สวัสดีครับวันนี้เป็นวันที่แย่มากสำหรับผมซึ่งบางคนอาจมองมันเป็นเรื่องไร้สาระแต่สำหรับผมมันทำลายความรู้สึกผมเป็นอย่างมาก
คืองี้ครับ ผมมีเพื่อนหนึ่งคนขอตั้งชื่อว่า"เค้ก"ละกันนะครับ เธอเป็นเพื่อนสนิทผมคนนึงเลย มีอะไรก็จะเล่าให้กันฟังเสมอครับ ไปไหนก็จะไปด้วยกัน แต่พอมาช่วงหนึ่งครับเราขึ้นม.ปลายก็เลยเริ่มห่างๆกันบ้างเธออาจอยู่กะคนอื่นมากขึ้นและบางคนก็เป็นเพื่อนของผม ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไรก็โอเคครับ แต่มันก็ดูเหมือนจะห่างขึ้นเรื่อยๆครับ เริ่มจากเวลาแชทกับเธอนะครับ บทสนทนาของเธอเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดและจากที่ปกติเธอเป็นคนติดโทรสัพมากจึงตอบผมนาทีต่อนาที แต่เด๋วนี้เธอตอบผมช้ามากครับผมพยายามถามเหตุผล คำตอบที่ได้คือเธอบอกว่าไม่อยากเล่นโทรสัพ ซึ่งมันเปนไปไม่ได้เลยจากคนที่เคยติดโทรสัพจะมาขี้เกียจเล่นโทรสัพ ซึ่งในเวลานี้ผมทราบครับว่าเธอคุยกะเพื่อนผมอยู่คนนึงครับเธอชอบเขาและส่วนมากเธอก็จะให้ผมช่วยในหลายๆเรื่องแต่ไม่รู้ทำไมครับคนที่คอบช่วยเธอทุกอย่างเธอกลับไม่ค่อยจะสนใจจะมาก็ต่อเมื่อมีปัญหาหรือไม่ก็เขาคนนั้นไม่อยู่แต่ผมก็โอเคเข้าใจครับแล้วล่าสุดเมื่อวานครับก็คุยๆกันปกติเธอก็ตอบช้าเช่นเคยครับแต่แล้วอยู่ดีๆก็หายไปเลยครับ แต่พอเจอเธอที่ รร เธอก็คุยกะผมปกตินะครับ และวันนี้ครับก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญผมกลับมาจากโรงเรียนครับสิ่งที่ผมเห็นคือแชทที่ผมส่งไปตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ถูกอ่านเลยผมก็จึงพิมไปเพิ่มครับเยอะมากพอสมควรแต่เธอก็ไม่เข้ามาอ่านเลยครับ ผมเลยตัดสินใจทักเพื่อนของผมคนที่เธอชอบไปแล้วถามว่าเธอตอบเขาบ้างรึป่าว คำตอบที่ได้คือตอบครับ และก็คุยกันอยู่เรื่อยๆ แต่แชทของผมกลับไม่ไปอ่านสักนิด ผมเลยสงสัยว่าทำไมคนเราเวลาได้ของใหม่ชอบทำของเก่าที่ยังมีค่าให้มันหมดค่าครับ
เวลามีใครคนใหม่ทำไมต้องลืมคนเก่า?
คืองี้ครับ ผมมีเพื่อนหนึ่งคนขอตั้งชื่อว่า"เค้ก"ละกันนะครับ เธอเป็นเพื่อนสนิทผมคนนึงเลย มีอะไรก็จะเล่าให้กันฟังเสมอครับ ไปไหนก็จะไปด้วยกัน แต่พอมาช่วงหนึ่งครับเราขึ้นม.ปลายก็เลยเริ่มห่างๆกันบ้างเธออาจอยู่กะคนอื่นมากขึ้นและบางคนก็เป็นเพื่อนของผม ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไรก็โอเคครับ แต่มันก็ดูเหมือนจะห่างขึ้นเรื่อยๆครับ เริ่มจากเวลาแชทกับเธอนะครับ บทสนทนาของเธอเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดและจากที่ปกติเธอเป็นคนติดโทรสัพมากจึงตอบผมนาทีต่อนาที แต่เด๋วนี้เธอตอบผมช้ามากครับผมพยายามถามเหตุผล คำตอบที่ได้คือเธอบอกว่าไม่อยากเล่นโทรสัพ ซึ่งมันเปนไปไม่ได้เลยจากคนที่เคยติดโทรสัพจะมาขี้เกียจเล่นโทรสัพ ซึ่งในเวลานี้ผมทราบครับว่าเธอคุยกะเพื่อนผมอยู่คนนึงครับเธอชอบเขาและส่วนมากเธอก็จะให้ผมช่วยในหลายๆเรื่องแต่ไม่รู้ทำไมครับคนที่คอบช่วยเธอทุกอย่างเธอกลับไม่ค่อยจะสนใจจะมาก็ต่อเมื่อมีปัญหาหรือไม่ก็เขาคนนั้นไม่อยู่แต่ผมก็โอเคเข้าใจครับแล้วล่าสุดเมื่อวานครับก็คุยๆกันปกติเธอก็ตอบช้าเช่นเคยครับแต่แล้วอยู่ดีๆก็หายไปเลยครับ แต่พอเจอเธอที่ รร เธอก็คุยกะผมปกตินะครับ และวันนี้ครับก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญผมกลับมาจากโรงเรียนครับสิ่งที่ผมเห็นคือแชทที่ผมส่งไปตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ถูกอ่านเลยผมก็จึงพิมไปเพิ่มครับเยอะมากพอสมควรแต่เธอก็ไม่เข้ามาอ่านเลยครับ ผมเลยตัดสินใจทักเพื่อนของผมคนที่เธอชอบไปแล้วถามว่าเธอตอบเขาบ้างรึป่าว คำตอบที่ได้คือตอบครับ และก็คุยกันอยู่เรื่อยๆ แต่แชทของผมกลับไม่ไปอ่านสักนิด ผมเลยสงสัยว่าทำไมคนเราเวลาได้ของใหม่ชอบทำของเก่าที่ยังมีค่าให้มันหมดค่าครับ