เรื่องของเรากับรุ่นพี่คนนึงที่แอบชอบมากๆ
เราเพิ่งเจอกับรุ่นพี่คนนี้ตอนที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน ซึ่งตอนที่เราเจอกับรุ่นพี่คนนี้เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นรุ่นพี่ เราก็นึกว่าเป็นนักศึกษารุ่นราวคราวเดียวกันเฉยๆ ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเข้าค่ายก็เลยรู้จักกัน กลายเป็นว่าเขาเป็นรุ่นพี่เรา พี่เขาอยู่ปี 3 ส่วนเราอยู่ ปี 1 พอเลิกจากเข้าค่าย เรากับเพื่อนก็ไปขอถ่ายรูปกับรุ่นพี่ที่ต่างคนต่างแอบชอบเราก็เลยไปขอเฟสพี่เขามาแล้วก็แอดไปหาพี่เขา พอพี่เขารับแอดเราก็ดีใจใหญ่เลยคะ แต่พอเราเหลือบไปเห็นสถานะพี่เขากำลังคบกับผู้หญิงคนนึงเราก็เลยเริ่มหมดหวัง แต่ใจก็ยังแอบชอบพี่เขาอยู่ เพราะตอนนั้นเราก็ได้แต่คิดว่าขอแค่ได้ชอบพี่เขาก็เพียงพอแล้ว ไม่ได้หวังอะไรมากมาย
แต่พอหลังจากนั้นมา เราก็ไม่ได้เข้าไปส่องเฟสพี่เขาอีกเลย จนพอขึ้นปีสองเราก็ได้มาเจอกับพี่เขาที่งานของคณะในมหาลัย ซึ่งพี่เขาก็ได้เข้าร่วมงานโดยเป็นตัวแทนของคณะครุศาสตร์มาแสดงเปิดงานให้กับน้องๆที่มาศึกษาดูงาน พอเสร็จจากงานพี่เขาก็ออกจากห้องการแสดงแล้วเดินผ่านเราพอดี เราก็เลยรวบรวมความกล้าไปขอถ่ายรูปกับพี่เขา แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอพี่เขาอีกเลย จนมาตอนหลังๆ เราก็หาเฟสพี่เขาแล้วก็เข้าไปส่องหน้าเฟสพี่เขาแล้วก็กดไลค์พี่เขาตามปกติเหมือนที่คนทั่วไปกดไลค์กันทุกวัน แล้วมีอยู่วันหนึ่งพี่เขาก็ส่งข้อความมาว่า "ขอบคุณสำหรับไลค์งามๆทุกวันคับ ^^" เราก็ได้แต่ส่งรูปยิ้มไป แล้วก็บอกพี่เขาว่าไม่เป็นไร (ซึ่งในใจตอนนั้นดีใจมาก เพราะเป็นครั้งแรกที่พี่เขาทักแชทมาหาเรา ) จนมาถึงวันวาเลนไทน์ปีนี้เราก็ได้ส่งข้อความไป "Happy Valentine's Day" พี่เขาแล้วพี่เขาก็ตอบมาว่า "จร้า เช่นกัน" พอหลังจากนั้น พี่เขาก็ส่งข้อความมาอีก แล้วก็บอกเราว่า "เป็นแฟนกันปะ" ซึ่งเราก็คิดว่าพี่เขาคงส่งผิดแน่นอน แต่พอถามพี่เขาก็ตอบว่าไม่ได้ส่งผิด แถมยังเร่งรัดเพื่อที่จะเอาคำตอบจากเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็มือไม้สั่นไปหมด เราก็เลยบอกความจริงพี่เขาไปว่าเราก็ได้แค่แอบชอบพี่เขามาตลอดไม่คิดว่าพี่เขาจะมาขอเป็นแฟน เราก็เลยตัดสินใจตอบตกลงพี่เขา แล้วที่นี้พี่เขาก็บอกเราว่า "แต่พี่เจ้าชู้หลายใจขี้เมา ติดเพื่อน รับได้ปะ " เราก็บอกว่า "รับได้ เพราะเรารักพี่เขาและดีใจที่ได้เป็นแฟนพี่เขา" พี่เขาก็บอกเราอีกว่า "ดีจัง ไม่อยากทำให้เสียใจอะ เราก็ตอบกลับไปอีกว่า "ไม่เป็นไร ขอเพียงแค่ได้ชอบพี่เขาก็เพียงพอแล้ว"
วันต่อมาเราก็ทักพี่เขาตามปกติ แต่พี่เขาก็อ่านข้อความของเราแต่ไม่ตอบกลับ เราก็ยังไม่ได้เอะใจอะไรจนหลายวันเราก็เลยตัดสินใจแชทไปถามพี่เขาตรงๆ ว่า "การที่พี่มาขอน้องเป็นแฟน พี่ต้องการแค่จะประชดแฟนของพี่ใช่ไหม" พี่เขาก็บอกว่า "พี่ขอโทด วันนั้นพี่เมามากๆเลย" พอเราเห็นข้อความนั้น เราก็ตอบไปทั้งน้ำตา เราก็บอกพี่เขาว่า "ไม่เป็นไรค่ะ น้องเข้าใจเพราะน้องรู้คำตอบอยู่แล้ว ว่ามันต้องเป็นอย่างงี้ " พี่เขาก็ตอบมาอีกว่า "ขอบคุณนะ ขอโทดอีกครั้ง " เราก็เลยส่งเพลงไปให้พี่เขาฟัง พร้อมกับบอกพี่เขาว่า "ยังไง น้องก็ยังจะแอบชอบพี่ คนนี้ ตลอดไปก็พอ ขอแค่เพียงเท่านี้" พี่เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา.
