ขอสวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคนนะค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอเกลิ่นๆ เรื่องราวที่จะเล่าก่อนนะค่ะ....ดิฉันคบกับแฟนมา 7 เดือนแล้ว ดิฉันอายุ 25 แฟนอายุ 20 ห่างกัน 5 ปี กินหญ้าอ่อนกันเลย อิอิ
เราสองคนต่างกันมาก เค้าเรียนจบแค่ ม.3 ดิฉันเรียนจบ ปริญาตรีทำงานมา สอง ปีแล้ว ส่วนแฟนหนะหรอค่ะ งานมีทำบ้างไม่ทำบ้าง ไม่เป็นหลักเป็นแหล่งอาจจะเป็นเพราะเค้ายังเด็กที่ไม่ค่อยจะทะเยอทะยานเท่าไร ไม่ค่อยทนกับงาน ดูแล้วไม่มีความมั่งคงสักเท่าไร อีกอย่างนึงที่เราต่างกันคือความคิดความอ่าน สวนทางกัน....อันนี้คือไม่ว่าากันนะ คนเราถ้ารักกันต้องปรับตัวให้เข้า ต้องจูนเข้าหากันให้ได้ ดิฉันคิดแบบนั่น....แต่ไอที่มันร้ายแรงกว่านั่นอะดิค่ะ คือสิ่งที่เค้าทำกับดิฉัน ตลอดเวลาที่คบกัน จะเล่าให้ฟังเป็นฉากๆๆ นะค่ะ
** ช่วงแรกที่คบกันเรามองดูเค้าตลอดพิจารณาเค้าตลอดว่าเค้าปฏิบัติตัวยังไงเราจะเข้ากันได้รึป่าว...ปรากฏว่า เกิดเรื่องที่ทำให้เราต้องทะเราะกัน เนื่องจากเค้าโกหกเราว่าเค้าเข้าโรงพยาบาล โดนรถชนขาหักแขนเดาะ โทรมาบอกเรา นางดราม่าค่ะร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่เราไม่สามารถไปดูเค้าได้เพราะเราอยุ่ต่างจังหวัด เค้าอยู่ กทม. เพราะเค้าต้องไปทำงาน เค้าบอกกับดิฉันว่าความฟันเค้าที่เค้าจะทำงานหาเงินเก็บเงินได้เยอะๆ มันหมดลงไปแล้วเพราะ เค้าต้องนอนรักษาตัวที่ รพ. ไอ้เราก็โง่สนิท แต่ก็มีเอาะใจอยู่บ้างเพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย รูปที่เค้านอน รพ.ก็ไม่มีไม่รู้ว่าเค้าเข้า รพ.จริงหรือป่าว ในที่สุดเราก็มารู้ความจริงมันเหมือนกันที่ดิฉันคิดไว้ตั้งแต่แรกเลย เพราะดิฉันให้เค้าถ่ายรูปมาให้ดูแต่เค้ากลับไม่ถ่ายให้ดู อ่างว่าไม่มีโทรศัพท์ที่ถ่ายรูปได้ เกลียดสิค่ะมารู้ความจริงจนได้ ว่าเค้าไม่ได้เข้า รพ.จริงๆ เค้าโกหกดิฉันมาเดือนกว่าๆ สาเหตุที่โกหกหนะหรอค่ะ ฮึ ไม่บอกเราเลยค่ะว่าโกหกเพราะอะไร บอกขอโทษๆๆๆๆ แค่นี้ (ที่ดิฉันคิดนะค่ะ เพราะไม่มีงานทำค่ะ ว่างงานก็เลยกลัวว่าดิฉันจะเลิก...เลยโกหกว่าเข้า รพ.