เรื่องนี้มันจบแล้วจริงๆใช่มั้ย กับคนคนนี้

คือเราไม่ขอปิดบังตัวเองนะ ถ้าจะรู้ก็รู้กันไปเลย เราคบคนคนนึงมา 2 เดือนแล้วแต่คุยกันจริงๆก้ 3 ถามว่ารักมั้ยเรารักเขานะ ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ ถ้าให้รอเรารอเขาได้ตลอดเลย มันอาจดูงี่เง่านะ เพราะเวลามันไม่ได้นานอะไรเลย เดือนแรกคือเรารักกันดีมาก พอมาเดือนที่สองเขาเหมือนจะเริ่มห่างออกไปทุกที เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรช่วงครึ่งเดือนแรกคือก็ยังดีๆกันอยู่แต่เขาเป็นคนนึงที่ขี้หึงมาก เราก็มีพวกรุ่นพี่ เพื่อนทื่สนิทเป็นผู้ชายก็เยอะ แต่เราก็จะบอกตลอดแหละว่าเรามีแฟนเเล้ว แล้วก็บอกเขาตลอดนะว่าเราคุยกับใคร แต่มีเพื่อนเราคนนึงเขาไม่ชอบคนนี้ เราก็พอรู้แหละแต่ไม่คิดว่าเขาจะเกลียดคนนี้มาก เราไปคุยกะเพื่อนคนนั้นแบบว่าในแชทรวมอ่ะไม่ใช่ส่วนตัวคนอยู่กันเต็มไปหมด แล้วเหมือนมันถามว่าแฟนเป็นไงเราเลยออกแนวบ่นๆไปว่า ตามตลอดแหละ ไปไหนคือเราต้องบอก ไปกับใครยังไง เลยแอบมีบ่นๆว่า บางทีก็อึดอัด คือไม่ได้ตั้งใจพูดงั้น จากนนั้นเราก็แยกย้ายกันกะเพื่อนคนนั้น เช้าวันต่อมาเขาเฟสมาบอกว่า อึดอัด ก็เลิกคุย ไปเรางงมาก เลยโทรไปหาเขาเขารับสายแล้วก็ถามว่าอึดอัดอะไร ถ้าอึดอัดนักก็เลิก จบไม่ต้องคุยเราก็พยายามอธิบายเพราะเราจำไม่ได้จริงๆคือเพิ่งตื่นเลยมึนมาก แต่ตอนนั้นพอได้ยินคำว่าเลิกมันเจ็บมากจนชาอ่ะ เราก็ถามเขานะรู้ได้ไง เขาบอกมีคนแคปไปให้ดูเราก็ไม่รู้นะว่าใครแต่ก็ไม่ได้หาหรอกว่าใคร เพราะยังไงข้อความนั้นเราคุยกับเพื่อนจริงๆ แล้วคนแคปก็ไม่ใช่เพื่อนเราด้วย เราเลยบอกเพื่อนไปว่าขอโทษนะ เราเลิกคุยกันเหอะเพราะกับเพื่อนคนนี้ก็ถือได้ว่าไม่ได้สนิทมากอะไร แล้วคือตอนนั้นเราตัดผมพลาดเลยต้องไปตัดแก้เลยบอกกับเขาว่าจะไปแก้ผมนะ เขาบอกเราว่าอย่าตัดนะ สุดท้ายเราก็ตัดก็ขัดใจเขาไปอีกเรื่อง เหมือนเขาจะหงุดหงิดแต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเขาชอบตอนเราไว้ผมยาว หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไป ไม่ค่อยคุยกับเรา ล็อกห้องแชทอยู่กับใครไม่รู้สองคนบ่อยขึ้น เริ่มห่างมาเรื่อยๆ จนมาถึงทุกวันนี้เขาเพิ่งบอกเลิกเรา แต่ในขณะที่เขาห่างเราก็ยังทำเหมือนเดิมคือบอกรักเขา