BTS รถรางวิ่งบนฟ้า
BTS วิ่งมา ห่างเส้นเหลือง
BTS ผ่านบ้านแล้ว ดูรุ่งเรือง
BTS เข้าเมือง ไวไม่นาน
จาก"แบริ่ง" พี่วิ่ง ใจว้าวุ่น
จากกลิ่นอุ่น ไอแดด จากรั้วบ้าน
จากชานเมือง จังหวัด สมุทรปราการ
จากไม่นาน ตะวันลับ จะกลับมา
สักพักหนึ่ง บ้านมิตร ติด"บางนา"
สักพักพา พบเพื่อน ร่วมอาสา
สักพักพบ สหายรัก ที่ห่างตา
สักพักหา นั่งสักพัก พบปะกัน
"อุดมสุข" หมดทุกข์ งดเรื่องเศร้า
มีเรื่องเล่า อุดม คิดสร้างสรรค์
อุดมมิตร ช่วยคิด มีแบ่งปัน
อุดมการณ์ เพื่อนตาย มิสั่นคลอน
"ปุณณวิถี" ต่างคน ต่างวิถี
ต่างชีวี มีหนทาง ต่างคำสอน
ต่างคนคิด ขัดแย้ง อย่าร้าวรอน
อุธาหรณ์ สอนสติ ชีวิตเรา
ถึง "บางจาก" จากจร คนละทิศ
ลาก่อนมิตร คิดดี พิชิตเขา
ปลุกดวงจิต ปลุกชีวิต ขึ้นจากเงา
ให้เจิศเท่า อาทิตย์แจ้ง จรัสใจ
ครั้นมาถึง "อ่อนนุช" สุดอนาถ
เพราะเคยคลาด พลาดรัก ถูกผลักไส
คิดถึงเธอ ร้ายนัก หักหทัย
สุดจะหัก ห้ามใจ ให้อกตรม
พอมาถึง "พระโขนง" ตำนานเก่า
นึกแล้วเศร้า อดีตรัก แสนขื่นขม
นึกถึงเรื่อง แม่นาก แล้วระทม
ร้าวระบม มากรัก มิกลับมา
"เอกมัย" เอกหทัย ใจดวงเดียว
จักไม่เที่ยว ข้องเกี่ยว ว่างไว้หนา
เว้นเสียแต่ เพลานี้ มีเธอมา
สถานี นี้หนา เอกหทัย
แล้วก็ถึง "ทองหล่อ" โอ้ละหนอ
จวนแล้วรอ พบรัก สมสมัย
แม้ไร้ทอง รูปไม่หล่อ เหมือนใครใคร
แต่พี่ไซร้ พร้อมหล่อเลี้ยง จากใจจริง
แม้นพงศ์พันธ์ พี่มิได้ พร้อมสูงส่ง
แต่พี่คง พร้อมสละ ได้ทุกสิ่ง
เพื่อนวลน้อง พี่พร้อม ให้แอบอิง
ด้วยชีพยิ่ง พร้อมพลี ถึง "พร้อมพงษ์"
ครั้นมาถึง "อโศก" มิหมดโศก
วิปโยค อนงค์ลับ กลับลุ่มหลง
หลอกให้รัก แล้วจาก กลับงุนงง
เธอคงลง ที่หมาย กลับหายพลัน
ตัวพี่นี้ นั่งคิด ถึง"นานา"
พรรณณา ว่ารักนี้ ช่างน่าขัน
คนที่หมาย ปองรัก กลับลงทัณฑ์
ด้วยการจาก ลากัน มิกลับมา
ครั้นมีสุข แสนรัก เพลิด"เพลินจิต"
ครั้นชีวิต ติดห่วง สุขสรรหา
ครั้นชีวา ชื่นสุข ไร้ระอา
แต่แล้วหนา ต้องพรากรัก สุขจากไป
ลอยละล่อง "ชิดลม" ชนขอบฟ้า
ใจละล่อง ลอยมา เหตุไฉน
ละอองจิต ชีวิตนี้ คืออะไร
เราเกิดมา ทำไม ใครตอบที
ถึง"สยาม" ยามนี้ มิเหมือนเคย
ยามนั้นเอ๋ย แอบรัก สุดผ่องศรี
ยามนี้ขอ ได้พัก พอกันที
ขอใจพี่ สุขสงบ อย่างแท้จริง