จนมาตอนหลังพี่เขาก็มาขอเบอร์เรา เราก็ถามว่า "พี่เขาว่าพี่เขาเอาเบอร์เราไปจะโทรหาเราจริงหรอ" พี่เขาก็บอกว่าเอาไปก็ต้องโทรหาสิ ในเมื่อเราชอบพี่เขาจริงๆ เราก็คิดไตร่ตรองอยู่สักพัก ด้วยความที่เราตื่นเต้นก็เลยเดินออกไปนอกระเบียง เพื่อที่จะกรี๊ด กับสถานการณ์ที่พี่เขามาขอเบอร์ คือไม่คิดว่าพี่เขาจะขอเบอร์เราก่อน จนกระทั่งกลับมาที่หน้าคอม ปรากฏว่าเพื่อนเรากดเบอร์ของเราส่งให้พี่เขาไปแล้ว เราก็เลยตกใจกับสิ่งที่เพื่อนทำ แล้วทีนี้พี่เขาก็โทรมาหาเราก็ถามว่าเราชอบพี่เขาจริงหรอ ชอบพี่เขาตอนไหน และพี่เขาก็ดีใจที่มีคนชอบพี่เขา และพี่ก็ถามเราว่าถ้าวันหนึ่งพี่เขามีแฟนเราจะเสียใจมั้ย เราก็ตอบพี่เขาว่า "เสียใจนะ..แต่จะให้ทำไงได้ การที่เราได้มองเห็นคนที่เรารักมีความสุขกับคนที่เขารัก แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว" และพี่เขาก็สัญญากับเราว่าต่อให้พี่เขามีแฟนแล้วพี่เขาก็ยังจะคุยกับเราอย่างงี้ต่อไป เราก็ถามว่าพี่เขาไม่กลัวแฟนคิดมากหรอก พี่เขาก็บอกว่าเราคุยกันในฐานะ พี่ชายน้องสาวและในฐานะของคนที่แอบชอบยังไงแฟนพี่เขาก็ต้องเข้าใจ พี่เขาบอกไว้อย่างงั้น เรากับพี่เค้าคุยกันได้สัก 3 ชั่วโมง กว่า เราก็เข้านอนเพราะพรุ่งนี้มีเรียนเช้าแต่ก่อนจะว่างเราก็บอกพี่เขาว่า เราเก็บปากกาที่พี่เขาลืมไว้ที่โต๊ะเรียน ตอนที่พี่เขามาเรียนข้างห้องของเรา แล้วพี่เขาก็บอกเราว่า ปากกาที่เราเก็บไปนั่นมันขอเพื่อนพี่เขาไม่ใช่ของพี่เขา เราก็ร้องอ่าว (-o-" หน้าแตกเลยที่นี้ ) พี่เขาก็หัวเราะ และก็บอกเราว่าอยากได้ของของพี่หรอ เอางี้เราอยากได้สิ่งของอะไรจากพี่ละ เพราะอีกไม่นานพี่เขาก็จะย้ายออกจากหอเพื่อที่จะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านแล้ว แล้วเราก็บอกว่า "แล้วแต่พี่ ว่าพี่อยากจะให้อะไรเรา" พี่เขาก็บอกว่า "พี่ มีภาพภาพนึง ที่พี่เขาวาดไว้ ภาพนี้เป็นภาพแรกที่พี่เขาวาด พี่ก็เลยรักมาก เวลาย้ายไปอยู่ที่หอไหนพี่ก็เอาไปด้วย พี่เลยอยากให้เรา" เราก็เลยบอกว่าอะเคร ขอบคุณนะคะพี่ พี่เขาก็บอกว่าไม่ต้องขอบคุณหรอก แล้วเราละมีอะไรอยากจะให้พี่เราหรือป่าว เราก็บอกว่ามี แต่เอาไว้ให้ตอนวันที่พี่เขาจะออกหอดีกว่า
พอถึงวันที่ออกหอเราก็เลยตัดสินใจเอาของไปให้พี่เขาตามที่เรานัดกับพี่เขาเอาไว้แต่ก่อนหน้านั้นเราเจอเหตุการณ์ที่แบบว่าเจ็บมากๆ เจ็บจนจุก คือเราเห็นพี่เขาซ้อนรถไปกับคนอื่น ซึ่งคนคนนั้นดันเรียนคณะเดียวกับเราแต่คนละเอก เราก็สงสัยมาตลอดว่าพี่เขาคงจะมีแฟนแล้วละมั้ง แต่พี่เขาก็บอกว่าพี่เขาโสด เราก็เลยไม่ได้ติดใจอะไร
จนถึงวันที่เราต้องเอาของไปให้พี่เขาเราเลยตัดสินใจถามพี่เขาว่า "พี่คะ น้องขอถามอะไรพี่หน่อยได้มั้ย ? " พี่เขาบอกว่า "ได้สิ" ตอนนั้นคือเรากลั้นไม่อยู่ น้ำตาเริ่มคลอเบาแล้วละคะ คือจะร้องไห้โฮ้เลยและ แต่พยายามกลั้นไว้ เราก็ถามพี่เขาว่า "น้องถามจริงนะๆ ตอนนี้พี่มีแฟนแล้วใช่ไหม " พี่เขาก็ก้มหน้า พยายามหลบสายตาเราตลอด พี่เขาก็บอกว่า"หืม...คับ"แล้วก็ยิ้มให้เราแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น เราก็บอกว่า "หืม..น้องก็ดีใจด้วยนะคะ" แล้วก็ส่งยืมให้พี่เขา และเพื่อนก็พาเรากลับทันทีหลังจากสิ้นประโยคนั้น และหลังจากนั้นพี่ก็ส่งข้อความมาบอกเราว่า "ขอบคุณนะ" และหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ติดต่อพี่เขาอีกเลย
