สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป
กระทู้นี้ขอเป็นกระทู้ดราม่าในระดับนึงและยาว
อยากให้เพื่อนๆค่อยๆอ่านนะมันอาจจะไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่ แต่เราซีเรียสแล้วคิดจริงๆ
ขอเกริ่นก่อนเลยว่า เราเป็นผู้หญิงที่ใช้ชีวิตมาคุ้มพอสมควรแม้ว่าอายุเพิ่งจะขึ้นเลข2 ปีนี้
เราเพิ่งมีแฟนค่ะผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนสนิทที่เปลี่ยนสถานะมาเป็นคนรู้ใจ การเปลี่ยนสถานะในครั้งนี้มันทำให้เรารู้จักเขามากกว่าเดิม มากจนเรารู้ว่าอนาคต เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก เราเดินกันคนละทางเลยล่ะ
เริ่มจากเรา เป็นผู้หญิงที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ต้องใช้ชีวิตด้วยตนเอง พ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอนุบาล แต่เขาก็ยังส่งเสียเราจนโต เราโตได้ด้วยตนเอง พ่อกับแม่ไม่มีเวลาเลี้ยงเรา แรกๆก้แม่บ้าน หลังๆก้ส่งเข้า รร ประจำ ทำให้เรามีความคิดการใช้ชีวิตไม่เหมือนชาวบ้านเขา เราเชื่อว่าบนโลกใบนี้ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเอง ถึงแม้ล้านเราจะมีฐานะในระดับนึงที่ทำให้เราไม่อดไม่อยากแต่เราเองก็ดิ้นรนหางานทำเล่นๆ ไปเรื่อยๆเจอคนมากหน้าหลายตาเรียนรู้สังคม เราเองมีความฝันค่ะ เราเพิ่งรู้ใจตัวเองเมื่อเร็วๆนี้ (มาเคว้งตอนเข้ามหาลัยจนซิ่วไป1ปี) นี่ละคะเหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้ถาม
แฟนเราคนนี้เขาโตมาในครอบครัวอบอุ่น ในต่างจังหวัดบ้านเขามีทั้งไร่ทั้งฟาร์ม แน่นอนว่าความคิดและการปลูกฝังของคนในครอบครัวเขาก็ตามไปด้วย. แนวคนไทยโบราณ ใส่ใจทั้งเรื่องการเรียนการใช้ชีวิตอาชีพในอนาคต เช่น เขาเชื่อว่างานราชการคือสิ่งที่ดีที่สุด (บ้านเขาทำงานด้านนี้ทั้งบ้าน)
ตลอดเวลาที่คบกัน ความคิดของเราทั้งคู่สวนทาง เราเป็นคนมีความคิดสมัยใหม่ รู้จักเอาตัวรอด ชอบความท้าทาย ฉะนั้นการงานในอนาคตของเราแตกต่างกันแน่นอน เราทั้งคู่อยุ่ในช่วงวัยมหาลัยกลางๆ ช่วงที่ต้องตั้งใจเรียน การมีแฟนมันไม่กระทบอะไรหรอกแต่พอมองไปในอนาคต เลิกแน่นอน
เราทั้งคู่รักกันค่ะแต่ความรักมันกินไม่ได้เท่านั้นเอง
เราต่างก็รู้กันดีว่าอนาคต เลิกแน่ๆ
เราคิด เขาก้คิด แม้เขาจะไม่เคยบอกตรงๆแต่เราดูออก
เขาเคยขอเลิกอ้อมๆเนียนเล่น และ. บ่อย! เราไม่สบายใจ
เราคิดว่าวันนึงเราก้ต้องเลิกกัน
เราควรคบต่อมั้ย เรายอมรับนะเรากลัวเสียเขาไป เขาเคยเปนเพื่อนที่สนิทมากคนนึง สนิทสุดๆ รุ้ทุกอย่างถ้าเราเลิกเหมือนเราต้องเสียทั้งสองอย่างพร้อมกัน ทำไงดีคะ
