เมื่อ"ช่างภาพมือสมัครเล่น..โนเนม เลือกฟ้อง 5 สื่อยักษ์ใหญ่พร้อมๆกัน"

ผมเป็นช่างภาพมือสมัครเล่น
เคยรับงานถ่ายภาพเป็นจริงจังแค่ 2 ครั้ง..
ครั้งแรก ให้กับ สำนักงาน ททท.เชียงราย ครั้งที่สอง ให้กับโครงการ เล็กๆของ สสส.อีก 1 ครั้ง
ผมจึงใช้คำเรียกตัวเองว่าเป็น "ช่างภาพมือสมัครเล่น"
ผมรับงานอิสระ ด้านถ่ายภาพ ผมจึงมีรายได้จากงานถ่ายภาพด้วยอุปกรณ์ส่วนตัวผม
ผมขอแนะนำตัวเองเอาพอคร่าวๆ..
ผมชื่อ วาร์ ใช้ชื่อในเฟชบุคว่า Wa Sukkharin มีตัวตน แม้ว่าสถานะจะเร่ร่อน
ทำงานด้าน ท่องเที่ยวผจญภัย ประเภทเดินป่า ถ่ายภาพธรรมชาติ กับงานอาสาสมัครด้ายภัยพิบัติ

ผมมีกรณีศึกษาเกี่ยวกับภาพถ่ายของตัวเองที่โดนละเมิดลิขสิทธิ์
เอามาแชร์สู่ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน มาเล่าสู่กัน พูดคุยกัน ในสังคมของคนถ่ายภาพ
ผมไม่ได้เป็นช่างภาพใหญ่ แค่คนที่มีกล้องในมือ และรักการถ่ายภาพ
ไม่ได้นำเอาภาพมาให้วิจารณ์ หรือโชว์ฝีมืออวดกันในห้องนี้
แต่เป็นกรณีศึกษา เรื่องลิขสิทธิ์ในภาพถ่ายของเรา ที่ถ่ายๆกันมา
แล้วถ้าโดนบุคลอื่น องค์กรธุรกิจของเอกชน ในภาพของสื่อสารมวลชน
นำเอาไปใช้ เพื่อประโยชน์ทางธุรกิจ(ถ้าไม่มีประโยช์คงไม่เอาไป)
เอาไปใช้ละเลง ตัดต่อ ใส่ยี่ห้อตัวอง สิทธิ์ตัวเอง  ทั้งที่ไม่ได้ขอ ไม่ได้สอบถาม
ผมไม่ยอมกับเรื่องแบบนี้..แต่จะทวงสิทธิ์บนชัตเตอร์ของเราได้ยังไง
ผมเริ่มทวงมาสองปีแล้ว ต้นเดือนหน้านี้ก็ขึ้นศาลนัด ในการสอบพยานทุกปาก...
แล้วจะกำหนดฟังคำพิพากษาอีกครั้ง ไม่รู้นานแค่ไหน
ถ้าผมแพ้ในคดีแบบนี้ ผมจะนำเรื่องราวรายละเอียดมาอัฟเดทให้ฟัง
ว่าแพ้ยังไงทำไมถึงแพ้ .......แล้วผมจะ ศาลอุทธรณ์ต่อ..สู้คดีต่อ..
ผมมีสิทธิ์ชในกระบวนยุติธรรมทั้ง 3 ศาล

ไม่ใช่การโพสท์เรียกคะแนนสงสาร ไม่ต้องสงสารครับ แค่ทวงสิทธิ์
ผมทำกรณีนี้เป็นเคสศึกษา และสนุก กับการได้สู้เพื่อรักษาสิทธิ์ตัวเอง
ผมมีเวลาสู้ทั้งชีวิต เวลาไม่ใช่ปัญหาในการเอามายืดเย้อ..ผมรอได้