นานกว่าจะหาย ก็เป็นปี) เฮ้อ เอาความรู้สึกของเราไปล้อเล่นหรอค่ะ ดิฉันโกรธสิค่ะ ไม่คุยด้วย ขอเลิก แต่นางมาขอคืนดีความที่โง่ค่ะ ก็เลยดีด้วย
** มาเรื่องที่สอง นางมีอารมณ์จะซื้อแหวนเงินให้เรา บอกว่าอยากซื้อให้เป็นของขวัญ นางก็ไปซื้อค๋ะบอกราคาเรา 3000 บาท บอกว่าตัวเองไม่มีตังค์แต่ยังซื้อให้เราค่ะ นางก็เอาแหวนมาให้ เราเงิบเลยค่ะ เอาซากแหวนมาให้กูหรอค่ะ ร้ายมากแหวนอะไร ราคา 3000 ได้แค่นี้หรอ นึกในใจจะมาร้อเล่นความรู้สึกกูมากไปรึป่าวค่ะ เหมือนไปขุดมาจากซากอะไรซักอย่างเลยแหวนของอะ เราไม่ได้ติดใจอยากจะเอาแหวนหรอกนะคะ่ แต่มาทำแบบนี้ทำไมไม่เข้าใจ โกรธอีกสิค่ะ แต่ก็ยังโง่อีกค่ะ ยังคบกับเค้าต่อ
** เรื่องที่สาม เรื่องนี้ดิฉันผิดเองค่ะ หลวมตัวไปมีอะไรกะเค้า พอจะขอเลิกเค้าก็ไม่ยอมหนะสิค่ะ ขู่เราว่าถ้าเลิก คนรอบของเราพี่ที่ทำงานเรา ต้องตาย มันจะมายิงพี่สนิทที่ทำงานเราทั้งๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกะเค้าคิดแค่พี่น้องเป็นเพื่อนร่วมงานกัน เราบอกเลิกไปกี่ครั้งมันก็ขู่แต่เรื่องเดิมๆ บอกว่าจะยิงตัวตายมั่งหละ เฮ่อ กูหละเพลีย อันตพาลมาก
** เรื่องที่สี่ คือ เกี่ยวกับครอบครัวเราค่ะ ครอบครัวเรารู้มาตลอดว่าเราคบกับเค้า เค้าารับแฟนเราไม่ได้ค่ะเพราะ ผู้ใหญ่เค้าดูออกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนยังไง เราก็เชื่อ ผู้ใหญ่นะค่ะเพราะสิ่งที่เค้าคิดมันจริงทุกอย่าง ครอบครัวดิฉันไม่อยากให้ดิฉันคบกับคนนี้
ตอนนี้ก็ยังคบกันนะค่ะแต่ดิฉันไม่ไปไหนมาไหนกะเค้า (ตอนนนี้เค้ากลับมาจาก กทม. แล้ว) หยุดงานก็อยู่แต่บ้านไปกะเพื่อนไปกะน้องแต่ยกเว้นเค้าเราไม่ไปด้วย คุยกันแบบ นั่นแหละไม่อะไรมาก ใจอยากเลิกค่ะ แต่กลัวว่าเค้าจะมาทำร้ายเราและคนรอบข้างเรา เลยต้องปล่อยให้เลยตามเลยไป เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าจะปรับตัวเป็นคนดี เพื่อเรา ทำงานเก็บเงินเพื่ออนาคตของเรา แต่ดิฉันรู้สึกว่าคนนี้ไม่ใช่แล้ว เรารักในสิ่งที่เค้าเป็นไม่ได้ สิ่งที่เราขอไปเค้าก็ทำให้เราไม่ได้ อ้างนูนอ้างนี้ตลอด
สุดท้ายดิฉันขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆ หน่อยนะค่ะว่าดิฉันควรทำอย่างไรต่อไป ยอมรับนะค่ะว่ารักอยากให้เค้าปรับตัวอยากจะดูว่าเค้าจะทำเพื่อเราเหมือนที่เค้าว่าได้รึป่าว แต่อีกใจนึงไม่อยากคบต่อแล้ว ขอความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคนที่สระเวลามาอ่านกระทู้และแสดงความคิดเห็นนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ผิดไหมถ้าเรารับสิ่งที่เค้าเป็นไม่ได้ ??
