“ทีดีอาร์ไอ” ย้ำ “การเมือง” แทรกบริหารเขื่อนใหญ่ สั่งปรับแผนปล่อยน้ำปี 54 หวังต่อลมหายใจ “จำนำข้าว”



เผย 4 เขื่อนใหญ่ มีปริมาณน้ำใช้การได้รวมกัน 866 ล้านลูกบาศก์เมตร ระบายน้ำได้ วันละ 28 ล้านลูกบาศก์เมตร เน้นส่งน้ำ “ลุ่มน้ำเจ้าพระยา” เพื่อการอุปโภคบริโภค และรักษาระบบนิเวศ “อธิบดีกรมชลฯ” ตีมึน! ข่าวถูก “บิ๊กตู่” เหวี่ยง ปม ตอบไม่ตรงคำถาม “ทีดีอาร์ไอ” ย้ำ “การเมือง” แทรกบริหารเขื่อนใหญ่ สั่งปรับแผนปล่อยน้ำปี 2554 หวังต่อลมหายใจ “นโยบายจำนำข้าว” แนะ คสช.คุมผังเมือง-ปชช.ร่วมมือ แก้ปัญหาได้
       
       วันนี้(1 ก.ค.) ศูนย์ประมวลวิเคราะห์สถานการณ์น้ำ กรมชลประทาน เปิดเผยว่า สถานการณ์น้ำในเขื่อนขนาดใหญ่ ที่เป็นแหล่งน้ำต้นทุนของลุ่มน้ำเจ้าพระยา (เขื่อนภูมิพล เขื่อนสิริกิติ์ เขื่อนแควน้อยฯ และเขื่อนป่าสักฯ) (ล่าสุด 1ก.ค. 58) มีปริมาณน้ำใช้การได้รวมกัน 866 ล้านลูกบาศก์เมตร มีการระบายน้ำเพื่อใช้ในกิจกรรมต่างๆ ของลุ่มน้ำเจ้าพระยารวมกัน วันละ 28 ล้านลูกบาศก์เมตร และมีปริมาณน้ำไหลลงอ่างฯ (ณ วันที่ 30มิ.ย. 58) รวมกัน ประมาณ 7 ล้านลูกบาศก์เมตร สำหรับการบริหารจัดการน้ำลุ่มน้ำเจ้าพระยาในปัจจุบัน จะเน้นส่งน้ำที่มีอยู่อย่างจำกัด เพื่อใช้สำหรับการอุปโภคบริโภค และการรักษาระบบนิเวศน์(ผลักดันน้ำเค็ม) เป็นหลัก โดยปริมาณน้ำที่มีอยู่จะเพียงพอใช้ไปจนถึงเดือนสิงหาคมนี้ ซึ่งจะตรงกับช่วงที่เกิดฝนตกชุกตามฤดูกาล ตามที่กรมอุตุนิยมวิทยาได้คาดการณ์ไว้
       
       อย่างไรก็ตาม กรมชลประทาน ได้วางแผนการใช้น้ำไปจนถึงช่วงหน้าแล้ง และต่อเนื่องไปจนถึงฤดูฝนปี 2559 ด้วย โดยจะสำรองน้ำไว้ใช้เพื่อการอุปโภคบริโภค 1,100 ล้านลูกบาศก์เมตร และรักษาระบบนิเวศน์อีก 1,400 ล้านลูกบาศก์เมตร รวมกับปริมาณน้ำที่จะต้องสำรองไว้ใช้ในช่วงฤดูฝนปี 2559 อีกจำนวน 1,000 ล้านลูกบาศก์เมตร คิดเป็นปริมาณน้ำที่จะต้องสำรองไว้ใช้ทั้งในหน้าแล้งและฤดูฝนปีหน้า จำนวน 3,500 ล้านลูกบาศก์เมตร
       
       อีกด้าน นายเลิศวิโรจน์ โกวัฒนะ อธิบดีกรมชลประทาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กล่าวถึงกรณีที่ถูกพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ดึงมือออกระหว่างบรรยายแผนการจัดน้ำในพื้นที่จ.เชียงใหม่ ในระหว่างการประชุมครม.สัญจร ที่จ.เชียงใหม่ เมื่อวันที่ 30 มิ.ย.ที่ผ่านมา ว่า ตนไม่รู้สึกอะไร และยืนยันว่านายกรัฐมนตรีไม่ได้อารมณ์เสียในเรื่องนี้ เพราะเป็นปกติของนายกฯที่มีสไตล์แบบนี้ เวลาพูดเสียงดัง ช่วงที่ถามคนตอบไม่ตรงคำถาม
       
