อยากขอบคุณ เค้าคนนั้นอีกสักครั้ง

สวัสดีค่ะ ขอเริ่มเรื่องราวจากการเตือนภัยสาวๆ ก่อนเลย  

เมื่อต้องกลับบ้านผิดเวลาหรือกลับบ้านดึกแล้วโดยสารรถสาธารณะ อย่างแท็กซี่มิสเตอร์  นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ต้องกลับบ้านคนเดียวและเวลาดึกมากขนาดนี้ จึงไม่คิดว่าจะไม่มีความปลอดภัย ถ้าโดยสารไปในเส้นทางที่กลับประจำ แต่แล้วเหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้นเมื่อคนขับไม่ไปเส้นทางประจำ ก็สอบถามแต่ไม่ยอมตอบว่าทำไมไปเส้นทางอื่น (แต่เข้าใจเองว่าเส้นทางที่ไปนั้นว่ามันอ้อมไปอีกทางและมีสี่แยกไฟแดงเยอะ คงจะได้รับค่าโดยสารเพิ่ม) เลยทำได้แค่ line ไปคุยกับเพื่อน  ก็ผ่านมา 3 ถึง 4 แยกแล้ว  
จนกระทั่งถึงสามแยกไฟแดงหน้าคุกเก่า กำลังรอสัญญาณไฟเขียวแต่รถเกิดดับกลางสามแยกนั้น แต่ยังสามารถสตาร์ทรถไปต่อได้ (เริ่มใจไม่ดี แต่ก็สู้เสืออยู่)  ขับต่อมาได้สักพักก็เจอสี่แยกจอดรอสัญญาณไฟรถก็ดับอีก ครั้งนี้คนขับรถควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ตบพวงมาลัยเสียงดังมากและสบถคำไม่สุภาพออกมา พยายามสตาร์ทรถอีกครั้ง ครั้งที่2 ครั้งที่3 จึงติดและขับรถต่อด้วยความเร็วที่สูงมาก ผ่านแยกที่ต้องเลี้ยวซ้ายให้หยุดรอสัญญาณ (เป็นไฟแดง) ก็ไม่หยุดรถ รถทางขวากำลังวิ่ง (ถ้ารถทางขวามาเร็วคงต้องชนแน่นอน) จากนั้นก็ยังขับรถด้วยความเร็วต่อ เมื่อถึงทางที่เป็นวงเวียน (อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย) เข้าโค้งมีมอเตอร์ไซค์ที่ขับอยู่เลนเกือบซ้ายทำให้เกือบชนกัน  รถส่ายไปมา เราเองนั่งอยู่ในรถยังต้องเสไปด้านข้างเหมือนนอนที่เบาะเลย  มอเตอร์ไซค์ก็ขี่มาใกล้เพื่อมองว่าทำไมทำแบบนี้ (ส่งสายตาเว้าวอนพยายามมองน้องว่ามีผู้โดยสารนะ) ด้านคนขับรถแท็กซี่ก็ควบคุมอารมณ์ไม่ได้นานแล้ว ก็เกิดปัญหาแล้วซิ กลับมาทางคนนั่ง ตอนนี้คืออยากลงจากรถคันนี้อยากกลับบ้าน ใจหายไปอยู่ตาตุ่มแล้ว จนไปรถติดสัญญาณไฟแดงที่แยกคอวัว เริ่มมีปากเสียงกันพอคนขับแท็กซี่ลงเท่านั้นหละ เรารีบลงจากรถทันทีเลย  จนได้เจอเค้าคนนั้นเดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดี  และยืนเป็นเพื่อนเราค่อยสังเกตการณ์ (โชคดีแค่ไหนมีคนยืนเป็นเพื่อน  ลองคิดภาพตามอนุสรณ์สถาน 14 ตุลา ตอน 23.30 ทั้งมืดทั้งน่ากลัว มีกลุ่มคนงานทำอะไรด้วยไม่รู้ กลัวมากบอกเลย)

