อยากย้อนเวลากลับไป....:)เสียดายว่ะ

คือมีอยู่วันนึงผมได้คิดถึงเรื่องอนาคตว่ามันจะออกมาแบบไหน จากเรื่องงานผมฝันว่าอยากทำงานของการรถไฟ มันเป็นฝันที่ยากจะเป็นจริง เพราะอยู่มาวันนึงผมอยากเข้าไปเรียนอยู่ที่โรงเรียนวิศวะกรรมรถไฟ คือต้องสอบเข้า เพื่อจะเข้าไปเรียนแล้วทางโรงเรียนเขามีกำหนดว่าอายุ18-25ปี และอะไรอีกหลายๆอย่าง ผมเริ่มจะพอมีหวังเพราะผมพึ่งแค่อายุแค่21ปี นะตอนนี้ แต่อ่านกฏการเข้าสมัครไปเรื่อยๆก็ผงะมาเลย เขารับวุฒิปวช. ตามสาขาวิชาที่กำหนดไว้ จะบอกก่อนว่าผมจบแค่ ม.3 ด้วยตอนที่เรียนอยู่ ม.3นั้นจะบอกว่าผมเกเรก็ว่าได้ แต่คงไม่มากนักมั้ง 555 ด้วยความที่ผมต้องอยูคนเดียวในกรุงเทพไปเรียนคนเดียวพ่อแม่ส่งเงินมาเป็นอาทิตย์ เราก็วัยรุ่นใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย จนทำให้ไม่มีเงิน ต้องหางานทำผมก็ไปสมัครงานทำเป็นเด็กเสริฟ ร้านอาหารหลังเลิกเรียน จนทำให้ตื่นสาย นอนน้อย แต่ก็ดั้นดนจบม.3มาได้แต่หลังจากนั่นอะสิ แม่ถามผมว่า " ลูกจะเรียนต่อ หรือ ทำงาน " นี่คือคำถามที่ทำให้ผมชีวิตเปลี่ยนเลยล่ะ ผมคิดอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ตอบแม่กลับไปว่า " ผมเลือกทำงาน " จนผมไม่ได้ไปเรียนต่อเพราะมุ่งกับงานอย่างเดียว มันทำให้ผมพลาดว่า ขณะนี้ผมอยากเรียนที่โรงเรียนวิศวะกรรมรถไฟแต่วุฒิที่จะไปสมัครสอบ มันไม่พอ แล้วเวลามันก็มีจำกัดซะเหลือเกิน จะไปเรียนปวช.ปีสองปีเขาก็ไม่รับต้องเป็นหลักสูตร3ปีเท่านั้นตอนนี้ผมอายุ21 ปีนี้22 ถ้าไปเรียนปวช.3ปี ก็25พอดีไปสอบก็ไม่รู้จะได้หรือป่าว มันช่างหน้าเสียดายเหลือเกิน .... ก็อยากจะฝากรุ่นน้องๆนะครับสำหรับใครที่คิดจะทำงานก่อนวัยแล้วจะอำลาสำหรับการเรียน ผมขอแนะนำเลยครับว่าเรียนไปเถอะครับ เมื่อวันใดวันหนึ่งคุณต้องการที่จะทำงานอะไรที่คุณชอบคุณรัก คุณจะเสียโอกาสนั้นไปอย่างมากที่สุด
                                                            ขอบคุณครับ ^^^ ฮือฮือฮือ