รู้สึกอึดอัดจัง ไม่สามารถพูดได้กับคนรู้จัก

คือเรื่องที่จะเล่ามันเป็นเรื่องที่เราอึดอัดอ่าค่ะ เพราะมันอาจจะทำให้คุณแม่ของเราดูไม่ดี คือเรื่องมีอยู่ว่า สมัย ม.3ช่วงที่เฟสบุ๊คกำลังเริ่มฮิต เราก็รู้สึกว่ามี ผช คนนึงมาแอดเรา แล้วเค้าก็เอาอีเมลเราไปแอดในเอ็มเอสเอ็นอ่าค่ะ พอเราเห็นคนแปลกหน้าทักมาเลยให้คุณแม่คุยให้ คุณแม่ก็เล่าให้ฟังว่าคุยทั่วๆไป เช่น ชอบทำอะไร ยังไง แต่เค้าเด็กกว่าเรา 1 ปี  จากนั้นเค้าก้หายไปสักพักและกลับมาทักเราใหม่ค่ะ เค้าบอกว่าเค้าชอบเรา อยากคุยในฐานะเป็นแฟน ทั้งที่ยังไม่เคยเจอตัวจริงกันเลยด้วยซ้ำค่ะ พอตอนนั้นอยากนัดเจอ พอเจอเค้าก็บอกว่าเค้ายังชอบเราอยู่ดี ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรายุ่งกับการอ่านหนังสือเข้าม.4 เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่อ่าค่ะ เลยให้คุณแม่คุยต่อ แต่เค้าเป็นคนที่เรียนหนังสืออาจจะได้เกรดน้อย ซึ่งทัศนคติเราชอบ ผช เก่ง อาจจะโดนปลูกฝังมาจากทางบ้านให้เรียน นสได้ดี ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าตัวเราหรือคุณแม่ที่ไปบอกกับเค้าว่า ถ้าเค้าสอบได้คะแนนดีขึ้นจะตกลงเป็นแฟน ผลปรากฎคะแนนเค้าดีขึ้น ทำให้เรารู้สึกตกใจเพราะไม่เคยคิดที่จะอยากมีแฟนในตอนนั้นเลยอ่าค่ะ คุณแม่ก็บอกว่าเรานั้นแหละไปตกลง ซึ่งตอนนั้นเราแทบจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำ อาจจะเรียกว่าไม่ค่อยใส่ใจเลยก็ได้ค่ะ จากนั้นเราก็ตกลงเป็นแฟนแบบงงๆ ซึ่งเรายังแทบไม่ได้รู้จักเค้าเลยด้วยซ้ำค่า TT ให้คุณแม่คุยให้ตลลอดจนถึงทุกวันนี้ แต่ด้วยทัศนคติที่เราเจอกันบ้าง ไปเที่ยว ดูหนังด้วยกัน เพราะก็อยากเปิดใจดู แต่ความรู้สึกของเราก็บอกว่าเค้ายังไม่ใช่ ซึ่งคุณแม่ค่อนข้างชอบเค้าเพราะเค้าเปนคนสุภาพ เรียบร้อย ไม่เคยรุ่มร่ามกับเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว คุณแม่ก็ยังคุยให้เรื่อยๆซึ่งก็ตัวเองเคยทะเลาะกับคุณแม่บ้างเหมือนกันค่ะ ว่าเค้ายังไม่ใช่ เราไม่ชอบคนสไตล์นี้เพระาเราเป็นคนค่อนข้างมีเรื่องเครียดดบ้าง อยากได้คนที่ขี้เล่นหน่อยๆแต่ก้ไม่ถึงกะล่อนหรือเงียบ  เราก้เคยบอกให้เลิกกันไปเลยกับคุณแม่ แต่คุณแม่ก้ยังอยากให้คบต่อแล้วบอกว่า เชื่อสิ พอเค้าโตเค้าจะเปลี่ยน