หลายๆคนเคยคิดเหมือนกันกับเรารึป่าว???
ทำไมคนอื่นเขาถึงมีแต่ชีวิตดีๆ มีแต่เรื่องดีๆ และมีแต่ความรักดีๆ..
ทำไมเราถึงมีแต่เรื่องแย่ๆ เรื่องที่ตัดสินใจผิดพลาด บางทีเจอความรักดีๆกลับทิ้งไป คอยแต่จะไขว่คว้ากับรักแย่ๆรักห่วยๆ
บางทีพอคิดไปอีกมุมหนึ่งก็กลับคิดว่าทุกคนก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวเองกันทั้งนั้น
บางทีรักที่ดูสวยหรูของคนอื่นที่เราเห็นมันอาจจะไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด
เพราะจากการสังเกตคนรอบๆตัวแล้วบางทีรักกันอย่างกับรักกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว พอมาเห็นอีกทีทะเลาะกันอย่างกับคนเกลียจกันมาสิบชาติ
เห้อออออออออออออออชีวิตคนเราก็คงเป็นอย่างนี้สินะ??
แต่ในมุมกลับกันก็มีคนที่รักกันแบบว่าถึงทะเลาะกันแต่ก็มานั่งปรับความเข้าใจกันดีๆง้อกันแบบไม่มีผิดถูก คือแบบเขาคงเลือกคนถูกอ่ะนะ
ละพอเราคิดไปคิดมา "เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออทำไมเราไม่เจอคนดีๆแบบเขาบ้าง"
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าใครจะเจอเหมือนเราหรือว่าจะเจอหนักกว่าเรามั๊ย
คือเราไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ
เราจะเล่าแบบสั้นๆละกันนะ
คือเรามีแฟนชื่อพี่ย.(ขอใช้นามสมมตินะ) เราอายุห่างกับพี่ย. 5ปี เราอายุ20ปี ส่วนพี่ย.อายุ25ปี เราเรียนที่มหาลัยเดียวกันแต่พี่เขาเป้อแล้วพึ่งเรียนจบ
เรากับพี่ย.เจอกันที่ร้านเหล้าเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมแล้วเราอยากทำงานมากแล้วตอนนั้นหางานยากมาก เลยไปทำงานร้านเหล้า(พนักงานเสริฟ)แถวมหาลัยที่เรียนอยู่ ตอนแรกๆที่เราเจอพี่เขาเราก็ปลื้มๆพี่เขานะแต่แค่ปลื้มไม่ได้คิดอะไรจริงๆ แล้วพี่เขาก็มากินเหล้าที่ร้านประจำ อยู่มาวันหนึ่งพี่เขาก็แสดงอาการว่าชอบเราละพี่เขาก็ขอเฟสเราจากน้องสาขาเขาที่เป็นเพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกับเรา(ไม่งงนะ?) แล้วเราก็รู้นะแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจเพราะผู้ชายร้านเหล้าก็เป็นแบบนี้ พอเลิกงานตอนตีสามเราก็กลับมาเช็คเฟสตามปกติตอนแรกนึกว่าพี่เขาจะแอดมาเหมือนผู้ชายร้านเหล้าคนอื่นๆแต่พอมาดูกลับไม่มี ตอนนั้นเราก็รู้สึกแปลกๆนะว่าทำไมไม่แอดมาทั้งๆที่ขอเฟสไปแล้ว พออีกวันหนึ่งมาดูก็ยังไม่แอดมาอีก ละพอมาวันที่สามเท่านั้นแหละพี่เขาก็แอดมาละก็ทักมาคุย ความรู้สึกตอนนั้นบอกเลยว่ารู้สึกดีมากๆ ละพอนึกขึ้นได้เราก็ถามพี่เขาว่า"ทำไมพึ่งแอดมาทั้งๆที่ขอเฟสไปนานละ" พี่เขาก็บอกว่า"รู้ได้ไงว่าขอเฟสไป(เห้ยลืมตัวว่าตอนนั้นทำเป็นไม่รู้ไม่สนใจ)" เราเลยบอกว่า"ไม่บอก" พี่เขาเลยบอกว่า"ลืมชื่อเฟส พอดีว่าวันนั้นเมา นั่งหากว่าจะเจอพอเจอก็รีบแอดมาาเลย" คือเราจะดีใจดีป่ะ???? หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เขามาได้ซักพักหนึ่งละก็ตัดสินใจคบกับพี่เขาแล้วก็ลาออกจากงานร้านเหล้า