สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เรามีปัญหาเกี่ยวกับความรักมากๆๆ ทำใจไม่ได้ ขอเล่าตั้งแต่เริ่มแรกก่อนเรยนะค่ะ
เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดค่ะ แฟนเป็นคน กทม. เราเป็นคน ตจว. คนละภาคเรย เราอายุห่างกัน15ปี คือเราเจอกันเพราะแอพฯ หาคู่แอพนึงค่ะ เป็นแอพที่เล่นกันค่อนข้างเยอะนะค่ะ วันแรกที่คุยกันจากแอพเค้าก็ขอไลน์เรา เพราะแอพนั้นดีเลย์มากๆๆ จากนั้นเราก็คุยกันผ่านวีดิโอไลน์มาตลอด (ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันนะค่ะ) ประมาณ 1 เดือน เราตัดสินใจขึ้นไปเจอเค้าที่ กทม. เรากะว่าที่เราขึ้นไปเพราะเราอยากรู้ว่าเค้าโอเคกับเรารึป่าว ถ้าไม่โอเคเราจะได้หยุด เพราะแค่1เดือนเราคงเสียใจไม่มาก
และเราก็ได้เจอกัน ตอนนั้นเราค่อนข้างประทับใจเค้ามาก และเค้าก็ประทับใจเรามากเหมือนกัน เค้าเรยบอกว่า พี่ชอบน้องนะ พี่ประทับใจน้อง น้องไม่เรื่องมาก เราเป็นแฟนกันไหม? เราก็ตอบตกลงเรยค่ะ ไม่รอช้า 555+
จากนั้นเค้าก็เป็นคนมาหาเราที่ ตจว. เกือบทุกอาทิตย์เรยก็ว่าได้ แต่เค้าเป็นคนค่อนข้าง ขี้หึง งอแง งี่เง่า (ทั้งๆที่อาการแบบนี้น่าจะเป็นผู้หญิงมากกว่านะ)
เราพูดก่อนนะค่ะว่าเราเป็นคนค่อนข้างเจ้าชู้นิดๆ และเที่ยวผับบ่อย^^ จนแฟนเราห้ามเราไม่ให้เที่ยวเรยค่ะ เพราะเวลาเราเที่ยวเราจะไม่ค่อยตอบไลน์และรับโทรแฟน เค้าเป็นคนชอบคิดมากอยู่แล้ว
เราก็ทำให้เค้าได้แรกๆนะค่ะ และหาเรื่องโกหกเค้าอีก หลายเรื่องค่ะที่เราโกหกเค้า เช่น เรื่องเรียนคือเราเรียนไม่จบแต่เค้าจบ ป.โท คิดดูจิใครจะกล้าพูดว่าตัวเองเรียนไม่จบนะ และอีกหลายๆเรื่องค่ะ แต่ที่เราโกหกเค้าไม่ใช่ไม่รักนะค่ะ คือรักมากกกกกค่ะ

มาเล่าถึงพฤติกรรมของเค้าบ้างนะค่ะ
- ตลอดเวลาที่คบกัน เค้าไม่เคยให้เราดูมือถึอเค้าเรย (ตอนนี้เราคบกัน11เดือนแล้วค่ะ) เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบมันเป็นของส่วนตัว เราก็พยายามไม่ติดมาก พยามเชื่อใจเค้า ทั้งๆที่ใจเราอยากดูมากๆๆๆเรยค่ะ
- เวลาเราไปหาเค้า กทม. เค้าจะพาเราพักโรงแรมตลอด ไม่เคยพาไปบ้านไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักกับบ้านของเค้า  คำตอบเค้าคือ เค้าไม่เคยพาใครไปบ้าน ที่คบๆมาเค้าเคยพาไปแค่คนเดียว คือแฟนเก่าเค้าที่คบกันมา5ปี เค้าบอกอยากให้เราคบกันให้นานกว่านี้ เค้าพาไปแน่ๆไม่ต้องห่วง

