คือก่อนน่านี้ผมเปนคนไม่กลัวเรื่องแบบนี้เลยครับลบหลู่ ชอบฟัง พอเจอกับตัว เชื่อเลย เลิกลบหลู่เลย มันเป็น2ครั้งที่จำได้ขึ้นใจ
ครั้งแรกเกิดขึ้นตอนปี2553 ผมเรียนอยู่ ม.3 เรื่องก็คือผมตื่นนอนตอนตี4 เพราะแฟนโทรมาแกล้ง พอผมรับเธอก็วาง ผมก็ตื่น จังหวะที่ผมกดโทสับอยู่นั้น ไฟโทสับมันสว่างจนเห็นรอบห้อง ผมก็เลือบไปเห็นราวเสื้อผ้าในห้อง เป็นผู้ชาย ใส่ผ้าคล้ายจุงกะเบนสีขาว ถอดเสื้อ ยืนก้มหน้าเอามือ2ข้างจับราวเสื้อไว้แล้วหันหลังให้ผม ผมคิดว่าเป็นพ่อผม เพราะแกชอบเมาแล้วเดินมา ผมเรียกพ่อๆๆ เขาไม่หัน ผมเลยส่องไฟโทสับไป ก็เห็นชัดขึ้น ก็เรียกพ่อๆ เขาไม่หัน แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมส่องไฟลงมา ต่ำลงจนถึงเข่า จากเข่าลงไปไม่มีแล้ว รู้เลยโดนแล้ว ไม่กล้าวิ่งออกนอกห้องเพราะราวเสื้อผ้ายุตรงประตูห้องพอดี กลัวไม่กล้าร้อง เลยหันหน้าเข้ากำแพง ข่มตาหลับ เพราะคิดว่าจะเช้าแล้ว จนหลับไปมารุตัวอีกทีก็เช้า ผมเลยบอกแม่ แม่ถามลักษณะ ผมก็บอกไป เขาบอกว่าอ้อเจ้าที่เจ้าทางแม่เคยเจอแล้วตอนวันลอยกระทงปี2546เดินยุในบ้านเดิน3ก้าวถึจากห้องนอนใหย่ถึงห้องพระทั้งๆที่ห่างกันเกือบ7เมตร แม่ผมเลยเล่นหวย39และ93 ก็ถูกหวยที่93 พอแม่เล่าแล้ว แม่เลยพาผมไปไหว้พระที่วัดแถวบ้าน ก็ให้หลวงพ่อดูวันเกิดให้ หลวงพ่อบอกเลยทั้งๆที่ไม่ได้เล่าให้ท่านฟัง เพิ่งโดนมาหรอในบ้านอ่ะ ผมบอกว่าใช้ครับ ท่านบอกก็ไม่ทำบุญเลยนิเองอ่ะ ดีนะเห็นแค่ในบ้าน ผมเลยทำสังฆทานชุดใหญ่ครับ ทุกอย่างทำหมด แล้วทุกอย่างก็ปกติ
จนมาต้นปี2558 ผมคบกะแฟนคนใหม่แล้ว นั่งรถไปส่งเขาครั้งแรก ที่ท่าอิฐ ผมก็นั่งรถ203กลับ ตอนที่ผมขึ้นผมก็เดินไปนั่งแถวหลังๆ ผมเห็นผู้หญิงคนนึงใส่เสื่อเขียวอ่อน นั่งอยู่แถวที่เป็นที่นั่งคู่ หันหน้าออกนอกรถ ผมก็ไม่สนใจไร ผมก็นั่งตงแถวที่นั่งเดี่ยว ตรงข้างกับผู้หญิงคนนั้นเลยครับ แล้วรถก็วิ่งไป ป้ากระเป๋ารถเมย์ก็มาเก็บตัง คือในรถเมล์ตอนนี้มี4คน ผม ผู้หญิงคนนั้น ป้ากระเป๋า คนขับ ระหว่างที่รถวิ่งในท่าอิฐไม่มีใครขึ้นมาเลยนะครับรถไม่จอดเลย จนเลี้ยวออกมาก็เจอป้ายมีผู้ชายขึ้นมาคนนึง ผู้ชายคนนั้นเดินมาทางผม รถก็วิ่งออกมาพอดี ผมก็เห็นแล้วว่ารถวิ่งออก แล้วเห็นผู้ชายเดินมาเพื่อจะนั่งแถวหลังแบบผม ผมก็เห็นผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ที่เดิม ผมเลยหันหน้าไปมองหน้ารถทางคนขับไม่ถึง5วิครับผมก็หันกลับมามองที่ๆผู้หญิงคนนั้นนั่ง ผู้ชายคนที่เพิ่งขึ้นมาอ่ะ เขาไปนั่งตรงที่ๆผู้หญิงเสื้อเขียวนั่งคือนั่งที่เดียวกันเลย ผู้หญิงคนนั้นไม่อยู่แล้ว ไปไหน? เพราะรถก็วิ่งออกมาแล้ว ตอนรถวิ่งผมก็เห็นเขายังนั่งอยู่ท่าเดิมไม่เหนหน้า เขาหันหน้าออกไปนอกรถ ผมก็คิดว่า50-50 ไม่คิดว่าจะโดน เพราะเพิ่ง6โมงเย็นเอง ผมก็กลัวๆนะพอคนขึ้นเยอะผมก็เริ่มรู้สึกดีละ แต่ผมก็มองหานะว่ารถคันนี้มียัณ หรืออะไรไหม แบบที่เขามีประวัติอ่ะผมก็มองแบบลนๆ พอมาถึงท่าน้ำนนท์ผมกำลังจะลง ป้ากระเป๋ารถเมล์แกมาจับแขนแล้วถามว่าเห็นอะไรหรอ ผมบอกว่าป่าวครับ เพราะผมรีบกลับบ้าน แต่ผมจำหน้าป้าแกได้กะว่าไปท่าอิฐบ่อยคงต้องเจอ ว่าจะถามแก (จนตอนนี้ก็ไม่เจอสักที) หลังจากที่ผมเห็นผมก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนผมบอกว่าแถวนี้ไม่มีประวัติอะไรนะ ผมก็เก็บมาคิด น่าจะคิดจนฝัน เพราะผมถึงผู้หญิงคนนี้2ครั้งติดในคืนเดียวหลังจากที่เห็นเธอเมื่อตอนเย็น ครั้งแรกผมเห็นเธอยืนก้มหน้ายุน่าโรงเรียนเก่าผม ผมก็ตื่นแล้วก็ไม่ไรมากก็นอนต่อ ก็ฝันอีกว่าเขามายืนก้มหน้าตรงป้ายรถเมล์แถวหน้าโรงเรียนเก่าผมอีก ผมก็ตื่นแล้วล้างหน้าล้างตาก่อนกลับมานอนจนหลับไปปกติ แล้วก็ไม่เหตุการณืไรเกิดขึ้นผมเลยไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขา
เป็นครั้งแรกที่ผมมาเล่า ถ้าไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ เพราะผมก็เล่าตามที่ผมเห็นผมเจอ ไม่ได้แต่งแต้มเรื่องขึ้นมาเพื่อความสนุก หรือความน่ากลัว แค่อยากแชร์ประสบการณ์ครับ ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านนะครับ สงสัยตรงไหนถามได้เลยนะครับ
เจอผีจังๆ 2ครั้ง ไม่หน้ากลัวเท่าไหร่ครับ แต่อยากแชร์ประสบการณ์
ครั้งแรกเกิดขึ้นตอนปี2553 ผมเรียนอยู่ ม.3 เรื่องก็คือผมตื่นนอนตอนตี4 เพราะแฟนโทรมาแกล้ง พอผมรับเธอก็วาง ผมก็ตื่น จังหวะที่ผมกดโทสับอยู่นั้น ไฟโทสับมันสว่างจนเห็นรอบห้อง ผมก็เลือบไปเห็นราวเสื้อผ้าในห้อง เป็นผู้ชาย ใส่ผ้าคล้ายจุงกะเบนสีขาว ถอดเสื้อ ยืนก้มหน้าเอามือ2ข้างจับราวเสื้อไว้แล้วหันหลังให้ผม ผมคิดว่าเป็นพ่อผม เพราะแกชอบเมาแล้วเดินมา ผมเรียกพ่อๆๆ เขาไม่หัน ผมเลยส่องไฟโทสับไป ก็เห็นชัดขึ้น ก็เรียกพ่อๆ เขาไม่หัน แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมส่องไฟลงมา ต่ำลงจนถึงเข่า จากเข่าลงไปไม่มีแล้ว รู้เลยโดนแล้ว ไม่กล้าวิ่งออกนอกห้องเพราะราวเสื้อผ้ายุตรงประตูห้องพอดี กลัวไม่กล้าร้อง เลยหันหน้าเข้ากำแพง ข่มตาหลับ เพราะคิดว่าจะเช้าแล้ว จนหลับไปมารุตัวอีกทีก็เช้า ผมเลยบอกแม่ แม่ถามลักษณะ ผมก็บอกไป เขาบอกว่าอ้อเจ้าที่เจ้าทางแม่เคยเจอแล้วตอนวันลอยกระทงปี2546เดินยุในบ้านเดิน3ก้าวถึจากห้องนอนใหย่ถึงห้องพระทั้งๆที่ห่างกันเกือบ7เมตร แม่ผมเลยเล่นหวย39และ93 ก็ถูกหวยที่93 พอแม่เล่าแล้ว แม่เลยพาผมไปไหว้พระที่วัดแถวบ้าน ก็ให้หลวงพ่อดูวันเกิดให้ หลวงพ่อบอกเลยทั้งๆที่ไม่ได้เล่าให้ท่านฟัง เพิ่งโดนมาหรอในบ้านอ่ะ ผมบอกว่าใช้ครับ ท่านบอกก็ไม่ทำบุญเลยนิเองอ่ะ ดีนะเห็นแค่ในบ้าน ผมเลยทำสังฆทานชุดใหญ่ครับ ทุกอย่างทำหมด แล้วทุกอย่างก็ปกติ
