ที่มา https://www.facebook.com/Maew.Chirasak

ตอนมีคนส่งมาให้อ่าน สามสี่ บรรทัดแรก เอิ่ม พี่แมว ไม่ต้องตรงขนาดนั้นก็ได้มั้ย ไม่ชอบก็เลี่ยงๆ ไป ก็ดีนะ อย่างน้อยนี่ก็งานของพี่ด้วยอ่ะ
แต่พออ่านๆ ไป น้ำตาไหลพรากยิ่งกว่า ตอนอ่าน ข้อความขอบคุณ ของ เจมส์ มาร์ อีกค่ะ อันนั้นออกแนวประทับใจ

ส่วนของพี่แมว มันคือ ตื้อๆ ในใจ เพราะทุกวันนี้ คนที่คิดแบบนี้ ก็ยังมีมาก เราไม่เคยอยากไปบังคับใคร ให้เค้ามาชอบ มาชื่นชมละครเรื่องนี้
อยากให้ เค้ารู้สึกเอง และรับรู้ได้ จากการ เปิดใจ ดูสักครั้งเท่านั้น

ขอบอกว่า เสียงของ พี่แมว เหมาะกับเพลงนี้ที่สุดแล้วจริงๆ โดยเฉพาะ ตอน อะคุสติค ประกอบช่วงที่
พระยาบริรักษ์ โดนลงโทษโบยเพราะถูกหลอกให้รับผิดเพื่อชาติ มันคือเวลาที่บีบคั้นทีสุดในชีวิตของท่าน จะเป็นท่อน "แผ่นดินนี้ ชั้นยอมเป็นข้า แผ่นดินนี้ ชั้นพร้อมวางชีพไว้"

นาทีที่ 3 เป็นต้นไป

และ ตอนที่พ่อเหม ร่ำลา ลำดวน เพื่อไปตายด้วยความเต็มใจ ที่ได้ปกป้องสยามไว้ ท่อน "บรรพชน ปกป้องด้วยเลือด และ ชีวิต จนวันนี้ วันที่ยังเป็นไทย"

นาทีที่ 12.30 ยาวเลย


ทั้งสองประโยคนี้ ทำให้ตระหนัก ว่ากว่าจะมาเป็นไทย ทุกวันนี้ เราผ่านการเสียเลือดเสียเนื้อมาเท่าไหร่ วีรกรรมเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเ้ข้าใจ
คนที่ปิดทองหลังพระ จะไม่เรียกร้องซึ่งเกียรติยศใดๆ จากความเสียสละของตน