ตลอดเวลาที่คบกันเราค่อนข้างทะเลาะกันบ่อย เพราะเราเป็นคนที่นิสัยเหมือนผู้ชายค่ะ ไม่ค่อยตาม ไม่ค่อยงี่เง่า ไม่ค่อยจุกจิก อะไรก็ได้ ติดเพื่อน ติดเที่ยว
แต่เค้าเป็นคนนิสัยเหมือนผู้หญิง ตาม งี่เง่า งอแง จุกจิก ชอบถามคำถามซ้ำๆ จับผิดเราบ่อยมาก

จนวันนึงเราไปเจอคนๆนึงเป็นคนที่รู้จักกับพี่เรา เค้าชอบเราขอเบอร์เรา แต่ตอนนั้นเราให้ๆไปไม่กล้าปฏิเสธเพราเค้าเป็นผู้ใหญ่ค่อนข้าง มีหลายๆคนเคารพเค้า  เค้ากับเราเคมีค่อนข้างตรงกันมาก ดูแลเอาใจใส่เราทุกๆเรื่อง มารับเราไปเที่ยว แอบมีเผลอๆใจไปบ้างนะค่ะ แต่ก็ห้ามใจไว้ค่ะ และในขนาดที่เราคุยๆอยู่กับเค้าคนนั้น แฟนเราก็งี่เง่าใส่ ทั้งๆที่พี่คนนั้นเค้าไม่มีนิสัยแบบแฟนเราเรย เราเรยตัดสินใจบอกเลิกแฟนค่ะ เพราะเราเบื่อมากๆๆๆ

แต่สุดท้ายคนที่ทำใจไม่ได้คือเราค่ะ ผ่านไปประมาณ1-2เดือน เราเริ่มง้อแฟนเรา เหมือนจะง้อสำเร็จนะคะ เพราะหลังจากที่เราง้อ แฟนเราก็มาหาเราอีก แต่ตอนนั้นคือแฟนเรายังไม่ทราบสาเหตุจิงๆนะค่ะว่าเราเลิกเพราะอะไร  แล้วแฟนเราแอบดูไลน์เรา และแชทเฟสเรา เค้ารู้ความจิงหมดทุกอย่าง เค้าเรยบอกว่าเค้ารับไม่ได้ เลิกกันดีกว่า แฟนเราบล็อกเบอร์บล็อกไลน์ บล็อกทุกๆๆๆอย่างที่เราจะติดต่อเค้าได้ 3-4เดือนค่ะ

เราก็พยายามง้อเแฟนทุกๆทาง ติดต่อไม่ได้ก็ขึ้นไปหาเรยละกัน แล้วเราก็ได้เจอกันค่ะ แฟนเราดูแลเราดีเหมือนเดิม เรารับรู้ถึงความรู้สึกดีๆที่แฟนยังมีให้เรานะค่ะ แต่เหมือนเค้าเจ็บมากๆๆๆ เค้าบอกว่า " ให้อภัยเรานะแต่ไม่มีความไว้เชื่อใจเหลืออีกเรยมันหลายครั้งมากๆแล้ว แต่กลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้ พี่ยังคิดถึง ยังเป็นห่วง ยังอยากดูแลน้องเหมือนเดิม แต่คงเป็นแฟนกันไม่ได้แล้วจิงๆ "
เค้าบอกเรามาแบบนี้ค่ะ คือตอนนี้เรารับไม่ไหวจิงๆนะ มันช็อก อีกใจนึงคิดว่านี้เค้ามีคนใหม่แล้วรึป่าว ทำไมใจแข็งแบบนี้ แต่อีกใจนึงคิดว่าเค้าคงเจ็บมากๆกับเราจิงๆ สถานะตอนนี้เราบอกไม่ถูกค่ะ มันมากกว่าเพื่อนแต่มันไม่ใช่แฟน รักกันแต่ไม่เป็นเจ้าของกัน
เราเรยมาขอระบายและมาขอกำลังใจจากเพื่อนๆในพันทิปละกันค่ะ

ปล. เพิ่งตั้งกระทู้จิงจังครั้งแรก หากผิดพลาดยังไงขออภัยเพื่อนๆด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดระบายค่ะ ^^