ก่อนอื่นต้องขอเกลิ่นๆ เรื่องราวที่จะเล่าก่อนนะค่ะ....ดิฉันคบกับแฟนมา 7 เดือนแล้ว ดิฉันอายุ 25 แฟนอายุ 20 ห่างกัน 5 ปี กินหญ้าอ่อนกันเลย อิอิ
เราสองคนต่างกันมาก เค้าเรียนจบแค่ ม.3 ดิฉันเรียนจบ ปริญาตรีทำงานมา สอง ปีแล้ว ส่วนแฟนหนะหรอค่ะ งานมีทำบ้างไม่ทำบ้าง ไม่เป็นหลักเป็นแหล่งอาจจะเป็นเพราะเค้ายังเด็กที่ไม่ค่อยจะทะเยอทะยานเท่าไร ไม่ค่อยทนกับงาน ดูแล้วไม่มีความมั่งคงสักเท่าไร อีกอย่างนึงที่เราต่างกันคือความคิดความอ่าน สวนทางกัน....อันนี้คือไม่ว่าากันนะ คนเราถ้ารักกันต้องปรับตัวให้เข้า ต้องจูนเข้าหากันให้ได้ ดิฉันคิดแบบนั่น....แต่ไอที่มันร้ายแรงกว่านั่นอะดิค่ะ คือสิ่งที่เค้าทำกับดิฉัน ตลอดเวลาที่คบกัน จะเล่าให้ฟังเป็นฉากๆๆ นะค่ะ
** ช่วงแรกที่คบกันเรามองดูเค้าตลอดพิจารณาเค้าตลอดว่าเค้าปฏิบัติตัวยังไงเราจะเข้ากันได้รึป่าว...ปรากฏว่า เกิดเรื่องที่ทำให้เราต้องทะเราะกัน เนื่องจากเค้าโกหกเราว่าเค้าเข้าโรงพยาบาล โดนรถชนขาหักแขนเดาะ โทรมาบอกเรา นางดราม่าค่ะร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่เราไม่สามารถไปดูเค้าได้เพราะเราอยุ่ต่างจังหวัด เค้าอยู่ กทม. เพราะเค้าต้องไปทำงาน เค้าบอกกับดิฉันว่าความฟันเค้าที่เค้าจะทำงานหาเงินเก็บเงินได้เยอะๆ มันหมดลงไปแล้วเพราะ เค้าต้องนอนรักษาตัวที่ รพ. ไอ้เราก็โง่สนิท แต่ก็มีเอาะใจอยู่บ้างเพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย รูปที่เค้านอน รพ.ก็ไม่มีไม่รู้ว่าเค้าเข้า รพ.จริงหรือป่าว ในที่สุดเราก็มารู้ความจริงมันเหมือนกันที่ดิฉันคิดไว้ตั้งแต่แรกเลย เพราะดิฉันให้เค้าถ่ายรูปมาให้ดูแต่เค้ากลับไม่ถ่ายให้ดู อ่างว่าไม่มีโทรศัพท์ที่ถ่ายรูปได้ เกลียดสิค่ะมารู้ความจริงจนได้ ว่าเค้าไม่ได้เข้า รพ.จริงๆ เค้าโกหกดิฉันมาเดือนกว่าๆ สาเหตุที่โกหกหนะหรอค่ะ ฮึ ไม่บอกเราเลยค่ะว่าโกหกเพราะอะไร บอกขอโทษๆๆๆๆ แค่นี้ (ที่ดิฉันคิดนะค่ะ เพราะไม่มีงานทำค่ะ ว่างงานก็เลยกลัวว่าดิฉันจะเลิก...เลยโกหกว่าเข้า รพ.