พอหลายวันต่อมา เราก็ได้โพส์ตข้อความหน้าเฟสของเราตามปกติอยู่ๆพี่เขาก็มากดไลค์นะค่ะ ซึ่งพี่เขาไม่เคยมากดไลค์อะไรเราเลย นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เขามากดไลค์เรา เราก็ตกใจแต่ก็คิดว่าพี่เขาคงแค่กดไลค์ให้เราตามปกติ แต่พอวันที่สอง เราก็โพสต์ข้อความอีกพี่เขาก็กดไลค์อีก แต่พอวันที่สามเราก็เปลี่ยนรูปประจำตัวเฟสที่นี้พี่เขาก็มากดไลค์และก็คอมเม้นเรา ซึ่งพอดีเราก็สแคปหน้าจอไว้ทัน วินาทีนั้น กรี๊ดลั่นห้องเลยค่ะ นี่ก็เป็นครั้งแรกที่พี่เขาคอมเม้นรูปเรา เราก็ดีใจสุดๆ พี่เขามาคอมเม้นว่า “ รูปนี้น่ารักนะ” พอวันรุ่งขึ้นเพื่อนเราก็มาต่ออีกว่า “ป๊าดด หยังมาน่ารักแท้ แต่เสียอย่างเดียวน่ารักแต่ไม่มีคนรัก คนบางคนแถวนี้เมื่อไหร่จะรักเพื่อนผมนะ อิอิ” พอเราเห็นโพสต์ที่เพื่อนเราไปต่อ ก็เลยคิดหนักว่าทำไงดีพี่เขาจะรู้หรือป่าวว่าเพื่อนเราหมายถึงพี่เขา วันนั้นก็คิดหนักเลย แต่ก็ยังมีเพื่อนคนนึงมาต่ออีกว่า “ใช่เลยย คนๆนั้นจะให้เพื่อนผมรอถึงอีกเมื่อไหร่เนาะ” เราก็เอาแล้วเรื่องเริ่มไปกันใหญ่ละ พี่เขาจะว่าเราหรือป่าว วันนั้นก็เลยทำให้เรานอนไม่หลับกลัวว่าพี่เขาจะคิดมาก ใจนึงก็อยากจะทักพี่เขาแต่ก็กลัวว่าพี่เขาจะไม่ตอบ เดี๋ยวพี่เขาจะรำคาญเรา ป่าวๆ
พอวันต่อมาเรากับเพื่อนๆ มีสอบก็เลยเข้ามอเพื่อจะมาสอบวิชาเจนของมหาลัย ขณะที่เรากับเพื่อนกำลังรอเข้าห้องสอบเราก็ยื่นคุยกับเพื่อน ตามปกติ ที่นี้เราก็เหลือบไปเห็นพี่เขากำลังเดินมาทางเราพอดี เราก็เลยรีบไปแอบหลังเพื่อนเพื่อจะไม่ให้พี่เขาเห็นตอนนั้นในใจเต้น ตุบๆ ตับๆ เพื่อนเราก็งง ว่าเราหลบอะไร แต่โชดดีที่พี่เขาไม่เห็นเราเพราะพี่เขามัวแต่คุยกับเพื่อน หลังจากสอบเสร็จเราก็เดินทางกลับบ้านที่เชียงใหม่
มีอยู่วันนึงเราก็อัพสเตตัสปกติแล้วที่นี้พี่เขาก็ไปต่อโพสต์ของเรา เราก็ไม่รู้หรอค่ะว่าพี่เขามาต่อโพส์ต อยู่ๆเพื่อนมันก็มาทักว่า แกๆพี่เขามาต่อโพส์ตแกอะไปดูสิ ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ ยังนั่งเถียงกับเพื่อนอยู่เลย สักพักข้อความในแชทก็เด้ง และข้อความนั้นก็เป็นข้อความของพี่เขา คือทักมาถามว่า “น้องสาวทำไรยุ ” ซึ่งตอนนั้นก็อึ้งอยู่สักพัก ตกใจว่าเฮ้ย พี่เขาทักมา ใจก็เต้น ตุบๆ ตับๆ มีการหยิกตัวเองก็นึกว่าฝันไป ที่ไหนได้ไม่ได้ฝัน เราก็ตอบพี่เขาว่าเราเล่นเกมส์อยู่ แล้วพี่เขาทำอะไร แค่นั้นละค่ะ พี่เขาก็บ่นเรื่องฝนฟ้าอากาศให้ฟังต่างๆนานา เราก็ทยอยเปลี่ยนเรื่อยคุยเรื่อยๆ เพื่อที่การสนทนาของเราจะได้ไม่เบื่อ อยากคุยกับพี่เขาไปนานๆ แต่สุดท้ายก็ต้องมาเสียน้ำตากับเรื่องเดิมๆ ก็คือเรื่องที่พี่เขาขอเป็นแฟน พอดีเราฟังเพลงไปด้วยคุยกับพี่เขาไปด้วย เราก็เลยพูดขึ้นว่า “วันนั้นน้องไม่น่าบอกพี่เลยว่า ชอบ” แล้วพี่เขาก็บอกว่า “ทำไม” เราก็เลยบอกว่า “จะได้ไม่ต้องตื่นเต้นเวลาเห็นพี่เขาและจะได้ไม่ต้องหลบๆ ซ้อนๆ พี่เขา ” พี่เขาก็บอกว่า “บอกอะถูกแล้วคนเราไม่ได้อยู่ชั่วฟ้าดินสลายหรอกคิดยังไงกับใครก็รีบบอกเดี๋ยวจะไม่ได้บอก” เราก็เลยบอกว่า “มันก็จิงเนาะอีกปีเดียวพี่ก็จบละ เดี๋ยวก็ไม่ได้เห็นหน้ากันละ” แล้วพี่เขาก็บอกว่า “ก็เจอกันได้นิ”
