สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่มาอ่านทุกคน
เชื่อว่าทุกคนเคยแอบชอบรุ่นพี่ แต่จะมีซักกี่คนที่รู้อยู่แล้วว่ามีแฟน แต่ก็แอบชอบพี่เขาอะไรประมาณนี้ บลาๆ5555555
เข้าเรื่องเลยโน้ะ เรื่องมีอยู่ว่า...
เมื่อสงกรานต์เราได้ไปเล่นน้ำแถวบ้าน ตามประสาผู้หญิงเฮฮานะค่ะ ก็ชอบอ่ะผู้ชายหล่อปะแป้งให้ ดี๊ด้าไรงี้
แต่ในขณะที่ผู้คนมากมายเดินผ่าน กลับมีบางสิ่งเข้ามาอย่างจัง มีพี่คนนึงปะแป้งเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ พร้อมกับเอ่ยคำว่า "ขอบคุณค่ะ"
แต่มันแปลกกว่านั้นคือ หมู่บ้านใหญ่มากกกกกกก(เน้นอย่างแรงนะว่ามาก) เดินผ่านหลายรอบพี่เขาก็ปะเราอีก วันนั้นนับได้ 7-8 ครั้ง มันก็ไม่ใช่แล้วนะถ้าจะบ่อยขนาดนี้ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรกะพี่เขาจริงๆ เพราะรูปร่างแล้วเหมือนพี่มหาลัยเลย เราก็ไม่กล้ายุ่ง แต่ที่จริงพี่เขาอยู่ม.5 เตรียมอุดม เราก็อยู่ม.4 เอาจริงๆเราไม่กล้ายุ่งนะ อยู่ๆพี่เขาเข้ามาถามเฟส ถามไลน์ เรายืนอยู่พูดเลยว่าเขิลมากๆๆๆ >//< เราก็ให้พี่เขาไป...
2ทุ่มของวันที่13วันแรกของสงกรานต์
.
.
.
.
.
.
ทักคับ
(ใจเราเต้นแรงอย่างกะแผ่นดินไหว7.2ริกเตอร์)
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆๆๆ เรารู้สึกโอเคกะคนๆนี้ มันรู้สึกดี ไม่เครียด พี่เขาพร้อมรับคำปรึษาเป็นพี่ที่ดีมาก จนกระทั้งวันนึงเราเก็บความรู้สึกนี้ไม่ได้ เราเลยลองปรึกษาเพื่อนที่สนิทว่า ทำไงดีเราคอนโทลกะฟิวนี้ไม่ได้ เรารู้สึกดีกะพี่เขามากนะ แต่คือรู้ว่าสถานะเราเป็นเช่นไร
1. มีแฟน
2. รักแฟน
3. กลับไปอ่านข้อ1กะ2
เราเริ่มควบคุมมันได้ เราโอเคกะมัน เราก็ตัดสินใจเรียกเขาว่า..."พี่" อย่างเต็มปาก เราโอเคจริงๆ
และมันก็ผ่านมาได้ดี จนวันนึงเราเลิกกะแฟนที่เราคบได้จะ2ปีแล้ว เราเสียใจมาก ช่วงนั้นเราไม่ได้คุยกะพี่เขาเลย เพราอะไรรู้ไหมค่ะทุกคน..
"พี่ เ ข า มี แ ฟ น แ ล้ ว"
เราก็ตัดใจ ตัดจริงๆ แต่อะไรก็ไม่รู้ดลให้พี่เขาทักมา เราเริ่มหวั่นไหวอีกครั้ง ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ห้ามใจตัวเอง ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้น และแล้วเราก็คบกะเพื่อนคนนึง มาได้สักพัก แต่ก็ไปไม่รอด เรารู้สึกแย่มาก แต่ก็มีมือนึงเอื้อมมาจับและปลอบเรา คนนั้นก็ไม่ใช่ใครก็คือ "พี่"
ถึงตอนนี้เราก็รู้สึกเหมือนเดิม ใจเต้นแรง ใจสั่น จะเป็นลม ส่วนพี่เขาก็ยังคบกะแฟน ส่วนเราก็โสด เวลาพี่เขามีปัญหาเราก็คอยรับฟัง เป็นแบบนี้เรื่อยมา ก็อยากจะรู้ว่าพี่รู้สึกเหมือนน้องไหม หวั่นไหวทุกครั้งที่คุยกะน้องบ้างรึป่าวค่ะ....
(ถึงทุกคนที่เข้ามาอ่าน อยากให้ทุกคนคิดก่อนทำเสมอ ถ้าพลาดพลั้งขึ้นมา เราจะไม่สามารถนำมันกลับมาได้เลย
ขอบคุณนะค่ะที่รับฟัง ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยจ้าา)
ปล.ถึงพี่ที่มาอ่าน ถ้าพี่ได้เข้ามาอ่าน น้องอยากจะบอกพี่ว่า..
