไขปัญหาเป็นแรงผลักดันสำหรับจุดประสงค์การมีชีวิต หรือ มีปฏิกิริยาสะท้อนออกไปในโลกความจริง ในการดำเนินของชีวิต
แต่คอมพิวเตอร์ มันมีแค่ส่วนประมวล มันไม่มีอัลกอริทึมส่วนการรับรู้ ที่ทำงานประสานร่วมกัน
ยกตัวอย่าง การมองภาพ
หลายคนคงเคยเจอ เวลาจะคลิกลิ้งค์ ดาวโหลดอะไรสักอย่าง จะมีรูปมาให้ กดตอบว่า คือรูปอะไร
มนุษย์เราคิดและจินตนาการมองออกว่ามันคืออะไร ต่อให้ภาพนั้น ถ่ายจากมุมไหนสีแบบไหน บรรยากาศแบบไหนก็ตาม เพราะมันเกิดจากประสบการณ์ การรับรู้ของเรา การเห็นอะไรซ้ำๆ จนเกิดเป็นโครงสร้างคิดรูปแบบหนึ่ง ว่า สิ่งๆนี้ มันมีหลายสถานะหลายรูปแบบ
อย่างเช่น คนที่สามารถแยกแยะสีได้หลากหลายกว่าคนทั่วไป คนทั่วไปถ้าไม่ได้ใส่ใจในเรื่องนั้นก็ แยกแยะไม่ค่อยออก การจับจุดบนภาพ กำหนดองค์ประกอบของภาพได้ อย่าง "รถ" แค่ให้มี ทรงสี่เหลี่ยม ทรงกลม 4 อัน มุมบน 2 มุมล่าง 2 ก็พอเดาออกว่า คือ รถ
แต่ตรรกะคอมพิวเตอร์ จะต่างกัน คือ แยกสี ความลึก มุม รูปทรงเหลี่ยม แล้วประมวล เปรียบเทียบสิ่งต่างๆในฐานข้อมูล เพื่อบอกว่า สิ่งๆนี้คืออะไร
แล้วให้ ตรรกะ มันกลับไปว่า วาดรูปสิ่งนี้สิ หรือ นิยามความหมายของ ประโยค
มันคงคล้ายๆ กรณีที่ฝรั่ง เข้าใจความหมายของประโยค แต่ไม่รู้สึกอะไร ในขณะที่คนไทย รู้สึกโกรธ ไม่พอใจ อย่าง ประโยค "พ๋oมุงตาย"
ในประโยคนี้ มีคำให้น้ำหนักของอารมณ์คือ มุง และคำที่หมายถึงสิ่งที่ไม่ค่อยดี คือ ตาย และคำที่หมายถึงสิ่งที่สำคัญ คือ พ่อ
นั้นทำให้ คนไทยไม่พอใจ จนมองภาพรวมของประโยคนี้ว่า ไม่ดี ไม่ควรพูด
นี้แหละ คือการทำงานประสานร่วมกันของสมอง รับรู้ ประมวลผล แยกแยะ วิเคราะห์ความรู้สึก ใส่อารมณ์ มองภาพร่วม รับรู้ซับๆ มีการส่งเสริมจากปัจจัยภายนอกที่สนับสนุนความคิดภายใน เป็นการตอกย้ำ สะสมเป็นประสบการณ์ ก็นิยาม สิ่งๆนั้นได้
สรุป ง่ายๆคือ สมองมีความหลากหลาย เชิงโครงสร้างที่ซ้อนกัน จนเป็นประสบการณ์ ที่สามารถโต้ตอบกันเองภายในสมองได้ ทำให้รูปแบบความคิดมีไม่จำกัด ไม่มีความแน่นอน แต่มีความหลากหลาย เอามาเฉลี่ยออกมา เป็นคำตอบ ของความน่าจะเป็น
ในขณะที่คอมพิวเตอร์ ต้องการตรรกะที่แน่นอน มีองค์ประกอบความคิดเป็นหนึ่งเดียว จึงไม่สามารถเดาได้ว่า คำตอบคืออะไร
แต่อีกสัก 1000 ปีข้างหน้า มันจะเป็นไง ไฟล์สามารถย่อให้เล็กลงได้ คอมพิวเตอร์ควอนตัมเร็วกว่านี้โคตรๆ อัลกอริทึมมีความซับซ้อนสูง
เราสร้างยานอวกาศสำรวจ ที่ตั้งค่า AI ให้ยาน ไปทำเหมืองนอกโลก แล้วเกิด มันยึด อาณานิคมเหมือง สร้างเครื่องจักรกลับมาทำลายโลก ล่ะ
สักวันหนึ่งในอนาคต โลกเราจะโดนคอมพิวเตอร์ ยึดโลก เหมือนในภาพยนตร์ไหมครับ
ตอนนี้ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ ที่เราใช้ๆกันส่วนใหญ่ ใช้ในทางวิทยาศาสตร์ อย่าง จำลองโมเลกุล จำลองการสร้างจักรวาล คำนวณอัลกอริทึมที่มีความซับซ้อนสูง
ตอนนี้ MIT สามารถ สร้างซอฟแวร์ที่สามารถซ่อมตัวเอง แก้บั๊กด้วยตนเองได้แล้ว
