จากกระทู้เก่าที่ผมเล่าให้ฟัง
http://pantip.com/topic/33855040


-----------------------------------------------------------------
ตอนนี้เขาบวชเป็นพระอยู่ ส่วนผมเองก็อยุ่ในช่วงเดือนถือศิลอดของมุสลิม เวลาผมจะไปมัสยิดผมจะบอกพระท่านว่าผมไปมัสยิดนะ กำลังจะละหมาดแล้วนะแค่นี้ก่อนครับท่าน และเวลาพระท่านไปกิจต่างๆหากว่างจากศึกษาและกิจจะทักมาว่าตอนนี้อยู่ที่วัด....นี้นะ มางานศพ หรือตอนนี้หลวงเพิ่งสวดมนต์เสร็จ เพิ่งมาจากโบสถ์ พระท่านจะทักมาตลอดเมื่อว่างกิจ(เราต่างเข้าใจกัน ยอมรับในกันและกันครับ) ซึ่งก่อนหน้าท่านเคยบอกว่าจะละทิ้งทางโลกทุกอย่างแต่มียกเว้นเรื่องเดียวคือ เรื่องโยม(ผม) ถือเป็นการยกเว้น ผมเหมือนจะดีใจ แต่ไม่รู้ว่าถูกต้องหรือเปล่าครับที่ทำตัวให้เป็นกังวล
ผมรู้สึกคิดถึงตลอดเวลา อยากบอกว่ารักๆ อยากบอกว่าคิดถึง แต่ไม่กล้าบอกเพราะเกรงว่าไม่เหมาะสม ปัจจุบันเลยเก็บไว้ในใจ(คนเดียวเท่านั้น) อึดอัดครับ ถึงมากที่สุด แต่ต้องอดทนครับ ผ่านไป 4 วันแล้วครับ(ครบสึกหลัง 5 เดือนครับ) เหลืออีก 4 เดือนกับอีก 26 วัน ผมจะรอครับ...



พระท่านติผมตลอดว่าอย่าพูดเรื่องเศร้า เพราะท่านรู้สึกแบบนั้นเช่นกันและท่านจะมีความอาลัยมากไปด้วยเช่นกัน ผมรับปากแล้วครับ..เลยเก็บไว้ที่ผมคนเดียว


ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว จากเพื่อนคุยเล่นๆ จากคนที่มไ่รู้จัก ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ(แต่รู้ว่าอยู่ไหน ไม่ใกล้กันคับ ด้วยภารกิจเลยไ่ได้เจอกัน(บวชพระ)) จากคนที่ไม่เคยอยากจะชอบ จากคนที่ไม่เคยอยากจะรัก(ผุ้ชาย) ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม อยากรู้ว่าแบบนี้เรียกว่ารักได้ไหมครับ แล้วทุกวันนี้ผมต้องทำตัวอย่างไรดีครับ


ปล. เราคุยกันและรู้จักันได้แค่ 3 อาทิตย์เองครับ แต่รู้สึกเหมือนว่ารู้จักกันมาทั้งชีวิตเขาเคยบอกผมและผมก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน
แบบนี้เรียกว่ารักไหมครับ แล้วผมทำแบบนี้เหมาะสมไหมครับ
http://pantip.com/topic/33855040
ตอนนี้เขาบวชเป็นพระอยู่ ส่วนผมเองก็อยุ่ในช่วงเดือนถือศิลอดของมุสลิม เวลาผมจะไปมัสยิดผมจะบอกพระท่านว่าผมไปมัสยิดนะ กำลังจะละหมาดแล้วนะแค่นี้ก่อนครับท่าน และเวลาพระท่านไปกิจต่างๆหากว่างจากศึกษาและกิจจะทักมาว่าตอนนี้อยู่ที่วัด....นี้นะ มางานศพ หรือตอนนี้หลวงเพิ่งสวดมนต์เสร็จ เพิ่งมาจากโบสถ์ พระท่านจะทักมาตลอดเมื่อว่างกิจ(เราต่างเข้าใจกัน ยอมรับในกันและกันครับ) ซึ่งก่อนหน้าท่านเคยบอกว่าจะละทิ้งทางโลกทุกอย่างแต่มียกเว้นเรื่องเดียวคือ เรื่องโยม(ผม) ถือเป็นการยกเว้น ผมเหมือนจะดีใจ แต่ไม่รู้ว่าถูกต้องหรือเปล่าครับที่ทำตัวให้เป็นกังวล
ผมรู้สึกคิดถึงตลอดเวลา อยากบอกว่ารักๆ อยากบอกว่าคิดถึง แต่ไม่กล้าบอกเพราะเกรงว่าไม่เหมาะสม ปัจจุบันเลยเก็บไว้ในใจ(คนเดียวเท่านั้น) อึดอัดครับ ถึงมากที่สุด แต่ต้องอดทนครับ ผ่านไป 4 วันแล้วครับ(ครบสึกหลัง 5 เดือนครับ) เหลืออีก 4 เดือนกับอีก 26 วัน ผมจะรอครับ...
พระท่านติผมตลอดว่าอย่าพูดเรื่องเศร้า เพราะท่านรู้สึกแบบนั้นเช่นกันและท่านจะมีความอาลัยมากไปด้วยเช่นกัน ผมรับปากแล้วครับ..เลยเก็บไว้ที่ผมคนเดียว
ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว จากเพื่อนคุยเล่นๆ จากคนที่มไ่รู้จัก ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ(แต่รู้ว่าอยู่ไหน ไม่ใกล้กันคับ ด้วยภารกิจเลยไ่ได้เจอกัน(บวชพระ)) จากคนที่ไม่เคยอยากจะชอบ จากคนที่ไม่เคยอยากจะรัก(ผุ้ชาย) ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม อยากรู้ว่าแบบนี้เรียกว่ารักได้ไหมครับ แล้วทุกวันนี้ผมต้องทำตัวอย่างไรดีครับ
ปล. เราคุยกันและรู้จักันได้แค่ 3 อาทิตย์เองครับ แต่รู้สึกเหมือนว่ารู้จักกันมาทั้งชีวิตเขาเคยบอกผมและผมก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน