ดิฉันไม่เคยอ่านหนังสือนิยายเรื่อง ข้าบดินทร์ มาก่อน จดหมายนี้จึงเป็นจดหมายจากผู้ชมทางโทรทัศน์ ถือว่าใหม่พร้อมกับละครนะคะ
.. ทีแรกดิฉันเห็นว่าเรื่อง ข้าบดินทร์ เป็นละครโบราณแต่นำเอาพระเอก นางเอกลูกครึ่งมาแสดงก็คิดว่าจะไม่ดู
.. แต่เมื่อฉายตัวอย่างละคร นำด้วยคำพูดน้ำเสียงเย็นๆของคุณต้น จักรกฤษณ์ ว่าผงธุลีฯ กับเห็นภาพสวยงาม ตัดต่อน่าสนใจ กับหน้านักแสดงทุกคนในเรื่อง
รวมถึงฉากที่แม่ลำดวนกราบพ่อเหม ก็รู้สึกว่าน่าชมเสียแล้ว
.. เมื่อละครออกอากาศวันแรก ทุกอย่างดีไปหมดทั้งการแสดง บทภาพยนตร์ การตัดต่อที่ฉับไวดูรู้เรื่องเข้าใจง่าย ก็ทำให้ต้องติดตามละครเรื่องนี้
.. ละครที่มีศัตรูของชาติเป็นฝรั่ง มีไม่กี่เรื่อง
.. ไม่ทราบว่าผู้สร้างหนัง ผู้จัดละครคิดได้แค่พม่าเท่านั้นที่เป็นศัตรูในอดีต ซึ่งความจริงแล้วฝรั่งต่างๆนั้นร้ายสาหัสกว่าพม่านัก
.. อีกทั้งเรื่องพม่าก็สร้างซ้ำๆวนไปวนมา เปลี่ยนแค่ตัวแสดงเท่านั้น
.. ถึงเรื่องรบกับพม่า และชาติเพื่อนบ้านรอบๆไทย จะเป็นอดีตโบราณแต่การสร้างซ้ำๆตอกย้ำว่าเพื่อนบ้านไม่ดีแม้จะเป็นหนัง หรือละคร
.. แต่ย่อมทำให้เกิดความคลางแคลงใจกับเพื่อนบ้านได้
.. การเล่าเรื่องล่าอาณานิคมของฝรั่งนั้นต่างหาก ที่เกิดขึ้นหลังเหตุการณ์รบกับพม่าและเป็นสิ่งที่คนไทยต้องรู้ ต้องศึกษาเพื่อการเฝ้าระวัง
.. เพราะประวัติศาสตร์ย่อมซ้ำรอยเดิมเสมอ
.. เรื่อง ข้าบดินทร์ เป็นละครที่เสนอเรื่องความรักชาติ เห็นแก่ประโยชน์ของชาติที่เป็นประโยชน์ส่วนรวม มากว่าประโยชน์ของตัวเองและครอบครัว
ที่คนไทยปัจจุบันต้องมีคุณสมบัติเช่นนี้
.. ที่ผ่านมาละครไทยถูกคนเรียกรวมๆว่าน้ำเน่า ก็ต้องดูว่าน้ำเน่าแบบไหนถ้าแบบเดิมๆ เอาละครเก่ามาสร้างใหม่มีแต่ตบตี แย่งผัวแย่งเมีย อิจฉาริษยา แก้แค้นอาฆาตพยาบาท
แม้ว่าจะลงท้ายว่าสอนคนดู แต่กว่าที่ละครจะจบคนดูโดยเฉพาะเด็กๆก็ซึมซับแต่เรื่องน้ำเน่าเหล่านั้น
.. และที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้นคือ ให้ดาราสาวๆแต่งตัวโป๊วับแวม เนื้อเรื่องมัวเมาแต่กิเลสตัณหาถ่ายเจาะชัดเจนจนคนดูเห็นเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
.. ยิ่งนานก็ยิ่งลาม ช่องฟรีทีวีพัฒนาไม่นำโป๊แล้วก็เปลี่ยนถ่ายไปที่ช่องดิจิตอลแทน ชี้นำเยาวชนในทางที่ผิดโดยอ้างว่าเป็นละครสะท้อนสังคม ตีแผ่ความจริงของสังคม แต่หวังรายได้เข้ากระเป๋าตัวเอง
.. ผลที่ได้คือความวุ่นวายในจิตใจของคนไทยส่วนที่เห็นว่าในละครเขายังทำออกมาเลย
