เคยมีแฟนคนนึง ให้เป็นชื่อค.แล้วกันนะ เราคบกันมา2ปีกว่าแล้ว ทุกๆอย่างของชีวิตเราไม่ว่าเราจะทำอะไรค.จะรู้หมด เรารู้ว่าค.รักเรามาก เราก็รักค.มาก แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ตอนนี้เราเลิกกันแล้วTT เราผิดเองที่เราไม่ดีพอ เราทำให้ค.เสียใจมาตลอด เราอยากให้ค.มาเห็นกระทู้นี้ ได้มาอ่านความรู้สึกของเรา เราอยากจะขอโทด ทุกๆอย่าง เราอยากจะบอกว่าเราขาดค.ไม่ได้จริงๆหวะ เราคิดถึงเมื่อก่อนเราคิดถึงเรื่องทุกเรื่องที่เคยทำด้วยกันแล้วเราก็คิดว่าค.คงคิดถึงเหมือนกัน มาเริ่มกันเลยนะ ถ้าค.ได้เข้ามาอ่าน มันจะมีควาทรงจำหลายๆอย่างที่เราเคยทำด้วยกัน อยู่ในนี้นะ
ตอนนั้นเมื่อประมาณปี55เราคบกับผูหญิงคนนึงคบกันไปได้ไม่นาน เราก็มาเจอค.ที่งานอะไรสักงานนึงค.คงจำได้นะ ตอนนั้นค.อยู่ม.1เองค.ชอบเรา ตอนนั้นค.ก็มีแฟนแล้วด้วย เราไปเจอค.ที่งานนั้น แล้วเราก็ไปนั่งกับค.นั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกที่เรามีให้ค. หลังจากนั้นเราคุยกันมาโดยตลอดๆ ทั้งๆที่ค.ก็มีแฟน เราก็มีแฟน จากความรู้สึกดีๆกลายมาเป็นรัก เราเลยเลิกกับแฟนไปคบกับค. ค.ก็เหมือนกัน เลิกกับแฟนมาคบกับเรา เรามีความสุขมากที่ได้อยู่กับค. เราทำทุกๆอย่างเพื่อค. บ้านเรากับค.ห่างกันมาก เราไปหาค.ทุกอาทิตย์ เราพร้อจะหยุดกับคนๆนี้ แต่แล้วคบกันได้สักพัก ไอ้ความไม่เคยพอของเรามันก็กำเริบ เรากลับไปคุยกับแฟนเก่า เรากลับไปคุยหลายครั้งมาก ทั้งๆที่เราก็รักค.เหมือนเดิม แต่สุดท้ายแล้วยังไงเราก็ไปมีใครไม่ได้ เราก็กลับมาหาค.เหมือนเดิม ค.เป็นคนที่ไปกับเราได้ทุกที่ เข้าใจเราในทุกๆอย่าง ทุกเรื่อง เราเปลี่ยนไปค.รู้ตลอด เราไปไหนเราบอกค.ทุกอย่าง เราเลิกกับกับค.ไปนับครั้งไม่ถ้วน ค.ให้อภัยเราเสมอ ไม่ว่าจะแคะขี้ตา บีบสิว สากกะเบือยันเรือรบ ค.ทำให้เราทุกอย่าง แต่วันนี้ เราไม่มีค.อยู่ข้างๆแล้ว ค.ไปมีคนใหม่แล้ว ไม่ใช่ว่าเราไม่มีนะ เราก็มี แต่สุดท้ายคนที่เราขาดไม่ได้ก็เป็นค.อยู่ดี อยากให้ค.รู้นะ ว่าเราคิดถึงค.มาก กลับมาหาเราได้มั้ย เรารู้ว่าเราผิดมาไม่รู้กี่หนกี่ครั้ง แต่ค.เข้าใจมั้ย คำว่าขาดไม่ได้ เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เราร้องไห้ฟูมฟายมากๆ เรารู้ว่าคนใหม่ของค.มันอาจจะดีกว่าเรา แต่ว่าเราพูดได้เต็มปากเลยนะ ว่าเรารักค.มากกว่ามัน ถ้าค.เห็นกระทู้นี้เมื่อไหร่ ค.ลองคิดถึงวันเวลาดีๆที่เรามีให้กันนะ เราขาดค.ไม่ได้จริงTT กลับมาได้มั้ย เราจะทำมันให้ดีกว่าเดิม เราจะไม่ปล่อยให้ค.ต้องเสียใจอีกแล้ว เราสัญญา เรารักค.ได้แค่คนเดียวนะ กลับมานะค.
