ตั้งแต่เด็กจนโตเราจะเจอแต่การอธิบายลักษณะ หรือพูดถึงบุคคลที่3 ด้วยปมด้อยของคนๆนั้น เช่น
เห้ยดูไอคนนั้นที่อ้วนๆหัวหยิกๆดิ หรือแม้กระทั่งในที่ทำงานก็จะมีการเรียกถึงบุคคลที่สามว่า
เนี่ยะพี่ติดต่อน้องคนนั้นไว้ที่ผอมๆสูงๆหน้าสิวเยอะๆอะ แต่พอเราดูหนังฝรั่ง(ที่ไม่มีเสียงพากษ์ไทย) เค้าจะไม่ค่อยพูดถึงปมด้อย แต่จะอธิบายเป็นในส่วนของสีเสื้อ หรือลักษณะท่าทางที่กำลังทำอยู่ในขณะนั้นมากกว่า ที่นึกออกก็ตอนดูเรื่อง The Longest yard ที่พระเอกฝึกวิ่งของคนในคุกคนนึงให้เป็นนักอเมริกันฟุตบอล เค้าพูดถึงคนลงแข่งคนนึงมีลักษณะท้วม แต่พระเอกไม่ได้พูดว่า "ไออ้วนนั่นจะวิ่งไหวไหมน่ะ" เค้าพูดทำนองว่า "นั่นจะไหวไหมน่ะ....เจ้าคนที่เคยเป็นนักกีฬาเก่านั่นน่ะ" อะไรแบบนี้ ส่วนตัวเราไม่ชอบเรียกใครแบบนั้นอย่างเวลาเจอลูกค้าจะถามเพื่อนทำนองว่าลูกค้าท่านที่ใส่เสื้อลายสก๊อตที่นั่งกับภรรยาที่เสื้อสีขาวนั้นน่ะหรอ แต่เพื่อนร่วมงานก็จะบอกว่า เออออ...นั้นแหละที่หัวล้านๆอะ

นี่ฟังแล้วรู้สึกแย่อะค่ะ จะบอกว่าดัดจริตก็ได้แต่ถ้ามีคนมีเรียกเราแบบนั้นคงรู้สึกแย่เหมือนกัน เลยอยากรู้ว่าฝรั่งในชีวิตจริงๆเค้าพูดอะไรแบบนี้กันบ้างไหม?
ฝรั่งเค้ามีการใช้ "ปมด้อย" เรียกแทนบุคคลที่3เหมือนคนไทยส่วนใหญ่บ้างไหมคะ?????