ก่อนอื่นนี่เป็นเหตุการณ์พึ่งผ่านมาได้ 3 วัน หลังจากที่เลิกกัน
คือเราเป็นคนที่ปากไว อารมร้อน เอาแต่ใจ ชอบขี้ประชด เวลาทะเลาะกันเราก็ชอบประชดแฟนด้วยการบอกเลิก แต่ไม่ได้บ่อยอะไรมากแต่ก็ยอมรับว่าเราเป็นคนผิดเอง เรื่องมันเริ่มที่แฟนเราไประบายกับคนอื่นว่าแบบ เหนื่อยกับเราแล้ว ท้อกับเราแล้ว เราก็แบบเหนื่อยแล้วใช่มั้ย ท้อแล้วใช่มั้ย เลิกกันไปเลยก็ได้นี่คือความคิดเรา หนึ่งแหละอยากให้เขาไปเจอคนอื่น คนที่ไม่ทำให้เขามาทุกข์ ไม่ชอบขี้ประชดแบบเรา ไม่ทำให้เขาเหนื่อย ตอนแรกเราก็คิดว่า เราไหวนะ อย่างน้อยก็ปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่าเรา เขามีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา เราก็โอเคร แต่หลังจากที่เราบอกเลิกไปแล้วเขาก็ตอบตกลง ผ่านไปสักพักเรารู้สึกว่าเราเริ่มไม่ไหว เรากลับอยากได้เขากลับคืนมา พอตอนเช้าเราก็ไปขอโอาสเขานะ แบบขอโทษขอแก้ตัวได้มั้ยเราขอโอกาสได้รึป่าว จะไม่ทำแบบนั้นอีก ผลที่ได้กลับมาคือ เขาบอกเขาอยากพักแล้ว ตกดึกมาเราก็ยังไม่ยอมเราก็ขอโอกาสเขาอีก ทั้งวันนั้นเราขอไปประมาณ3-5 ครั้ง คำตอบของเขามีแต่บอกว่า ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้ว รักเหมือนเดิมนะ แต่แค่แบบเพื่อน ทั้งๆที่มันพึ่งผ่านมายังไม่ถึง1วันเลย ยังไม่ครบ24 ชม.เลย ทำไมเขาถึงตัดใจกับเราได้เร็วขนาดนั้น ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเราไม่ไหวจิงๆ เราอยากจะขอโอาส เราต้องทำยังไง ไม่ว่าใครถามเขา คำตอบของเขามีแต่บอกว่า "ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้วคิดกับมันแค่เพื่อนแล้ว" เราควรทำยังไง ปล่อยเขาไปเลยหรอ แต่เรายังรักเขามาก ขอโอกาสแค่ครั้งเดียวก็ยังดี ครั้งเดียวจริงๆ เพื่อนบางคนหรือรุ่นพี่บางคนก็บอกว่า "ปล่อยมันไปเถอะ สงสารแกว่ะ แกเจ็บพอแล้ว" แต่เพื่อนกับรุ่นพี่บางคนก็บอก "สู้ๆ กลับมาคบกันให้ได้นะ เป็นกำลังใจให้" เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงแล้ว ทำไมเราถึงไม่ได้โอกาสจากเขาเลย
เรายอมหมดเลยนะ เราควรพอมั้ยเราทำตัวน่าสมเพชเกินไปรึป่าวที่เป็นคนบอกเลิกเขา แต่กลับไปตื้อเขา เราหน้าด้านเกินไปใช่รึป่าว ถ้าเขากลับมาเราจะไม่ทำแบบนั้นอีกเราอยากได้โอกาสเรารู้แล้วว่าเราควรปรับอะไรบ้าง เรายอมทุกอย่างขอแค่เขากลับมา
เราควรปล่อย หรือ ตื้อต่อไป
ผิดที่เราเองทำตัวตัวเองแต่ดันยอมรับไม่ได้ซะงั้น
ปล. ถ้าเราแท็กผิดขออภัยด้วย อันนี้เป็นกระทู้แรก อยากรู้ความคิดเห็นของคนอื่นๆ
ปล.2 เราเป็นผญ นะ
ทำสิ่งที่ผิดพลาด แต่อยากจะขอโอกาส
คือเราเป็นคนที่ปากไว อารมร้อน เอาแต่ใจ ชอบขี้ประชด เวลาทะเลาะกันเราก็ชอบประชดแฟนด้วยการบอกเลิก แต่ไม่ได้บ่อยอะไรมากแต่ก็ยอมรับว่าเราเป็นคนผิดเอง เรื่องมันเริ่มที่แฟนเราไประบายกับคนอื่นว่าแบบ เหนื่อยกับเราแล้ว ท้อกับเราแล้ว เราก็แบบเหนื่อยแล้วใช่มั้ย ท้อแล้วใช่มั้ย เลิกกันไปเลยก็ได้นี่คือความคิดเรา หนึ่งแหละอยากให้เขาไปเจอคนอื่น คนที่ไม่ทำให้เขามาทุกข์ ไม่ชอบขี้ประชดแบบเรา ไม่ทำให้เขาเหนื่อย ตอนแรกเราก็คิดว่า เราไหวนะ อย่างน้อยก็ปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่าเรา เขามีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา เราก็โอเคร แต่หลังจากที่เราบอกเลิกไปแล้วเขาก็ตอบตกลง ผ่านไปสักพักเรารู้สึกว่าเราเริ่มไม่ไหว เรากลับอยากได้เขากลับคืนมา พอตอนเช้าเราก็ไปขอโอาสเขานะ แบบขอโทษขอแก้ตัวได้มั้ยเราขอโอกาสได้รึป่าว จะไม่ทำแบบนั้นอีก ผลที่ได้กลับมาคือ เขาบอกเขาอยากพักแล้ว ตกดึกมาเราก็ยังไม่ยอมเราก็ขอโอกาสเขาอีก ทั้งวันนั้นเราขอไปประมาณ3-5 ครั้ง คำตอบของเขามีแต่บอกว่า ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้ว รักเหมือนเดิมนะ แต่แค่แบบเพื่อน ทั้งๆที่มันพึ่งผ่านมายังไม่ถึง1วันเลย ยังไม่ครบ24 ชม.เลย ทำไมเขาถึงตัดใจกับเราได้เร็วขนาดนั้น ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเราไม่ไหวจิงๆ เราอยากจะขอโอาส เราต้องทำยังไง ไม่ว่าใครถามเขา คำตอบของเขามีแต่บอกว่า "ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้วคิดกับมันแค่เพื่อนแล้ว" เราควรทำยังไง ปล่อยเขาไปเลยหรอ แต่เรายังรักเขามาก ขอโอกาสแค่ครั้งเดียวก็ยังดี ครั้งเดียวจริงๆ เพื่อนบางคนหรือรุ่นพี่บางคนก็บอกว่า "ปล่อยมันไปเถอะ สงสารแกว่ะ แกเจ็บพอแล้ว" แต่เพื่อนกับรุ่นพี่บางคนก็บอก "สู้ๆ กลับมาคบกันให้ได้นะ เป็นกำลังใจให้" เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงแล้ว ทำไมเราถึงไม่ได้โอกาสจากเขาเลย
เราควรปล่อย หรือ ตื้อต่อไป
ผิดที่เราเองทำตัวตัวเองแต่ดันยอมรับไม่ได้ซะงั้น
ปล. ถ้าเราแท็กผิดขออภัยด้วย อันนี้เป็นกระทู้แรก อยากรู้ความคิดเห็นของคนอื่นๆ
ปล.2 เราเป็นผญ นะ