เราคนนึงที่ในอดีตไม่ใช่คนรักที่ดีนัก แฟนเราตอนนั้นน่ารักมาก ทุกคนก็ชื่นชม แต่เป็นเพราะเราเองที่ไม่ดี เราเป็นคนที่เวลามีแฟนเรารักแฟนมากนะ แต่เราไม่อยากโฟกัสแฟนมากเกินไป<เพราะในอดีตเราเคยโฟกัส เราใส่ใจ จนโดนบอกเลิก> เราเลยเลือกที่จะคุยกับคนอื่นด้วยเพื่อที่จะเบี่ยงเบนความสนใจออกจากตัวแฟนเรา<เรารู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ดีแต่ ณ ตอนนั้นมันเป็นวิธีเดียวที่เราทำได้> แต่ถ้าถามเราๆรักแฟนเรามาก ให้เลือกเราก้อเลือกแฟนเราคนเดียว มันก็เป็นแบบนี้ต่อมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึงแฟนเรารู้เรื่องที่เราคุยกับคนอื่นด้วย เค้าก็โมโห เราเกือบเลิกกันเลยแต่เราก้ออ้อนวอนขอร้องเค้า เราก็สัญญาว่าจะไม่มีอีก และหลังจากนั้นเราก็ไม่ทำมันอีกเลย คงเป็นเพราะเราไม่อยากเสียเค้าไป แต่มันก็คงไม่ใช่คำตอบเสมอไป เพราะวันนึงเค้าก็บอกเลิกและเดินจากเราไป
ซึ่งตอนนั้นเราอยากรู้ว่าเราผิดอะไร มันเกิดอะไรขึ้น เค้าก้อบอกเราว่าวันนึงเทอจะรู้เอง ถ้าคนเรามันคู่กันแล้วสักวันมันก้อต้องกลับมาหากันอยู่ดี
ในตอนนั้นเราทรมานมาก แทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยทีเดียว
ถัดจากนั้นมาประมาณ3ปี เราก้อเจอคนใหม่และก็คบกับเขา มันก็เป็นแบบเดิมอีก เหมือนบทละครเดิม แค่เปลี่ยนตัวละคร<คนนี้เราคบแค่2เดือน แต่คนก่อนหน้านี้เราคบมาประมาน3ปี> พอจบคนนี้ไปเราก็เสียใจมาก เหมือนกำแพงในใจเรามันก็สูงขึ้นเรื่อยๆ
ระหว่างนั้นเราก็สัญญากับตัวเองว่า ถ้าเรามีคนใหม่เราจะเป็นคนดีมากๆแต่ในใจเราก็คิดว่าจะมีไหมสักคนนะที่สามารถทลายกำแพงที่เราสร้างไว้สูงลงมาได้
ผ่านไป1ปีสิ่งที่เราไม่คิดว่าจะมีมันก็มาถึง คนๆนั้นสามารถทลายมันลงมาได้ภายในเวลาไม่นาน คบก้บคนนี้เราเป็นคนดีมาก ดีจนเพื่อนเราสงสัยว่าเค้ามีอะไรดีขนาดนั้นเลยหรอ เมิงถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ เพื่อนเราพูดเสมอว่า หล่อก้อไม่หล่อแต่ทำไมเมิงถึงดีขนาดนี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้หล่อๆทั้งนั้นเมิงถึงทำ
ใส่เค้า อันนี้คือสิ่งที่เพื่อนเราพูดเสมอ เราก้อไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราถึงรักคนๆนี้มากขนาดนี้ แต่แล้วคนดีมันก็ไม่ใช่คำตอบเสมอไป สุดท้ายก็โดนทิ้งอยู่ดี
เราก็ได้แต่นึกย้อนไปในอดีตที่ผ่านมา ทำไมทุกคนที่เดินจากเราไป ต้องพูดเสมอว่าถ้าเราคู่กันแล้วก้อคงไม่แคล้วกันหรอก.... คำๆนี้มันมีอยู่จริงหรอ???
เคยไหมคะ ต่อให้คุณจะดีจนเป็นนางฟ้าหรือจะเลวสุดขั้วแค่ไหน ทุกคนก็เดินจากคุณไปอยู่ดี...และทิ้งท้ายด้วยโชคชะตา
ซึ่งตอนนั้นเราอยากรู้ว่าเราผิดอะไร มันเกิดอะไรขึ้น เค้าก้อบอกเราว่าวันนึงเทอจะรู้เอง ถ้าคนเรามันคู่กันแล้วสักวันมันก้อต้องกลับมาหากันอยู่ดี
ในตอนนั้นเราทรมานมาก แทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยทีเดียว
ถัดจากนั้นมาประมาณ3ปี เราก้อเจอคนใหม่และก็คบกับเขา มันก็เป็นแบบเดิมอีก เหมือนบทละครเดิม แค่เปลี่ยนตัวละคร<คนนี้เราคบแค่2เดือน แต่คนก่อนหน้านี้เราคบมาประมาน3ปี> พอจบคนนี้ไปเราก็เสียใจมาก เหมือนกำแพงในใจเรามันก็สูงขึ้นเรื่อยๆ
ระหว่างนั้นเราก็สัญญากับตัวเองว่า ถ้าเรามีคนใหม่เราจะเป็นคนดีมากๆแต่ในใจเราก็คิดว่าจะมีไหมสักคนนะที่สามารถทลายกำแพงที่เราสร้างไว้สูงลงมาได้
ผ่านไป1ปีสิ่งที่เราไม่คิดว่าจะมีมันก็มาถึง คนๆนั้นสามารถทลายมันลงมาได้ภายในเวลาไม่นาน คบก้บคนนี้เราเป็นคนดีมาก ดีจนเพื่อนเราสงสัยว่าเค้ามีอะไรดีขนาดนั้นเลยหรอ เมิงถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ เพื่อนเราพูดเสมอว่า หล่อก้อไม่หล่อแต่ทำไมเมิงถึงดีขนาดนี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้หล่อๆทั้งนั้นเมิงถึงทำ
เราก็ได้แต่นึกย้อนไปในอดีตที่ผ่านมา ทำไมทุกคนที่เดินจากเราไป ต้องพูดเสมอว่าถ้าเราคู่กันแล้วก้อคงไม่แคล้วกันหรอก.... คำๆนี้มันมีอยู่จริงหรอ???