แค่นั้นละค่ะ เราร้องไห้เลย เราก็เลยบอกพี่เขาอีกว่า “ขอบคุณนะค่ะพี่ เพราะตั้งแต่วันที่พี่ขอโทดและก็ที่น้องบอกพี่ไป น้องก็ไม่กล้าทักพี่อีกเลย เพราะกลัวพี่จะไม่ตอบแค่พี่ทักมา นี่ น้องก็ดีใจ อย่าว่าเลยนะ ร้องไห้เลยแหละตอนนี้อะ ” พี่เขาก็ “โอ๋ๆ” เราก็เลยได้แต่ส่งรูปยิ้มไป ก็เลยบอกพี่เขาว่าหยุดคุยเรื่องแอบชอบไว้ก่อนดีกว่า เพราะยิ่งคุยเหมือนยิ่งซ้ำเติม พี่เขาก็ส่งรูยิ้มตอบกลับมา เราก็ได้แต่ส่งรูปยิ้มตอบกลับพี่เขาไป แต่พี่เขาก็ไม่อ่านข้อความของเรา
จนถึงวันนี้พี่เขาก็ยังไม่เปิดข้อความของเราอ่าน แต่หน้าเฟสพี่เขากับอัพสเตตัส ทุกๆวัน มันโคตรเจ็บเลยคะ เวลาเรากลับมาอ่านข้อความที่เราแชทกับพี่เขา เรายังคิดว่าเราพูดอะไรผิดหรือเปล่า เพราะอะไรพี่เขาถึงไม่อ่านข้อความของเรา จนเรื่องราวต่างๆ ระหว่างเรากับพี่เขาผ่านมาหนึ่งปีแล้ว และพี่เขาก็ได้ตัดสินใจบล๊อกเฟสของตัวเอง แล้วสมัครเฟสใหม่ ซึ่งเฟสใหม่ของพี่นั้นเราไม่ได้เป็นเพื่อน แต่เราก็ยังเข้าไปส่องเฟสพี่เขาทุกวัน ความจริงเราก็อยากจะรับรู้ว่าเขาใช้ชีวิตอย่างไร มีความสุขไหม แต่เราก็ไม่กล้าแอดไปเพราะเรากลัวว่าพี่เขาจะไม่รับแอดเฟสเรา บางทีพี่เขาอาจจะต้องการลืมเรื่องราวต่างๆ ระหว่างแฟนเก่าและเราก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ก็ดีแล้วละ แค่เห็นพี่เขามีความสุขกับคนที่พี่เขารัก แค่นี้เราก็ดีใจละ นี่แหละการที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข ต่อให้เสียใจแค่ไหนก็ต้องยอมเพราะเราไม่ใช่คนที่พี่เขารักนี่เนอะ แค่พี่เขารับรู้ว่าเราชอบพี่เขา แต่พี่เขาแค่รู้สึกดี และดีใจที่มีคนชอบพี่เขา เราก็ควรยิ้มให้พี่เขาทั้งที่ข้างในเจ็บมากกก แต่ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากย้อนกลับไปแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดก็คือ "เราไม่น่าสารภาพรักกับพี่เขาเลย" ถ้ารู้ว่าทุกอย่างต้องเป็นอย่างนี้ ไม่แน่เราอาจเจ็บน้อยลงกว่าสารภาพรักอีกก็เป็นได้ ทุกวันนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้พี่กับแฟนของเขารักกันนานๆ ไม่อยากให้พี่เขาเสียใจ ก็พอ เพราะถ้าพี่เขาเสียใจเรานี่แหละก็เป็นทุกข์ไปด้วย ไม่อยากเห็นคนที่เรารักเจ็บ
#ถ้าพี่ได้ผ่านเข้ามาอ่าน ก็หวังว่าพี่จะรู้ว่าน้องสาวคนนี้เป็นห่วงและหวังดีกลับพี่เสมอมา น้องสาวคนนี้อยากกลับไปอยู่แค่ในฐานะน้องสาวของพี่ก็พอ ไม่ได้หวังไปอยู่ในสถานะอื่น เพราะอย่างน้อยในฐานะน้องสาวยังยาวนานกว่าสถานะอื่นๆ ถ้าพี่ท้อแท้ได้โปรดจำไว้ว่าน้องสาวคนนี้จะอยู่ข้างๆ พี่ถึงแม้พี่จะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับน้องก็ตาม น้องคนนี้ไม่โกธรพี่หรอกนะคะ ขอบคุณด้วยซ้ำที่เข้ามาสร้างความทรงจำดีๆ ให้.
ขอบคุณมากคะ ที่กรุณาอ่านจนจบ.
สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า "รัก" ในชีวิตจริง 💕
เราเพิ่งเจอกับรุ่นพี่คนนี้ตอนที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน ซึ่งตอนที่เราเจอกับรุ่นพี่คนนี้เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นรุ่นพี่ เราก็นึกว่าเป็นนักศึกษารุ่นราวคราวเดียวกันเฉยๆ ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเข้าค่ายก็เลยรู้จักกัน กลายเป็นว่าเขาเป็นรุ่นพี่เรา พี่เขาอยู่ปี 3 ส่วนเราอยู่ ปี 1 พอเลิกจากเข้าค่าย เรากับเพื่อนก็ไปขอถ่ายรูปกับรุ่นพี่ที่ต่างคนต่างแอบชอบเราก็เลยไปขอเฟสพี่เขามาแล้วก็แอดไปหาพี่เขา พอพี่เขารับแอดเราก็ดีใจใหญ่เลยคะ แต่พอเราเหลือบไปเห็นสถานะพี่เขากำลังคบกับผู้หญิงคนนึงเราก็เลยเริ่มหมดหวัง แต่ใจก็ยังแอบชอบพี่เขาอยู่ เพราะตอนนั้นเราก็ได้แต่คิดว่าขอแค่ได้ชอบพี่เขาก็เพียงพอแล้ว ไม่ได้หวังอะไรมากมาย
แต่พอหลังจากนั้นมา เราก็ไม่ได้เข้าไปส่องเฟสพี่เขาอีกเลย จนพอขึ้นปีสองเราก็ได้มาเจอกับพี่เขาที่งานของคณะในมหาลัย ซึ่งพี่เขาก็ได้เข้าร่วมงานโดยเป็นตัวแทนของคณะครุศาสตร์มาแสดงเปิดงานให้กับน้องๆที่มาศึกษาดูงาน พอเสร็จจากงานพี่เขาก็ออกจากห้องการแสดงแล้วเดินผ่านเราพอดี เราก็เลยรวบรวมความกล้าไปขอถ่ายรูปกับพี่เขา แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอพี่เขาอีกเลย จนมาตอนหลังๆ เราก็หาเฟสพี่เขาแล้วก็เข้าไปส่องหน้าเฟสพี่เขาแล้วก็กดไลค์พี่เขาตามปกติเหมือนที่คนทั่วไปกดไลค์กันทุกวัน แล้วมีอยู่วันหนึ่งพี่เขาก็ส่งข้อความมาว่า "ขอบคุณสำหรับไลค์งามๆทุกวันคับ ^^" เราก็ได้แต่ส่งรูปยิ้มไป แล้วก็บอกพี่เขาว่าไม่เป็นไร (ซึ่งในใจตอนนั้นดีใจมาก เพราะเป็นครั้งแรกที่พี่เขาทักแชทมาหาเรา ) จนมาถึงวันวาเลนไทน์ปีนี้เราก็ได้ส่งข้อความไป "Happy Valentine's Day" พี่เขาแล้วพี่เขาก็ตอบมาว่า "จร้า เช่นกัน" พอหลังจากนั้น พี่เขาก็ส่งข้อความมาอีก แล้วก็บอกเราว่า "เป็นแฟนกันปะ" ซึ่งเราก็คิดว่าพี่เขาคงส่งผิดแน่นอน แต่พอถามพี่เขาก็ตอบว่าไม่ได้ส่งผิด แถมยังเร่งรัดเพื่อที่จะเอาคำตอบจากเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็มือไม้สั่นไปหมด เราก็เลยบอกความจริงพี่เขาไปว่าเราก็ได้แค่แอบชอบพี่เขามาตลอดไม่คิดว่าพี่เขาจะมาขอเป็นแฟน เราก็เลยตัดสินใจตอบตกลงพี่เขา แล้วที่นี้พี่เขาก็บอกเราว่า "แต่พี่เจ้าชู้หลายใจขี้เมา ติดเพื่อน รับได้ปะ " เราก็บอกว่า "รับได้ เพราะเรารักพี่เขาและดีใจที่ได้เป็นแฟนพี่เขา" พี่เขาก็บอกเราอีกว่า "ดีจัง ไม่อยากทำให้เสียใจอะ เราก็ตอบกลับไปอีกว่า "ไม่เป็นไร ขอเพียงแค่ได้ชอบพี่เขาก็เพียงพอแล้ว"
วันต่อมาเราก็ทักพี่เขาตามปกติ แต่พี่เขาก็อ่านข้อความของเราแต่ไม่ตอบกลับ เราก็ยังไม่ได้เอะใจอะไรจนหลายวันเราก็เลยตัดสินใจแชทไปถามพี่เขาตรงๆ ว่า "การที่พี่มาขอน้องเป็นแฟน พี่ต้องการแค่จะประชดแฟนของพี่ใช่ไหม" พี่เขาก็บอกว่า "พี่ขอโทด วันนั้นพี่เมามากๆเลย" พอเราเห็นข้อความนั้น เราก็ตอบไปทั้งน้ำตา เราก็บอกพี่เขาว่า "ไม่เป็นไรค่ะ น้องเข้าใจเพราะน้องรู้คำตอบอยู่แล้ว ว่ามันต้องเป็นอย่างงี้ " พี่เขาก็ตอบมาอีกว่า "ขอบคุณนะ ขอโทดอีกครั้ง " เราก็เลยส่งเพลงไปให้พี่เขาฟัง พร้อมกับบอกพี่เขาว่า "ยังไง น้องก็ยังจะแอบชอบพี่ คนนี้ ตลอดไปก็พอ ขอแค่เพียงเท่านี้" พี่เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา.
