ลงเรียน Eng4 กับเพื่อนดีๆ ชื่อดันเด้งไปเซคอื่น ซวยเลยสิครับ.....แต่ก็ดีนะที่ได้รู้จักเธอ

- ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะครับว่านี้เป็นกระทู้แรกที่ผมเขียนเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านกัน เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผมตอนปี2 ซึ่งตอนนี้ผมกำลังจบพอดี จึงอยากจะเล่าประสบการณ์เล็กๆของการใช้ชีวิตในมหาลัยให้เพื่อนๆได้ลองอ่านกัน ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ

    เริ่มจากว่า ม.ที่ผมเรียนคณะที่มีหลักสูตรพื้นฐานทั่วๆไป ไม่ได้เป็นเอกอิ้ง ครูอิ้ง มนุษย์อิ้งอะไรงี้จะได้เรียนEng 4ตัวมั้ง(คณะ สาขาที่เรียนมากกว่า4ผมก็ไม่รู้อ่ะ) ถ้าใครเรียนที่เดียวกับผมคงจะเอะใจ เพราะคนส่วนมากก็จะได้เรียนอิ้ง4ตัวด้วยกัน จะถือว่าหลุดพ้นจากวิชา(Eng)ที่บางคนไม่ชอบเอาเสียเลย
    
คือตอนปี2 เทอม2 ผมเหลืออิ้งตัวสุดท้ายนั่นคืออิ้ง4นั่นเอง ก่อนเปิดเทอมก๊กเพื่อนต่างพากันลงทะเบียนเรียน และแน่นอนพวกเราก็ต้องลง Section เดียวกัน เปิดเทอมอาทิตย์แรก เนื่องด้วยก๊กพวกเราค่อนข้างเกรียน ตลกโปกฮา ชอบเล่นในห้อง (แต่ไม่เกเร เคารพผู้ใหญ่นะครับ("แหม่พูดซะดูดี"))  ประกอบกับอาจารย์ใจดี เปิดคลาสด้วยการถามชื่อเล่น นู้น นี่ นั่น แอบจับคู่นักศึกษาให้ในห้อง พร้อมแซวเองซะอีก นั่นไงอาจารย์ใจดีจริง ทำให้พวกเราแฮปปี้กับการเรียนอิ้งใน Sec. นั่นมากครับ
ปล.ผมไม่ค่อยเก่งอิ้งเท่าไหร่ ค่อนไปโง่แต่ไม่โง่ (อะไรของมัน)

และแล้วจุดพลิกผันของผมมันต่อจากนี้แหละครับ หลังจากเรียนได้1อาทิตย์ วันนึงเรียนที่คณะพอเลิกเรียนเพื่อนคนนึงชื่อไอ่ไก่ (นามสมมุต)บ่นเชิงป่าวประกาศว่า
"ใครรหัส XXX ว่ะจารย์อิ้งเซกกูถาม ทำไมไม่ไปเรียน ถ้าขาดอีกจะไม่มีสิทธิ์สอบละนะ" ซึ่งรหัสนักศึกษาที่ว่านั่นมันคือรหัสผมเอง ผมตกใจหันไปถามไอ่ไก่ว่าเรื่องราวเป็นยังไง พอถามเสร็จผมก็ต้องไปเช็คในเน็ตว่าอิ้งเซคไหนกันแน่ระหว่างเซคที่ผมลงกับเพื่อนในก๊ก หรือเซคที่ไอ่ไก่มันบอก

สรุปก็คือ ตามหัวข้อเรื่องอ่ะครับชื่อผมเด้งไปเซคไอ่ไก่จริงๆ !!!!  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     เอาแล้วครับผมนี่เครียดเลย หลายคนคงเข้าใจนะครับว่าการได้เรียนกับเพื่อนซี้นี่มันดีนะ ช่วยกันเรียน ช่วยกันอ่าน มีงานก็ช่วยๆกันทำ การบ้านก็ลอกๆกันส่ง ตอนสอบก็ไม่กลัวตกเพราะอุ่นใจว่าอย่างน้อยในก๊กยังมีคนโง่กว่าเรา(นั่น..ชั่วร้าย) เวลาก่อนเรียนหลังเรียนก็มีเวลา-ข้าวด้วยกัน นั่งเหร่สาว ชวนกันโดดเรียน ชวนกันเล่นเกม  นู้น นี่ นั่น เฮ้อออออออออ ถึงกับถอนหายใจ เซคที่ผมเด้งไปเนี้ยมีเด็กคณะผม 4คน  

