หลังจากแชทเสร็จ เหมือนทุกคนกลับมาซ้อมหนักขึ้น

คือว่าเวลาอยู่ด้วยกันกับเราเขาพูดคุยน้อยเงียบขึมแต่มือก็ชอบมากอดมาจับนู้นจับนี้เอาใจใส่ในเรื่องเล็กน้อยแต่ห่างกันหรือคุยในแชทเขาเหมือนคนละคนเย็นชามากกว่าเดิมดูแบบไม่สนใจคำพูดดูแทงใจเวลาเขาอยู่กับเพื่อ

ผมอ่านในพันพิปอยู่บ้างก็มีทั้งให้กำลังใจและบั่นทอนจิตใจ คราวนี้ผมก้อยากแสดงความคิดเห้นให้น้องเมย์พิจารณาดังนี้ 1.คนชอบมีคนไม่ชอบก้มีแต่ใหดูว่าคนชอบเราเยอะกว่ากี่% 2.ธรรมดาของคนยิ่งเป็นคนสาธารณะย่อมมีค

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ **************************************************** ผมกราบขอบพระคุณในความกรุณา ของพี่ที่มีให้เสมอมา ผมกำลังเดินทางไปปักกิ่งครับเพื่อจัดงานศพ พ่อตา ซึ่งได้จากไปอย่างกระทันหัน

เคยคุยกันค่ะ เป็นนักกีฬามหาลัย ตอนซ้อมทุกเย็นนี่ก็ไปดูตลอด แข่งในบ้านก็ไปทุกแมตช์ แมตช์ไหนไปไม่ได้ก็ไลน์ไปให้กำลังใจทุกครั้ง เป็นห่วงมันมาก เวลามันเจ็บตัว เราใส่ใจทุกอย่าง ทุกอย่างเหมือนจะไปกันได้ด้วย

ที่ทำปัจจุบันคัดเลือกจากโรงเรียนต่างๆ แล้วรวมตัวไม่กี่วันไปแข่ง ระบบทีมไม่ได้ มี bias จากการคัดเลือกนักกีฬา การฝึกซ้อมตามโรงเรียนไม่เข้มข้นพอ ยากประสบความสำเร็จ สมาคมน่าจะมีทีมตัวเอง คัดเลือกจากเด็ก

ตอนนี้ผมมีไฟอย่างมากที่จะแต่งเกี่ยวกับโลกแฟนตาซี และการผจญภัยและสงครามต่างๆ แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้ระแวงกลัวว่าจะออกมาไม่ดี บลาๆ ก็เลยลองมาถามดูว่า ผมควรแก้อะไรไมตอนนี้ผมได้เริ่มทำบทนำเรื่องมาก่อนแล

บางวันก็เหมือนจะไม่มีอะไร แต่งานก็ยังมาเรื่อย ๆ ไฟล์ยังค้าง... แชทยังดัง... ใจก็ยังอยากพักตั้งแต่ 10 โมง แต่เราก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้ เพราะมันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เรา “ยังอยากทำให้ดี” อาจจ