เราก็มีกลุ่มอยู่ตอนมอต้น แล้วเพื่อนในกลุ่มก็ต่างกันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน จบไปแล่วเราจะคุยกันเหมือนเดิมดูแลกัน แต่พอมาวันนนี้ เพื่อนคนที่เค้าพูดกันแบบนี้เค้ากลับไม่เห็นหัวเราเลยซักคน ไอคนที่บอกจะทักมาทุกวันจะไปไหนด้วยกัน ตอนนี้มันไม่มีแล้วค่อแบบว่า ต่างคนต่างอยู่ไม่ใครยุ่งเลย ชีวิตใครชีวิตมัน ใครจะลำบากก็ไม่สน แม้แต่คำว่าคิดถึงก็ไม่เคย จะบอกกัน พอเราทักไปในกลุ่มไลน์อ่านกันเกือบทุกคน แต่ตอบกันแค่2-3คน คือแบบพอเราทำอะไรซักอย่างในกลุ่มเพื่อนหายหมดเลย แต่พอเพื่อนคนไหนเดือดร้อนคนใดคนหนึ่งนั้นแหละ ก็มาขอความช่วยเหลือจากเราทันที คือพอจะลำบากอะไรแบบนี้ก็ทักเรามาทันที ไอตอนที่สุขสบายหายหัวไปไหนหมด หรือเพราะรังเกียจเรา แต่แล้วในความเรา เราก็ไม่มีอะไรให้หน้ารังเกียจหรอกน้ะ พอจบมอต้นแล้วเราก็จะไปเรียนเมืองนอกประต่างประเทศ ส่วนเพื่อนในกลุ่มแล้วก็เรียนอยู่ในประเทศแล่วบางคนก็โม้กับเราว่าจะสอบเข้าโรงเรียนดังของจังหวัด แต่สุดท้ายก็สอบไม่ได้ แล้วก็ต้องมาอยู่โรงเรียนธรรมดา มีเรื่องกับเพื่อนร่วมชั้นกับเกือบทุกวัน และอีกคนสอบเข้าโรงเรียนดังของจังหวัดเช่นกัน ต่างคนก็สอบกันไม่เข้าหรอกน้ะ แต่ที่ได้เข้าไปอยู่ก็เพราะ รับเงินใต้โต๊ะ ทุกคนค้ะ คือโครตเหนื่อยกับเรื่องเพื่อนมาก พอพูดตรงๆกับเพื่อนคนนั้นคนนี้ก็คิดว่าเราเปลี่ยนไป ใส่ร้ายเพื่อนอีกคน หรือเป็นเพราะเค้ารับความจริงไม่ได้หรอ ถึงเป็นแบบนี้
เพื่อนที่เรียนด้วยกันสมัยมอต้นเปลี่ยนไป