เราก็อึดอัดพอสมควร บางครั้งก็อยากหาไรทำคนเดียว หรือเที่ยวกับเพื่อน แบบสบายใจคนเดียว สำหรับเราที่มีทัศนคติต่อเค้า เค้าเป็น ผช ที่ดีคนนึงเลยค่ะ แต่เค้าค่อนข้างเงียบ และเรียบร้อย แล้วเป็นคนที่ขี้อ้อนซึ่งเราก็เป็นคนขี้อ้อนเลยไม่ค่อยชอบ เวลาแชทคุยกัน เค้าชอบทักมาว่าหายไปไหนซึ่งบางครั้งเรายังอยากมีเวลาส่วนตัวหรือทำไรเอง แต่เค้าก็ชอบมาตื้อๆว่าหายไปไหน จนต้องมาตอบว่าติดงานอยู่ เราไม่ค่อยชอบคนจี้ด้วยค่ะ แค่คุณแม่คนเดียวก็พอแล้ว เค้านิสัยเหมือน ผญ เปนคนขี้น้อยใจ ชอบเก็บทุกอย่างมาคิดมาก พอเค้าบอกว่าเค้าอึดอัด เค้าก้จะร้องไห้ หายใจไม่ออก และมาระบายกับเราเหมือนเปนความผิดเราที่ทำให้เค้าเป็นแบบนั้น ซึ่งความรู้สึกเรา เราต้องการคนแข็งแกร่งกว่านี้ อยากได้คนที่เป็นผู้นำ ซึ่งเวลาพบกันเค้าก็จะเงียบและเหมือนไม่กล้า เวลาไหนๆเรารู้สึกเหมือนต้องคิดเองตลอดซึ่งก็เข้าใจในมุมเค้านะคะ เค้าอาจจะตามใจเรา แต่เราก็อึดอัด เค้าเปนคนที่ค่อนข้างขี้ระแวงและเหมือนเปนห่วงเราวา ผช คนนี้ที่เราฟอลในไอจีใคร เล่นไอจีแต่ไม่ตอบเค้า ซึ่งตอนนี้เรายอมรับจิงๆว่าอยากได้ชีวิตส่วนตัว ไม่ให้ใครมาจี้มาตาม แค่คุณแม่ตามเช็คก็อึดอัดพอสมควรละอ่าค่ะ แต่ในมุม ผล คนนี้เค้าก้มีหลายๆอย่างให้เรารู้สึกประทับใจอยู่ เช่น เค้าทำกับข้าว เค้าให้ดอกกุหลาบทุกวันวาเลนไทนและเมื่อให้คบตามปีที่กำหนด เค้าจะขอเราแต่งงาน ซึ่งถ้าถึงวันนั้นจิง แล้วเรารู้สึกไม่ใช่เราก็ไม่รู้จะแก้ยังไง เค้าเปนคนที่พูดเสมอว่ารักแต่เราคนเดียว ไม่เปิดใจให้ ผญ คนอื่น ซึ่งเราก็ยังไม่กล้าปักใจด้วยความที่เค้าอยู่ชายล้วน ลึกๆเราจะกล้าเปิดใจจริงก็ต่อเมื่อเค้าได้พบสังคมมากกว่านี้อ่าค่ะ ซึ่งตอนนี้เวลาคุยอะไรกับเค้าเราก้ยังไม่ค่อยรู้สึกพิเศษกว่าคำว่าเพื่อนเท่าไหร่อ่าค่ะ คุยกันมาได้4 ปีแล้ว ตอนนนี้เราอยู่ปี1 ส่วนเค้าก็อยู่ม.6อ่าค่ะ เราไม่รุจะไปหาทางออกที่ไหนดี คุณแม่ก็ชอบพูดว่าเราไม่สนใจเค้าเลยหรอ ไม่ยอมสนิทกับเค้ามากกว่านี้ เค้าก็เลยยังกลัวเราจะไปพบคนอื่น เลยชอบจี้ๆเรา เราไม่อยากจะโกหกต่อไปแล้วอ่าค่ะ ไม่อยากให้เค้าต้องมาระแวงแล้วทำให้เค้าเสียการเรียน กลัวคุยต่อเปป็นการให้ความหวังต่อไปหรือเปล่า หรือรอๆๆจนถึงวันนึงถ้าเค้าเปลี่ยนแปลงได้ เราควรทำยังไงดีค่ะ