       “ผมทำงานรับนโยบายต่างๆจากนายกรัฐมนตรี และคนที่อยู่บริเวณนั้นทราบดีว่านายกฯไม่ได้หงุดหงิด แต่พูดเสียงดัง สื่อมวลชนจึงเอาไปเขียนแบบนั้น และด้วยนายกฯมีสไตล์การทำงานที่รวดเร็ว จึงอยากรู้ต้นตอปัญหาน้ำแล้งที่แท้จริง และมีวิธีแก้ไขหรือไม่ เพื่อเตรียมรอรับฝนที่จะตกปลายเดือน ก.ค.นี้ ซึ่งต้องขุดขยายคลองรับน้ำจากต้นน้ำ ทำแก้มลิง กักเก็บน้ำไว้ให้มากที่สุด เพื่อแก้ปัญหาภัยแล้งที่อาจยาวไปถึงปลายปีนี้ สอดคล้องทำระบบเชื่อมโยงให้ทั่วถึงใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ”
       
       ทั้งนี้ ตามมติ คณะรัฐมนตรี ได้ขอให้กรมชลประมาน เพิ่มพื้นที่ชลประทาน 10 ไร่ ในแผนยุทธศาสตร์น้ำปี 2558-2569 เพิ่มปริมาณน้ำต้นทุนได้อีก 4 พันล้านลูกบาศก์เมตร(ลบ.ม.) นอกจากนี้ ครม.ยังให้ตั้งงบประเมินโครงการแต่ละโครงการตามแผนระยะยาว เริ่มปี 2560 พร้อมศึกษาโครงการผันน้ำจากแม่น้ำโขงเพิ่มชลประทานภาคอีสานและผันน้ำจากแม่น้ำสาละวินไปเติมน้ำในระบบลุ่มเจ้าพระยาและภาคเหนือตอนบน-ล่าง ซึ่งต้องขออนุญาตใช้พื้นที่อุทยานแห่งชาติ.
       
       วันเดียวกัน มีรายงานว่า นายนิพนธ์ พัวพงศกร นักวิชาการเกียรติคุณ ทีดีอาร์ไอ ได้นำเสนอผลการศึกษาและข้อเสนอแนะเรื่อง “การบริหารจัดการน้ำของประเทศไทย : ข้อเสนอเชิงนโยบาย” ในงานสัมมนาสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ) ตอนหนึ่งว่า วิกฤตภัยแล้งและน้ำท่วมที่ผ่านมาไม่ได้เกิดจากธรรมชาติอย่างเดียว แต่เกิดจากความผิดพลาดของนโยบายและการจัดการน้ำ รวมทั้งปัญหาการใช้ที่ดินที่ขาดการควบคุม แต่แนวทางการแก้ปัญหาของภาครัฐยังคงเน้นสิ่งก่อสร้างเป็นหลัก
       
       ทีดีอาร์ไอ พบว่า ปัญหาของการบริหารจัดการน้ำที่ผ่านมา คือปัญหาการจัดการด้านการลงทุนโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ที่ขาดการศึกษาความเป็นไปได้เพื่อคัดเลือกโครงการลงทุนที่เหมาะสมที่สุด การตัดสินใจลงทุนที่ไม่โปร่งใสและไม่เป็นธรรม เมื่อเปลี่ยนรัฐบาลก็มีการเปลี่ยนโครงการ นอกจากนี้กฎหมายในการจัดการน้ำของไทย เป็นการมุ่งแก้ปัญหาเพียงการป้องกันและระวังภัย แต่ไม่ได้คำนึงถึงการบริหารจัดการน้ำในระยะยาว รวมทั้งปัญหานักการเมืองหรือ ผู้มีอำนาจเข้ามาแทรกแซง กดดันการทำงานของเจ้าหน้าที่
       