ถ้าคบไปแล้วรู้วันยังไงก้เลิกกันทำไงดีคะ
กระทู้นี้ขอเป็นกระทู้ดราม่าในระดับนึงและยาว
อยากให้เพื่อนๆค่อยๆอ่านนะมันอาจจะไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่ แต่เราซีเรียสแล้วคิดจริงๆ
ขอเกริ่นก่อนเลยว่า เราเป็นผู้หญิงที่ใช้ชีวิตมาคุ้มพอสมควรแม้ว่าอายุเพิ่งจะขึ้นเลข2 ปีนี้
เราเพิ่งมีแฟนค่ะผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนสนิทที่เปลี่ยนสถานะมาเป็นคนรู้ใจ การเปลี่ยนสถานะในครั้งนี้มันทำให้เรารู้จักเขามากกว่าเดิม มากจนเรารู้ว่าอนาคต เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก เราเดินกันคนละทางเลยล่ะ
เริ่มจากเรา เป็นผู้หญิงที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ต้องใช้ชีวิตด้วยตนเอง พ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอนุบาล แต่เขาก็ยังส่งเสียเราจนโต เราโตได้ด้วยตนเอง พ่อกับแม่ไม่มีเวลาเลี้ยงเรา แรกๆก้แม่บ้าน หลังๆก้ส่งเข้า รร ประจำ ทำให้เรามีความคิดการใช้ชีวิตไม่เหมือนชาวบ้านเขา เราเชื่อว่าบนโลกใบนี้ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเอง ถึงแม้ล้านเราจะมีฐานะในระดับนึงที่ทำให้เราไม่อดไม่อยากแต่เราเองก็ดิ้นรนหางานทำเล่นๆ ไปเรื่อยๆเจอคนมากหน้าหลายตาเรียนรู้สังคม เราเองมีความฝันค่ะ เราเพิ่งรู้ใจตัวเองเมื่อเร็วๆนี้ (มาเคว้งตอนเข้ามหาลัยจนซิ่วไป1ปี) นี่ละคะเหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้ถาม
แฟนเราคนนี้เขาโตมาในครอบครัวอบอุ่น ในต่างจังหวัดบ้านเขามีทั้งไร่ทั้งฟาร์ม แน่นอนว่าความคิดและการปลูกฝังของคนในครอบครัวเขาก็ตามไปด้วย. แนวคนไทยโบราณ ใส่ใจทั้งเรื่องการเรียนการใช้ชีวิตอาชีพในอนาคต เช่น เขาเชื่อว่างานราชการคือสิ่งที่ดีที่สุด (บ้านเขาทำงานด้านนี้ทั้งบ้าน)
ตลอดเวลาที่คบกัน ความคิดของเราทั้งคู่สวนทาง เราเป็นคนมีความคิดสมัยใหม่ รู้จักเอาตัวรอด ชอบความท้าทาย ฉะนั้นการงานในอนาคตของเราแตกต่างกันแน่นอน เราทั้งคู่อยุ่ในช่วงวัยมหาลัยกลางๆ ช่วงที่ต้องตั้งใจเรียน การมีแฟนมันไม่กระทบอะไรหรอกแต่พอมองไปในอนาคต เลิกแน่นอน
เราทั้งคู่รักกันค่ะแต่ความรักมันกินไม่ได้เท่านั้นเอง
เราต่างก็รู้กันดีว่าอนาคต เลิกแน่ๆ
เราคิด เขาก้คิด แม้เขาจะไม่เคยบอกตรงๆแต่เราดูออก
เขาเคยขอเลิกอ้อมๆเนียนเล่น และ. บ่อย! เราไม่สบายใจ
เราคิดว่าวันนึงเราก้ต้องเลิกกัน
เราควรคบต่อมั้ย เรายอมรับนะเรากลัวเสียเขาไป เขาเคยเปนเพื่อนที่สนิทมากคนนึง สนิทสุดๆ รุ้ทุกอย่างถ้าเราเลิกเหมือนเราต้องเสียทั้งสองอย่างพร้อมกัน ทำไงดีคะ