วันที่ 7 8 10..ก.ค..ครบสองปี ที่สะพานมอญ อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี
โดนน้ำป่าพัดขาด เมื่อวันที่ 28 ก.ค 2556
ตอนนั้น..ผมเช่าบ้านอยู่หัวสะพานมอญ ฝั่งมอญ เพิ่งไปอยู่ได้อาทิตย์กว่าๆ
ผมคนบอก สะพานมอญขาด ผมเดินไปกับน้องอีกคน ผมถือกล้อง 7 D กับ 10-22 มุมกว้างไป
ผมเดินไปถ่ายรูปสะพานขาดมาหลายรูป เลือกโพสท์ขึ้นเฟชบุคส่วนตัว ตั้งสเตตัส สาธารณะในเชิงแจ้งข่าว
อีกงานนึ่งที่ผมมักจะเกี่ยวอยู่เสมอคืองาน เกี่ยวกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ
มันเรื่องปกติที่ผมจะรายงานให้เพื่อนๆทราบ เพื่อใครต้องการให้ช่วยเหลืออะไรกัน เราทำกันมานานแบบนี้
โพสท์ไปสองภาพ ซึ่งมีการโทรมาในกลุ่มเพื่อนสายข่าว อินบอกซ์กันมา ขอใช้ภาพในการกระจายข่าวมากมาย
แทบทุกที แทบทุกช่องออนไลน์ ออกข่าวโดยภาพ และข้อมูลผมที่โพสท์ลงไปทางเฟชบุค
ผมไม่ได้มาตามดู ตามตอบคนที่ถาม คนที่แชร์หรอก
เพราะผมต้องเดินทางไปช่วยน้ำท่วมต่อที่สบเมย จ.ตาก

มีคนเจอรูปผมไปกางหรา อยู่หน้าสื่อออนไลน์ยักษ์ใหญ่ 2-3 ราย
มีการตัดต่อ เปลี่ยนแปลงยี่ห้อให้เป็นขององค์กรณ์ตัวเอง
จะเป็นโดยระบบ หรือระบบตั้งใจให้เป็น ไม่ใช่ปัญหาที่ผมจะต้องมานั่งคิดว่าความผิดใคร
ที่ผมรับรู้ก็คือ มีคนเอาเอารูปผมไปตัดต่อ เผยแพร่
ใครจะเอาไปจากใคร ใครจะแชร์มาให้ใคร..ไม่ใช่ประเด็นใหญ่
ประเด็นสำคัญ..ผมฟ้องคนที่อนุญาติให้เผยแพร่ องค์กรที่ให้สิทธิ์เผยแพร่..โดยผมไม่ยินยอม
ผมตัดสินใจค้นหาในโลกโซเชี่ยลถึงคนที่เอาไปใช้รายอื่นๆ โดยมีน้องคนหนึ่งช่วยเหลือ สืบค้น
หาคนที่เอาเราไปใช้ ผมเจอมากกว่า 15 ราย รวมไปถึงรายการทีวีวดังอย่างคุณ สรยุทธ เรื่องเล่าเช้านี้ ช่อง 3
หลายสิบรายไม่ได้บอกมาทางอินบอก กล่องข้อความ หรือติดต่อขอมาก่อน..
แต่การนำเอาไปใช้ยังคงบอกที่มาของภาพ ยังอ้างถึงผู้ที่เป็นเจ้าของภาพ แชร์มายังไง สื่อสารต่อไปแบบนั้น
ผมเลือกเอาที่ดูแล้วมีเพียง 5 ราย ที่นำเอาไป ตัดต่อ ใส่ลายน้ำอ้างสิทธ์ของตัวเอง

