สวัสดีค่ะเรามีเรื่องจะมาแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟังค่ะ คือเป็นเรื่องที่รู้สึกเลวร้ายที่สุดในชีวิตเราเลยก็ว่าได้ เข้าเรื่องกันเลยนะค่ะ
เราได้รู้จักกับทอมคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ อ นะค่ะ เอาแบบย่อๆเลยน่ะ ซึ่งเรากับ อ ก็รู้จักกันและเป็นแฟน แต่เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งเราได้เข้าพิธีรับหมวกเพื่อฝึกงาน พ่อแม่เราก็ขึ้นมาจากโคราช วันนั้นเรายุ่ง อ. ได้ขอตัวไปเอากล้องกับพี่เพื่อมาถ่ายรูปเรา. เราก็ไม่ได้สนใจฟังเพราะยุ่งๆเลยไม่รู้ว่าไปเอาที่ไหน และได้ถือโทรศัพท์และกระเป๋าตังค์เราไปด้วย เรารอถ่ายรูปจนจะเสร็จงาน อ ก็ยังไม่มา พอเราเดินออกมาจากหอประชุมก็เห็น อ กับช่อดอกไม้(ปลอม) และแหวนทอง1วง เราดีใจมาก จนลืมถามเรื่องกล้อง. พอเสร็จงานเราก็ไปเลี้ยงฉลองกัน. โดย. อ เป็นคนเลี้ยงทั้งหมด. เรายิ่งดีใจคิดว่าคนนี้ละดีที่สุดละ. แต่ทุกอย่างที่เราคิดกลับไม่ใช่เลย. และเริ่มเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่าเราเคยถอดสร้อยฝาก. อ. ไว้เพราะเราฝึกงานเราใส่ไม่ได้แต่. อ. ทำขาดเราก็ไม่ได้ว่าอะไร. และวันหนึ่ง. อ. เอาสร้อยไปเปลี่ยนโดยไม่ได้บอกเราก่อน. เพียงแค่ราคา300 บาท ที่เอกมัย. เราก็เอะใจ. ว่าทำไมถูกจัง! แต่ก็ไม่อะไร. ก็ใส่มาเรื่อยๆสังเกตดูสร้อยที่คอ. และแหวนที่นิ้ว มันคล้ำๆลอกออกเป็นสีแดง. คือเราสงวัยเลยถามว่าไปเปลี่ยนสร้อยร้านไหนทำไหมมันลอก. อ ก็ตะคอกใส่ว่า. ก็เปลี่ยนให้แล้วจะเอาอะไรอีก. เราเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่แล้ว. แต่ก็ไม่กล้าเอาไปร้านทอง. กลัวว่าเขาจะบอกว่าของปลอมแต่เราก็คิดไว้แล้วแหละของปลอมแน่ๆ ทั้งสร้อยและแหวน. เรื่องมันไม่ได้มีแค่นี้นะคะ. ยังมีอีกเยอะ. เดียวพน.มาเล่าต่อนะคะ
เคยไหมค่ะ? ที่ต้องโดนทอมแบบนี้หลอก เกือบหมดตัว
เราได้รู้จักกับทอมคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ อ นะค่ะ เอาแบบย่อๆเลยน่ะ ซึ่งเรากับ อ ก็รู้จักกันและเป็นแฟน แต่เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งเราได้เข้าพิธีรับหมวกเพื่อฝึกงาน พ่อแม่เราก็ขึ้นมาจากโคราช วันนั้นเรายุ่ง อ. ได้ขอตัวไปเอากล้องกับพี่เพื่อมาถ่ายรูปเรา. เราก็ไม่ได้สนใจฟังเพราะยุ่งๆเลยไม่รู้ว่าไปเอาที่ไหน และได้ถือโทรศัพท์และกระเป๋าตังค์เราไปด้วย เรารอถ่ายรูปจนจะเสร็จงาน อ ก็ยังไม่มา พอเราเดินออกมาจากหอประชุมก็เห็น อ กับช่อดอกไม้(ปลอม) และแหวนทอง1วง เราดีใจมาก จนลืมถามเรื่องกล้อง. พอเสร็จงานเราก็ไปเลี้ยงฉลองกัน. โดย. อ เป็นคนเลี้ยงทั้งหมด. เรายิ่งดีใจคิดว่าคนนี้ละดีที่สุดละ. แต่ทุกอย่างที่เราคิดกลับไม่ใช่เลย. และเริ่มเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่าเราเคยถอดสร้อยฝาก. อ. ไว้เพราะเราฝึกงานเราใส่ไม่ได้แต่. อ. ทำขาดเราก็ไม่ได้ว่าอะไร. และวันหนึ่ง. อ. เอาสร้อยไปเปลี่ยนโดยไม่ได้บอกเราก่อน. เพียงแค่ราคา300 บาท ที่เอกมัย. เราก็เอะใจ. ว่าทำไมถูกจัง! แต่ก็ไม่อะไร. ก็ใส่มาเรื่อยๆสังเกตดูสร้อยที่คอ. และแหวนที่นิ้ว มันคล้ำๆลอกออกเป็นสีแดง. คือเราสงวัยเลยถามว่าไปเปลี่ยนสร้อยร้านไหนทำไหมมันลอก. อ ก็ตะคอกใส่ว่า. ก็เปลี่ยนให้แล้วจะเอาอะไรอีก. เราเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่แล้ว. แต่ก็ไม่กล้าเอาไปร้านทอง. กลัวว่าเขาจะบอกว่าของปลอมแต่เราก็คิดไว้แล้วแหละของปลอมแน่ๆ ทั้งสร้อยและแหวน. เรื่องมันไม่ได้มีแค่นี้นะคะ. ยังมีอีกเยอะ. เดียวพน.มาเล่าต่อนะคะ