จนมาต้นปี2558 ผมคบกะแฟนคนใหม่แล้ว นั่งรถไปส่งเขาครั้งแรก ที่ท่าอิฐ ผมก็นั่งรถ203กลับ ตอนที่ผมขึ้นผมก็เดินไปนั่งแถวหลังๆ ผมเห็นผู้หญิงคนนึงใส่เสื่อเขียวอ่อน นั่งอยู่แถวที่เป็นที่นั่งคู่ หันหน้าออกนอกรถ ผมก็ไม่สนใจไร ผมก็นั่งตงแถวที่นั่งเดี่ยว ตรงข้างกับผู้หญิงคนนั้นเลยครับ แล้วรถก็วิ่งไป ป้ากระเป๋ารถเมย์ก็มาเก็บตัง คือในรถเมล์ตอนนี้มี4คน ผม ผู้หญิงคนนั้น ป้ากระเป๋า คนขับ ระหว่างที่รถวิ่งในท่าอิฐไม่มีใครขึ้นมาเลยนะครับรถไม่จอดเลย จนเลี้ยวออกมาก็เจอป้ายมีผู้ชายขึ้นมาคนนึง ผู้ชายคนนั้นเดินมาทางผม รถก็วิ่งออกมาพอดี ผมก็เห็นแล้วว่ารถวิ่งออก แล้วเห็นผู้ชายเดินมาเพื่อจะนั่งแถวหลังแบบผม ผมก็เห็นผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ที่เดิม ผมเลยหันหน้าไปมองหน้ารถทางคนขับไม่ถึง5วิครับผมก็หันกลับมามองที่ๆผู้หญิงคนนั้นนั่ง ผู้ชายคนที่เพิ่งขึ้นมาอ่ะ เขาไปนั่งตรงที่ๆผู้หญิงเสื้อเขียวนั่งคือนั่งที่เดียวกันเลย ผู้หญิงคนนั้นไม่อยู่แล้ว ไปไหน? เพราะรถก็วิ่งออกมาแล้ว ตอนรถวิ่งผมก็เห็นเขายังนั่งอยู่ท่าเดิมไม่เหนหน้า เขาหันหน้าออกไปนอกรถ ผมก็คิดว่า50-50 ไม่คิดว่าจะโดน เพราะเพิ่ง6โมงเย็นเอง ผมก็กลัวๆนะพอคนขึ้นเยอะผมก็เริ่มรู้สึกดีละ แต่ผมก็มองหานะว่ารถคันนี้มียัณ หรืออะไรไหม แบบที่เขามีประวัติอ่ะผมก็มองแบบลนๆ พอมาถึงท่าน้ำนนท์ผมกำลังจะลง ป้ากระเป๋ารถเมล์แกมาจับแขนแล้วถามว่าเห็นอะไรหรอ ผมบอกว่าป่าวครับ เพราะผมรีบกลับบ้าน แต่ผมจำหน้าป้าแกได้กะว่าไปท่าอิฐบ่อยคงต้องเจอ ว่าจะถามแก (จนตอนนี้ก็ไม่เจอสักที) หลังจากที่ผมเห็นผมก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนผมบอกว่าแถวนี้ไม่มีประวัติอะไรนะ ผมก็เก็บมาคิด น่าจะคิดจนฝัน เพราะผมถึงผู้หญิงคนนี้2ครั้งติดในคืนเดียวหลังจากที่เห็นเธอเมื่อตอนเย็น ครั้งแรกผมเห็นเธอยืนก้มหน้ายุน่าโรงเรียนเก่าผม ผมก็ตื่นแล้วก็ไม่ไรมากก็นอนต่อ ก็ฝันอีกว่าเขามายืนก้มหน้าตรงป้ายรถเมล์แถวหน้าโรงเรียนเก่าผมอีก ผมก็ตื่นแล้วล้างหน้าล้างตาก่อนกลับมานอนจนหลับไปปกติ แล้วก็ไม่เหตุการณืไรเกิดขึ้นผมเลยไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขา
เป็นครั้งแรกที่ผมมาเล่า ถ้าไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ เพราะผมก็เล่าตามที่ผมเห็นผมเจอ ไม่ได้แต่งแต้มเรื่องขึ้นมาเพื่อความสนุก หรือความน่ากลัว แค่อยากแชร์ประสบการณ์ครับ ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านนะครับ สงสัยตรงไหนถามได้เลยนะครับ