ก็อย่างว่าอ่ะนะคบกันใหม่ๆอะไรๆมันก็ดีไปหมด พอหมดช่วงโปรโมชั่นเท่านั้นแหละ เห้อออออออออออออออออ มีไรนิดไรหน่อยก็ไม่บอกกัน โกหกกัน ทะเลาะกันทีก็ไม่เคยอธิบายไม่เคยง้อละอีกอย่างก็คือเรารู้ว่าพี่เขาเล่นการพนันเล่นทุกอย่างแทงบอลแทงบาส เล่นไพ่ ชนไก่ แทงมวย ไฮโล คือทุกอย่างที่เป็นการพนันเลยก็ว่าได้ แต่เราก็รับได้อยู่อ่ะนะเพราะช่วงใหม่ๆที่พี่เขาคุยกับเราพี่เขาเล่นไม่หนักเท่าไหร่เราเลยไม่ได้ห้ามไรพี่เขา หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันบ่อยรักๆเลิกๆไปๆมาบ่อยมาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร คงเป็นเพราะเราเป็นคนคิดมาก(มากๆๆๆๆ)งี่เง่าเอาแต่ใจละก็คงเพราะว่าเด็กกว่าพี่เขามาก หลังๆเราเริ่มอยากปล่อยวางเริ่มไม่อยากคิดมากเลยหางานพาสทามทำเพราะคิดว่าจะทำให้ไม่มีเวลามาหาเรื่องกัน มันก็ช่วยได้นิดๆอ่ะนะแต่บางทีก็ไม่เป็นอันทำงานแต่ก็ต้องทนต่อไป บางทีก็คิดนะว่าอยากเลิกมากอยากตัดๆไปอยากเจอคนที่ดีกว่านี้แต่ก็กลัวต้องเลิกกัน แต่วันหนึ่งตัดสินใจว่าจะตัดจริงๆเลยบอกเลิกช่วงที่ทะเลาะกันละก็ไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์ๆสุดท้ายเราก็เป็นคนกลับไปง้อพี่เขาทั้งๆที่เป็นคนบอกเลิก พอกลับมาคบกันอีกก็เป็นแบบเดิม รักๆเลิกๆแบบนี้อยู่หลายครั้ง หลังๆตัดสินใจเด็ดขาดจริงๆไม่ได้คุยกันเลยเพราะทะเลาะกันละพี่เขาเป็นคนบอกเลิกด้วย ช่วงนั้นใกล้ถึงวันที่พี่เขารับปริญญาด้วยละเราก็ไม่ได้ไปงานรับปริญญาพี่เขา เพราะอยากจะตัดจริงๆละไม่อยากไปง้อไม่อยากกลับไปทุกข์เหมือนเดิม แต่สุดท้ายพี่เขาก็กลับมาง้อ แรกๆก็ใจแข็งทำเป็นเล่นตัวแหละวางสายใส่ไม่รับสาย สุดท้ายพี่เขาขับรถจากบ้านมาหาถึงหอเลยจ้า(ขับรถประมาณครึ่งชั่วโมงได้) ละก็มาง้อ เห้ออออเราเป็นผู้หญิงก็ต้องใจอ่อนเป็นธรรมดาเลยกลับไปคบกันต่อ แรกๆก็ดี ดีทุกอย่างตามใจทุกอย่างพอนานๆไปเท่านั้นแหละเหมือนเดิมมมมม รักๆเลิกๆอยู่นั่นแหละ เล่นการพนันกว่าจะกลับมาก็ตี2ตี3 บางที6โมงเช้า7โมงเช้านู้นจ้าาาาา!! พี่เขาก็บอกไม่ต้องรอหลับเลย บางทีก็ไม่อยากรอหรอกนะแต่มันนอนไม่หลับจริงๆบางทีเราก็เบื่อที่ต้องเป็นอยู่อย่างนี้ที่ต้องคอยคิดอยู่สองแง่แบบนี้ว่าใจหนึ่งสุขและรัก อีกใจหนึ่งไม่อยากทุกข์อยากเลิก แต่ถึงพี่เขาเล่นการพนันนพี่เขาไม่เคยเอาเงินเราไปซักบาทเดียว ถ้าพี่เขาเล่นแล้วได้เงินพี่เขาก็ให้เรา ถึงเล่นไม่ได้ก็ยังพอจ่ายค่าข้าวกินกันได้ บางทีก็ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก เหนื่อยไม่รู้จะทำไงเลยจริงๆ..
ปัจจุบันก็รักๆเลิกๆเห้ออออออออออออออออออออออออออตอนนี้คบกัน(ไม่นับที่เลิกกัน)ก็ปีกว่าแล้ว..
เราไม่รู้ว่ามันคือรักจริงๆรึป่าว เรารักพี่เขาจริงๆหรือมันแค่ผูกพันธ์กันแน่???
ทั้งคิดทบทวนทั้งถามใจตัวเองไม่เคยได้คำตอบ
เราควรจะคิดยังไงดี????????????????????????????????????????????
ใครมีเรื่องคล้ายๆเราแชร์ให้เราฟังได้นะ^^
ระบายเฉยๆ 'กับประสบการณ์(รัก)ห่วยๆ???
