อาจจะเป็นกระทู้ที่ดูเดิมๆนะคะ ... และก็อาจจะดูartมาก
แต่เราอยากรู้จริงๆว่าถ้าเราคบใครแล้วเลือกที่จะจริงใจกับใครคนนั้น
สุดท้ายเราเลิกกัน...เราทำใจได้หรอคะ...ระยะเวลาที่เราผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย
เราไม่เสียดายมันบ้างหรอคะ...ภาพเก่าๆมันย้อนมาหมด...แล้วก็ไม่มีอีกแล้ว
...แบบนั้นเราจะคบกันทำไมคะ
เอาเป็นว่าที่เราตั้งกระทู้นี้มาเพราะเรากับแฟนก็คบกันมาสักระยะหนึ่ง
เรารักเขามาก..เราไม่เคยรักใครเท่านี้เลยและไม่คิดว่าจะรักใครได้เท่านี้ด้วยค่ะ
...เขาเป็นทุกอย่าง...เขาดูแลเราอย่างดีไม่เคยบกพร่อง...ทำให้เรารู้สึกว่าเราโชคดีมากที่เจอเขา
เราอยู่ด้วยกันทำอะไรหลายอย่างด้วยกัน...ไม่ว่าทุกข์สุขเรามีกันตลอด
เอาเป็นว่าทั้งชีวิตเรามีแต่เขาเลยค่ะตอนนี้ ปล.เรียนมหาลัยเช่าหออยู่ค่ะกลับบ้านนานๆครั้ง
พอเวลาผ่านมาซักระยะ ... เราไม่รู้ว่าถึงจุดอิ่มตัวรึป่าวหรือเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมากไป
เลยทำให้เราทะเลาะกัน ต่างคนก็ต่างเอาแต่ใจ เริ่มที่จะเป็นตัวเองมากขึ้น
เป็นเหตุที่ทำให้ช่วงนึงเราทะเลาะกัน เพราะสาเหตุบางอย่าง(ขอไม่บอกนะคะ)
เป็นเรื่องที่เราไม่อยากจะให้อภัยเขาเลยจริงๆค่ะ ทำให้เราเลิกกันห่างกันไประยะหนึ่ง
***ช่วงเวลานั้นเราเสียใจมากเราเสียดายความรู้สึกที่ผ่านมา..เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยค่ะ
แต่เราต้องมาเสียใจ ..ภาพเก่าๆมันย้อนมาหมดค่ะ...ความรู้สึกดีๆมันคงไม่มีอีกแล้วเราคิดแบบนั้น
พอเสียใจมากๆ...มันทำให้เราคิดถึงจุดๆนึงที่ว่า***อยู่ๆเลิกกัน..แล้วที่ผ่านมาคืออะไรคะ?
เข้ามาคบกับเราทำไม...ถ้าสุดท้ายเลิกกับเรา...จะคิดถึงคิดเสียดายช่วงเวลาที่เราคบกันมาบ้างมั้ยคะ?
...
สุดท้ายเค้าก็กลับมาง้อเราค่ะ...เราดีใจนะคะแต่ว่าอะไรๆก็เปลี่ยนไปนิดหน่อย...เราเป็นคนใจิ่อนเราให้อภัยเค้าค่ะ
...แต่เราก็เข้มแข็งขึ้น..และไม่อยากคาดเดาต่อไปในอนาคตเลยค่ะ...ว่ามันจะเกิดแบบนี้อีกมั้ย..แต่เราก็รักเค้าเหมือนเดิมนะคะ
ไม่เคยลืมสิ่งดีๆที่เค้าเคยทำให้เรา
#รู้สึกปลง
คนเราคบกันมาหลายปี..แต่สุดท้ายเลิกกัน...แล้วความรู้สึกที่ผ่านมาไม่เสียดายบ้างหรอ...งั้นจะคบกันทำไม????
แต่เราอยากรู้จริงๆว่าถ้าเราคบใครแล้วเลือกที่จะจริงใจกับใครคนนั้น
สุดท้ายเราเลิกกัน...เราทำใจได้หรอคะ...ระยะเวลาที่เราผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย
เราไม่เสียดายมันบ้างหรอคะ...ภาพเก่าๆมันย้อนมาหมด...แล้วก็ไม่มีอีกแล้ว
...แบบนั้นเราจะคบกันทำไมคะ
เอาเป็นว่าที่เราตั้งกระทู้นี้มาเพราะเรากับแฟนก็คบกันมาสักระยะหนึ่ง
เรารักเขามาก..เราไม่เคยรักใครเท่านี้เลยและไม่คิดว่าจะรักใครได้เท่านี้ด้วยค่ะ
...เขาเป็นทุกอย่าง...เขาดูแลเราอย่างดีไม่เคยบกพร่อง...ทำให้เรารู้สึกว่าเราโชคดีมากที่เจอเขา
เราอยู่ด้วยกันทำอะไรหลายอย่างด้วยกัน...ไม่ว่าทุกข์สุขเรามีกันตลอด
เอาเป็นว่าทั้งชีวิตเรามีแต่เขาเลยค่ะตอนนี้ ปล.เรียนมหาลัยเช่าหออยู่ค่ะกลับบ้านนานๆครั้ง
พอเวลาผ่านมาซักระยะ ... เราไม่รู้ว่าถึงจุดอิ่มตัวรึป่าวหรือเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมากไป
เลยทำให้เราทะเลาะกัน ต่างคนก็ต่างเอาแต่ใจ เริ่มที่จะเป็นตัวเองมากขึ้น
เป็นเหตุที่ทำให้ช่วงนึงเราทะเลาะกัน เพราะสาเหตุบางอย่าง(ขอไม่บอกนะคะ)
เป็นเรื่องที่เราไม่อยากจะให้อภัยเขาเลยจริงๆค่ะ ทำให้เราเลิกกันห่างกันไประยะหนึ่ง
***ช่วงเวลานั้นเราเสียใจมากเราเสียดายความรู้สึกที่ผ่านมา..เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยค่ะ
แต่เราต้องมาเสียใจ ..ภาพเก่าๆมันย้อนมาหมดค่ะ...ความรู้สึกดีๆมันคงไม่มีอีกแล้วเราคิดแบบนั้น
พอเสียใจมากๆ...มันทำให้เราคิดถึงจุดๆนึงที่ว่า***อยู่ๆเลิกกัน..แล้วที่ผ่านมาคืออะไรคะ?
เข้ามาคบกับเราทำไม...ถ้าสุดท้ายเลิกกับเรา...จะคิดถึงคิดเสียดายช่วงเวลาที่เราคบกันมาบ้างมั้ยคะ?
...
สุดท้ายเค้าก็กลับมาง้อเราค่ะ...เราดีใจนะคะแต่ว่าอะไรๆก็เปลี่ยนไปนิดหน่อย...เราเป็นคนใจิ่อนเราให้อภัยเค้าค่ะ
...แต่เราก็เข้มแข็งขึ้น..และไม่อยากคาดเดาต่อไปในอนาคตเลยค่ะ...ว่ามันจะเกิดแบบนี้อีกมั้ย..แต่เราก็รักเค้าเหมือนเดิมนะคะ
ไม่เคยลืมสิ่งดีๆที่เค้าเคยทำให้เรา
#รู้สึกปลง