เป็นห่วงเขา ถามตลอดเป็นไงมั้ง ทำงานเหนื่อยมั้ย กินข้าวหรือยัง ดึกแล้วนอนได้แล้ว วันนี้ออกไปข้างนอกนะ ไปไหนก็บอก มาช่วง2-3อาทิตย์ก่อนเลิกเขางานยุ่งมากเราก็พยายามเข้าใจไม่ค่อยได้โทรไปกวนเขาแล้ว บางทีเขาคุยกับเพื่อนเราก็ปล่อยเขาคุยไปเพราะเขาล็อกห้องเราก็เข้าไม่ได้อยู๋แล้ว อาทิตย์สุดท้ายก่อนเขาบอกเลิกเรา เขาไปคุยกับน้องคนนึงว่า เบื่อ ยังไม่เจอคนที่ใช่ แต่ก็ปล่อยเราไปไม่ได้ ตอนที่น้องมาบอกเราบอกเลยนะเราโคตรช้อกอ่ะว่า อ้าว แล้วเราละ ตั้งแต่นั้นก็เริ่มทำใจจนเราถามเขาว่ารักมั้ย เราใส่ใจกันน้อยลงหรือเปล่า ทำไมเขารู้สึกไม่เหมือนเดิม ( ที่ไม่เหมือนเดิมคือเรารู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิมนะ ) เขาก็บอกเราว่าขออีกอาทิตย์นะ  เราเลยบอกเขาไปว่า เราให้เขา 1 อาทิตย์เต็มๆ คือจะไม่โทรหา ให้เขาอยู่กับตัวเองจัดการเรื่องเรียนเรื่องงานของเขาไป ส่วนเราจะกลับมาจัดการเรื่องเรียนของเราแล้ว เพราะเราต้องย้ายไปเรียนต่างจังหวัด (อันนี้ก็ขัดใจเขาคะ เขาไม่อยากให้ไปอยู่ไกลบ้าน) แต่เป็นเราเองที่ทนไม่ได้เราก็ยังคงส่งข้อความไปแต่นานๆทีเขาจะตอบกลับมา บอกไว้ก่อนนะเราเริ่มทำใจแล้ว1อาทิตย์นี้ เพราะเราขอคุยกับเขาแบบตรงๆเลย และก่อนจะบอกเลิกเขาเปิดเพลง แค่ของเลียนแบบให้เรา (ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า) สุดท้ายคือเราทักไปหาเขาบอกความรู้สึกเราไปนะ เขาถามกลับมาว่า เลิกกันมั้ย เราขอเหตุผล เขาบอกเหนื่อยกับหลายๆเรื่อง เราถามเขานะว่ารักเรามั้ยเขาบอกแค่ งืมม ทำไม เราเลยบอกว่าถ้าเรายังรักกันจะเลิกกันทำไม แต่ดูเหมือนเขาคงอยากเลิกอยู่ก่อนเเล้วเราพยายามทักไปเพื่อจะได้คุยให้เคลียร์ เขาก็ตอบกลับมาว่า เขาไม่ได้มีคนอื่นนะ แต่พี่คงดีไม่พอ มั้ง แล้วก็โพสต์เพลง สุดท้ายก็ต้องยอม-fifi ออกแนวว่าเรามีคนอื่นทั้งที่ความจริงคือเราไม่เคยมีใครเลย เราบอกเขาเเล้วว่าไม่รั้งนะ ไม่ใช่เขาคนเดียวที่เหนื่อย เขาตอบกลับมาแบบประชด(มั้ง??) ว่า เออเหนื่อยก็เลิก


คือตอนนี้เราเลิกกันแล้วใช่มั้ย หรือเขาแค่ประชด



เราไม่รู้จริงๆอ่ะ ว่าควรทำไงต่อดีเรารักเขานะ ยังรักอยู่จนถึงตอนนี้ หรือเราควรจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ต่างคนต่างอยู่กันไป