นานกว่าจะหาย ก็เป็นปี) เฮ้อ เอาความรู้สึกของเราไปล้อเล่นหรอค่ะ ดิฉันโกรธสิค่ะ ไม่คุยด้วย ขอเลิก แต่นางมาขอคืนดีความที่โง่ค่ะ ก็เลยดีด้วย
** มาเรื่องที่สอง นางมีอารมณ์จะซื้อแหวนเงินให้เรา บอกว่าอยากซื้อให้เป็นของขวัญ นางก็ไปซื้อค๋ะบอกราคาเรา 3000 บาท บอกว่าตัวเองไม่มีตังค์แต่ยังซื้อให้เราค่ะ นางก็เอาแหวนมาให้ เราเงิบเลยค่ะ เอาซากแหวนมาให้กูหรอค่ะ ร้ายมากแหวนอะไร ราคา 3000 ได้แค่นี้หรอ นึกในใจจะมาร้อเล่นความรู้สึกกูมากไปรึป่าวค่ะ เหมือนไปขุดมาจากซากอะไรซักอย่างเลยแหวนของอะ เราไม่ได้ติดใจอยากจะเอาแหวนหรอกนะคะ่ แต่มาทำแบบนี้ทำไมไม่เข้าใจ โกรธอีกสิค่ะ แต่ก็ยังโง่อีกค่ะ ยังคบกับเค้าต่อ
** เรื่องที่สาม เรื่องนี้ดิฉันผิดเองค่ะ หลวมตัวไปมีอะไรกะเค้า พอจะขอเลิกเค้าก็ไม่ยอมหนะสิค่ะ ขู่เราว่าถ้าเลิก คนรอบของเราพี่ที่ทำงานเรา ต้องตาย มันจะมายิงพี่สนิทที่ทำงานเราทั้งๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกะเค้าคิดแค่พี่น้องเป็นเพื่อนร่วมงานกัน เราบอกเลิกไปกี่ครั้งมันก็ขู่แต่เรื่องเดิมๆ บอกว่าจะยิงตัวตายมั่งหละ เฮ่อ กูหละเพลีย อันตพาลมาก
** เรื่องที่สี่ คือ เกี่ยวกับครอบครัวเราค่ะ ครอบครัวเรารู้มาตลอดว่าเราคบกับเค้า เค้าารับแฟนเราไม่ได้ค่ะเพราะ ผู้ใหญ่เค้าดูออกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนยังไง เราก็เชื่อ ผู้ใหญ่นะค่ะเพราะสิ่งที่เค้าคิดมันจริงทุกอย่าง ครอบครัวดิฉันไม่อยากให้ดิฉันคบกับคนนี้
ตอนนี้ก็ยังคบกันนะค่ะแต่ดิฉันไม่ไปไหนมาไหนกะเค้า (ตอนนนี้เค้ากลับมาจาก กทม. แล้ว) หยุดงานก็อยู่แต่บ้านไปกะเพื่อนไปกะน้องแต่ยกเว้นเค้าเราไม่ไปด้วย คุยกันแบบ นั่นแหละไม่อะไรมาก ใจอยากเลิกค่ะ แต่กลัวว่าเค้าจะมาทำร้ายเราและคนรอบข้างเรา เลยต้องปล่อยให้เลยตามเลยไป เค้าก็บอกกับเราว่าเค้าจะปรับตัวเป็นคนดี เพื่อเรา ทำงานเก็บเงินเพื่ออนาคตของเรา แต่ดิฉันรู้สึกว่าคนนี้ไม่ใช่แล้ว เรารักในสิ่งที่เค้าเป็นไม่ได้ สิ่งที่เราขอไปเค้าก็ทำให้เราไม่ได้ อ้างนูนอ้างนี้ตลอด
สุดท้ายดิฉันขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆ หน่อยนะค่ะว่าดิฉันควรทำอย่างไรต่อไป ยอมรับนะค่ะว่ารักอยากให้เค้าปรับตัวอยากจะดูว่าเค้าจะทำเพื่อเราเหมือนที่เค้าว่าได้รึป่าว แต่อีกใจนึงไม่อยากคบต่อแล้ว ขอความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคนที่สระเวลามาอ่านกระทู้และแสดงความคิดเห็นนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