เรื่องมันมีอยู่ว่า .......
เราชอบคนคนนึง แล้วเราก็รวบรวมความกล้าทักไปคุยกับเขาคุยกันได้อาทิตย์นึงก็รู้สึกสนิทกันมากคุยแบบกวนกันไปมารู้สึกเหมือนเขาจะรู้สึกดีกับเรา แต่แล้วมาวันนึงเจอกับเหตุการณ์ที่เสียความรู้มาก
.... วันนั้นจำได้ดีเลยเป็นวันปฐมนิเทศเราก็บังเอิญไปเจอกัน แบบเดินส่วนกันไปกันมายังไม่ได้ทักเพราะก็ไม่กล้าจนกระทั่งตอนเย็นกลับบ้าน เรานั่งอยู่บนรถเมย์กับเพื่อน เรานั่งอยู่ริมหน้าต่าง ผเอิญเห็นเขาพอดี ด้วยความที่เขาเป็นคนบอกเราเองว่าเราเป็นคนที่เขาสนิท เราก็เลยยิ้มให้แล้วทักไป แต่เขากับมองหน้าเราแบบไม่ยิ้ม มองหน้าสักพักแล้วหันหน้าหนีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ้งตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่เหมือนมีอะไรมาหล่นทับ หน้าชาไปหมด คือมันเสียความรู้สึกมาก เหมือนเขาเฉยชาทำเหมือนว่าไม่รู้จักกัน มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายมาไม่หมด ตอนนี้ก็ยังเสียความรู้สึกอยู่ ควรทำไงต่อไปดี ??
เจอแบบนี้ใครๆก็เสียความรู้สึก!!!
เราชอบคนคนนึง แล้วเราก็รวบรวมความกล้าทักไปคุยกับเขาคุยกันได้อาทิตย์นึงก็รู้สึกสนิทกันมากคุยแบบกวนกันไปมารู้สึกเหมือนเขาจะรู้สึกดีกับเรา แต่แล้วมาวันนึงเจอกับเหตุการณ์ที่เสียความรู้มาก
.... วันนั้นจำได้ดีเลยเป็นวันปฐมนิเทศเราก็บังเอิญไปเจอกัน แบบเดินส่วนกันไปกันมายังไม่ได้ทักเพราะก็ไม่กล้าจนกระทั่งตอนเย็นกลับบ้าน เรานั่งอยู่บนรถเมย์กับเพื่อน เรานั่งอยู่ริมหน้าต่าง ผเอิญเห็นเขาพอดี ด้วยความที่เขาเป็นคนบอกเราเองว่าเราเป็นคนที่เขาสนิท เราก็เลยยิ้มให้แล้วทักไป แต่เขากับมองหน้าเราแบบไม่ยิ้ม มองหน้าสักพักแล้วหันหน้าหนีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ้งตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่เหมือนมีอะไรมาหล่นทับ หน้าชาไปหมด คือมันเสียความรู้สึกมาก เหมือนเขาเฉยชาทำเหมือนว่าไม่รู้จักกัน มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายมาไม่หมด ตอนนี้ก็ยังเสียความรู้สึกอยู่ ควรทำไงต่อไปดี ??