โสดาบันบุคคล

​เวลาสวดมนต์ หรือ ทำบุญกุศล ก็จะมีเสียงในใจด่านั่นนี่ ลบหลู่สิ่งต่างๆขึ้นมา โดยไม่สามารถห้ามได้ บางทีทำให้จิตตกม◌ากๆเลย มันเกิดจากอะไรครับทั้งที่เราไม่ได้มีเจตนา แต่มันเป็นเสียงในใจขึ้นมา เหมือนมาร

เช่น ต้องโกหกเพราะต้องทำตามอาชีพเช่นแพทย์ที่โกหกเรื่องโรคเพื่อไม่ให้การรักษามีปัญหาน่ะท่าน

มีความบริสุทธิ์ของศีลต่างกันอย่างไรบ้างคะ 1. ในระดับกาย (และวาจา) 2. ในระดับจิต หากมีข้อแตกต่างด้านอื่นๆที่น่าสนใจ ขอความรู้ทีค่ะ

หลังจากยุคพระศรีอารียะ จากนั้นโลกก็จะเว้นจากศาสนาพุทธ เป็นหลายๆอสงไขย เลยใช่ไหมครับ โลกมนุด ตอนนั้นมีแต่พระปัจเจกที่สามารถลงมาเกิดได้ แล้วพระโสดาบัน ที่ท่านยังลงมาเกิดเป็นมนุดได้อีก ท่านจะไปเกิดที่ให

วิปัสสนาเพื่อสำเร็จพระโสดาบัน ใช้แค่พิจารณาขันธ์๕(ร่างกาย)เป็นพระไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) พอใช่มั๊ยครับ หรือต้องทำมากกว่านี้

ในข้อว่า โดยสุญญตาและโดยเป็นธรรมอันเดียวกันเป็นต้น นี้พึงทราบโดยสภาพว่างก่อน.          จริงอยู่ โดยปรมัตถ์ สัจจะทั้งหมดทีเดียว พึงทราบว่า เป็นสภาพว่าง เพรา

อยู่ถึง100ปี เบื่อโลกขึ้นเรื่อยๆ แสดงว่าวิปัสสนาเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ไม่ฟังธรรมะก็ได้ ก็เป็นโสดาบันเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพระพุทธเจ้า

https://www.youtube.com/watch?v=etXtcg54d_c