สวัสดีคะ
เพื่อนๆชาวพันทิป
นี่คือกระทู้ที่สองของการตัดสินสินใจออกเผชิญโลกกว้างใหญ่
ในใจมีคำถามอยู่ว่า
คนเป็นแฟนกัน ต้องคุยโทรศัพท์กันรึเปล่า?
เราเป็นคนนึงที่เพิ่งเลิกกะแฟนมาได้ไม่ถึงเดือน
ได้มีโอกาสรู้จักผู้ชายคนนึงผ่านเว็บไซต์นึงๆ ไม่ขอบอกนะคะว่าเว็บอะไร
เราได้มีโอกาสเจอกัน คุยกัน (ผ่านแชท) ตลอดเวลาเกือบเดือน
แฟนเราเป็นคนน่ารัก เค้าจำเรื่องราวที่เราบอกเค้าได้ทุกเรื่อง (เค้าเด็กกว่าเรา 3ปี)
ในใจลึกๆแล้วเราไม่ค่อยอยากมีแฟนเด็ก แต่เราก็คบกับเด็กไปแล้ว
เค้าเป็นผู้ชายนิ่งๆ ขี้อาย กวนประสาท ชอบแหย่เราตลอด
แต่นานๆเราจะเจอกันที หรือพูดได้เลยว่าไม่ค่อยได้เจอกันเลย
เรื่องมีอยู่ว่าวันนึง เราตั้งใจโทรไปหาเค้าตอนก่อนนอน อารมณืแบบอยากคุยกะแฟนมุ้งมิ้งซัก5นาทีก่อนนอน
แต่ผลสรุปว่าเค้าไม่รับสายเรา แล้วเค้าก็แชทมาบอกเราว่า "บอกแล้วไงว่าไม่ชอบคุยโทรศัพท์"
เราถึงกับน้ำตาไหลพราก แล้วทำไมไม่รับสายละบอกในโทรศัพท์ละ ทำไมต้องแชทบอก
เราก็เสียใจและบอกเค้าไปตรงๆว่าเราร้องไห้ (ผ่านแชท) เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังเจอมันใช่แฟนกันรึเปล่า
เพราะเค้าก็ดูรักเรานะ แต่เค้าไม่เคยพูด เค้าไม่เคยแสดงออก หรือมีพฤติกรรมตอบรับการเป็นแฟนเรา
*มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราคิดถึงเค้าอยากเจอ ในวันหยุด เรานักเค้ามากินข้าว ดูหนัง ตามประสาของคนเป็นแฟนกัน
เค้าตกลงรับปากว่าจะมาเจอเราตามนัด เราก็เลยดีใจนะ นานๆได้เจอ แต่สิ่งที่เราได้รับคือ
3ชั่วโมง ก่อนเวลานัด เค้าแชทมาบอกเราว่า "ไปไม่ได้นะ ต้องอยู่บ้าน ขอโทษ' บอกคำเดียวว่าเรา "เฟล" มาก
เราก็ร้องไห้ เสียใจ เฟล นอย ตามประสาของเราไป แต่ก็เชิ่ดใส่คะ ไม่มาก็เที่ยวคนเดียวได้ ไปห้างช้อปปิ้ง ลั้ลลา ตามประสาผู้หญิง
แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่ว่า เรากลับมาคิดทบทวนอีกครั้งว่า ตกลงเราเป็นแฟนกันจริงๆเหรอ?
ที่ผ่านมาเค้าหลอกเราหรือเราหลอกตัวเอง คนเป็นแฟนกันไม่คุยโทรศัพท์กันเลยมันใช่แฟนหรือเปล่า?
เลยอยากจะถามว่า
คนเป็นแฟนกันต้องคุยโทรศัพท์กันรึเปล่า ?
หรือเราคิดทบทวนมากเกินไปจนเป็นประเด็นขึ้นมา
มองในมุมของเรานะ แล้วแสดงความคิดเห็นในมุมที่เรายืนอยู่ด้วย
ขอบคุณคะ
ปล.มีรายละเอียดเยอะมากไม่ได้พิมพ์มาก กลัวไม่อ่านกัน
**ใครมีแฟนอย่างเราหลังไมค์ได้นะจ้ะ**
ว่ากันด้วยเรื่อง เราเป็นแฟนกัน แต่เราไม่เคยคุยโทรศัพท์กันเลย?