จนมาตอนหลังพี่เขาก็มาขอเบอร์เรา เราก็ถามว่า "พี่เขาว่าพี่เขาเอาเบอร์เราไปจะโทรหาเราจริงหรอ" พี่เขาก็บอกว่าเอาไปก็ต้องโทรหาสิ ในเมื่อเราชอบพี่เขาจริงๆ เราก็คิดไตร่ตรองอยู่สักพัก ด้วยความที่เราตื่นเต้นก็เลยเดินออกไปนอกระเบียง เพื่อที่จะกรี๊ด กับสถานการณ์ที่พี่เขามาขอเบอร์ คือไม่คิดว่าพี่เขาจะขอเบอร์เราก่อน จนกระทั่งกลับมาที่หน้าคอม ปรากฏว่าเพื่อนเรากดเบอร์ของเราส่งให้พี่เขาไปแล้ว เราก็เลยตกใจกับสิ่งที่เพื่อนทำ แล้วทีนี้พี่เขาก็โทรมาหาเราก็ถามว่าเราชอบพี่เขาจริงหรอ ชอบพี่เขาตอนไหน และพี่เขาก็ดีใจที่มีคนชอบพี่เขา และพี่ก็ถามเราว่าถ้าวันหนึ่งพี่เขามีแฟนเราจะเสียใจมั้ย เราก็ตอบพี่เขาว่า "เสียใจนะ..แต่จะให้ทำไงได้ การที่เราได้มองเห็นคนที่เรารักมีความสุขกับคนที่เขารัก แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว" และพี่เขาก็สัญญากับเราว่าต่อให้พี่เขามีแฟนแล้วพี่เขาก็ยังจะคุยกับเราอย่างงี้ต่อไป เราก็ถามว่าพี่เขาไม่กลัวแฟนคิดมากหรอก พี่เขาก็บอกว่าเราคุยกันในฐานะ พี่ชายน้องสาวและในฐานะของคนที่แอบชอบยังไงแฟนพี่เขาก็ต้องเข้าใจ พี่เขาบอกไว้อย่างงั้น เรากับพี่เค้าคุยกันได้สัก 3 ชั่วโมง กว่า เราก็เข้านอนเพราะพรุ่งนี้มีเรียนเช้าแต่ก่อนจะว่างเราก็บอกพี่เขาว่า เราเก็บปากกาที่พี่เขาลืมไว้ที่โต๊ะเรียน ตอนที่พี่เขามาเรียนข้างห้องของเรา แล้วพี่เขาก็บอกเราว่า ปากกาที่เราเก็บไปนั่นมันขอเพื่อนพี่เขาไม่ใช่ของพี่เขา เราก็ร้องอ่าว (-o-" หน้าแตกเลยที่นี้ ) พี่เขาก็หัวเราะ และก็บอกเราว่าอยากได้ของของพี่หรอ เอางี้เราอยากได้สิ่งของอะไรจากพี่ละ เพราะอีกไม่นานพี่เขาก็จะย้ายออกจากหอเพื่อที่จะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านแล้ว แล้วเราก็บอกว่า "แล้วแต่พี่ ว่าพี่อยากจะให้อะไรเรา" พี่เขาก็บอกว่า "พี่ มีภาพภาพนึง ที่พี่เขาวาดไว้ ภาพนี้เป็นภาพแรกที่พี่เขาวาด พี่ก็เลยรักมาก เวลาย้ายไปอยู่ที่หอไหนพี่ก็เอาไปด้วย พี่เลยอยากให้เรา" เราก็เลยบอกว่าอะเคร ขอบคุณนะคะพี่ พี่เขาก็บอกว่าไม่ต้องขอบคุณหรอก แล้วเราละมีอะไรอยากจะให้พี่เราหรือป่าว เราก็บอกว่ามี แต่เอาไว้ให้ตอนวันที่พี่เขาจะออกหอดีกว่า
พอถึงวันที่ออกหอเราก็เลยตัดสินใจเอาของไปให้พี่เขาตามที่เรานัดกับพี่เขาเอาไว้แต่ก่อนหน้านั้นเราเจอเหตุการณ์ที่แบบว่าเจ็บมากๆ เจ็บจนจุก คือเราเห็นพี่เขาซ้อนรถไปกับคนอื่น ซึ่งคนคนนั้นดันเรียนคณะเดียวกับเราแต่คนละเอก เราก็สงสัยมาตลอดว่าพี่เขาคงจะมีแฟนแล้วละมั้ง แต่พี่เขาก็บอกว่าพี่เขาโสด เราก็เลยไม่ได้ติดใจอะไร
จนถึงวันที่เราต้องเอาของไปให้พี่เขาเราเลยตัดสินใจถามพี่เขาว่า "พี่คะ น้องขอถามอะไรพี่หน่อยได้มั้ย ? " พี่เขาบอกว่า "ได้สิ" ตอนนั้นคือเรากลั้นไม่อยู่ น้ำตาเริ่มคลอเบาแล้วละคะ คือจะร้องไห้โฮ้เลยและ แต่พยายามกลั้นไว้ เราก็ถามพี่เขาว่า "น้องถามจริงนะๆ ตอนนี้พี่มีแฟนแล้วใช่ไหม " พี่เขาก็ก้มหน้า พยายามหลบสายตาเราตลอด พี่เขาก็บอกว่า"หืม...คับ"แล้วก็ยิ้มให้เราแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น เราก็บอกว่า "หืม..น้องก็ดีใจด้วยนะคะ" แล้วก็ส่งยืมให้พี่เขา และเพื่อนก็พาเรากลับทันทีหลังจากสิ้นประโยคนั้น และหลังจากนั้นพี่ก็ส่งข้อความมาบอกเราว่า "ขอบคุณนะ" และหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ติดต่อพี่เขาอีกเลย
