หลวงตามหาบัว : (จับมือหลวงปู่เจี๊ยะ) "ผมจะกลับล่ะนะ"

(ผู้ดูแลกราบเรียนหลวงปู่เจี๊ยะ) : "ปู่ครับ หลวงตาจะกลับแล้วครับ"

หลวงตามหาบัวเห็นหลวงปู่เจี๊ยะท่านไม่ค่อยได้ยิน
จึงก้มลงพูดใกล้ๆ ว่า "ผมจะกลับละ"

หลวงปู่เจี๊ยะท่านเอื้อมมือหาหลวงตามหาบัวประหนึ่งมีเรื่องต้องการพูด
(ผู้ดูแลช่วยกราบเรียนถามหลวงปู่เจี๊ยะ) : "หลวงปู่ว่าไงครับผม"
แล้วกราบเรียนหลวงตามหาบัวว่า หลวงปู่เจี๊ยะถามว่า หลวงตาอยู่ที่ไหน

(ผู้ดูแลกราบเรียนแทนหลวงตาให้หลวงปู่เจี๊ยะทราบ) :
"อยู่บ้านตาดครับผม..หลวงตาบัวครับผม..หลวงตามหาบัวนะครับผม
มาลาหลวงปู่จะกลับอุดรฯ ครับผม วัดป่าบ้านตาดนะครับผม"

หลวงปู่เจี๊ยะ (ถามด้วยตัวเอง) : "ทำไมหัวขาวล่ะ"

หลวงตามหาบัว (ชี้มาทางหลวงปู่เจี๊ยะ) : "นี่ก็ขาวเหมือนกัน"

หลวงปู่เจี๊ยะท่านยิ้มคล้ายจะหัวเราะ
หลวงตามหาบัวชี้ไปที่ผมหลวงปู่เจี๊ยะ "นี่ก็หัวขาว..เอ้อ พอๆ กัน"

"ทำไมหัวขาว...ท่านมองเห็นนะ" หลวงตาบัวพูดกับโยม





หลวงปู่เจี๊ยะ : "แต่ก่อนไม่ขาวอย่างงี้"

หลวงตามหาบัวชี้ไปที่หลวงปู่เจี๊ยะ : "ก็เหมือนกัน นี่แต่ก่อนก็ไม่เห็นขาวนี่"

หลวงปู่เจี๊ยะยิ้มและหัวเราะ หลวงตามหาบัวบอก :
"ทำไมหัวเราขาวแบบนี้..มันก็แบบเดียวกันล่ะ !"


...

จากบันทึกเทป "พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน"
เยี่ยมอาการอาพาธของ "พระอาจารย์เจี๊ยะ จุนโท"
ณ วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม อ.สามโคก จ.ปทุมธานี
เมื่อวันที่ ๒๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