นิราศBTS จากแบริ่ง ถึงสยาม
BTS รถรางวิ่งบนฟ้า
BTS วิ่งมา ห่างเส้นเหลือง
BTS ผ่านบ้านแล้ว ดูรุ่งเรือง
BTS เข้าเมือง ไวไม่นาน
จาก"แบริ่ง" พี่วิ่ง ใจว้าวุ่น
จากกลิ่นอุ่น ไอแดด จากรั้วบ้าน
จากชานเมือง จังหวัด สมุทรปราการ
จากไม่นาน ตะวันลับ จะกลับมา
สักพักหนึ่ง บ้านมิตร ติด"บางนา"
สักพักพา พบเพื่อน ร่วมอาสา
สักพักพบ สหายรัก ที่ห่างตา
สักพักหา นั่งสักพัก พบปะกัน
"อุดมสุข" หมดทุกข์ งดเรื่องเศร้า
มีเรื่องเล่า อุดม คิดสร้างสรรค์
อุดมมิตร ช่วยคิด มีแบ่งปัน
อุดมการณ์ เพื่อนตาย มิสั่นคลอน
"ปุณณวิถี" ต่างคน ต่างวิถี
ต่างชีวี มีหนทาง ต่างคำสอน
ต่างคนคิด ขัดแย้ง อย่าร้าวรอน
อุธาหรณ์ สอนสติ ชีวิตเรา
ถึง "บางจาก" จากจร คนละทิศ
ลาก่อนมิตร คิดดี พิชิตเขา
ปลุกดวงจิต ปลุกชีวิต ขึ้นจากเงา
ให้เจิศเท่า อาทิตย์แจ้ง จรัสใจ
ครั้นมาถึง "อ่อนนุช" สุดอนาถ
เพราะเคยคลาด พลาดรัก ถูกผลักไส
คิดถึงเธอ ร้ายนัก หักหทัย
สุดจะหัก ห้ามใจ ให้อกตรม
พอมาถึง "พระโขนง" ตำนานเก่า
นึกแล้วเศร้า อดีตรัก แสนขื่นขม
นึกถึงเรื่อง แม่นาก แล้วระทม
ร้าวระบม มากรัก มิกลับมา
"เอกมัย" เอกหทัย ใจดวงเดียว
จักไม่เที่ยว ข้องเกี่ยว ว่างไว้หนา
เว้นเสียแต่ เพลานี้ มีเธอมา
สถานี นี้หนา เอกหทัย
แล้วก็ถึง "ทองหล่อ" โอ้ละหนอ
จวนแล้วรอ พบรัก สมสมัย
แม้ไร้ทอง รูปไม่หล่อ เหมือนใครใคร
แต่พี่ไซร้ พร้อมหล่อเลี้ยง จากใจจริง
แม้นพงศ์พันธ์ พี่มิได้ พร้อมสูงส่ง
แต่พี่คง พร้อมสละ ได้ทุกสิ่ง
เพื่อนวลน้อง พี่พร้อม ให้แอบอิง
ด้วยชีพยิ่ง พร้อมพลี ถึง "พร้อมพงษ์"
ครั้นมาถึง "อโศก" มิหมดโศก
วิปโยค อนงค์ลับ กลับลุ่มหลง
หลอกให้รัก แล้วจาก กลับงุนงง
เธอคงลง ที่หมาย กลับหายพลัน
ตัวพี่นี้ นั่งคิด ถึง"นานา"
พรรณณา ว่ารักนี้ ช่างน่าขัน
คนที่หมาย ปองรัก กลับลงทัณฑ์
ด้วยการจาก ลากัน มิกลับมา
ครั้นมีสุข แสนรัก เพลิด"เพลินจิต"
ครั้นชีวิต ติดห่วง สุขสรรหา
ครั้นชีวา ชื่นสุข ไร้ระอา
แต่แล้วหนา ต้องพรากรัก สุขจากไป
ลอยละล่อง "ชิดลม" ชนขอบฟ้า
ใจละล่อง ลอยมา เหตุไฉน
ละอองจิต ชีวิตนี้ คืออะไร
เราเกิดมา ทำไม ใครตอบที
ถึง"สยาม" ยามนี้ มิเหมือนเคย
ยามนั้นเอ๋ย แอบรัก สุดผ่องศรี
ยามนี้ขอ ได้พัก พอกันที
ขอใจพี่ สุขสงบ อย่างแท้จริง