พอหลายวันต่อมา เราก็ได้โพส์ตข้อความหน้าเฟสของเราตามปกติอยู่ๆพี่เขาก็มากดไลค์นะค่ะ ซึ่งพี่เขาไม่เคยมากดไลค์อะไรเราเลย นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เขามากดไลค์เรา เราก็ตกใจแต่ก็คิดว่าพี่เขาคงแค่กดไลค์ให้เราตามปกติ แต่พอวันที่สอง เราก็โพสต์ข้อความอีกพี่เขาก็กดไลค์อีก แต่พอวันที่สามเราก็เปลี่ยนรูปประจำตัวเฟสที่นี้พี่เขาก็มากดไลค์และก็คอมเม้นเรา ซึ่งพอดีเราก็สแคปหน้าจอไว้ทัน วินาทีนั้น กรี๊ดลั่นห้องเลยค่ะ นี่ก็เป็นครั้งแรกที่พี่เขาคอมเม้นรูปเรา เราก็ดีใจสุดๆ พี่เขามาคอมเม้นว่า “ รูปนี้น่ารักนะ” พอวันรุ่งขึ้นเพื่อนเราก็มาต่ออีกว่า “ป๊าดด หยังมาน่ารักแท้ แต่เสียอย่างเดียวน่ารักแต่ไม่มีคนรัก คนบางคนแถวนี้เมื่อไหร่จะรักเพื่อนผมนะ อิอิ” พอเราเห็นโพสต์ที่เพื่อนเราไปต่อ ก็เลยคิดหนักว่าทำไงดีพี่เขาจะรู้หรือป่าวว่าเพื่อนเราหมายถึงพี่เขา วันนั้นก็คิดหนักเลย แต่ก็ยังมีเพื่อนคนนึงมาต่ออีกว่า “ใช่เลยย คนๆนั้นจะให้เพื่อนผมรอถึงอีกเมื่อไหร่เนาะ” เราก็เอาแล้วเรื่องเริ่มไปกันใหญ่ละ พี่เขาจะว่าเราหรือป่าว วันนั้นก็เลยทำให้เรานอนไม่หลับกลัวว่าพี่เขาจะคิดมาก ใจนึงก็อยากจะทักพี่เขาแต่ก็กลัวว่าพี่เขาจะไม่ตอบ เดี๋ยวพี่เขาจะรำคาญเรา ป่าวๆ
พอวันต่อมาเรากับเพื่อนๆ มีสอบก็เลยเข้ามอเพื่อจะมาสอบวิชาเจนของมหาลัย ขณะที่เรากับเพื่อนกำลังรอเข้าห้องสอบเราก็ยื่นคุยกับเพื่อน ตามปกติ ที่นี้เราก็เหลือบไปเห็นพี่เขากำลังเดินมาทางเราพอดี เราก็เลยรีบไปแอบหลังเพื่อนเพื่อจะไม่ให้พี่เขาเห็นตอนนั้นในใจเต้น ตุบๆ ตับๆ เพื่อนเราก็งง ว่าเราหลบอะไร แต่โชดดีที่พี่เขาไม่เห็นเราเพราะพี่เขามัวแต่คุยกับเพื่อน หลังจากสอบเสร็จเราก็เดินทางกลับบ้านที่เชียงใหม่
มีอยู่วันนึงเราก็อัพสเตตัสปกติแล้วที่นี้พี่เขาก็ไปต่อโพสต์ของเรา เราก็ไม่รู้หรอค่ะว่าพี่เขามาต่อโพส์ต อยู่ๆเพื่อนมันก็มาทักว่า แกๆพี่เขามาต่อโพส์ตแกอะไปดูสิ ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ ยังนั่งเถียงกับเพื่อนอยู่เลย สักพักข้อความในแชทก็เด้ง และข้อความนั้นก็เป็นข้อความของพี่เขา คือทักมาถามว่า “น้องสาวทำไรยุ ” ซึ่งตอนนั้นก็อึ้งอยู่สักพัก ตกใจว่าเฮ้ย พี่เขาทักมา ใจก็เต้น ตุบๆ ตับๆ มีการหยิกตัวเองก็นึกว่าฝันไป ที่ไหนได้ไม่ได้ฝัน เราก็ตอบพี่เขาว่าเราเล่นเกมส์อยู่ แล้วพี่เขาทำอะไร แค่นั้นละค่ะ พี่เขาก็บ่นเรื่องฝนฟ้าอากาศให้ฟังต่างๆนานา เราก็ทยอยเปลี่ยนเรื่อยคุยเรื่อยๆ เพื่อที่การสนทนาของเราจะได้ไม่เบื่อ อยากคุยกับพี่เขาไปนานๆ แต่สุดท้ายก็ต้องมาเสียน้ำตากับเรื่องเดิมๆ ก็คือเรื่องที่พี่เขาขอเป็นแฟน พอดีเราฟังเพลงไปด้วยคุยกับพี่เขาไปด้วย เราก็เลยพูดขึ้นว่า “วันนั้นน้องไม่น่าบอกพี่เลยว่า ชอบ” แล้วพี่เขาก็บอกว่า “ทำไม” เราก็เลยบอกว่า “จะได้ไม่ต้องตื่นเต้นเวลาเห็นพี่เขาและจะได้ไม่ต้องหลบๆ ซ้อนๆ พี่เขา ” พี่เขาก็บอกว่า “บอกอะถูกแล้วคนเราไม่ได้อยู่ชั่วฟ้าดินสลายหรอกคิดยังไงกับใครก็รีบบอกเดี๋ยวจะไม่ได้บอก” เราก็เลยบอกว่า “มันก็จิงเนาะอีกปีเดียวพี่ก็จบละ เดี๋ยวก็ไม่ได้เห็นหน้ากันละ” แล้วพี่เขาก็บอกว่า “ก็เจอกันได้นิ”
