เสียใจที่แพ้!!! แต่ไม่เสียใจที่เชียร์!!! นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย

ทุกวันนี้ ดูซีเกมส์เหมือนดูกีฬาเขต กีฬาแห่งชาติ เพราะมาตรฐานนักกีฬาไทย ถึงระดับโลกแล้ว ใช่หรือเปล่าครับ ไม่ว่าจะเป็น วอลเลย์บอล แบตมินตัน ฟุตซอล กอล์ฟ สนุกเกอร์ เปตอง มวยสากล เทคบอล เทควันโด กรีฑา ไทย

เสียใจและผิดหวัง 2 ครั้งติดๆ กัน ปีนี้เชียร์นักกีฬาวอลเลย์บอลญี่ปุ่นทั้งทีมชายและทีมหญิง match ที่แข่งก่อนหน้านี้ ทั้ง VNL และ โอลิมปิก ไม่ว่าผลแพ้ ชนะ เราก็ไม่รู้สึกอะไร ถือว่ากีฬามีแพ้มีชนะ แต่ที่รั

แม้รู้ว่าเราจะแพ้แต่เชียร์กันจนเต็มสนาม เชียร์กันทุกแต้มที่ไทยได้ ชอบบรรยากาศแบบนี้มาก วันนี้เห็นนักกีฬาเล่นกันค่อนข้างผ่อนคลาย ทำให้รู้สึกภูมิใจกับนักกีฬา ส่วนเรื่องแพ้ชนะเป็นเรื่องรองเลย สำหรับสิ่งท

คัดโอลิมปิคครั้งนี้ เหมือนถูกเหยียบหัวใจครั้งแล้วครั้งเหล่า เหมือนมีความหวังก็หมดหวัง เราที่เป็นแค่คนดูคนเชียร์ยังเจ็บปวดเสียใจขนาดนี้ แล้วนักกีฬาจะแค่ไหน ขอเพียงได้เห็นรอยยิ้มของพวกเธอพรุ่งนี้ต่อไป

ไม่รู้อะไรนักหนา พอวอลเล่ย์บอลหญิงแพ้ หลายกระทู้ซ้ำจมดิน ไล่โค๊ชบ้างล่ะ ปลดผู้เล่นบ้างล่ะ ด่ากราด ตำหนิโน่นนี่น่ารำคาญ ก็รู้ล่ะครับว่าหงุดหงิดเวลาแพ้ อยากระบายเลยมาพล่ามในเว็ปสาธารณะแบบนี้ แต่ผมว่านัก

ตามเชียร์เป็นติ่งทีมนี้มาเนิ่นนาน ผิดหวังจากอาถรรพ์ตุ๊บรอบ 8 ทีมโอลิมปิกของทีมหญิง แบบซ้ำซ้อน อยู่ในยุคที่นักกีฬา หยุมหัวกันเอง จนมีตำนานเล่าขานให้พวกลูกเจี๊ยบเมาส์ต่อๆ กันมา นักกีฬาทีมนี้ มันอยู่ใน