       ทีดีอาร์ไอจึงมีข้อเสนอในการบริการจัดการน้ำโดยให้มีการพัฒนามาตรการด้านผังเมือง อาทิ การควบคุมความหนาแน่นของการใช้ที่ดิน โดยเฉพาะในชานเมืองและพื้นที่เสี่ยง พัฒนามาตรการด้านผังเมืองที่เอื้อต่อการควบคุมการใช้ประโยชน์ที่ดินลุ่มน้ำ อีกทั้งจัดทำฐานข้อมูลและแผนที่ระดับลุ่มน้ำที่แสดงความต้องการใช้น้ำและความเสี่ยงต่อน้ำท่วมที่นำมาเป็นเกณฑ์ในการวางแผนการใช้ที่ดิน
       
       นอกจากนั้นควรให้ความสำคัญของการสร้างสถาบัน องค์กร หรือกลุ่มในการจัดการน้ำที่มากกว่าสิ่งก่อสร้าง อาทิ ตั้งคณะกรรมการลุ่มน้ำ ที่มีความเชื่อมโยมกับกรรมการลุ่มน้ำย่อยประจำจังหวัด และกลุ่มผู้ใช้น้ำ โดยสถาบันหรือองค์กรที่ตั้งขึ้นต้องมีตัวแทนจากกลุ่มลุ่มน้ำ กลุ่มผู้ใช้น้ำเข้าไปมีส่วนร่วม ส่วนข้อเสนอสำหรับท้องถิ่น ควรยกระดับขีดความสามารถขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการวางแผนและผังของพื้นที่ตนเอง
       
       นายนิพนธ์ ยังให้ความเห็นภายหลัง ว่า ภาวะน้ำแล้งที่กำลังกระทบการทำนาปีในขณะนี้ เริ่มต้นจากการเมืองเข้าแทรกแซงการบริหารเขื่อนใหญ่ในปลายปี 2554 เพราะความกังวลเรื่องน้ำท่วม และนโยบายรับจำนำข้าวที่ทำให้ชาวนาเพิ่มการปลูกข้าวในฤดูแล้ง ทำให้ปล่อยน้ำมากกว่าแผน และเกษตรกรไม่เชื่อคำเตือนภัยแล้งของกรมชลประทาน ดังนั้นการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำต่อไป ควรตั้งคนที่มีความรู้เข้าไปทำงาน ไม่ควรให้นักการเมืองที่ไม่มีความรู้เรื่องน้ำมาทำให้เกิดปัญหา ส่วนผลกระทบจากปัญหาภัยแล้งต่อปริมาณการผลิตข้าวนั้น ยืนยันว่ามีแน่นอน แต่ยังไม่สามารถคำนวณความเสียหายได้ เพราะยังไม่รู้ว่าจะมีฝนตกและน้ำเข้ามาเติมในเขื่อนเมื่อใด
       
       มีรายงานว่า ก่อนหน้านั้น นายเลิศวิโรจน์ โกวัฒนะ อธิบดีกรมชลฯ ออกมายอมรับว่า ในปี 2555 มีการสั่งการจากฝ่ายการเมืองให้กรมชลฯ ระบายน้ำในเขื่อนทุกเขื่อนลงเหลือ 45%ของความจุเขื่อน จนปริมาณน้ำลดต่ำมาถึงในปัจจุบัน เพราะไม่ต้องการให้มีน้ำท่วมซ้ำเหมือนวิกฤตน้ำท่วมใหญ่ในปี 2554 ซึ่งขณะนั้นกรมชลฯ ได้พยายามทัดทาน และประวิงเวลาการระบายน้ำมาโดยตลอด เนื่องจากการระบายน้ำมากหรือน้อย ต้องทำให้สอดคล้องกับสถานการณ์น้ำท้ายเขื่อน แม้ท้ายที่สุดฝ่ายการเมืองจะยอมรับฟังเหตุผล ให้หยุดการระบายน้ำจากเขื่อนได้ แต่ก็มีการระบายออกแล้วมากถึง 14,000 ล้าน ลบ.ม. ซึ่งเป็นปริมาณการระบายน้ำออกที่มากที่สุดในรอบ 15 ปี.

ขอขอบคุณข่าวจาก http://www.manager.co.th/Politics/ViewNews.aspx?NewsID=9580000074510