   หลังจากนั้นผมก็ถามไอ่ไก่ว่าเซคนั่นเป็นยังไงมั่ง อาจารย์ใจดีมั้ย คนเรียนเป็นยังไง คณะอะไรเรียนกันมั่ง และคำตอบที่ได้คือ...
"อาจารย์เคร่งนะ เคร่งเวลาเข้าห้อง เวลาถามคำถามตอบคำถาม อาจารย์จะชี้ถามทีละคน คนในห้องก็พวกเด็กเมดเทค(เทคนิคการแพทย์) เด็กวิทยา"
โอ้โห ผมนี่พูดไม่ออกเลยครับ กับคำตอบที่ได้ ผมจะทำตัวยังไงล่ะเนี้ย ถ้าถึงตอนผมเข้าห้องวันเรกแล้วอาจารย์ขานชื่อ แน่นอนอาจารย์ต้องถามแน่ๆ ว่าหายไปไหนมา คนในห้องต้องเห็นผมเป็นตัวประหลาดแน่ๆ... T^T

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

  จากนั้นก็เข้าสู่การเรียนอิ้งในคาบแรก(เซกใหม่) พอเข้าไปเริ่มแรกแน่นอนต้องมีการเช็คชื่อ และเมื่อถึงชื่อผม(ชื่อค่อนข้างอยู่ท้ายๆ)อาจารย์ขานชื่อ แล้วถามว่าหายไปไหนมา ออกมาคุยกับผมหน่อย(ที่โต๊ะอาจารย์หน้าห้อง)นั่นแหละทุกคนหันมามองกันหมด ประมาณว่าไอ่นี้เองเหรอ แล้วมันหายไปไหนเป็นอาทิตย์ ไอ่เด็กมีปัญหาอะไรประมานนั้น ผมนี่เสียหมาเลยครับตั้งแต่คาบแรก หายหมดความมั่นใจ(555) ผมก็ได้ชี้แจงบอกว่าผมลงอีกเซคแล้วไม่รู้ว่าชื่อเด้งมาเซคนี้ และก็บอกต่อว่าผมเข้าเรียนทุกคาบ อาจารย์แกก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากแต่ทิ้งท้ายไว้ว่าเดี๋ยวผมจะไปเช็คกับอาจารย์เซคนั้นตามที่คุณบอกแล้วกัน จากนั้นก็เข้าสู่การเรียนการสอน อาจารย์เริ่มต้นด้วยการตรวจการบ้าน(อ่าวแล้ว) แล้วการบ้านที่ว่าอาจารย์จะให้เราตรวจพร้อมกัน โดยการชี้เป็นแถวเรียงจากหน้าห้องมาหลังห้อง โดยตอบทีละคน ถ้าใครไม่ได้ทำ หรือตอบไม่ได้อาจารย์จะถามรหัสแล้วติ๊กชื่อ ประมานว่าหักคะแนนอ่ะ (โอ้ว แม่เจ้า !!!) ผมนี่รีบเปิดหนังสือเลยเพราะว่าเค้าทำหน้าไหนกันยังไงไอ่เราก็ไม่รู้กับเขา พอมาถึงผมซึ่งนั่งคนสุดท้ายมุมห้องหน้าประตูผมนี่ใจเต้นตึก ตึก แต่โชคดีที่เซคเก่าที่ผมเรียนได้สอนเลยมาหลายหน้า(lol) รอดตายครับคาบแรก ระหว่างเรียนก็บรรยากาศนั่นแหละ ไม่มีเพื่อนให้ผมคุยให้เล่น ผมนี่เป็นเด็กเคร่งไปเลยทีเดียว แตกต่างจากเซคเดิมราวฟ้ากับร่องลึกมารีนาใต้มหาสมุทรซะอีก เฮ้อออออออออออออ
  
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หลังจากเรียนได้สักอาทิตย์ผมก็ปรับตัวได้ แล้วมีวันนึงอาจารย์ปล่อยเร็วกว่าปกติทุกคนก็ต่างเก็บข้าวของเพื่อออกห้อง คนอื่นๆเข้าก็เดินออกหน้าห้องมั่งหลังห้องมั่ง คนที่ออกหลังห้องก็จะเดินผ่านผมทุกคน อย่างที่บอกอ่ะครับผมนั่งหลังห้องติดประตู ผมก็ตัดสินใจรอให้คนที่ออกหลังห้องเดินออกให้หมดก่อนละผมค่อยออก เหลือสักสี่ห้าคนนี่แหละผมก็ลุกขึ้นจะออกห้อง จังหวะมันพอดีกับผู้หญิงคนนึงจะออกประตูพอดี ต่างคนต่างยึก(ประมาณแบบไปก่อนดิ อะไรงี้) แต่ก็ยึกทั้งคู่จากนั้นผมก็มองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผมพอดี แล้วแบบมันอารมณ์ว่าจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม
ละแบบผมนี่ฟินเลยครับแหม่ 555  เดินออกห้องผมนี่ยิ้มไปด้วยเดินไปด้วย(หรือว่าเขินว่ะ555) นั่นแหละจุเริ่มต้นที่ทำให้ผมอยากรู้จักเธอ เวลาเข้าเรียนผมมักจะมองไปทางที่เธอนั่ง (แถวหลังเหมือนผมแหละ แต่เธออยู่ฝากหน้าต่าง) อารมณ์แบบให้เธอรู้ว่าเรามองอยู่นะไรงี้(หึหึ)