ผมติดต่อไปยังต้นสังกัดของแต่ละสื่อในเบื้องต้นแล้วก็ไม่ชัดเจน กระจ่างซักอย่าง
เหมือนกับไม่ได้คิดว่าตัวเองทำผิดกัน องค์กรใหญ่ๆผมเห็นใจเรื่องข้อมูลที่ต้องใช้เวลาเดินทาง
การเจรจาพูดคุยเบื้องต้นไม่เป็นผลกับซักฝ่าย เข้าใจกันคนละแนวทาง เจรจาครั้งเดียวพอ
เดี๋ยวผมจะหลายเป็โรฮิงญาจริงๆอย่างที่อีกฝ่าย ตั้งข้อสงสัย จนต้องแสดงกิริยาอยากรู้จนต้องตั้งคำถามไม่ได้
ผมเข้าใจเนื้อหาอารมณ์ในคำถาม..แต่ผมไม่ใช่บ้านนอกแพ้สูท..
ผมคิดว่างานนี้ ผมต้องเล่น อย่างที่ความจริงมันควรจะเป็น..
จะได้รู้ว่ากฎหมายให้เราได้แค่ไหน
ผมตัดสินใจเก็บหลักฐานทุกชิ้น แจ้งความ ฟ้องทั้งแพ่ง ทั้งอาญา
ใครจะแชร์รูปผมไปผมไม่ได้ห้าม แต่ถ้าเอาไปใช้เพื่อประโยชน์ทางธุรกิจของตน
ควรนึกถึงมรรยาทนิดนึง..คนอื่นขอได้ เยอะๆแยะ คุณทำได้แค่นี้เหรอ แล้วบอกว่ายักษ์ใหญ่
ควรคุยกับผมนิดนึง..ผมคือคนไทยคนนึงที่โครตจะหวงสิทธิ์ที่ถูกต้องของตัวเอง
และโครตดื้อที่จะสู้กับทุกสิ่งทุกอย่างได้ โดยไม่ต้องมานั่งคำณวน กำไรขาดทุน
กำไรกับการเรียนรู้ความจริงด้วยตัวเอง..สุดจะคุ้ม

ผมฟ้องคนที่อนุญาตให้เผยแพร่รูปผมที่ตัดต่อแล้วในที่สาธารณะ..
ผมมาเรียกร้องสิทธิ์ของผม..

ผมเชื่อว่าคนที่ช่วยกันตรากฎหมาย พรบ.ลิขสิทธิ์ ฉบับบนี้ คงใครครวญดีแล้ว
และคงต้องกำหนดครอบคลุมถึงความเทียบเท่าของคนในสังคมดี ไม่มีผู้ใดถือสิทธิ์เหนือหว่าในกฎข้อเดียวกัน
ผมแค่คนตัวเล็กๆ ทำงานรับจากทั่วไป เป็นช่างภาพสมัครเล่น
ใช้กล้องทำงานกับรูปภาพทำงานช่วยเหลือสังคม และมนุษย์มาฟรีๆมากมาย ทั้งใน และต่างประเทศ
รู้จักทั้งช่างภาพ คนทำงานข่าว คนหลากวงการเยอะมาก
เราเอื้อ สำหรับคนที่เอื้อ เราเคารพ สำหรับคนที่น่าเคารพ
เอื้อกันในสิทธิ์ ในมิตรภาพ มันก็ไม่มีอะไรมากมายไปกว่า พูดคุย รู้จักกัน
หลายคนต้องรักษาชื่อเสียง ภาพลักษณ์องค์กรของตน รักษาหน้าที่การงาน ก็ต้องทำไป
รักษาผลประโยชน์ที่ต้องเกี่ยวกับชีวิตประจำ ความอยู่ดีกินดีของครอบครัว ..เหตผลของผมก็เป็นรอง
แต่ผมมาเพื่อรักษาสิทธิ์ของตัวเอง..นั่นคือเหตุผลหลัก
ขอโทษคนที่ขอมา เพราะผมไม่ตั้งใจจะให้จบแบบสุดท้าย
คนที่มีอำนาจเป็นผู้กำหนด ผมเชื่อศาล เชื่อความถุกต้อง
ยุคนี้แล้ว..มันต้องมีเรื่องราวของความถูกต้องสิ..
นายกรัฐมนตรีฯพูดออกบ่อยๆ..เราต้องทำตาม

หมายเหตุ..รูปในโพสท์ที่ผมนำมาอ้างอิง มีทั้งรูปต้นเฉพาะ
รูปที่นำเอาไปใช้ตัดต่อ รูปที่นำมาตรวจสอบ รูปของสื่อคม ชัด ลึก ที่ขอมาอย่างถูกต้อง