เพื่อนๆชาวพันทิป
นี่คือกระทู้ที่สองของการตัดสินสินใจออกเผชิญโลกกว้างใหญ่
ในใจมีคำถามอยู่ว่า
คนเป็นแฟนกัน ต้องคุยโทรศัพท์กันรึเปล่า?
เราเป็นคนนึงที่เพิ่งเลิกกะแฟนมาได้ไม่ถึงเดือน
ได้มีโอกาสรู้จักผู้ชายคนนึงผ่านเว็บไซต์นึงๆ ไม่ขอบอกนะคะว่าเว็บอะไร
เราได้มีโอกาสเจอกัน คุยกัน (ผ่านแชท) ตลอดเวลาเกือบเดือน
แฟนเราเป็นคนน่ารัก เค้าจำเรื่องราวที่เราบอกเค้าได้ทุกเรื่อง (เค้าเด็กกว่าเรา 3ปี)
ในใจลึกๆแล้วเราไม่ค่อยอยากมีแฟนเด็ก แต่เราก็คบกับเด็กไปแล้ว
เค้าเป็นผู้ชายนิ่งๆ ขี้อาย กวนประสาท ชอบแหย่เราตลอด
แต่นานๆเราจะเจอกันที หรือพูดได้เลยว่าไม่ค่อยได้เจอกันเลย
เรื่องมีอยู่ว่าวันนึง เราตั้งใจโทรไปหาเค้าตอนก่อนนอน อารมณืแบบอยากคุยกะแฟนมุ้งมิ้งซัก5นาทีก่อนนอน
แต่ผลสรุปว่าเค้าไม่รับสายเรา แล้วเค้าก็แชทมาบอกเราว่า "บอกแล้วไงว่าไม่ชอบคุยโทรศัพท์"
เราถึงกับน้ำตาไหลพราก แล้วทำไมไม่รับสายละบอกในโทรศัพท์ละ ทำไมต้องแชทบอก
เราก็เสียใจและบอกเค้าไปตรงๆว่าเราร้องไห้ (ผ่านแชท) เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรากำลังเจอมันใช่แฟนกันรึเปล่า
เพราะเค้าก็ดูรักเรานะ แต่เค้าไม่เคยพูด เค้าไม่เคยแสดงออก หรือมีพฤติกรรมตอบรับการเป็นแฟนเรา
*มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราคิดถึงเค้าอยากเจอ ในวันหยุด เรานักเค้ามากินข้าว ดูหนัง ตามประสาของคนเป็นแฟนกัน
เค้าตกลงรับปากว่าจะมาเจอเราตามนัด เราก็เลยดีใจนะ นานๆได้เจอ แต่สิ่งที่เราได้รับคือ
3ชั่วโมง ก่อนเวลานัด เค้าแชทมาบอกเราว่า "ไปไม่ได้นะ ต้องอยู่บ้าน ขอโทษ' บอกคำเดียวว่าเรา "เฟล" มาก
เราก็ร้องไห้ เสียใจ เฟล นอย ตามประสาของเราไป แต่ก็เชิ่ดใส่คะ ไม่มาก็เที่ยวคนเดียวได้ ไปห้างช้อปปิ้ง ลั้ลลา ตามประสาผู้หญิง
แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่ว่า เรากลับมาคิดทบทวนอีกครั้งว่า ตกลงเราเป็นแฟนกันจริงๆเหรอ?
ที่ผ่านมาเค้าหลอกเราหรือเราหลอกตัวเอง คนเป็นแฟนกันไม่คุยโทรศัพท์กันเลยมันใช่แฟนหรือเปล่า?
เลยอยากจะถามว่า
คนเป็นแฟนกันต้องคุยโทรศัพท์กันรึเปล่า ?
หรือเราคิดทบทวนมากเกินไปจนเป็นประเด็นขึ้นมา
มองในมุมของเรานะ แล้วแสดงความคิดเห็นในมุมที่เรายืนอยู่ด้วย
ขอบคุณคะ
ปล.มีรายละเอียดเยอะมากไม่ได้พิมพ์มาก กลัวไม่อ่านกัน
**ใครมีแฟนอย่างเราหลังไมค์ได้นะจ้ะ**