ขอเป็นกระทู้แสดงความรู้สึกอีกสักกระทู้นะคะ
ไม่ได้เข้าพันทิปอ่านพักใหญ่ มีแต่มาส่องหัวข้อกระทู้ เห็นกระทู้ข้าบดินทร์เป็นกระทู้แนะนำตั้งแต่สัปดาห์แรกที่ออนแอร์
แรกเริ่มนั้น เราไม่ชอบใจการวางตัวละครนัก เพราะรู้สึกว่าการได้เล่นละครฟอร์มใหญ่ขนาดนี้ ต้องเป็นคนมีฝีมือ ไม่ก็ลักษณะหน้าตาสมกับบทชายไทยสมัยนั้นเสียหน่อย แน่นอนว่าเมื่อคิดแบบนี้ เราไม่เคยดูข่าวหรือรายการพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าออนแอร์วันไหน
เเล้วเสียงจากพันทิปก็มา บ้างว่างานละเอียด งานประณีต งานเลอค่า การแสดงของนักแสดงก็เริด กระทู้ชมเจมส์ มาร์ ก็มาไม่ขาด สาวๆในไอจีก็แคปชั่นหลงพ่อเหมบ้าง หมั่นไส้เเม่บัวบ้าง สายประวัติศาสตร์ก็มา มาเยอะขนาดนี้ ถ้าไม่เปิดดูสักหน่อยคงตกยุคแน่แท้
แต่กว่าจะเปิดดู ก็เพิ่งรู้ว่าออนแอร์ไป 12 ตอนแล้วหรือ
เกริ่นมานาน เพื่อจะบอกว่า....
จากคนที่ไม่คิดจะดู กลับกลายเป็นคนติดจอ ใช้วันหยุดที่มีเเค่วันเดียวเมื่อวานดูข้าบดินทร์ตั้งแต่ตอนแรก-ตอนที่ 9 (ใครอย่าชวนไปไหนเชียว) ถ้าไม่ง่วงนี่ดูทันตอน 13 ไปแล้ว
เห็นด้วย -- กับความละเอียดของงานโปรดักชั่น ทั่งฉาก แสง เสียง (มีช่วงที่แสงไม่ต่อเนื่องบ้างเล็กน้อย) เพลงประกอบทั้งเรื่องเป็นธีมเดียวกัน และเป็นทำนองทำมาใหม่สำหรับเรื่องนี้ เป็นดนตรีไทยอีกต่างหาก คิดถึงสายโลหิตจับใจ
ไม่แปลกหรอกที่ใครๆจะเทียบกับสายโลหิต เพราะนั่นคือละครที่คนไทยที่ทันดู ประทับใจไม่รู้ลืม ละครที่เล่าเรื่องราวยาวนานเป็นสิบยี่สิบปีภายในความยาวละครไม่กี่ตอน สร้างความผูกพันกับผู้ชมมาก
"ข้าบดินทร์" เป็นละครเรื่องแรกในรอบสิบปีที่ทำให้รู้สึก ผูกพันกับเรื่องราวของตัวละครได้ขนาดนี้ ละครที่ให้เราเห็นเรื่องราวตั้งแต่เด็กยันแววตาซุกซนของพระเอก จนวันนึงที่ชีวิตผกผัน ผ่านอะไรหลายอย่าง ตัวละครเติบโตขึ้น การแสดงออกทุกอย่างโตขึ้น (เจมส์ทำได้ดีอย่างที่ทุกคนชื่นชมจริงๆ-ตาเล็กแต่สีหน้าแววตาชัดนัก) รายละเอียดอื่นๆ กระทู้อื่นกล่าวไว้เเล้ว เห็นด้วยทั้งหมดค่ะ
ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน มีขึ้น-มีลง มีรุ่งเรือง-มีถดถอย คนริษยา คนเห็นแก่ตัว มีทุกยุคสมัย และการเห็นใจกันในยามยากก็เป็นสิ่งที่น่าซาบซึ้ง ความรู้สึกนี้ไม่มีตกยุคเลยจริงๆ
ขอบคุณทีมงานทุกฝ่ายที่ทำให้เกิดละครเรื่องนี้ขึ้นมา (ชอบค่ายนี้มากๆมาแล้ว ครั้งทำรากบุญ)
ขอบคุณทุกคอมเม้น ที่จูงใจให้เราอยากดู เราไม่ใช่สายกระทู้สาระ หรือภาษาคำชมสวยๆ
แค่ได้บอกว่า "ประทับใจ และไม่เสียใจเลยที่ได้ดู และฝากบอกคนยังไม่ดูว่า ถ้าไม่ดูจะเสียดายมาก"
เพิ่มเติม : เรายังดูไม่ทันตอนปัจจุบันนะคะ อย่าบอกใครนะว่าเรามาตั้งกะทู้และเปิดละครย้อนหลังในเวลางาน 555
