ตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าทำให้เราเชื่อว่าเค้าชอบเราจริงๆ.
คอยเทคแคร์ ไปกินข้าว เที่ยว ทำบุญด้วยกันถ้าบอกว่าคิดถึงเขาก็จะมาหา ตอนนั้นเรามีความสุขมาก
งานเราเวลาว่างไม่ค่อยมี ถ้ามีก็ไม่ค่อยเป็นเสาร์อาทิตย์ ส่วนเขาทำงานจันทร์ถึงเสาร์.
ดังนั้นวันหยุดวันอาทิตย์จะเป็นอะไรที่พิเศษมาก เราจะรู้สึกดีและคิดว่าจะไปไหนกันดี.
แต่ช่วงเวลาของความสุขมันสั้นค่ะ  หลังๆเขาเริ่มผิดนัด ติดต่อยาก
และเเล้วเราก็ตัดสินใจก้าวออกมา บล๊อกเบอร์ บล็อกไลน์ พยายามห้ามใจ
มันยากนะคะ กับการไม่ติดต่อใครสักคนที่เคยคุยกันทุกวัน  เเล้วก็ไม่มีทางรู้ว่าเค้าพยายามติดต่อเราบางมั้ย
ถ้าเราเลิกบล็อกเบอร์ ก็จะเป็นเราที่เฝ้าคอยว่าเค้าจะติดต่อมา เลยตัดสินใจว่าไม่ค่ะ  
เราก็กว่าจะผ่านก้าวนั้นไปได้ ก็สองเดือนกว่าๆ ด้วยความที่เราเองก็อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง ชีวิตมีความสุขมั้ย
เราก็ไปค้นหา ชื่อเขา ก็ไปเจอไอจีเขา เหมือนที่พยายามมาสูญเปล่าเลย 555
สิ่งนึงที่ทำให้รู้สึกแย่มากคือ เขามีแฟนอยู่เเล้ว!!  ระหว่างที่คุยกันเราเป็นเพียงตัวเลือก
ตอนนี้เลยเหมือนอกหักย้อนหลัง ตลกดีนะคะ กว่าจะก้าวผ่านมาได้ สุดท้ายกลับไปรู้สึกเหมือนเดิม
แถมยังมารู้ว่าตัวเองเป็นแค่ตัวเลือกตัวนึง  
ตอนนี้พยายามคิด.  อะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป เก็บไว้เป็นความทรงจำก็พอ แต่ทำไม่ได้จริงๆ
. เราเองก็นอนไม่หลับมาสองสามวันแล้ว บ้าบอมากๆ จะทำยังไงดีคะ ปล่อยไว้อย่างนี้ก็ค้างคาในใจ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้