.. ละครรักชาติเรื่อง ข้าบดินทร์ นี้เป็นเรื่องแนวใหม่ที่ดีมากเพราะครอบคลุมไปหมด ทั้งความรักความกตัญญูของพ่อเหมที่มีต่อพ่อแม่
.. เนื้อเรื่องให้ครอบครัวไม่ทิ้งกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของสถาบันครอบครัว พ่อเหมเลี้ยงดูแม่และเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก
.. ละครสร้างให้คนดูรู้สึกคล้อยตามกับความรักของพ่อแม่ลูก เมื่อผู้ชมได้ดูก็คิดตามไปด้วย ครอบครัวไหนเหินห่างกันก็อาจฉุกคิดให้กลับมาดูแลเอาใจใส่กันได้
.. และยังมีความเมตตาของคนที่มีต่อคนด้วยกัน คือคนที่เป็นผู้บังคับบัญชาของพ่อเหม ทั้งท่านขุนควาญช้างที่นิยมเลี้ยงเชิดชูคนดี
.. ความรักด้วยความจริงใจของเพื่อน
.. รวมไปถึงความรักของคนที่มีต่อสัตว์ร่วมโลก เช่นช้าง ที่ให้ความสำคัญกับฉากช้าง ทั้งแม่ช้างและลูกช้างค่ะ
.. ลูกสาวดิฉันชอบชี้ให้ดูลูกช้างที่นอกบท ยื่นงวงจะมาหาพ่อเหม และตอนจบก็เช่นกันลูกช้างเล่นน้ำกับแม่ แต่ชูงวงมาทางพ่อเหม น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆค่ะ
.. เนื้อเรื่องและการถ่ายทำ ตัดต่อต่างๆดีมากๆ กระชับฉับไว ไม่มีคำว่ามากเกินไป อยากบอกว่าน่าจะเพิ่มเรื่องได้อีกหน่อยด้วยซ้ำ
.. เช่นตอนที่หมื่นวิชิต ให้คนมาดักฉุดแม่ลำดวนนั้นสนุกตื่นเต้น มีเฉลยเร็วถูกใจคนดู ไม่ต้องรอนาน
.. และบทของแม่บัวคนสวย ที่แสดงได้ดีมากๆตอนต้นๆพวกเราดูไปก็ไม่ชอบหน้าแม่บัว แต่บทดีเข้มข้น บัวออกมาต้องมีเรื่อง
.. ถือว่าแม่บัวเป็นหนึ่งตัวชูโรงที่ขาดไม่ได้ รวมไปถึงหลวงสรอรรถ หมื่นวิชิต พวกตัวร้ายๆทั้งหลาย ที่มาเสริมให้ต้องเอาใจช่วยพ่อเหมพระเอกค่ะ
.. แม้แต่ตัวตลกเช่นไอ้หูตึง กับไอ้ตาฟาง ออกมาแต่แรกก็ขำหัวเราะตลอดเลยค่ะ แสดงได้ดีมากที่มีท่าทางก่อนที่จะพูด
.. จะติดใจเรื่องเดียวคือ อยากให้เอ่ยถึงแม่บัวซักประโยคหนึ่งก็ยังดี ว่าไปเมืองเหนือแล้วเป็นอย่างไร เพราะคุณอินทร์มารับก็จริง แต่ให้ชัดเจนกว่านี้จะดีมากค่ะ
.. หวังว่าทางช่อง ๓ และทีวีซีน คงได้อ่านจดหมายจากผู้ชมฉบับนี้ค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้ง ทุกๆท่านที่เป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนให้เกิดละครทุกฉากทุกตอน แม้แต่วัวแดง วัวดำ ที่มาเข้าฉากตอนครอบครัวแม่ลำดวนเดินทางไปพระตะบอง ก็มีรายละเอียดดีมากค่ะ
..
.. พวกเราดีใจมากที่ได้ชมละครรักชาติ รักครอบครัว รักเพื่อนพ้องดีๆเช่นนี้
..
ขอบคุณช่อง ๓ , ทีวีซีน ที่สร้างละครเรื่อง ข้าบดินทร์ ที่สุดของความประทับใจ
.. ทีแรกดิฉันเห็นว่าเรื่อง ข้าบดินทร์ เป็นละครโบราณแต่นำเอาพระเอก นางเอกลูกครึ่งมาแสดงก็คิดว่าจะไม่ดู
.. แต่เมื่อฉายตัวอย่างละคร นำด้วยคำพูดน้ำเสียงเย็นๆของคุณต้น จักรกฤษณ์ ว่าผงธุลีฯ กับเห็นภาพสวยงาม ตัดต่อน่าสนใจ กับหน้านักแสดงทุกคนในเรื่อง
รวมถึงฉากที่แม่ลำดวนกราบพ่อเหม ก็รู้สึกว่าน่าชมเสียแล้ว
.. เมื่อละครออกอากาศวันแรก ทุกอย่างดีไปหมดทั้งการแสดง บทภาพยนตร์ การตัดต่อที่ฉับไวดูรู้เรื่องเข้าใจง่าย ก็ทำให้ต้องติดตามละครเรื่องนี้
.. ละครที่มีศัตรูของชาติเป็นฝรั่ง มีไม่กี่เรื่อง
.. ไม่ทราบว่าผู้สร้างหนัง ผู้จัดละครคิดได้แค่พม่าเท่านั้นที่เป็นศัตรูในอดีต ซึ่งความจริงแล้วฝรั่งต่างๆนั้นร้ายสาหัสกว่าพม่านัก
.. อีกทั้งเรื่องพม่าก็สร้างซ้ำๆวนไปวนมา เปลี่ยนแค่ตัวแสดงเท่านั้น
.. ถึงเรื่องรบกับพม่า และชาติเพื่อนบ้านรอบๆไทย จะเป็นอดีตโบราณแต่การสร้างซ้ำๆตอกย้ำว่าเพื่อนบ้านไม่ดีแม้จะเป็นหนัง หรือละคร
.. แต่ย่อมทำให้เกิดความคลางแคลงใจกับเพื่อนบ้านได้
.. การเล่าเรื่องล่าอาณานิคมของฝรั่งนั้นต่างหาก ที่เกิดขึ้นหลังเหตุการณ์รบกับพม่าและเป็นสิ่งที่คนไทยต้องรู้ ต้องศึกษาเพื่อการเฝ้าระวัง
.. เพราะประวัติศาสตร์ย่อมซ้ำรอยเดิมเสมอ
.. เรื่อง ข้าบดินทร์ เป็นละครที่เสนอเรื่องความรักชาติ เห็นแก่ประโยชน์ของชาติที่เป็นประโยชน์ส่วนรวม มากว่าประโยชน์ของตัวเองและครอบครัว
ที่คนไทยปัจจุบันต้องมีคุณสมบัติเช่นนี้
.. ที่ผ่านมาละครไทยถูกคนเรียกรวมๆว่าน้ำเน่า ก็ต้องดูว่าน้ำเน่าแบบไหนถ้าแบบเดิมๆ เอาละครเก่ามาสร้างใหม่มีแต่ตบตี แย่งผัวแย่งเมีย อิจฉาริษยา แก้แค้นอาฆาตพยาบาท
แม้ว่าจะลงท้ายว่าสอนคนดู แต่กว่าที่ละครจะจบคนดูโดยเฉพาะเด็กๆก็ซึมซับแต่เรื่องน้ำเน่าเหล่านั้น
.. และที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้นคือ ให้ดาราสาวๆแต่งตัวโป๊วับแวม เนื้อเรื่องมัวเมาแต่กิเลสตัณหาถ่ายเจาะชัดเจนจนคนดูเห็นเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
.. ยิ่งนานก็ยิ่งลาม ช่องฟรีทีวีพัฒนาไม่นำโป๊แล้วก็เปลี่ยนถ่ายไปที่ช่องดิจิตอลแทน ชี้นำเยาวชนในทางที่ผิดโดยอ้างว่าเป็นละครสะท้อนสังคม ตีแผ่ความจริงของสังคม แต่หวังรายได้เข้ากระเป๋าตัวเอง
.. ผลที่ได้คือความวุ่นวายในจิตใจของคนไทยส่วนที่เห็นว่าในละครเขายังทำออกมาเลย