กระทู้นี้ล่ะค่ะที่น้องอยากให้พี่อ่าน
คำถาม : รู้จักพี่ก็นานแล้วนะ รู้สึกอะไรบ้างไหมค่ะ
ตอบ : อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ ถึงจะเป็นแค่น้องที่โตช้า แต่น้องจะเป็นพี่ในยามที่พี่เหนื่อย
รู้จักพี่ก็นานแล้วนะ รู้สึกอะไรบ้างไหมค่ะ
เข้าเรื่องเลยโน้ะ เรื่องมีอยู่ว่า...
เมื่อสงกรานต์เราได้ไปเล่นน้ำแถวบ้าน ตามประสาผู้หญิงเฮฮานะค่ะ ก็ชอบอ่ะผู้ชายหล่อปะแป้งให้ ดี๊ด้าไรงี้
แต่ในขณะที่ผู้คนมากมายเดินผ่าน กลับมีบางสิ่งเข้ามาอย่างจัง มีพี่คนนึงปะแป้งเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ พร้อมกับเอ่ยคำว่า "ขอบคุณค่ะ"
แต่มันแปลกกว่านั้นคือ หมู่บ้านใหญ่มากกกกกกก(เน้นอย่างแรงนะว่ามาก) เดินผ่านหลายรอบพี่เขาก็ปะเราอีก วันนั้นนับได้ 7-8 ครั้ง มันก็ไม่ใช่แล้วนะถ้าจะบ่อยขนาดนี้ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรกะพี่เขาจริงๆ เพราะรูปร่างแล้วเหมือนพี่มหาลัยเลย เราก็ไม่กล้ายุ่ง แต่ที่จริงพี่เขาอยู่ม.5 เตรียมอุดม เราก็อยู่ม.4 เอาจริงๆเราไม่กล้ายุ่งนะ อยู่ๆพี่เขาเข้ามาถามเฟส ถามไลน์ เรายืนอยู่พูดเลยว่าเขิลมากๆๆๆ >//< เราก็ให้พี่เขาไป...
2ทุ่มของวันที่13วันแรกของสงกรานต์
.
.
.
.
.
.
ทักคับ
(ใจเราเต้นแรงอย่างกะแผ่นดินไหว7.2ริกเตอร์)
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆๆๆ เรารู้สึกโอเคกะคนๆนี้ มันรู้สึกดี ไม่เครียด พี่เขาพร้อมรับคำปรึษาเป็นพี่ที่ดีมาก จนกระทั้งวันนึงเราเก็บความรู้สึกนี้ไม่ได้ เราเลยลองปรึกษาเพื่อนที่สนิทว่า ทำไงดีเราคอนโทลกะฟิวนี้ไม่ได้ เรารู้สึกดีกะพี่เขามากนะ แต่คือรู้ว่าสถานะเราเป็นเช่นไร
1. มีแฟน
2. รักแฟน
3. กลับไปอ่านข้อ1กะ2
เราเริ่มควบคุมมันได้ เราโอเคกะมัน เราก็ตัดสินใจเรียกเขาว่า..."พี่" อย่างเต็มปาก เราโอเคจริงๆ
และมันก็ผ่านมาได้ดี จนวันนึงเราเลิกกะแฟนที่เราคบได้จะ2ปีแล้ว เราเสียใจมาก ช่วงนั้นเราไม่ได้คุยกะพี่เขาเลย เพราอะไรรู้ไหมค่ะทุกคน..
"พี่ เ ข า มี แ ฟ น แ ล้ ว"
เราก็ตัดใจ ตัดจริงๆ แต่อะไรก็ไม่รู้ดลให้พี่เขาทักมา เราเริ่มหวั่นไหวอีกครั้ง ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ห้ามใจตัวเอง ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้น และแล้วเราก็คบกะเพื่อนคนนึง มาได้สักพัก แต่ก็ไปไม่รอด เรารู้สึกแย่มาก แต่ก็มีมือนึงเอื้อมมาจับและปลอบเรา คนนั้นก็ไม่ใช่ใครก็คือ "พี่"
ถึงตอนนี้เราก็รู้สึกเหมือนเดิม ใจเต้นแรง ใจสั่น จะเป็นลม ส่วนพี่เขาก็ยังคบกะแฟน ส่วนเราก็โสด เวลาพี่เขามีปัญหาเราก็คอยรับฟัง เป็นแบบนี้เรื่อยมา ก็อยากจะรู้ว่าพี่รู้สึกเหมือนน้องไหม หวั่นไหวทุกครั้งที่คุยกะน้องบ้างรึป่าวค่ะ....
(ถึงทุกคนที่เข้ามาอ่าน อยากให้ทุกคนคิดก่อนทำเสมอ ถ้าพลาดพลั้งขึ้นมา เราจะไม่สามารถนำมันกลับมาได้เลย
ขอบคุณนะค่ะที่รับฟัง ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยจ้าา)
ปล.ถึงพี่ที่มาอ่าน ถ้าพี่ได้เข้ามาอ่าน น้องอยากจะบอกพี่ว่า..
คำถาม : รู้จักพี่ก็นานแล้วนะ รู้สึกอะไรบ้างไหมค่ะ
ตอบ : อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ ถึงจะเป็นแค่น้องที่โตช้า แต่น้องจะเป็นพี่ในยามที่พี่เหนื่อย