ปัจจุบันคอมพิวเตอร์ มันเหมือนของที่ฉลาด แต่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มันต้องมี ตรรกะ ที่ถูกป้อนเข้ามาให้ประมวลทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้
คอมพิวเตอร์ มันก็คล้ายๆสมอง แต่สมองจะมีความหลากหลายตรงที่ทุกส่วนทำงานร่วมกันมีผลกระทบถึงกัน ทำให้เกิดเป็นโครงสร้างจินตนาการ สร้างความคิดเองได้ ทั้งตัวแปรที่กระทบต่อกัน อย่าง ฮอร์โมน อารมณ์ ความรู้สึก ที่ส่งผลต่อความคิด ทำให้สมองต้องหาทางออกสำหรับการแก้ไขปัญหาเป็นแรงผลักดันสำหรับจุดประสงค์การมีชีวิต หรือ มีปฏิกิริยาสะท้อนออกไปในโลกความจริง ในการดำเนินของชีวิต
แต่คอมพิวเตอร์ มันมีแค่ส่วนประมวล มันไม่มีอัลกอริทึมส่วนการรับรู้ ที่ทำงานประสานร่วมกัน
ยกตัวอย่าง การมองภาพ
หลายคนคงเคยเจอ เวลาจะคลิกลิ้งค์ ดาวโหลดอะไรสักอย่าง จะมีรูปมาให้ กดตอบว่า คือรูปอะไร
มนุษย์เราคิดและจินตนาการมองออกว่ามันคืออะไร ต่อให้ภาพนั้น ถ่ายจากมุมไหนสีแบบไหน บรรยากาศแบบไหนก็ตาม เพราะมันเกิดจากประสบการณ์ การรับรู้ของเรา การเห็นอะไรซ้ำๆ จนเกิดเป็นโครงสร้างคิดรูปแบบหนึ่ง ว่า สิ่งๆนี้ มันมีหลายสถานะหลายรูปแบบ
อย่างเช่น คนที่สามารถแยกแยะสีได้หลากหลายกว่าคนทั่วไป คนทั่วไปถ้าไม่ได้ใส่ใจในเรื่องนั้นก็ แยกแยะไม่ค่อยออก การจับจุดบนภาพ กำหนดองค์ประกอบของภาพได้ อย่าง "รถ" แค่ให้มี ทรงสี่เหลี่ยม ทรงกลม 4 อัน มุมบน 2 มุมล่าง 2 ก็พอเดาออกว่า คือ รถ
แต่ตรรกะคอมพิวเตอร์ จะต่างกัน คือ แยกสี ความลึก มุม รูปทรงเหลี่ยม แล้วประมวล เปรียบเทียบสิ่งต่างๆในฐานข้อมูล เพื่อบอกว่า สิ่งๆนี้คืออะไร
แล้วให้ ตรรกะ มันกลับไปว่า วาดรูปสิ่งนี้สิ หรือ นิยามความหมายของ ประโยค
มันคงคล้ายๆ กรณีที่ฝรั่ง เข้าใจความหมายของประโยค แต่ไม่รู้สึกอะไร ในขณะที่คนไทย รู้สึกโกรธ ไม่พอใจ อย่าง ประโยค "พ๋oมุงตาย"
ในประโยคนี้ มีคำให้น้ำหนักของอารมณ์คือ มุง และคำที่หมายถึงสิ่งที่ไม่ค่อยดี คือ ตาย และคำที่หมายถึงสิ่งที่สำคัญ คือ พ่อ
นั้นทำให้ คนไทยไม่พอใจ จนมองภาพรวมของประโยคนี้ว่า ไม่ดี ไม่ควรพูด
นี้แหละ คือการทำงานประสานร่วมกันของสมอง รับรู้ ประมวลผล แยกแยะ วิเคราะห์ความรู้สึก ใส่อารมณ์ มองภาพร่วม รับรู้ซับๆ มีการส่งเสริมจากปัจจัยภายนอกที่สนับสนุนความคิดภายใน เป็นการตอกย้ำ สะสมเป็นประสบการณ์ ก็นิยาม สิ่งๆนั้นได้
สรุป ง่ายๆคือ สมองมีความหลากหลาย เชิงโครงสร้างที่ซ้อนกัน จนเป็นประสบการณ์ ที่สามารถโต้ตอบกันเองภายในสมองได้ ทำให้รูปแบบความคิดมีไม่จำกัด ไม่มีความแน่นอน แต่มีความหลากหลาย เอามาเฉลี่ยออกมา เป็นคำตอบ ของความน่าจะเป็น
ในขณะที่คอมพิวเตอร์ ต้องการตรรกะที่แน่นอน มีองค์ประกอบความคิดเป็นหนึ่งเดียว จึงไม่สามารถเดาได้ว่า คำตอบคืออะไร
แต่อีกสัก 1000 ปีข้างหน้า มันจะเป็นไง ไฟล์สามารถย่อให้เล็กลงได้ คอมพิวเตอร์ควอนตัมเร็วกว่านี้โคตรๆ อัลกอริทึมมีความซับซ้อนสูง
เราสร้างยานอวกาศสำรวจ ที่ตั้งค่า AI ให้ยาน ไปทำเหมืองนอกโลก แล้วเกิด มันยึด อาณานิคมเหมือง สร้างเครื่องจักรกลับมาทำลายโลก ล่ะ