เคยขาดคนๆนึงไม่ได้บ้างมั้ย
ตอนนั้นเมื่อประมาณปี55เราคบกับผูหญิงคนนึงคบกันไปได้ไม่นาน เราก็มาเจอค.ที่งานอะไรสักงานนึงค.คงจำได้นะ ตอนนั้นค.อยู่ม.1เองค.ชอบเรา ตอนนั้นค.ก็มีแฟนแล้วด้วย เราไปเจอค.ที่งานนั้น แล้วเราก็ไปนั่งกับค.นั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกที่เรามีให้ค. หลังจากนั้นเราคุยกันมาโดยตลอดๆ ทั้งๆที่ค.ก็มีแฟน เราก็มีแฟน จากความรู้สึกดีๆกลายมาเป็นรัก เราเลยเลิกกับแฟนไปคบกับค. ค.ก็เหมือนกัน เลิกกับแฟนมาคบกับเรา เรามีความสุขมากที่ได้อยู่กับค. เราทำทุกๆอย่างเพื่อค. บ้านเรากับค.ห่างกันมาก เราไปหาค.ทุกอาทิตย์ เราพร้อจะหยุดกับคนๆนี้ แต่แล้วคบกันได้สักพัก ไอ้ความไม่เคยพอของเรามันก็กำเริบ เรากลับไปคุยกับแฟนเก่า เรากลับไปคุยหลายครั้งมาก ทั้งๆที่เราก็รักค.เหมือนเดิม แต่สุดท้ายแล้วยังไงเราก็ไปมีใครไม่ได้ เราก็กลับมาหาค.เหมือนเดิม ค.เป็นคนที่ไปกับเราได้ทุกที่ เข้าใจเราในทุกๆอย่าง ทุกเรื่อง เราเปลี่ยนไปค.รู้ตลอด เราไปไหนเราบอกค.ทุกอย่าง เราเลิกกับกับค.ไปนับครั้งไม่ถ้วน ค.ให้อภัยเราเสมอ ไม่ว่าจะแคะขี้ตา บีบสิว สากกะเบือยันเรือรบ ค.ทำให้เราทุกอย่าง แต่วันนี้ เราไม่มีค.อยู่ข้างๆแล้ว ค.ไปมีคนใหม่แล้ว ไม่ใช่ว่าเราไม่มีนะ เราก็มี แต่สุดท้ายคนที่เราขาดไม่ได้ก็เป็นค.อยู่ดี อยากให้ค.รู้นะ ว่าเราคิดถึงค.มาก กลับมาหาเราได้มั้ย เรารู้ว่าเราผิดมาไม่รู้กี่หนกี่ครั้ง แต่ค.เข้าใจมั้ย คำว่าขาดไม่ได้ เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เราร้องไห้ฟูมฟายมากๆ เรารู้ว่าคนใหม่ของค.มันอาจจะดีกว่าเรา แต่ว่าเราพูดได้เต็มปากเลยนะ ว่าเรารักค.มากกว่ามัน ถ้าค.เห็นกระทู้นี้เมื่อไหร่ ค.ลองคิดถึงวันเวลาดีๆที่เรามีให้กันนะ เราขาดค.ไม่ได้จริงTT กลับมาได้มั้ย เราจะทำมันให้ดีกว่าเดิม เราจะไม่ปล่อยให้ค.ต้องเสียใจอีกแล้ว เราสัญญา เรารักค.ได้แค่คนเดียวนะ กลับมานะค.