เมื่อฉันดูข้าบดินทร์ครั้งแรกย้อนหลัง 9 ตอนติดกัน
ไม่ได้เข้าพันทิปอ่านพักใหญ่ มีแต่มาส่องหัวข้อกระทู้ เห็นกระทู้ข้าบดินทร์เป็นกระทู้แนะนำตั้งแต่สัปดาห์แรกที่ออนแอร์
แรกเริ่มนั้น เราไม่ชอบใจการวางตัวละครนัก เพราะรู้สึกว่าการได้เล่นละครฟอร์มใหญ่ขนาดนี้ ต้องเป็นคนมีฝีมือ ไม่ก็ลักษณะหน้าตาสมกับบทชายไทยสมัยนั้นเสียหน่อย แน่นอนว่าเมื่อคิดแบบนี้ เราไม่เคยดูข่าวหรือรายการพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าออนแอร์วันไหน
เเล้วเสียงจากพันทิปก็มา บ้างว่างานละเอียด งานประณีต งานเลอค่า การแสดงของนักแสดงก็เริด กระทู้ชมเจมส์ มาร์ ก็มาไม่ขาด สาวๆในไอจีก็แคปชั่นหลงพ่อเหมบ้าง หมั่นไส้เเม่บัวบ้าง สายประวัติศาสตร์ก็มา มาเยอะขนาดนี้ ถ้าไม่เปิดดูสักหน่อยคงตกยุคแน่แท้
แต่กว่าจะเปิดดู ก็เพิ่งรู้ว่าออนแอร์ไป 12 ตอนแล้วหรือ
เกริ่นมานาน เพื่อจะบอกว่า....
จากคนที่ไม่คิดจะดู กลับกลายเป็นคนติดจอ ใช้วันหยุดที่มีเเค่วันเดียวเมื่อวานดูข้าบดินทร์ตั้งแต่ตอนแรก-ตอนที่ 9 (ใครอย่าชวนไปไหนเชียว) ถ้าไม่ง่วงนี่ดูทันตอน 13 ไปแล้ว
เห็นด้วย -- กับความละเอียดของงานโปรดักชั่น ทั่งฉาก แสง เสียง (มีช่วงที่แสงไม่ต่อเนื่องบ้างเล็กน้อย) เพลงประกอบทั้งเรื่องเป็นธีมเดียวกัน และเป็นทำนองทำมาใหม่สำหรับเรื่องนี้ เป็นดนตรีไทยอีกต่างหาก คิดถึงสายโลหิตจับใจ
ไม่แปลกหรอกที่ใครๆจะเทียบกับสายโลหิต เพราะนั่นคือละครที่คนไทยที่ทันดู ประทับใจไม่รู้ลืม ละครที่เล่าเรื่องราวยาวนานเป็นสิบยี่สิบปีภายในความยาวละครไม่กี่ตอน สร้างความผูกพันกับผู้ชมมาก
"ข้าบดินทร์" เป็นละครเรื่องแรกในรอบสิบปีที่ทำให้รู้สึก ผูกพันกับเรื่องราวของตัวละครได้ขนาดนี้ ละครที่ให้เราเห็นเรื่องราวตั้งแต่เด็กยันแววตาซุกซนของพระเอก จนวันนึงที่ชีวิตผกผัน ผ่านอะไรหลายอย่าง ตัวละครเติบโตขึ้น การแสดงออกทุกอย่างโตขึ้น (เจมส์ทำได้ดีอย่างที่ทุกคนชื่นชมจริงๆ-ตาเล็กแต่สีหน้าแววตาชัดนัก) รายละเอียดอื่นๆ กระทู้อื่นกล่าวไว้เเล้ว เห็นด้วยทั้งหมดค่ะ
ชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน มีขึ้น-มีลง มีรุ่งเรือง-มีถดถอย คนริษยา คนเห็นแก่ตัว มีทุกยุคสมัย และการเห็นใจกันในยามยากก็เป็นสิ่งที่น่าซาบซึ้ง ความรู้สึกนี้ไม่มีตกยุคเลยจริงๆ
ขอบคุณทีมงานทุกฝ่ายที่ทำให้เกิดละครเรื่องนี้ขึ้นมา (ชอบค่ายนี้มากๆมาแล้ว ครั้งทำรากบุญ)
ขอบคุณทุกคอมเม้น ที่จูงใจให้เราอยากดู เราไม่ใช่สายกระทู้สาระ หรือภาษาคำชมสวยๆ
แค่ได้บอกว่า "ประทับใจ และไม่เสียใจเลยที่ได้ดู และฝากบอกคนยังไม่ดูว่า ถ้าไม่ดูจะเสียดายมาก"
เพิ่มเติม : เรายังดูไม่ทันตอนปัจจุบันนะคะ อย่าบอกใครนะว่าเรามาตั้งกะทู้และเปิดละครย้อนหลังในเวลางาน 555