  ละจนถึงสอบกลางภาคหรือเก็บคะแนนอะไรสักอย่างนี้แหละผมนั่งประมาณกลางๆห้อง แล้วเธอก็มายืนโต๊ะข้างๆด้านขวาผมประมาณแบบจะนั่งตรงกับผมอ่ะ ติดกันเลยย ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะแต่คือรู้อ่ะเพราะเธอทำตัวไม่ปกติจะนั่งก็ไม่นั่ง ยึกๆยักๆ ทำให้เพื่อนสาวเธอก็ดันมานั่งแทนเพราะเธอช้า -.-
  ก่อนสอบปลายภาคจะมีการ present Project อาจารย์ให้ทำเป็นกลุ่มอ่ะผมก็อยู่กลุ่มกับไอ่ไก่เพราะโปรเจคประมาณว่าแบ่งกลุ่มตามคณะทำหัวข้อเกี่ยวกับคณะที่เราเรียนไรงี้ ถึงตอนพรีเซ็นกลุ่มผมถึงตอนที่ผมจะพรีเซ้น(ผมเป็นคนสุดท้ายของกลุ่ม เพราะเหมือนเป็นคนสรุปไรงี้)เธอมองแล้วไม่ยิ้มนะ แต่หัวเราะเลย(คิดในใจเราลืมรูดซิบรึไงว่ะ 555) เราก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไม หรือว่าอยากให้เรารู้ว่าเธอดูอยู่(ก็มโนไปเรื่อย) การพรีเซ้นก็จบลงด้วยดี ตัดไปถึงสอบปลายภาคเลยละกัน..

ถึงวันสอบปลายภาคก็ไม่มีอะไรมาก คือถ้าสอบอ่ะผมเก่งหรือไม่เก่งวิชาใดสิ่งที่ผมทำได้ดีที่สุดคือเวลา ผมจะเป็นคนออกห้องสอบเร็วมากประมาณแบบถ้าเราทำได้ก้จะทำได้เร็ว ถ้าทำไม่ได้ก็จะไม่แถไม่ฝืนเสร็จก็คือออก..
ก่อนส่งข้อสอบก็เดินผ่านเธอ แต่เธอไม่ได้สนใจอะไรเพราะมัวแต่ตั้งใจทำข้อสอบ ถึงตอนผมจะออกห้องเธอก็เงยหน้ามามองพอดี ผมก็มองเธอ
อารมณ์แบบจากนี้คงไม่ได้เจอกันไรงี้อ่ะ เพราะเรียนคนละสายคนละคณะ เธอเรียนสายสุขภาพ(พวกหมอ แพทย์ ทันตะ เทคนิคการแพทย์ไรงี้ซึ่งคณะจะอยู่ฝั่งสวนดอก ใครเรียนที่เดียวกับผมก็คงอ๋อ)
พอเดินออกห้องในใจก็นึกเสียดายที่จะไม่ได้เจอกันอีก ผมจึงเข้าเฟชบุ๊คหาเฟชเธอโดยหาในกลุ่มเฟช(เป็นกลุ่มเฟชที่อาจารย์ตั้งเอาไว้เพื่อใช้ติอต่อ ใช้แจ้งข่าวสาร รวมถึงใช้ส่งไฟล์งานด้วย) คือก่อนหน้านี้ผมก็เข้าไปส่งเฟชอยู่แล้วว่าเป็นใครมั่ง คณะไรมั่ง และรวมถึงส่องเฟชเธอคนนั้นมาก่อนแล้วหึหึ ผมเจอก็ไม่ได้แอดนะ ส่งข้อความประมาณ ขอให้ได้เกรดอิ้งดีๆ โชคดีนะไรงี้..
หลังจากนั้น เธอน่าจะออกห้องสอบแล้ว ก็ตอบกลับมาว่าขอบคุณมาก ขอให้เกรดดีๆเช่นกันและยังแซวผมอีกว่าประมานว่า ออกห้องเร็วจัง
จากนั้นก็เป็นเพื่อนเฟชกันคุยๆกันเรื่อย หลังๆสนิทแบบเป็นเพื่อนกันซะมากกว่า มีไรก็คุยๆกัน มีครั้งนึงก็เคยเล่าว่าตอนเรียนก็แอบชอบเธอ คุยไปเล่าไปก็ตลกหัวเราะกันไป ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมปกติ ปัจจุบันนี้เธอก็มีแฟนไปแล้วครัชช ส่วนผมนั่นก็โสดตามเคย

จบ.