ทำไมคนอื่นเขาถึงมีแต่ชีวิตดีๆ มีแต่เรื่องดีๆ และมีแต่ความรักดีๆ..
ทำไมเราถึงมีแต่เรื่องแย่ๆ เรื่องที่ตัดสินใจผิดพลาด บางทีเจอความรักดีๆกลับทิ้งไป คอยแต่จะไขว่คว้ากับรักแย่ๆรักห่วยๆ
บางทีพอคิดไปอีกมุมหนึ่งก็กลับคิดว่าทุกคนก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวเองกันทั้งนั้น
บางทีรักที่ดูสวยหรูของคนอื่นที่เราเห็นมันอาจจะไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด
เพราะจากการสังเกตคนรอบๆตัวแล้วบางทีรักกันอย่างกับรักกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว พอมาเห็นอีกทีทะเลาะกันอย่างกับคนเกลียจกันมาสิบชาติ
เห้อออออออออออออออชีวิตคนเราก็คงเป็นอย่างนี้สินะ??
แต่ในมุมกลับกันก็มีคนที่รักกันแบบว่าถึงทะเลาะกันแต่ก็มานั่งปรับความเข้าใจกันดีๆง้อกันแบบไม่มีผิดถูก คือแบบเขาคงเลือกคนถูกอ่ะนะ
ละพอเราคิดไปคิดมา "เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออทำไมเราไม่เจอคนดีๆแบบเขาบ้าง"
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าใครจะเจอเหมือนเราหรือว่าจะเจอหนักกว่าเรามั๊ย
คือเราไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ
เราจะเล่าแบบสั้นๆละกันนะ
คือเรามีแฟนชื่อพี่ย.(ขอใช้นามสมมตินะ) เราอายุห่างกับพี่ย. 5ปี เราอายุ20ปี ส่วนพี่ย.อายุ25ปี เราเรียนที่มหาลัยเดียวกันแต่พี่เขาเป้อแล้วพึ่งเรียนจบ
เรากับพี่ย.เจอกันที่ร้านเหล้าเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมแล้วเราอยากทำงานมากแล้วตอนนั้นหางานยากมาก เลยไปทำงานร้านเหล้า(พนักงานเสริฟ)แถวมหาลัยที่เรียนอยู่ ตอนแรกๆที่เราเจอพี่เขาเราก็ปลื้มๆพี่เขานะแต่แค่ปลื้มไม่ได้คิดอะไรจริงๆ แล้วพี่เขาก็มากินเหล้าที่ร้านประจำ อยู่มาวันหนึ่งพี่เขาก็แสดงอาการว่าชอบเราละพี่เขาก็ขอเฟสเราจากน้องสาขาเขาที่เป็นเพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกับเรา(ไม่งงนะ?) แล้วเราก็รู้นะแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจเพราะผู้ชายร้านเหล้าก็เป็นแบบนี้ พอเลิกงานตอนตีสามเราก็กลับมาเช็คเฟสตามปกติตอนแรกนึกว่าพี่เขาจะแอดมาเหมือนผู้ชายร้านเหล้าคนอื่นๆแต่พอมาดูกลับไม่มี ตอนนั้นเราก็รู้สึกแปลกๆนะว่าทำไมไม่แอดมาทั้งๆที่ขอเฟสไปแล้ว พออีกวันหนึ่งมาดูก็ยังไม่แอดมาอีก ละพอมาวันที่สามเท่านั้นแหละพี่เขาก็แอดมาละก็ทักมาคุย ความรู้สึกตอนนั้นบอกเลยว่ารู้สึกดีมากๆ ละพอนึกขึ้นได้เราก็ถามพี่เขาว่า"ทำไมพึ่งแอดมาทั้งๆที่ขอเฟสไปนานละ" พี่เขาก็บอกว่า"รู้ได้ไงว่าขอเฟสไป(เห้ยลืมตัวว่าตอนนั้นทำเป็นไม่รู้ไม่สนใจ)" เราเลยบอกว่า"ไม่บอก" พี่เขาเลยบอกว่า"ลืมชื่อเฟส พอดีว่าวันนั้นเมา นั่งหากว่าจะเจอพอเจอก็รีบแอดมาาเลย" คือเราจะดีใจดีป่ะ???? หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เขามาได้ซักพักหนึ่งละก็ตัดสินใจคบกับพี่เขาแล้วก็ลาออกจากงานร้านเหล้า