แฟนหรือแม่ครับ

ผมกับแฟนคบกันมา 2 ปี (เราทั้งสองคนเรียนที่มหาลัยเดียวกันครับมีภูเขารอบรอบ อิอิ) กว่าๆแล้วครับช่วงแรกๆนี่จะทำอะไร เราต่างอายกัน แต่พอผ่านไปประมาณครึ่งปี เธอเริ่มมีเขี้ยวเล็บออกมาครับ อันแรกเลยคือผมอยากกินไรก็ไม่ให้ผมกินเงินก็อยู่กับผม เงินก็เงินผมครับ แต่พอผมแอบซื้อแอบจ่ายตังตอนที่เธอเผลอเธอก็บ่นยาวเลยครับ ฮ่าๆๆ แต่ก็แค่บ่น พอถึงห้องแค่นั้นแหละเธอจะต้องเป็นคนขนมผมก่อนเลย ก็ไม่เข้าใจเธอเหมือนกันครับ และเมื่อเวลาผ่านไปจนถึงปัจจุบันนี้ คือทุกวันนี้ผมไม่มีบัตรเอทีเอ็มครับ ผมต้องให้แม่โอนเงินเข้ามาบัญชีเธอนี่แหละครับเป็นจุดเริ่มต้นของการมีแม่คนที่ 2 ฮ่าๆๆ คราวนี้แหละครับยากที่จะได้เห็นเงินสด อยากกินไรต้องรอเธอมาก่อน บางทีถ้าผมไปเรียนหรือไปไหนสักที่ เธอก็จะทิ้งเงินไว้ให้ผม 50 บ้าง 100 บ้าง ตามวาระที่จะได้เจอในแต่ละวัน 100 บาทถ้าผมเผลอใช้หมดนั่นคือชะตาชีวิตผมขาดครับ เธอจะบ่นไม่หยุดเลยแล้วก็ลดค่าขนมผมด้วย อิอิ  แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น แม่ผมดันชอบเธอแม่ผมบอกมีแฟนแบบนี้อยู่ไกลๆแม่ แม่ค่อยหมดห่วงหน่อย ผมนี่ เอิ่ม พูดไม่ออก ทั้งหมดที่เล่ามานี้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ ผมแค่อยากแชร์ประสบการณ์ ให้คนโสดฟังเท่านั้น ครับ สุดท้ายผมขอบอกไว้เลยว่า ความรัก กับความเป็นอิสระ มันไม่ได้มาในเวลาเดียวกันครับ เราต้องเลือกสักอย่าง บางคนรักอิสระมากแต่ก็อยากมีแฟน มันจะทำให้คุณไม่มีความสุขครับ อย่างผมนี้ผมเลือกที่จะมีความรัก ผมจึงยอมทุกอแย่างเพื่อให้รักของเรานั้น ยืนยาวครับ สาธุ สาธุ สาธุ