สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้เเรกของผม อยากเอาเรื่องเล่าที่ตัดสินใจผิดไปของผมมาเล่าให้ฟัง ผมเคยมีรักเเรกของผม คนที่ผมเค้าเป็นคนที่ไม่ได้ถึงกับสวย เค้าเป็นคนที่ธรรมดาทั่วไป เเต่ในสิ่งเเรกเลยที่ทำให้ผมประทับใจเค้ามากๆเลย คือเค้าเป็นคนอารมณ์ดี อยู่ด้วยเเล้วมีความสุขมากๆ ผมประทับใจเค้าทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันมาก่อน เมื่อผมรู้ตัวว่าชอบเค้า ผมก็เริ่มทำการจีบเค้าอย่างเต็มที่ 555555 คุยกันได้ 1 ปีผมก็ขอเค้าเป็นเเฟน เค้าตกลงครับ ผมดีใจมากๆ นะครับ เเต่เมื่อเป็นเเฟนกันเเน่นอน ปัญหาต่างๆก็ตามมามันไม่เหมือนตอนที่เราเริ่มคุยกันเเรกๆหรอก ช่วงนั้นคือช่วงที่มีความสุขที่สุดเเล้ว ส่วนใหญ่เราจะทะเลาะกันด้วยเหตุผลที่ว่า เค้าไม่มีเวลาให้ เค้าเป็นคนเเสดงออกไม่เก่ง ถึง ไม่เเสดงออกเลย เค้าเฟรนรี่มากๆด้วยครับ ทำให้ผมหึงเค้ามากๆทะเลาะกันบ่อยครั้ง ที่ทะเลาะกันบางทีก็คิดครับ ว่าผมจุกจิกมากไปรึป่าว 55555 เเต่ที่ทะเลาะกัน ก็มักจะคืนดีกันละกลับมาเข้าใจกันเหมือนเดิม เพราะเรา 2 คนรักกันมากๆครับในตอนนั้น เเละผมก็รู้ด้วยว่าเค้ารักผมมากๆ วันสำคัญของเรา เค้าไม่เคยลืมครับ มีของขวัญให้ตลอดเนื่องจากผมเป็นคนขี้ประชด อยากเรียกร้องความสนใจ มีหลายครั้งที่ผมก็ไปยั่วให้เค้าหึง 55555 เเต่เค้าน่ารักครับ พอเวลางอล โมโห เราเป็นคู่รักที่ทุกคนไม่เคยเห็นสวีทกัน เเต่เราเป็นคู่รักที่เรารู้ซึ่งกันเเละกันครับ ว่าเรา 2 คนรักกัน
บางคนยังไม่รู้เลยว่าเราเป็นเเฟนกัน 5555 เพราะเราไม่เเสดงออกกันทั้งคู่ครับ กินข้าวด้วยกันไม่กี่ครั้ง เมื่อครบได้ปีเเรก ผมก็เข้าใจครับว่าเป็นคนเเบบนี้ ชวนไปไหนไปไม่ได้ เค้ามีเเฝดด้วยครับ เค้าเลยทิ้งเเฝดเค้าไม่ได้ด้วย 55555 ผมก็พยายามเข้าใจ
เเต่ถึงยังไงเราก็รักกันมากๆ มีหลายครั้งที่เราคุยกันถึงเรื่องเเต่งงาน ถึงเรื่อง จบมหาลัยจะทำอะไรกัน เค้าช่วยผมทุกเรื่องครั้บเรื่องงาน เค้าทนผมได้ทุกเรื่องด้วย เค้ารักผมมากๆ เเต่เมื่อเวลาผ่านไปมากขึ้น จากที่ผมพยายามเข้าใจ ผมก็เริ่มไปเห็นเพื่อนๆของผมมีเเฟน ผมก็อิจฉาครับที่เค้าไปเที่ยวกันได้ 2 คน ผมก็เริ่มคิดมากจากที่ความรักของผม ที่ผมเคยมีให้เค้ามันลดลงครับจากเรื่องพวกนี้ เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนได้เเต่ไปกับเราไม่ได้ ผมน้อยใจเสียใจ ผสมกันครับเเต่ผมรู้ว่าเค้ายังคงรักผมร้อยเปอเซนเท่าเดิม  จนเมื่อ ธค ปีที่เเล้ว ผมบอกเลิกเค้าครับ เพราะผมคิดว่าความรักของเรามันอิ่มตัว คบกันไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น มีเเต่เเย่ลง คุยกันก็น้อย เเต่เอาจริงๆความรู้สึกข้างในเลยนะครับ ผมประชดเธอ ผมเคยประชดเธอเเบบนี้หลายครั้งครับที่ขอเลิก เเต่เค้าไม่เคยง้อ ผมต้องเป็นฝ่ายที่ง้อเค้าเองครับ เเต่คราวนี้ผมตั้งใจเเล้วว่าเค้าไม่ง้อเรา ก็คือเลิกจริงๆครับ ละก็เป็นเเบบนั้น เราเลิกกันจริงๆครับ ประกอบด้วยกับตอนนั้น ผมมี ผญ.มาคุยด้วยพอดี ผมเลยทำใจง่ายครับตอนนั้น ผมมีกำลังมีความสุขกับความรักครั้งใหม่ เเฟนใหม่ผมคนนี้ต่างจากคนเก่าทุกอย่างครับ เราครบกันเเปปเดียวเเต่เที่ยวด้วยกันหลายต่อหลายครั้ง เค้าเเสดงออกมากครับ เเต่ครบกันได้เเปปเดียว ผมก็รู้ตัวเองครับ ว่าผมไม่ลืมเค้าเเฟนเก่าของผม ผมได้คบกับเเฟนใหม่ของ ผมได้ไม่กี่เดือนผมก็เลิกกันครับ ตอนที่เเฟนเก่าของผมรู้ว่าผมมีเเฟนใหม่ เค้าเสียใจมากครับ เพื่อนของเค้าบอกผม เค้าร้องไห้ครับ เค้ารอผมไปคืนดี เพื่อนเค้าบอกว่า เค้าจะปรับปรุงตัว เเต่คือตอนนั้นผมไม่สนใจเค้าเลยครับ เพราะผมรู้สึกว่า สมควรเเล้ว 55555 เเต่เมื่อผมเลิกกะเเฟนใหม่ไป ผมรู้ใจจริงๆเเล้วผมยังไม่ลืมเค้า  ผมอยากไปคืนดีกับเค้ามากๆ อยากขอโทษทุกเรื่อง เเต่ตอนนี้เค้ามีชีวิตใหม่ เค้าทำใจได้เเล้ว มีเเต่ผมที่ยังเสียใจอยู่ครับตอนนี้  คิดถึงเค้าตลอด ผมนึกเล่นๆว่าถ้าเค้ามีเเฟนใหม่ผมทำใจไม่ได้เเน่ๆ ละผมมั่นใจลึกๆว่าเค้ายังไม่ลืมผมเช่นกัน จากความรักที่เคยเห็นว่าอิ่มตัว ตอนนี้ผมกลับมองมันว่าเป็นความรักที่พอดีต่างหาก ผมจะง้อเค้าครับถึงเค้าจะบล็อคผมทุกอย่าง จะทำให้ถึงที่สุด เพราะเค้าคือคนที่พอดีกับผมสุดเเล้ว ผมรักเค้ามากๆครับ
อยากเตือนเพื่อนๆทุกคนครับ อย่ามองความรักที่พอดีเป็นเรื่องอิ่มตัว ละสุดท้ายจะเสียใจมากๆเเบบผม อีโมติคอนsmile
สิ้นสุดการสนทนา