ก็อย่างว่าอ่ะนะคบกันใหม่ๆอะไรๆมันก็ดีไปหมด พอหมดช่วงโปรโมชั่นเท่านั้นแหละ เห้อออออออออออออออออ มีไรนิดไรหน่อยก็ไม่บอกกัน โกหกกัน ทะเลาะกันทีก็ไม่เคยอธิบายไม่เคยง้อละอีกอย่างก็คือเรารู้ว่าพี่เขาเล่นการพนันเล่นทุกอย่างแทงบอลแทงบาส เล่นไพ่ ชนไก่ แทงมวย ไฮโล คือทุกอย่างที่เป็นการพนันเลยก็ว่าได้ แต่เราก็รับได้อยู่อ่ะนะเพราะช่วงใหม่ๆที่พี่เขาคุยกับเราพี่เขาเล่นไม่หนักเท่าไหร่เราเลยไม่ได้ห้ามไรพี่เขา หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันบ่อยรักๆเลิกๆไปๆมาบ่อยมาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร คงเป็นเพราะเราเป็นคนคิดมาก(มากๆๆๆๆ)งี่เง่าเอาแต่ใจละก็คงเพราะว่าเด็กกว่าพี่เขามาก หลังๆเราเริ่มอยากปล่อยวางเริ่มไม่อยากคิดมากเลยหางานพาสทามทำเพราะคิดว่าจะทำให้ไม่มีเวลามาหาเรื่องกัน มันก็ช่วยได้นิดๆอ่ะนะแต่บางทีก็ไม่เป็นอันทำงานแต่ก็ต้องทนต่อไป บางทีก็คิดนะว่าอยากเลิกมากอยากตัดๆไปอยากเจอคนที่ดีกว่านี้แต่ก็กลัวต้องเลิกกัน แต่วันหนึ่งตัดสินใจว่าจะตัดจริงๆเลยบอกเลิกช่วงที่ทะเลาะกันละก็ไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์ๆสุดท้ายเราก็เป็นคนกลับไปง้อพี่เขาทั้งๆที่เป็นคนบอกเลิก พอกลับมาคบกันอีกก็เป็นแบบเดิม รักๆเลิกๆแบบนี้อยู่หลายครั้ง หลังๆตัดสินใจเด็ดขาดจริงๆไม่ได้คุยกันเลยเพราะทะเลาะกันละพี่เขาเป็นคนบอกเลิกด้วย ช่วงนั้นใกล้ถึงวันที่พี่เขารับปริญญาด้วยละเราก็ไม่ได้ไปงานรับปริญญาพี่เขา เพราะอยากจะตัดจริงๆละไม่อยากไปง้อไม่อยากกลับไปทุกข์เหมือนเดิม แต่สุดท้ายพี่เขาก็กลับมาง้อ แรกๆก็ใจแข็งทำเป็นเล่นตัวแหละวางสายใส่ไม่รับสาย สุดท้ายพี่เขาขับรถจากบ้านมาหาถึงหอเลยจ้า(ขับรถประมาณครึ่งชั่วโมงได้) ละก็มาง้อ เห้ออออเราเป็นผู้หญิงก็ต้องใจอ่อนเป็นธรรมดาเลยกลับไปคบกันต่อ แรกๆก็ดี ดีทุกอย่างตามใจทุกอย่างพอนานๆไปเท่านั้นแหละเหมือนเดิมมมมม รักๆเลิกๆอยู่นั่นแหละ เล่นการพนันกว่าจะกลับมาก็ตี2ตี3 บางที6โมงเช้า7โมงเช้านู้นจ้าาาาา!! พี่เขาก็บอกไม่ต้องรอหลับเลย บางทีก็ไม่อยากรอหรอกนะแต่มันนอนไม่หลับจริงๆบางทีเราก็เบื่อที่ต้องเป็นอยู่อย่างนี้ที่ต้องคอยคิดอยู่สองแง่แบบนี้ว่าใจหนึ่งสุขและรัก อีกใจหนึ่งไม่อยากทุกข์อยากเลิก แต่ถึงพี่เขาเล่นการพนันนพี่เขาไม่เคยเอาเงินเราไปซักบาทเดียว ถ้าพี่เขาเล่นแล้วได้เงินพี่เขาก็ให้เรา ถึงเล่นไม่ได้ก็ยังพอจ่ายค่าข้าวกินกันได้ บางทีก็ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก เหนื่อยไม่รู้จะทำไงเลยจริงๆ..
ปัจจุบันก็รักๆเลิกๆเห้ออออออออออออออออออออออออออตอนนี้คบกัน(ไม่นับที่เลิกกัน)ก็ปีกว่าแล้ว..
เราไม่รู้ว่ามันคือรักจริงๆรึป่าว เรารักพี่เขาจริงๆหรือมันแค่ผูกพันธ์กันแน่???
ทั้งคิดทบทวนทั้งถามใจตัวเองไม่เคยได้คำตอบ
เราควรจะคิดยังไงดี????????????????????????????????????????????
ใครมีเรื่องคล้ายๆเราแชร์ให้เราฟังได้นะ^^