สวัสดีครับเพื่อนๆ ผมขอเข้าเรื่องเลยละกันนะครับ เพราะเป็นคนอธิบายอะไรไม่เก่ง วันนี้แค่อยากได้คำแนะนำดีๆจากคนรอบข้างดูบ้าง
ก็คือเรื่องของผมเนี่ยเกิดขึ้นจากที่ผมได้รู้ว่าแฟนผมไปคุยกับคนอื่น เอาง่ายๆก็คือนอกใจนั่นแหละ แต่แฟนผมเค้าก็ปฏิเสธนะ บอกว่าเพื่อนกัน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แหนะ!!!! คำตอบยอดฮิตเลย ก็ใครมันจะไปเชื่อหละครับ ในเมื่อกลักฐานที่เจอนี่ทั้งแชทเอย รูปถ่ายเอย โน๊ตที่เขียนให้กันเอย ไหนจะทำงานที่เดียวกันอีก เยอะแยะ ใจนึงผมก็อยากเชื่อนะว่ามันไม่มีอะไร แต่หลักฐานที่มีมันแย้งกับความคิดมากเลย เรามีปากเสียงกันอยู่พักนึง ทุกอย้างมันก็ยังไม่เคลียแต่เธอก็ขอให้ผมกลับมาเชื่อใจเธอนะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แล้วเรื่องผช.คนนั้นเธอจะเลิกติดต่อทุกอย่างทุกช่องทาง ผมก็โอเคนะยอมเธอ เพราะเป็นคนแพ้น้ำตาและไม่ชอบทะเลาะกันด้วยและในใจลึกๆก็ยังไม่พร้อมที่จะเสียเธอไป หลังจากนั้นเราก็คบกันปกติ แต่ผมนี่สิภายนอกอาจจะดูปกติทุกอย่างแต่ในใจนี่ไม่โอเคเลย ระแวงตลอด ไม่ไว้ใจเธอเลย เวลาอยู่ด้วยกันนี่ไม่เท่าไหร่ แต่เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนี่ฟุ้งซ่านมาก คิดนู่นคิดนี่ไม่หยุด มันทรมานมากเลย ผมรู้ตัวเองดีว่าผมรักเธอมากแค่ไหน ตลอดเวลาที่คบกันมาผมไม่เคยนอกใจเธอเลย แต่อีกใจนึงของผม ผมก็เบื่ออารมณ์ของตัวเองตอนนี้มาก มันไม่มีความสุขเลย ขอคำแนะนำดีๆหน่อยนะครับ
ปล.พิมพ์ผิดตกหล่นหรือใช้คำพูดไม่เหมาะสมยังไงขอโทษด้วยนะครับ
จะรักกันได้ยังไง ในเมื่อความเชื่อใจมันหมดไปแล้ว???
ก็คือเรื่องของผมเนี่ยเกิดขึ้นจากที่ผมได้รู้ว่าแฟนผมไปคุยกับคนอื่น เอาง่ายๆก็คือนอกใจนั่นแหละ แต่แฟนผมเค้าก็ปฏิเสธนะ บอกว่าเพื่อนกัน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แหนะ!!!! คำตอบยอดฮิตเลย ก็ใครมันจะไปเชื่อหละครับ ในเมื่อกลักฐานที่เจอนี่ทั้งแชทเอย รูปถ่ายเอย โน๊ตที่เขียนให้กันเอย ไหนจะทำงานที่เดียวกันอีก เยอะแยะ ใจนึงผมก็อยากเชื่อนะว่ามันไม่มีอะไร แต่หลักฐานที่มีมันแย้งกับความคิดมากเลย เรามีปากเสียงกันอยู่พักนึง ทุกอย้างมันก็ยังไม่เคลียแต่เธอก็ขอให้ผมกลับมาเชื่อใจเธอนะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แล้วเรื่องผช.คนนั้นเธอจะเลิกติดต่อทุกอย่างทุกช่องทาง ผมก็โอเคนะยอมเธอ เพราะเป็นคนแพ้น้ำตาและไม่ชอบทะเลาะกันด้วยและในใจลึกๆก็ยังไม่พร้อมที่จะเสียเธอไป หลังจากนั้นเราก็คบกันปกติ แต่ผมนี่สิภายนอกอาจจะดูปกติทุกอย่างแต่ในใจนี่ไม่โอเคเลย ระแวงตลอด ไม่ไว้ใจเธอเลย เวลาอยู่ด้วยกันนี่ไม่เท่าไหร่ แต่เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนี่ฟุ้งซ่านมาก คิดนู่นคิดนี่ไม่หยุด มันทรมานมากเลย ผมรู้ตัวเองดีว่าผมรักเธอมากแค่ไหน ตลอดเวลาที่คบกันมาผมไม่เคยนอกใจเธอเลย แต่อีกใจนึงของผม ผมก็เบื่ออารมณ์ของตัวเองตอนนี้มาก มันไม่มีความสุขเลย ขอคำแนะนำดีๆหน่อยนะครับ
ปล.พิมพ์ผิดตกหล่นหรือใช้คำพูดไม่เหมาะสมยังไงขอโทษด้วยนะครับ