เราคุยกันมาตั้ง3ปี คุยกันแบบเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่เป็นได้แค่เพื่อน บางทีก็แอบหึงเขาที่เขามีแฟน แต่เขาก็ทักเรามาทุกวัน พอมาวันนึ่งเราบอกความในใจของเราไป เขาก็ยังทักมาคุยกันเรื่อยๆ แล้วเขาย้ายไปเรียนที่อื่น เราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เขามีแฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ คือเขารักกันมาก แฟนเขาหึงมากไม่ให้คุยกับผู้หญิงคนอื่น แต่วันนึ่งเขาทักเรามาว่า
เขา:กลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้ไหม
เรา: จะให้กลับไปยังไง แค่นี้ก็เจ็บมาพอแล้ว
เขา : สันยาจะไม่าทำให้เสียใจอีก
เรา: เธอมีแฟนแล้วนะ ไม่กลัวแฟนเสียใจหรอทำแบบนี้ง่ะ
เขา: แต่เธอสำคันกว่าแฟนเราอีก เธอคุยกับเรามาตั้ง3ปี เรามีไรจะบอกเธอด้วยแหละ เราชอบเธอนะตั้งแต่วันแรกที่คุยกันแต่ตอนนี้เราคงทำอะไรไม่ได้เพราะมีแฟนแล้ว
เรา: มาบอกทำไมตอนนี้ ทำไมไม่บอกตอนนั้น
เขา: เราขอโทด เราขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม จะไม่ทำให้ร้องไห้อีก เกี่ยวก้อย
เรา: เราจะให้โอกาสนายอีกกก!
จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันตลอด3ปีนั้นจนทุกคนคิดว่าเราเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เราโคตรรัสึกดีมากเลยนะ ถึงตอนนี้เราไม่ได้เห้นหน้ากันแต่เรายังพิมแชทหากันทุกวัน ขอบคุนที่ผ่านเข้ามานะ คิดถึงมากนะ.
3ปีแพ้คน3เดือน
เขา:กลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้ไหม
เรา: จะให้กลับไปยังไง แค่นี้ก็เจ็บมาพอแล้ว
เขา : สันยาจะไม่าทำให้เสียใจอีก
เรา: เธอมีแฟนแล้วนะ ไม่กลัวแฟนเสียใจหรอทำแบบนี้ง่ะ
เขา: แต่เธอสำคันกว่าแฟนเราอีก เธอคุยกับเรามาตั้ง3ปี เรามีไรจะบอกเธอด้วยแหละ เราชอบเธอนะตั้งแต่วันแรกที่คุยกันแต่ตอนนี้เราคงทำอะไรไม่ได้เพราะมีแฟนแล้ว
เรา: มาบอกทำไมตอนนี้ ทำไมไม่บอกตอนนั้น
เขา: เราขอโทด เราขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม จะไม่ทำให้ร้องไห้อีก เกี่ยวก้อย
เรา: เราจะให้โอกาสนายอีกกก!
จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันตลอด3ปีนั้นจนทุกคนคิดว่าเราเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เราโคตรรัสึกดีมากเลยนะ ถึงตอนนี้เราไม่ได้เห้นหน้ากันแต่เรายังพิมแชทหากันทุกวัน ขอบคุนที่ผ่านเข้ามานะ คิดถึงมากนะ.