.. ละครรักชาติเรื่อง ข้าบดินทร์ นี้เป็นเรื่องแนวใหม่ที่ดีมากเพราะครอบคลุมไปหมด ทั้งความรักความกตัญญูของพ่อเหมที่มีต่อพ่อแม่
.. เนื้อเรื่องให้ครอบครัวไม่ทิ้งกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของสถาบันครอบครัว พ่อเหมเลี้ยงดูแม่และเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก
.. ละครสร้างให้คนดูรู้สึกคล้อยตามกับความรักของพ่อแม่ลูก เมื่อผู้ชมได้ดูก็คิดตามไปด้วย ครอบครัวไหนเหินห่างกันก็อาจฉุกคิดให้กลับมาดูแลเอาใจใส่กันได้
.. และยังมีความเมตตาของคนที่มีต่อคนด้วยกัน คือคนที่เป็นผู้บังคับบัญชาของพ่อเหม ทั้งท่านขุนควาญช้างที่นิยมเลี้ยงเชิดชูคนดี
.. ความรักด้วยความจริงใจของเพื่อน
.. รวมไปถึงความรักของคนที่มีต่อสัตว์ร่วมโลก เช่นช้าง ที่ให้ความสำคัญกับฉากช้าง ทั้งแม่ช้างและลูกช้างค่ะ
.. ลูกสาวดิฉันชอบชี้ให้ดูลูกช้างที่นอกบท ยื่นงวงจะมาหาพ่อเหม และตอนจบก็เช่นกันลูกช้างเล่นน้ำกับแม่ แต่ชูงวงมาทางพ่อเหม น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆค่ะ
.. เนื้อเรื่องและการถ่ายทำ ตัดต่อต่างๆดีมากๆ กระชับฉับไว ไม่มีคำว่ามากเกินไป อยากบอกว่าน่าจะเพิ่มเรื่องได้อีกหน่อยด้วยซ้ำ
.. เช่นตอนที่หมื่นวิชิต ให้คนมาดักฉุดแม่ลำดวนนั้นสนุกตื่นเต้น มีเฉลยเร็วถูกใจคนดู ไม่ต้องรอนาน
.. และบทของแม่บัวคนสวย ที่แสดงได้ดีมากๆตอนต้นๆพวกเราดูไปก็ไม่ชอบหน้าแม่บัว แต่บทดีเข้มข้น บัวออกมาต้องมีเรื่อง
.. ถือว่าแม่บัวเป็นหนึ่งตัวชูโรงที่ขาดไม่ได้ รวมไปถึงหลวงสรอรรถ หมื่นวิชิต พวกตัวร้ายๆทั้งหลาย ที่มาเสริมให้ต้องเอาใจช่วยพ่อเหมพระเอกค่ะ
.. แม้แต่ตัวตลกเช่นไอ้หูตึง กับไอ้ตาฟาง ออกมาแต่แรกก็ขำหัวเราะตลอดเลยค่ะ แสดงได้ดีมากที่มีท่าทางก่อนที่จะพูด
.. จะติดใจเรื่องเดียวคือ อยากให้เอ่ยถึงแม่บัวซักประโยคหนึ่งก็ยังดี ว่าไปเมืองเหนือแล้วเป็นอย่างไร เพราะคุณอินทร์มารับก็จริง แต่ให้ชัดเจนกว่านี้จะดีมากค่ะ
.. หวังว่าทางช่อง ๓ และทีวีซีน คงได้อ่านจดหมายจากผู้ชมฉบับนี้ค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้ง ทุกๆท่านที่เป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนให้เกิดละครทุกฉากทุกตอน แม้แต่วัวแดง วัวดำ ที่มาเข้าฉากตอนครอบครัวแม่ลำดวนเดินทางไปพระตะบอง ก็มีรายละเอียดดีมากค่ะ
..
.. พวกเราดีใจมากที่ได้ชมละครรักชาติ รักครอบครัว รักเพื่อนพ้องดีๆเช่นนี้
..