จากนั้นก็เริ่มบทสนทนาค่ะ
ใจนายหล่อมาก: วันหลังอย่านั่งรถสีที่ชอบมีประเด็นบน YouTube นะ (เราขอปิดนะ เพราะคิดว่ามันเป็นปลาเน่าสงสารคนอื่นที่ไม่ได้เป็นด้วย) ถ้าจะนั่งให้เลือกสีเหลืองเขียว
เรา:  ได้แต่พยักหน้า (ตายังมองเค้าทะเลาะกัน ใจเต้นระทึก แท็กซี่หยิบอะไรไม่รู้จากหลังรถ)
ใจนายหล่อมาก: หรือเลือกสีอื่นที่ไม่ใช่สีนั้น สีอื่นเค้าได้รับการอบรมจากกรมขนส่ง  บรา บรา บรา
เรา: ได้แต่พยักหน้า (เหมือนเดิม อันนี้สีอะไรไม่รู้จริงๆ)
ใจนายหล่อมาก: เรียกรถมาจากไหน
เรา: สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน ปกติกลับอีกทางไม่ได้มาเส้นนี้
ใจนายหล่อมาก: กะขับอ้อมแน่นอน
เรา: ได้แต่พยักหน้า ใช่ๆ  (เหมือนเดิม)

ต่อมาแท็กซี่เค้าก็ขับรถออกไป แค่มีปากเสียงกันไม่ได้ทำร้ายกันไม่มีผู้บาดเจ็บ (มีแต่ผู้บาดใจ) สรุปเหตุการณ์  แท็กซี่ขี้โมโหก่อนนะค่ะ และต้องเตือนภัยสาวๆ อยากให้สาวๆ หรือใครที่ต้องเดินทางคนเดียว ควรเลือกรถโดยสารที่เป็นสีเหลืองเขียวหรือที่ผ่านมาตรฐานการอบรมจากกรมขนส่งนะค่ะ คงปลอดภัยกว่าเดิม แต่ถ้าให้ดีไม่ควรกลับดึกคนเดียวนะคะ (แย่ละไม่มีคนมารับ)

เรายังคงยิ่งนิ่งใจเต้นแรงมาก มีเสียงมาว่า "เดียวพาไปเรียกรถ" จนใจนายหล่อมากกล่าว
เราเลยบอกมอเตอร์ไซค์ว่า ปล่อยเค้าไปเถอะแต่ต้องขอบใจมอเตอร์ไซค์ (น้องมอไซค์จะเอาเรื่อง) เพราะถ้าเรายังนั่งต่อไปให้ถึงบ้านไม่รู้ว่าข้างหน้าเราจะเกิดอุบัติเหตุอะไรบ้าง

มาต่อกันค่ะยังไม่จบ

หลังจากนั้นก็เดินแยกออกมาจะไปเรียกรถกลับบ้าน
ใจนายหล่อมาก: เลือกรถสีเหลืองเขียว กลับบ้านนะ
เรา: คือมันมืดมองไม่เห็นสี (วันหน้าจะพยายามมองก่อนนะ)
--- ยืนรอรถเหลืองเขียว  (เริ่มลำดับบทสนทนาไม่ถูก) ---
ใจนายหล่อมาก: บ้านอยู่ไหน
เรา: ฝั่งธน
ใจนายหล่อมาก: เพิ่งเลิกงานหรอทำไมกลับดึกจัง
เรา: ป่าว ผิดเวลากลับบ้าน ออกมาช้าจากฟิตเนต
ใจนายหล่อมาก: ถ้ากลับดึกผมคงไม่ให้นั่งแท็กซี่ ผมไปรับเองแล้ว
เรา: ...... (แล้วใครจะมารับเค้าหละค่ะ)
ใจนายหล่อมาก: ถ้าไม่ได้นัดเพื่อนไว้ คงจะพาไปส่งบ้าน ผ่านทางนั้นอยู่แล้วบ้านผมก็อยู่ฝั่งธนเหมือนกัน
เรา: (พูดอะไรไม่ออกแล้ว)
--- จนมีรถเหลืองเขียวขับผ่านมา  ---
โบกเรียกเพื่อจะได้กลับบ้านสักที  และได้ขอบคุณใจนายหล่อมากแล้ว แต่อยากจะขอบคุณอีกสักครั้ง ถ้าไม่มีเค้าอยู่ตรงนั้นเราจะทำอย่างไร
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่