แค่นั้นละค่ะ เราร้องไห้เลย เราก็เลยบอกพี่เขาอีกว่า “ขอบคุณนะค่ะพี่ เพราะตั้งแต่วันที่พี่ขอโทดและก็ที่น้องบอกพี่ไป น้องก็ไม่กล้าทักพี่อีกเลย เพราะกลัวพี่จะไม่ตอบแค่พี่ทักมา นี่ น้องก็ดีใจ อย่าว่าเลยนะ ร้องไห้เลยแหละตอนนี้อะ ” พี่เขาก็ “โอ๋ๆ” เราก็เลยได้แต่ส่งรูปยิ้มไป ก็เลยบอกพี่เขาว่าหยุดคุยเรื่องแอบชอบไว้ก่อนดีกว่า เพราะยิ่งคุยเหมือนยิ่งซ้ำเติม พี่เขาก็ส่งรูยิ้มตอบกลับมา เราก็ได้แต่ส่งรูปยิ้มตอบกลับพี่เขาไป แต่พี่เขาก็ไม่อ่านข้อความของเรา
จนถึงวันนี้พี่เขาก็ยังไม่เปิดข้อความของเราอ่าน แต่หน้าเฟสพี่เขากับอัพสเตตัส ทุกๆวัน มันโคตรเจ็บเลยคะ เวลาเรากลับมาอ่านข้อความที่เราแชทกับพี่เขา เรายังคิดว่าเราพูดอะไรผิดหรือเปล่า เพราะอะไรพี่เขาถึงไม่อ่านข้อความของเรา จนเรื่องราวต่างๆ ระหว่างเรากับพี่เขาผ่านมาหนึ่งปีแล้ว และพี่เขาก็ได้ตัดสินใจบล๊อกเฟสของตัวเอง แล้วสมัครเฟสใหม่ ซึ่งเฟสใหม่ของพี่นั้นเราไม่ได้เป็นเพื่อน แต่เราก็ยังเข้าไปส่องเฟสพี่เขาทุกวัน ความจริงเราก็อยากจะรับรู้ว่าเขาใช้ชีวิตอย่างไร มีความสุขไหม แต่เราก็ไม่กล้าแอดไปเพราะเรากลัวว่าพี่เขาจะไม่รับแอดเฟสเรา บางทีพี่เขาอาจจะต้องการลืมเรื่องราวต่างๆ ระหว่างแฟนเก่าและเราก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ก็ดีแล้วละ แค่เห็นพี่เขามีความสุขกับคนที่พี่เขารัก แค่นี้เราก็ดีใจละ นี่แหละการที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข ต่อให้เสียใจแค่ไหนก็ต้องยอมเพราะเราไม่ใช่คนที่พี่เขารักนี่เนอะ แค่พี่เขารับรู้ว่าเราชอบพี่เขา แต่พี่เขาแค่รู้สึกดี และดีใจที่มีคนชอบพี่เขา เราก็ควรยิ้มให้พี่เขาทั้งที่ข้างในเจ็บมากกก แต่ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากย้อนกลับไปแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดก็คือ "เราไม่น่าสารภาพรักกับพี่เขาเลย" ถ้ารู้ว่าทุกอย่างต้องเป็นอย่างนี้ ไม่แน่เราอาจเจ็บน้อยลงกว่าสารภาพรักอีกก็เป็นได้ ทุกวันนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้พี่กับแฟนของเขารักกันนานๆ ไม่อยากให้พี่เขาเสียใจ ก็พอ เพราะถ้าพี่เขาเสียใจเรานี่แหละก็เป็นทุกข์ไปด้วย ไม่อยากเห็นคนที่เรารักเจ็บ
#ถ้าพี่ได้ผ่านเข้ามาอ่าน ก็หวังว่าพี่จะรู้ว่าน้องสาวคนนี้เป็นห่วงและหวังดีกลับพี่เสมอมา น้องสาวคนนี้อยากกลับไปอยู่แค่ในฐานะน้องสาวของพี่ก็พอ ไม่ได้หวังไปอยู่ในสถานะอื่น เพราะอย่างน้อยในฐานะน้องสาวยังยาวนานกว่าสถานะอื่นๆ ถ้าพี่ท้อแท้ได้โปรดจำไว้ว่าน้องสาวคนนี้จะอยู่ข้างๆ พี่ถึงแม้พี่จะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับน้องก็ตาม น้องคนนี้ไม่โกธรพี่หรอกนะคะ ขอบคุณด้วยซ้ำที่เข้ามาสร้างความทรงจำดีๆ ให้.
ขอบคุณมากคะ ที่กรุณาอ่านจนจบ.